วันนี้มหาชีวาลัยอีสานได้ต้อนคณะศึกษาดูงานชุดใหญ่ ใหญ่จริงๆครับ รถบัส2ชั้นใหญ่ 4 คัน และรถยนต์ส่วนตัวอีกจำนวนหนึ่ง ถนนในสวนที่เคยกว้างดูแน่นทึบไปกับรถที่จอดต่อกันยาวเหยียด นั่นก็หมายความว่าเราต้องรับแขก200คน ด้วยบุคลากรที่มีอยู่จำกัดจำเขี่ย8คน ที่ต่างมีหน้าที่ประจำตึงมือทุกคน แต่ด้วยการคลุกคลีวิธีทำงานบนฐานความไม่พร้อม ทำให้เราผ่านร้อนผ่านหนาวมาจนทุกวันนี้ ถามว่าเราเก่งใช่ไหม เปล่าเลย เราเอาตัวรอดได้เพราะมีตัวช่วย ตัวช่วยมาจากไหน ไปกวักมือเรียกมาได้ไหม เปล่าเลย ทุกอย่างมีที่ไปที่มาทั้งสิ้น บังเอิญว่าผมไม่ได้มองข้ามสิ่งเล็กๆน้อยๆ
บ่ายวันหนึ่งที่โรงเรียนบ้านเม็กดำ ถ้าจำไม่ผิดผมเป็นวิทยากรในวันเปิดงานวิจัยที่โรงเรียนแห่งนี้ ผมเดินเล่นไปด้านหลังโรงเรียน สังเกตเห็นเด็กกลุ่มหนึ่งล้อมวงนั่งเล่นอะไรกันสักอย่าง ก่อนที่ผมจะเดินห่างออกไป ก็ได้ยินเสียงเพลงแว่วมาจากเด็กกลุ่มนี้ ..ทำไมถึงมีวันนี้ ท่วงทำนองและเนื้อเพลงสะกดผมอยู่กับที่..ดีใจที่มีวันนี้ สุขใดจะมีเทียมเท่า ภูมิใจในแผ่นดินไทยของเรา ทุกย่างก้าวพวกเรามีพอเพียง ผมเปิดตำรารับลูกขึ้นมาโดยอัตโนมัติ เดินไปหาเด็กกลุ่มนี้ ไหนหนูลองร้องเพลงนี้อีกสิลูก เด็กทำท่าประหลาดใจ เสียเวลาตั้งสตินัดหมายที่จะร้องเพลงนี้อย่างตั้งใจเป็นครั้งแรก แล้วเสียงเจี้อยแจ้วก็พลิ้วไหวไพเราะออกจากปากน้อยๆของเด็กบ้านนอกกลุ่มนี้
เนื่องจากมีเวลาจำกัด ผมได้แต่แอบเก็บเอาความประทับใจเอาไว้ ในระหว่างที่ผ่านตัวอำเภอผมแวะไปร้านขายเครื่องเสียง ถามหาเพลงนี้ คุยกับคนขายอยู่นานก็ไม่ได้เรื่อง เพราะชื่อเพลงชื่อคนร้องก็ไม่แน่ใจตอบเขาไม่ได้ บอกแต่ว่า..เป็นเพลงที่เกี่ยวกับเศรษฐกิจพอเพียง คนขายก็ยังมึนตึบอยู่ดี สรุปว่าจนแล้วจนรอดผมไม่ได้เพลงนี้กลับไปฟังในสวนป่า
ต่อมาเด็กชั้น ป.6มาเข้าค่ายเรียนรู้ที่นี่ ภายหลังจากที่เห็นรุ่นพี่ชาวค่ายไปเล่าให้ฟัง วันปิดค่ายผมได้มอบไก่ดำญี่ปุ่นให้เด็กกลุ่มนี้ไปเลี้ยง เมื่อได้ไข่ไก่ดำเด็กนำไปฟักขยายพันธุ์ได้ 20 ตัว ต่อมาผมได้มอบแม่ไก่ไข่ให้ไปเลี้ยงอีก48ตัว แม่ไก่ไข่ตอบแทนความอารีของเด็กๆด้วยการออกไข่วันละ30กว่าฟอง นำไข่ไปจำหน่ายในสหกรณ์ของโรงเรียน
วันนี้ เด็กๆมาช่วยรับแขก ช่วยกันร้องเพลงเพลงประสานเสียง ทำไมถึงมีวันนี้ แล้วนำเสนองานวิจัยการเลี้ยงไก่ดำญี่ปุ่นและไก่ไข่ให้นักศึกษาวปอ.ฟังแบบสดๆทั้งเพลงและการนำเสนองานวิจัย
เด็กเสนองานวิจัยแบบมีชีวิตที่ดิ้นได้ ได้อุ้มเอาแม่ไก่ ลูกไก่ และไข่ไก่ มาประกอบการนำเสนอกระบวนการศึกษาวงจรการเลี้ยงไก่ ช่วยกันอธิบายว่าได้เอาความรู้อะไรใส่ลงไปในเล้าไก่ ตัวไก่ ลูกไก่ และไข่ไก่ สุดท้ายได้มอบชะลอมไข่ไก่ให้แก่ พลอากาศเอก อรุณ พร้อมเทพ รองประธานคลังสมอง วปอ.
อานิสงส์ของความดี อานุภาพของการจัดการความรู้ของเด็กชั้นป.6 ทำให้คณะวปอ.เรี่ยไรเงินกันในบัดเดี๋ยวนั้น ได้เงินสมทบ:ซื้อเครื่องฟักไข่จำนวน 13,134 บาท นี่คือตัวอย่างการใช้KM.เป็นเครื่องมือในการเชื่อมต่อความรู้เข้ากับงานวิจัยในชั้นเรียนได้อย่างเนียนมาก
นอกจากรายการเด็กๆแล้ว นายอำเภอสตึก ได้มาร่วมบรรยายสุปภาพรวมภาพเศรษรฐกิจ สังคม และการปกครองให้กับคณะฯด้วย ต่อด้วยทีมงานมหาชีวาลัยอีสาน ได้นำเสนอหลักการทำงานโดยจอมยุทธจากมอดินแดงและคณะ <ul>
</ul> <p align="justify"> ผมได้เล่าให้คณะที่มาดูงานฟังว่า วันนี้มหาชีวาลัยอีสาน มีพันธมิตรอยู่ทั่วโลก เรามีเพื่อนที่แสนดีคอยประคับประคองเรา ช่วยแนะนำเรา สนับสนุนเราทุกรูปแบบ ผมคิดว่าถ้ามีการร้องขอเรื่องหนึ่งเรื่องใด สมาชิกชาวบล็อกคงเต็มใจมาช่วยเหลือมหาชีวาลัยอีสานอย่างเต็มสติกำลัง แม้แต่ไม่มีการขอความช่วยเหลือ ถ้าเห็นว่าสิ่งไหนที่พอช่วยได้ สมาชิกไม่ลังเลที่จะกรุณาเอื้อเฟื้อเราอยู่ข้างหลังตลอดมา </p> <p align="justify">ทำให้เนื้อหาสาระที่มหาชีวาลัยเสนอในบล็อก มีผู้มาใช้เวลาอ่านกิจการงานของมากขึ้นนานขึ้น นั่นก็หมายความว่าวันนี้ </p> <ul style="margin-top: 0cm"> <li class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; color: purple; text-align: justify; tab-stops: list 36.0pt"> มหาชีวาลัยมีคณาจารย์ในหลายมหาวิทยาลัย ทั้งในประเทศและต่างประเทศ คอยให้ข้อชี้แนะ ไม่คลาดสายตา </li> <li class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; color: red; text-align: justify; tab-stops: list 36.0pt"> มหาชีวาลัยมีพันธมิตรที่เป็นนักวิชาการนักวิจัยอยู่ในหน่วยงานและสถาบันต่างๆที่พร้อมช่วยเหลือวิเคราะห์ข้อมูล และลงมาร่วมมือทำการวิจัยร่วม เพิ่มมากขึ้น </li> <li class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; color: #003300; text-align: justify; tab-stops: list 36.0pt">เรามีนักศึกษาทุกระดับ ปริญญาตรี โท เอก มาเรียนรู้และทำวิทยานิพนธ์ จากหลายสถาบันที่นับวันจะมากขึ้น นั่นก็หมายความว่าเรามีคู่หูทยอยมาแลกเปลี่ยนประสบการณ์หลากหลายทั้งสายวิชาการและวิชาเกิน</li> </ul></span></span>
คารวะซือแป๋ค่ะ
ชอบวิธีที่ครูบาให้เด็กมาเสนอสิ่งที่ทำค่ะ เด็กๆ คงภูมิใจมากเลยนะคะ
เด็กคงดีใจถ้าทราบว่าผู้ใหญ่ใจดีชอบสิ่งที่พวกเธอช่วยกันสุดฤทธิ์ สุดเดช
DSS@MSU ( หนิง ) เมื่อ |
เกิดภาวะวิกฤติลูกสาวหาย ครั้งที่ 1
บังเอิญตรงกับมี2 หนุ่มมายุ่มย่ามขืนใจจะให้เป็นพ่อตาให้ได้
เขาให้กลเม็ดทุกรูปแบบ มองหาคนช่วยไม่มี
ดีว่ามีน้า ป้า มาประคองไว้
ไม่งั้นเขาเอาตายแน่
หายดีแล้วใช่ไหม ร่ำๆจะโทรไปถาม ก็เกรงว่าจะกวนงาน
ไม่สบายแต่กายนะคะพ่อครูขา แต่ใจไปช่วยงานอยู่ที่มหาชีวาลัยอยู่แล้วค๊า...
ยอดจริงๆ ค่ะ อ่านแล้วขนลุก ปิดเทอม
ครูบารับ นักเรียนไปทำงาน (ไม่ใช่ทำวิจัย)ไหมคะ
อยากให้ลูกๆเขาได้พบ ครูบา อยากให้เห็นชีวิตติด ดิน
เดี๋ยวเขาจะกลับบ้าน จะชวนเข้าบล็อกครูค่ะ
เยี่ยม แบบ สุดยอดค่ะ
ครูบาขา....เหนื่อยมั้ยค่ะ...เป็นกำลังใจให้ และดีใจที่ได้ให้กำลังใจค่ะ....ยิ้ม ยิ้ม
ชอบวิธีการนำเสนอของเด็กๆ ที่อุ้มแม่ไก่ ลูกไก่ ไข่ไก่ มานำเสนอค่ะ...เห็นภาพจริง....คณะ วปอ คงประทับใจมากนะค่ะ จึงได้ช่วยกันเรียไรเงินสนับสนุนกิจกรรมการจัดการความรู้ของเด็ก...ดีใจกับเม็กดำที่จะได้เครื่องฟักไข่ค่ะ......ผู้สนับสนุนที่ยิ่งใหญ่เบื้องหลัง คือ ครูบา.......
น้องหนิงหายป่วยยังค่ะ เห็นหายไป....วันที่คุณพ่อครูบา จะอวดลูกสาว ปรากฎลูกสาวเบี้ยวเฉยเลย....เตรียมของแถมไว้ก็เลยยังไม่มีใครได้.....ทำไงดี...
ลองอ่านบล็อกดูก่อนก็ดีครับ
เพราะที่นี่ก็ใช่ว่าจะมีอะไร
ยังเวิ้งว้าง วิเวก วิโหวง เหวง!!
paew เมื่อ |
อาจารย์ ครับ
กระบวนการเรียนแบบ วิชา+ ชีวิต
จะต้องพัฒนาการไปอีกไกล
ครูไทยต้องเรียนวิชารับลูก ของเด็กๆให้จินตาการเต้นออกมาจากหน้ากระดาษ + กับศักภาพที่ใสๆของเด็ก เช่น น้ำเสียง ลีลา เสียงเพลง
สรุปว่า เรียนจนได้เงินบริจาค เรียนจนสามรถแปรรูปผลงานเป็นตู้ฟักไข่ จึงไม่จำเป็นต้องไปใช้ตัวชี้วัดบ้าๆบอๆมาประเมิน
บ่ายโมงแล้วค่ะ วันนี้ครูบาทานข้าวกับอะไรค่ะ...วันนี้มาดูแลสนามสนามที่โรงเรียนกัลยาณวัตรค่ะ จึงได้ใช้คอมพิวเตอร์ของโรงเรียน อ่านบันทึกครูบาพร้อมกับเสียงเพลงดีใจที่มีวันนี้ค่ะ (เครื่องที่ที่ทำงานใน มข ไม่มีเสียงเพลงค่ะ ไม่ทราบว่าพราะเหตุใด) ยิ่งทำให้อ่านบันทึกนี้ ได้อารมณ์และความรู้สึกมากค่ะ....
เห็นด้วยกับครูบาค่ะ ....... ว่า เรียนจนได้เงินบริจาค เรียนจนสามารถแปรรูปผลงาน เป็นตู้ฟักไข่ จึงไม่จำเป็นต้องไปใช้ตัวชี้วัดบ้าๆบอๆมาประเมิน......
ขอบพระคุณค่ะ
paew เมื่อ |
วันนี้อดข้าวกลางวันครับอาจารย์
กินมะขามหวานรองท้อง กับน้ำชา ครับ
กะจะทานข้าวเย็นมื้อเดียว
ก็อย่างนี้ละครับชีวิตชาวบล็อกในป่า
อดมื้อ กินมื้อ สะดือโบ๋ !!
ครูบาครับ
สาย internet ไม่ดี เข้าไม่ได้ทั้งวันหยุดนี้เลย เดี๋ยวติดเดี๋ยวหลุดตลอดเลยครับ
บางทราย เมื่อ |
ตอบ
พ่อครูฯ ค่ะ
ถ้าอยู่ใกล้ ๆ จะไปนวดขา นวดเท้า พ่อครูฯ ให้หายเมื่อย
เพราะอยู่ไกล จึงส่งได้เพียงแรงใจค่ะ
พ่อครูฯ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
คุณ รัตติยา เขียวแป้น เมื่อ |
คุณครูขจิต
ทำให้เศร้าก่อนนอนอีกแล้ว
พ่อใหญ่ครูบาที่เคารพอย่างสูง
หลานตัวน้อย ป. ๖ เม็กดำ คณะครู ผู้ปกครอง ขอขอบพระคุณสำหรับนำใจที่มอบให้ อานิสงส์ ครั้งนี้ คงเป็นกำลังใจในการจัดการความรู้ให้มากขึ้น อยากบอกพ่อใหญ่ว่าในกิจกรรมวันนั้น รางวัลความดีของพวกหนู คิดเป็นเงินทั้งสิ้นถึง ๑๓,๑๓๔ บาท พวกหนูขอสัญญาว่าจะนำเงินส่วนนี้ไปใช้ในการจัดการความรู้ให้เกิดประโยชน์อย่างสูงสุด อีกไม่นานคงจะมีลูกไก่ดำตัวน้อย ออกมาวิ่งเล่นที่เม็กดำอีกหลายตัว คงจะไม่ทำให้ท่านผู้มีเมตตาผิดหวัง อย่างแน่นอน ฝากกราบขอบพระคุณทุกท่านผ่านพ่อใหญ่ครูบา ของพวกหนูด้วยค่ะ
จาก ป.6 ตัวจ้อย เม็กดำ
ขอบคุณครูบาที่ต้อนรับคลังสมอง ด้วยความประทับใจทุกๆคน ได้เรียนรู้วิถีชีวิตเด็กๆ รร.เม็กดำ แม้จะเดินทางไกลแต่หายเหนื่อย เห็นแล้วบอกได้ว่าชาติไทยยังมีหวัง