Wallpaper...พักใจ
ไม่นึกไม่ฝันว่าจะโดน Wallpaper Tag กับเขาด้วย….คืนนี้เหลือบไปเห็นข้อความนี้เข้า…
มาขอแอบดู wallpaper ครับ <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"> โดน wallpaper tag แล้วนะครับ ที่นี่
คุณหมอเต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี…ท่านกรุณาเราเข้าให้แล้ว อย่างว่าแหละ…ไม่ค่อยจะเป็นเหมือนกันนะคะคุณหมอ เลยได้แต่ขึ้นภาพต้นฉบับมาให้ชม อยากจะ Copy หน้าจอมาวางเหมือนอย่างที่คนอื่นเขาทำบ้าง ก็ไม่เป็นค่ะ
ภาพที่ดิฉันตั้งใจใช้เป็น Wallpaper คือภาพนี้ค่ะ
เห็นรอยยิ้มหลาน ๆ ทั้ง 4 คนแล้ว ทำให้ชื่นใจหายเหนื่อย หายเครียด และยังทำให้ตัวเองรู้สึกไม่โดดเดี่ยว…นี่เป็นเหตุผลของการเลือกภาพนี้เป็น Wallpaper ค่ะ
ภาพนี้ถ่ายด้วยกล้องดิจิตอลตัวแรกของน้องชาย เมื่อประมาณ 4 ปีที่แล้ว ตอนนี้หลาน ๆ ก็โตกว่านี้เยอะแล้ว แต่ตัวเองยังประทับใจภาพนี้อยู่เสมอ เป็นเพราะไม่ได้อยู่รวมกัน จึงเก็บไว้ดูเวลาคิดถึงพวกเขา…
คราวนี้ถึงคราวต้อง Tag ต่อ…บุคคลต่อไปนี้ค่ะ
1. ท่านอ.ทัศนีย์ แห่ง EdKM
2. อ.ธเนศ ขำเกิด
3. นายขำ
4. คุณน้องครูตุ๊กแก ร.ร.วัดท่าไชย
5. อาจารย์สมถวิล ร.ร.พระยาประเสริฐฯ
ต้องรบกวนทั้ง 5 ท่านช่วยนำภาพ Wallpaper มาให้พวกเราได้ชมกันหน่อยนะคะ…
</p>
ความเห็น (42)
หลานๆ น่าตา คล้ายๆกันเลยนะครับ
น่ารักครับเด็กๆดูยังไงก็น่ารัก
- เด็กดูยังไงก็น่ารักและสดใสเสมอ
- ผมชอบภาพนี้เพราะเด็กทั้ง 4 ฉีกยิ้มกว้างบ้าง เล็กบ้าง แต่ก็สามารถยิ้มแฉ่งพร้อมกันได้ทั้ง 4 คนก็ถือว่า "เยี่ยม" แล้วครับ
- อิ่มเอมกับรอยยิ้มของเด็กและโลกจากภาพนี้มากครับ...
- นอนดึกเหมือนกันนะคะคุณเอก...
- 2 คู่ 2 ครอบครัวค่ะ ต่อง (ตัวโตสุด) กับต๊ะ (กอดคอต่อง) เป็นพี่น้องกัน คู่นี้เป็นลูกของน้องชาย ส่วนเจมส์ (สวมเสื้อแดง) กับโจ (เด็กผู้หญิง) คู่นี้เป็นลูกของน้องสาวค่ะ
- เดือนหน้าครอบครัวเราจะมีหลานชายเพิ่มขึ้นอีกคนหนึ่งเป็นลูกคนแรกของน้องชายคนเล็ก
- และอีก 2 เดือน เจมส์กับโจจะมีน้องชายคนใหม่อีก 1 คนค่ะ
- นึกดูนะว่าจะเจี๊ยวจ๊าวมากขึ้นอีกแค่ไหน...
- ยิ้ม...ยิ้ม...
- อ.พนัสคะ...
- คงไม่ต้องบรรยายถึงความสุขที่เราได้รับจากเด็ก ๆ ในบ้านนะคะ เพราะอาจารย์คงมีโอกาสซึมซับได้มากกว่าดิฉัน เพราะมี "แผ่นดิน" และ "แดนไท" อยู่ใกล้ ๆ ทุกวัน
- ปกติดิฉันทำงานอยู่ที่สุพรรณบุรี พักอยู่บ้านเช่า ไม่ได้อยู่กับครอบครัว จึงไม่ได้พบเจอพวกเขาทุกวัน คิดถึงพวกเขาเสมอ
- ที่เห็นยิ้มได้ขนาดนั้น เพราะวันนั้นถูกใจได้มาเล่นเกมส์ด้วยกัน ธรรมดาแล้วอยู่คนละบ้านค่ะ และอาจเป็นเพราะสนุกที่ได้เห็นภาพถ่ายของตัวเองทันที เนื่องจากถ่ายด้วยกล้องดิจิตอล แล้วถ่ายลงคอมพ์ให้พวกเขาได้ดูกันเลย
- วันนั้น...ความสุขของพวกเราเกิดได้จากกล้องตัวเล็ก ๆ นั่นเอง
- ยิ้ม...ยิ้ม...
น่ารักทุกคนเลยค่ะ มีรอยยิ้มที่ทำให้โลกสดใสเหมือนคุณป้ากุ้งทุกคนเลยค่ะ
วิธีที่พี่ทำในการเก็บภาพหน้าจอ ก็คือกดแป้น PrintScrn (ปุ่มแป้นอันนี้จะมีอยู่บนแป้นพิมพ์ แถวๆด้านบนขวาค่ะ ลองมองหาดูนะคะ) เป็นการ copy เก็บไว้ใน หน่วยความจำชั่วคราวค่ะ ทีนี้ก็เอาไป paste ในโปรแกรมเช่น Powerpoint ก็จะได้เห็นค่ะ แล้วก็ save ให้เป็นไฟล์รูปภาพ (เลือกให้เป็น jpeg ด้วยนะคะ) ได้โดยคลิกขวาบนรูปนั้นค่ะ
- มาทักทายพี่กุ้ง
- มาดูหลานๆๆท่าทางจะซนครับ
- ยิ้ม ยิ้ม
- ขอบคุณพี่โอ๋มาก ๆ เลยค่ะ ที่กรุณาให้ความรู้...ได้แก้ไขเปลี่ยนภาพแล้วค่ะ
- เคยสงสัยมาตั้งนานแล้วว่าเขา Copy หน้าจอคอมพ์มายังไง ตอนนี้รูแล้ว ... เพิ่งรู้ว่า แหม! ง่ายจัง
- จริง ๆ ยังสงสัยอีกค่ะว่า วิธีที่จะนำภาพมาวางในพื้นที่แสดงข้อคิดเห็นนั้น เขาทำกันยังไง บางทีเข้าไปเขียนความคิดเห็นต่อท้ายบันทึกของท่านอื่น ๆ แล้วอยากจะวางภาพประกอบ ก็ทำไม่เป็นค่ะ
- รบกวนพี่โอ๋ช่วยแนะนำหน่อยสิคะ
- ขอบพระคุณล่วงหน้าค่ะ
- พี่โอ๋คะ...
- พวกเขาไม่ได้เรียกกุ้งว่า "ป้ากุ้ง" หรอกค่ะ ต่องกับต๊ะ เรียกว่า "ตั่วโก" ส่วนเจมส์กับโจ เรียก "ตั่วอี๊" ค่ะ
- ที่เรียกอย่างนี้เพราะพวกเรามีเชื้อจีน (ปนลาว) เรียกว่าสามสายค่ะ ไทย-จีน-ลาว (ลาวโซ่งหรือไทยทรงดำ)
- สมัยอากง-อาม่ายังมีชีวิตอยู่ เวลานั่งร่วมวงกินข้าว จะส่งภาษาสื่อสารกันสามภาษาเลยเชียว อากงพูดภาษาจีน อาม่าตอบภาษาโซ่ง ลูก ๆ ตอบไทยบ้าง โซ่งบ้าง ไทยบ้าง ส่วนหลาน ๆ ได้แต่ภาษาไทยอย่างเดียวค่ะ ภาษาโซ่งฟังออกหมดแต่พูดไม่ได้ ส่วนภาษาจีนก็พอรู้เป็นบางคำ บางประโยค และพูดไม่ได้เช่นกัน
- นึกถึงตอนนั้นก็ขำ ๆ ค่ะ พูดกันคนละภาษาแต่สื่อสารกันได้ พูดคุยได้เป็นเรื่องเป็นราวแหละ
- ยิ้ม...ยิ้ม...
- คุณน้อง อ.ขจิต คะ....
- หลาน ๆ 4 คนนี่ไม่เบาทุกคนแหละ เวลามารวมตัวกันนี่ เหมือนมีเด็ก ๆ เพิ่มขึ้นอีกเท่าตัว จะเสียงดังมาก ๆ โดยเฉพาะหลานสาว...
- อีกเดือน สองเดือน หลานชายจะเพิ่มขึ้นอีก สองคนค่ะ เจ้าหลานสาวเขาดีใจใหญ่...ว่าจะมีแต่หลานชาย เขาจะได้เป็นหลานสาวคนเดียว..
- แต่พี่รู้สึกว่าไม่มีหลานสาวเลยนะคะ เพราะว่าเธอกระโดกกระเดกเป็นม้าดีดกะโหลก เหมือนผู้ชายนั่นแหละ
- ยิ้ม...ยิ้ม
- พีโอ๋คะ...เรื่องโหลดรูปขึ้น G2K นั้นเข้าใจค่ะ แต่ทีนี้เวลาเราวางรูปที่บันทึกของเราเอง เราจะคลิ๊กที่สัญญลักษณ์รูปต้นไม้เพื่อ insert รูปนั้นในตำแหน่งที่เราต้องการวาง
- แต่ถ้าวางรูปในส่วนพื้นที่แสดงความคิดเห็นเราต้องคลิ๊กเครื่องมืออะไรคะ ตรงที่เป็นสัญญลักษณ์รูปโซ่หรือเปล่า พอไปคลิ๊กก็ไม่เห็นมีอะไรเกิดขึ้น
- ปัญหาเกิดจากเครื่องของเราเองหรือเปล่าคะ
- คือเคยไปที่ไฟล์อัลบั้มภาพ แล้ว Copy
- มือไวไปนิดค่ะ เผลอไปกดปุ่ม Tab เข้าเลยบันทึกขึ้นมาเลย...ต่อนะคะ
- คือเคยไป Copy ภาพนั้นมาจากอัลบั้มภาพ แล้วมาวางบนพื้นที่ของการแสดงความคิดเห็นเลย ก็ได้รูปเล็กนิดเดียว พอเราใช้เมาส์ลากขยายภาพให้ใหญ่ขึ้น ภาพก็แตกไม่คมชัดเลย
- ที่ถูกต้อง เราต้องทำอย่างไรคะ
- แวะมาราตรีสวัสดิ์ นะครับ
- สุขภาพกาย สุขภาพใจ แข็งแรงเสมอไปคครับ
- อ.ลูกหว้าคะ...
- ภาพนี้ดิฉันไม่ได้ปรับแต่งอะไรเลย เพียงแต่ Crop ภาพเพื่อตัดส่วนของภาพให้ดูดีขึ้นนิดหน่อยเท่านั้นค่ะ
- ไม่ใช่อะไร.. คือ..ไม่มีความสามารถเรื่องกราฟิกน่ะค่ะ
- เหตุผลเดียวของการเลือกภาพนี้ ก็คือ "รอยยิ้ม" ของหลาน ๆ ทั้ง 4 คนที่พร้อมใจกันยิ้มแฉ่ง อย่างที่ อ.พนัส (แผ่นดิน) บอกไว้นั่นแหละค่ะ
ตืนเช้าวันหยุด แล้วก็ไม่ผิดหวังนะครับ ตามกรรม tag ของตัวเองเข้ามา
มาเจอรอยยิ้มของหลานๆคุณปวีณาเข้า เป็นความสดชชื่นรับวันใหม่จริงๆ
ไม่อยากจะเชื่อเลยครับว่า นั่นสองครอบครัว เหมือนทั้ง ใบหน้า และ รอยยิ้ม ยังกับคลานตามกันมาเลยนะครับ
ไม่ทราบมีใครติดต่อไปโฆษณา ยาสีฟัน แล้วยังครับ
อิอิ...อาจารย์ครับ...เวลาแทกบอกที่คำถามด้วยนะครับ...กรุณาแทกผมเบอร์ 1 แต่พึ่งรู้ตัว...ว่าเขามีอะไรใหม่กันอีก...555
อย่างนี้ก็ถูกใจโก๋(ภาษาสมัยเราเป็นหนุ่ม)ซิครับ...555
ยิ้มที่บริสุทธิ์ของหลาน ๆ อาจารย์...สะท้อนถึงภาวะจิตใจของอาจารย์...ที่ผมเห็นจากภาพ(อาจารย์)ก็รู้ว่าอาจารย์สามารถคงสภาวะจิตชั้นพรหมได้ต่อเนื่องยาวนาน...
ผมไม่แปลกใจเลยครับ...ที่คนใกล้ชิดกับอาจารย์จะได้รับกระแสแห่งความสุขไปด้วย...
แล้วจะดำเนินการ wallpaper tag ต่อไปตามกรรมครับ...555
สนใจเทคนิค อ โอ๋ที่ตอบ อกุ้งค่ะ
ถ้า สรุป รวมไว้น่าจะเป็นประโยชน์มากค่ะ
- คุณปวีณาขา
- น่าหยิกทุกคนเลยค่ะ
- อบอุ่นดีจังค่ะ
หรือเลือกคลิ๊กที่ปุ่ม "HTML" แล้วเติมคำสั่งแทรกรูปภาพนี้เข้าไปตำแหน่งที่ต้องการใส่รูปก็ได้ค่ะ (ตัวหนังสือสีแดง ใช้เปลี่ยนลิงค์ที่อยู่ของรูป และขนาดความกว้างยาวให้ได้สัดส่วนตามต้องการค่ะ)
- <div><img src="/file/chawadee/pict.jpg" alt="" width="254" height="163" /></div>
- เวลาเก็บภาพหน้าจอ พี่เม่ยกดปุ่ม print screen แล้วไป paste ลงในโปรแกรม paint ค่ะ วิธีนี้ช่วยให้เราสามารถตกแต่งภาพเบื้องต้นได้ทันทีด้วยค่ะ และมีข้อดีคือสามารถ save ภาพขนาดใหญ่แต่กิน memory น้อยๆ (.bmp) ได้ค่ะ
- แต่ถ้าหาโปรแกรม SnagIt มาลงไว้ได้ จะมีฟังก์ชั่นเพิ่มอีกแยะเลยค่ะ (อย่าถามต่อนะคะเรื่องลงโปรแกรม เพราะพี่เม่ยจะตอบว่าไม่ทราบเหมือนกัน ตัวเองอยากได้อะไรก็จะบอกคนข้างๆให้จัดการให้ค่ะ เป็น "use..เซ่อร์" จริงๆค่ะ)
- เมื่อคืนล้มตัวนอนประมาณ ตีสองครึ่งค่ะ เผลอแป็บเดียวเวลาล่วงเลยไปดื่นดึก
- เป็นเพราะ...เป็นวันศุกร์ ที่รู้ว่ารุ่งขึ้นเราไม่ต้องไปทำงานแต่เช้า
- ไฉนเลยนึกได้ว่าวันเสาร์นี้ต้องมาทำหน้าที่อยู่เวรรักษาการณ์ที่ศาลากลางจังหวัดฯ อันเป็นสถานที่ทำงาน ตั้งแต่ 8.30-16.30 น.
- ระหว่างปฏิบัติหน้าที่ตอนนี้ ก็ได้ Notebook กับโทรศัพท์มือถือนี่แหละค่ะ ที่ช่วยให้ต่อสัญญาณ Net เข้ามาใน G2K ได้
- ตอนนี้ได้ข่าวมาว่าเขากำลังเล่น Trick Tag ต้นเรื่องน่าจะมาจากคุณk-jira ว่าจะไม่รอใคร Tag หรอกค่ะ จะบอกเองเลย...แต่ขอไปตั้งหลักก่อนนะคะ
 |
- ขอบพระคุณคุณหมอเต็มศักดิ์อีกครั้งหนึ่งค่ะ ที่ทำให้ตัวเองมีบันทึกใหม่ ๆ ขึ้นมาได้อีก
- เดือนนี้บันทึกใหม่น้อยมาก...ยอมรับค่ะ
- เรื่องหน้าเหมือนกันยังกับคลานตามกันมามีอีกรูปมายืนยันค่ะ...นี่แหละคลานตามกันมาตัวจริงเชียว
- เมื่อคืนเข้ามาใน G2K ดึกไปสักนิด หลังจากนั้นก็มัวเพลินกับการเรียนรู้ไปกับพี่โอ๋ และไปซอกแซกที่อื่นต่ออีกนิดหน่อย
- ที่ตั้งใจไว้ว่าจะไปแจ้งให้แต่ละท่านที่ถูก Tag ต่อ ตามช่องทางการสอบถามนั้นก็เป็นอันไม่ได้ทำ ล้มตัวนอนเมื่อตีสองครึ่ง เพราะง๊วง..ง่วงค่ะ
- จึงต้องขออภัยมายังท่านด้วยค่ะ ที่เข้าไปแจ้งช้า
- อาจารย์ว่าดิฉันถึงขั้น "สภาวะจิตชั้นพรหม" เลยหรือคะ คือยังไม่เข้าใจคำนี้ลึกซึ้งมากนัก แต่คิดว่าต้องอยู่ในขั้นดีแน่เลย เดี๋ยวไปค้นคว้าเกี่ยวกับเรื่องนี้ก่อน...สงสัย...สงสัย...
- ส่วนเรื่องสุข ก็สุขอยู่มากนะคะ เพราะเรามองคนที่ทุกข์กว่าเรา...เราก็บอกตัวเองว่า...โห! เรานี่โชคดีนะที่ชีวิตดีกว่าอีกหลายคนตั้งเยอะ
- แล้วเรื่องไหนที่มันเป็นทุกข์เข้ามา (มีค่ะไม่ใช่ไม่มี) ก็พยายามไม่เก็บไว้นานค่ะ...ยึดถือว่าสุขหรือทุกข์อยู่ที่ใจของเราเอง
- ใจเราว่าสุขก็สุขได้แล้ว แต่ถ้าใจบอกว่าทุกข์...ทุกข์...ทุกข์ ก็จมอยู่ในกองทุกข์นั่นแหละ...
- ก็สอนหลาน ๆ เขาด้วยนะคะ บางทียังถึงกับต้องสอนพ่อสอนแม่ด้วยเลย (แป่ว..ว..ว..ว..ว..!) เพราะท่านลืมตัวไปในบางขณะ ทั้งที่ท่านก็เป็นคนสอนเรามาเองนั่นแหละ...ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า..
- อาจารย์หมอคะ...เห็นด้วยค่ะ เป็นเทคนิคเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่สมาชิกหน้าใหม่บางคนก็ยังไม่รู้ รวมถึงดิฉันเองด้วยค่ะ
- ที่จริงเราอาจจะไปสอบถามเวลาเราไม่รู้เรื่องเทคนิคต่าง ๆ พวกนี้จากผู้ชำนาญ / เชี่ยวชาญนอกจากพี่โอ๋ได้อีกหลาย ๆ คนเหมือนกันค่ะ อย่าง ท่านอ.จันทวรรณ และน้อง ๆ ทีมงานของท่านอาจารย์ คุณk-jira คุณนู๋ทิม คุณ....ฯลฯ
- ตอนนี้มีพี่เม่ยมาเพิ่มอีกท่านหนึ่ง...ขอบคุณพี่เม่ยมากค่ะที่กรุณามาชี้ทางสว่างให้...
- และขอบพระคุณท่าน อ.หมอรวิวรรณ ด้วยนะคะ
เอาบุญมาฝากค่ะ...หายไปเตรียมงานต้อนรับและดูแลพระผู้ติดตามหลวงปู่เณรคำมา...
อ่านตามแต่ยังไม่ทดลองทำเป็นประมาณลงภาพ/ลงเพลงยังไม่ได้
แต่..ชอบรูปครอบครัวแซนต้า...น่ารักจัง...ดิฉันใช้เวลามองสองหนหาคุณกุ้งจึงเห็น...นี่แสดงถึงความเป็นสาวน้อยของSeangjaซะแล้ว...
เรียน คุณปวีณา
แวะมาดูภาพ wallpaper มีชีวิต ของคุณปวีณา ค่ะ เห็นได้ชัดเลยว่า เวลาคุณปวีณา เหนื่อย แล้วหันมามองภาพบนคอมพิวเตอร์ภาพนี้ คงจะทำให้หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งเลยใช่ไหมค่ะ
เด็ก ๆ น่ารัก และสดใส สมวัยทุกคนเลยค่ะ
อ้อ นอกจากได้เห็นภาพสวย ๆ แล้ว ยังแอบมาเรียนรู้วิธีที่ คุณโอ๋ และพี่เม่ย แนะนำด้วย ค่ะ เพราะดิฉันเอง ก็ไม่ค่อยจะเป็นเหมือนกันค่ะ เรื่องโหลดรูป
ขอบคุณทั้ง 2 ท่าน มากค่ะ
- คุณอรคะ...ภาพนี้เมื่อ 4 ปีที่แล้วค่ะ ตอนนี้ก็โตขึ้นมากแล้ว หลานชายคนโตตอนนี้อยู่ ม.3 แล้วค่ะ ตัวสูงมาก เราอยู่แค่หัวไหล่เขาเอง
- มีภาพหลานสาวคนเล็กมาฝากค่ะ เผื่อจะได้จินตนาการว่าอีก 3 คนโตขึ้นมากแค่ไหน
- พอเขาโตขึ้นก็ไม่ค่อยมีรูปถ่ายพร้อมกันแบบนี้อีก และประเภท "ยิ้มแฉ่ง" ยิ่งไม่มีให้เห็น เพราะโตเป็นหนุ่มแล้วต่างก็เขินอาย...
- เอาไว้หลานเล็กอีก 2 คนคลอดแล้วจะเก็บรูปตอน "จ่ำม่ำ" มาฝากอีกนะคะ
 |
- อาจาย์แป๋วคะ...ตอนนี้หนุ่ม ๆ ไม่ค่อยยอมถ่ายรูปค่ะ เขินอายกันเป็นแถว...มีสาวน้อยอยู่คนเดียวที่ยังสนุกอยู่ บอกให้ทำท่าโน้นท่านี้ เวลาถ่ายรูปให้ ก็ยังชอบนะคะ
- เด็ก ๆ พอเข้าสู่ช่วงวัยรุ่น เราจะมีวิธีการเข้าถึงเขาต่างจากตอนเป็นเด็กค่ะ โดยเฉพาะตอนนี้หลานชายคนโต จะค่อย ๆ ปลีกตัวออกจากน้อง ๆ ไม่เล่นซนเป็นเด็กแล้ว เขาจะมีกลุ่มเพื่อนที่คบหากันอยู่ เราเองก็ต้องคอยดูเขาอยู่ห่าง ๆ เพราะเด็กวัยนี้จะไม่อยากให้เราไปจุกจิกกับเขามากนัก มีทั้งลูกล่อ..ลูกชน..ลูกขู่..ลูกปลอบ..หลายวิธีค่ะ ก็โชคดีที่เขาไม่เกเรออกนอกลู่นอกทางค่ะ
- เอาไว้หลานเล็กอีก 2 คนถึงเวลาได้เปิดเผยโฉม...จะนำภาพมาฝากค่ะ
- ขอบพระคุณอาจารย์เป็นอย่างมากค่ะ
- ไชโย! ทำได้แล้ว ไม่ยากเลย โห! สงสัยมาตั้งนานว่าเขาทำยังไงกันเนี่ย! ถึงเอาภาพขึ้นได้บนพื้นที่แสดงข้อคิดเห็น
- ต้องขอขอบคุณพี่เม่ย..มั่ก...มั่ก...เลยค่ะ ที่ช่วยเปิดทางสว่างให้น้อง...เลยขึ้นภาพครอบครัวแซนต้า กับภาพหลานสาวจอมซนให้ทุกคนได้ชมกัน
- กะแล้วเชียวต้องเป็นอะไรที่ไม่ยาก แต่เราไม่รู้ว่าทำยังไง...ขอบคุณ G2K ที่ทำให้เราเรียนรู้และต่อยอดได้ตลอดเวลา
- ขอบคุณสำหรับเทคนิคการเก็บภาพหน้าจอ ที่พี่เม่ยช่วยแนะนำเพิ่มเติม มีประโยชน์มาก ๆ เลยค่ะ...จะลองไปทำตามดูค่ะ...แถมยังทำให้คนอื่นได้รู้ไปด้วยนะคะ
- ขอบคุณค่ะ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ... (มากไปเปล่าเนี่ย!) ขอบคุณจริง ๆ นะคะ...สงสัยมาตั้งนานแล้วง่ะ!...
 |
- คงจะอิ่มบุญนะคะ...ดีจังได้มีโอกาสไปสร้างบุญสร้างกุศล
- วันที่ 12-17 มี.ค.นี้ ดิฉันจะได้มีโอกาสไปทำงานที่ลำปาง ถูกทาบทามให้ไปช่วยงาน KM ร.ร.วิถีพุทธ ยังไม่ทราบรายละเอียดมากนัก ได้ยินว่าไปพักที่วัดแห่งหนึ่ง ตอนแรกดีใจคิดว่าจะได้ไปปฏิบัติธรรม พี่ที่ติดต่อมาเขาบอกว่า ไม่ใช่ปฏิบัติธรรม ไป KM ...ก็ไม่เป็นไรค่ะ...ยังไงก็ยังมีโอกาสเข้าวัดแหละนะ
- ภาพครอบครัวแซนต้านี่ถ่ายเมื่อตอนปีใหม่ ปีที่แล้วค่ะ สนุกสนานกันทั้งครอบครัว...เรารวมตัวกันทุกปีใหม่ค่ะ
- ที่คุณขวัญหาดิฉันไม่เจอ เป็นเพราะหน้าตาคล้าย ๆ กันไปหมดละมัง...ใคร ๆ ก็ว่าหน้าเท่ากาละมังกันทุกคน เข้าข่าย "ตระกูลหน้าใหญ่" (ใบหน้า) เลยไม่กล้าขึ้นรูปใหญ่ ๆ หน้าจะใหญ่ตามรูปค่ะ รูปเล็กก็เลยทำให้มองยากหน่อยค่ะ
- สวัสดีคุณรัตติยาค่ะ
- เด็ก ๆ ของทุกบ้าน เป็นความชื่นบานในบ้านทั้งสิ้นค่ะ และคุณรัติยาก็คงเช่นกัน ลูก ๆ คงทำให้คุณรัตติยามีพลังกายพลังใจเช่นเดียวกัน
- เพิ่งรู้ว่าตัวเองมีเพื่อนอีกหลายคนที่ยังไม่รู้เหมือนกับเราเหมือนกันก็คราวนี้นะคะ
- ดีจัง! ที่เราเรียนรู้ร่วมกันได้ใน G2K และมีผู้รู้หลาย ๆ ท่านช่วยถ่ายทอดความรู้ให้เราโดยไม่ปิดบัง
- รัก G2K ค่ะ
คราวก่อนถูก tag ความลับ 5 อย่าง ก็ต้องปรับตัวพอสมควร ดร.จันทวรรณ เข้าใจหาของเล่นไม่ให้เหงาตลอดเวลาเลยนะ
- สวัสดีค่ะ ศน.พี่กุ้ง ตามรอย tag มาค่ะ
- หนูเฝ้าเพียรภาวนาว่าขออย่าให้มีใครมา Tag wallpaper หนูเลยเพราะทำไมเป็น (ว๊า..ไม่ฉลาดเลย) แต่ศน.พี่กุ้งก็ทำหนูฝันสลาย เพราะแจ้ง tag ครูตุ๊กแก ของหนูใช้หน้าจอ WINDOWS สีฟ้าธรรมดา เดี๋ยววันไหนหาภาพสวยๆมาใช้แล้วฝึกลงรูปเป็นจะนำมาให้ดูค่ะ
- ตอนนี้ขอติว ป.2 ก่อนนะคะ วันที่ 27 จะโดนประเมินข้อสอบ สพฐ. และต่อด้วยเข้าค่ายลูกเสือ ต่อด้วยสอบตามโครงการพัฒนาผลสัมฤทธิ์ของโรงเรียน และสอบปลายภาคเรียน เฮ่อ! คิดแล้วเหนื่อยค่ะ
- ขอตัวไปเตรียมวางแผนว่าจะรับมือกับงานอย่างไรก่อนนะคะ คงหายไปจากG2K อีกหลายวัน หลังจากที่หายไปหลายวัน ฮิ..ฮิ..
- อ.ธเนศคะ...
- จริง ๆ ตัวเองก็ไม่ได้รู้เรื่องอะไรมากนัก อาศัยว่าเห็นคนอื่นเขาทำโน่นนี่ แล้วอยากทำได้อย่างเขาบ้าง ก็ลองผิดลองถูกดู ไม่ก็ใช้วิธีถามคนอื่นเขาดู
- ในโลกของ G2K เราจะมีมิ่งมิตรมากมายพร้อมที่จะช่วยเหลือเรา อย่างพี่โอ๋กับพี่เม่ยนี่ไงคะ
- ยังไงก็อย่าให้รอเก้อนะคะ...จะคอยติดตามชม Wallpaper ที่อาจารย์ใช้อยู่ค่ะ
- ขอบพระคุณล่วงหน้าค่ะ
น้องตุ๊กจ๋า...ก็รู้อยู่ว่ายุ่งมิหยุดหย่อน พี่เองก็เช่นกันค่ะ...หวังว่าน้องตุ๊กจะไม่หายไปจาก G2K นานเกินไปนะคะ
ไม่งั้นคงมีหลายคนคิดถึงน้องมาก ๆ และรออ่านเรื่องสนุก ๆ จากน้องอยู่ค่ะ
เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ
สวัสดี...ยามเช้า ศน.กุ้ง
- โดน Wallpaper Tag กับเขาด้วย....อีกคน ด้วยความยินดี
- มาช้าหน่อย...งานที่โรงเรียนกำลังยุ่ง...งานทะเบียนวัดผลค่ะ
- หลานสาวหลานชาย สดชื่นทุกคน...แอบอิจฉาหลานชาย พี่หวินมีแต่ลูกสาว...
- ส่งความสุขมาให้ทุกวันนะ...
เห็นดวงตา ก็รู้ว่า
สำเนาถูกต้อง เลยครับ
- สวัสดีพี่หวิน
ค่ะ - ช่วงปลายปีการศึกษาแบบนี้คุณครูเรายุ่ง ๆ กันทุกที่เลยนะคะ
- หนูเองไม่ได้เข้ามาใน G2K 2-3 วันได้แล้ว เพราะยุ่งอยู่กับเหตุการณ์สูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักพร้อม ๆ กันของพี่-น้องชาวศึกษานิเทศก์ สพท.สุพรรณบุรี เขต 2 คือ คุณพ่อของพี่ศึกษานิเทศก์ท่านหนึ่งเสียชีวิต และ ลูกชายของน้องศึกษานิเทศก์อีกท่านหนึ่งก็เสียชีวิตในเวลาไล่เรี่ยเช่นเดียวกัน ค่อนข้างช็อคกับเหตุการณ์ไม่คาดฝันที่บังเอิญเกิดขึ้นจนเกือบจะพร้อมกัน
- จากนี้ก็คงไปยุ่งอยู่กับการเตรียมงานนำเสนอนิทรรศการโรงเรียนวิถีพุทธ โดย สพท.สพ.2 เป็นตัวแทนของ สพฐ. ในงานวันมาฆบูชา ณ พุทธมณฑล อีก 2-3 วันต่อจากนี้อีกค่ะ
- เหนื่อยคราวไหน ก็ได้ภาพหลาน ๆ นี่แหละค่ะ ช่วยเป็นกำลังใจให้ตัวเอง
- ขอบพระคุณสำหรับความสุขและความปรารถนาดีที่มอบให้กันเสมอมา...
- คิดถึงพี่หวินเสมอค่ะ
- สวัสดีค่ะคุณกุ้ง...นู๋ทิมคิดถึงค่ะไม่ได้แวะมาหาเสียนาน สบายดีนะคะ
- อิจฉาคนมีหลานหลายคนเหลือเกิน นู๋ทิมมีคนเดียวโตแล้วด้วย ท่าทางเวลารวมญาติแล้วคงสนุกสนาน มีความสุขมากเลยซิค่ะ..เด็กๆนำความสุขสดใสให้ชีวิตเสมอ
- สวัสดีคุณน้องตาหยู
ค่ะ - คู่ซ้ายมือ จัดอยู่ในประเภท "ตาไม่มีเหล่าเต้ง" ค่ะ ส่วนคู่ขวามือ สาบานได้ว่า ตาสองชั้น เพียงแต่ตาเล็กจนเวลายิ้ม+หัวเราะเต็มที่ (อย่างที่เห็นในภาพ) จะตาตี่...ตี๊...ตี่...เหมือนคู่ซ้ายมือนั่นแหละค่ะ
- ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ