ความลับ 5 ข้อของหนุ่ม(เคยหล่อ)ชื่อ Handyman !

     ความจริงได้เคยเขียนความลับตัวเอง  ทำลง Notepad  และนำมาวางใน Blog พลาดก็ Copy จาก Notepad มาวางใหม่ ทำอยู่หลายครั้ง  เขียนไว้ค่อนข้างยาว  และแล้ว ใกล้ตี 4 ของวันนั้น คอมฯเจ้ากรรมก็ Restart เข้า Windows ใหม่โดยอัตโนมัติ  โดยที่ผมไม่ได้สั่ง Save เจ้า Notepad ไว้เลย .. สรุปก็คือ ทุกอย่างหายเกลี้ยง  จึงเข้านอนด้วยความแค้น .. และยังไม่ได้เขียน 5 ความลับของตัวเองเลยจนบัดนี้ครับ  ก็ขอเริ่มใหม่อีกครั้ง  ช้าหน่อยคงไม่เป็นไร  ก็เห็นเคยพูดกันว่า  อยากกิง ของ ลีๆ ต้องลอหน่อย .. ไม่ต้องลอ อีกเลี้ยว .. หยุกอยู่ทามมาย .. อ่าง ซิ อ่างซิ .

     ความลับที่ไม่ค่อยลับสักเท่าไร 5 ข้อของผมมีดังนี้

1. ภาษาอังกฤษของผมเริ่มด้วย  DDT แล้วอีกนานนับปีจึงรู้จักตัว A

      ก็เรามันชอบอะไรที่เป็นเครื่องยนต์กลไกแทบทุกอย่าง   เห็นเจ้าหน้าที่อนามัยมาพ่นยาปราบยุง ก็เดินตามดู ครั้นเห็นเขาเขียนตัวอักษรประหลาดตามเสาบ้านว่า  DDT-2502 เลยถามดูก็รู้ว่าเป็นภาษาอังกฤษ และอ่านว่า ดี ดี ที จึงขอเอานิ้วจุ่มสีเขียนดูบ้าง เลยได้ทั้ง Reading และ  Writing ในวันนั้นเอง  ตอนนั้นก็ประมาณ ป.3 ป.4  กว่าจะรู้จัก  A B ก็เมื่อได้เข้าเรียนป.5 ที่โรงเรียนใหม่ พุทธนิคม ครับ

2. ตอนเป็นเด็กผมเห็นงานอาชีพที่ยิ่งใหญ่ และโตขึ้นจะต้องเป็นให้ได้คือ  คนขับรถไฟ ครับผม

     เดินเท้าเปล่าตามแม่ไปตลาดไชยาเป็นครั้งแรก  ข้ามสะพานไม้ยาวมากที่ทอดข้ามพรุใกล้เชิงเขา  ผ่านลำห้วยที่มีน้ำตลอดปี 3 แห่ง  ผ่านเนินเขาสองลูก และ  ข้ามคลองอีก  4 ครั้ง  ระยะทางราว 9 กม. เพื่อไปดูรถไฟจริงๆเป็นครั้งแรกในชีวิต  เห็นแต่ในรูปมานานแล้ว 
     ที่สถานีไชยาผมยืนดูหัวรถจักรไอน้ำ  เห็นก้านสูบ  ข้อเหวี่ยง ขยับตัวเข้า-ออก ระคนกับเสียงไอน้ำที่เขาปล่อยระบายพ่นออกมาเป็นควันขาว  บวกเสียงกระชึ่กกระชั่กอันเร้าใจของเครื่องยนต์ไอน้ำ  ตื่นเต้นเป็นที่สุด  พลันคิดไปว่าคนขับและควบคุมหัวรถไฟได้ต้องไม่ธรรมดา  โตขึ้นมาคอยดู จะพยายามเป็น คนขับรถไฟ ให้ได้  ผมฝันและหวังเอาไว้มาก  แล้วฝันก็ไม่ได้เป็นจริง   แต่ก็ไม่รู้สึกผิดหวังหรอกนะครับ

3. ตอนเป็นเด็กวัดเคยนอนหลับกลางวัน แล้วละเมอ+ฝัน วิ่งไปโรงฉัน  นึกว่านอนตื่นสายในตอนเช้า

       อายนะครับแต่ก็ยินดีเล่า  ไม่น่าเชื่อว่าหลับตอนบ่าย แต่หลับลึกและตื่นมารู้สึกตกใจมาก  คิดว่าสายและสว่างขนาดนี้จะไปเดินปิ่นโตทันได้อย่างไร  ลุกขึ้นได้รีบวิ่งไปยังโรงฉัน  เห็นกาละมังใส่ข้าว และเถาปิ่นโตใส่กับข้าว วางเรียงรายก็เลยรู้ว่า ตูข้าฝันไป  วิ่งมาได้ยังไงตั้งไกลโดยไม่รู้ว่านี่มันบ่ายแล้ว

4. เคยเขียนชื่อตัวเองเป็นภาษาอังกฤษว่า "PINIJ"
 
     ใช้อยู่หลายปีก่อนเปลี่ยนเป็น "PINIT" ตอนนั้นภูมิใจมากที่ผสมคำได้ตรงภาษาไทยเป๊ะ จ.จาน มันก็ต้อง J สิ  แม้แต่วิทยุหรือเครื่องอิเล็กทรอนิกส์ที่สร้างขึ้นก็ยังเขียนข้อความติดด้วยความภูมิใจว่า
 "PINIJ  ELECTRONICS"เลย ..มาสังเกตเอาภายหลังว่า "แม่กด" ที่สะกดด้วยตัว J ไม่เคยเห็นมีในภาษาอังกฤษ  พร้อมกับรู้สึกเขินย้อนหลังเอามากๆทีเดียว

5. ตอน ปกศ.สูง ราวกับเป็นเทวดาอยู่สวรรค์ในเอกอังกฤษ  แต่วิชาโทคือ คณิต มันคือ นรก ชัดๆ

      เรื่องมีอยู่ว่าผมเลือกเอกภาษาอังกฤษ เพราะชอบ  และตอน ปกศ.ต้น ก็ได้  A หมดทุกตัว เรียนสนุกและ  สบาย  เรียกว่าเพื่อนกลัว  อาจารย์เกรงใจก็แล้วกัน เกรดวิชาเอกเกือบ 4.00 คัดเลือกเรียนปริญญาตรีได้อันดับหนึ่ง โดยไม่ต้องสอบให้เมื่อย  ชอบวิทย์-คณิตมากด้วยจึงเลือกเป็นโททั้งสองวิชา  แต่ขอโทษครับ คณิตศาสตร์วิชาโท ได้  A 1 ตัว  B 1 ตัว  ที่เหลืออีก 5 วิชาผมได้ D หมดทุกตัวไม่มีเกรดใดมาแทรกอีกเลย  ซ้ำร้ายตัวสุดท้าย เทอมสุดท้าย ได้ D ลบ ครับท่าน 
     ผมไม่โกรธอาจารย์ท่านนั้นหรอก  แต่รู้ชัดแจ้งในหัวใจว่าท่านเป็นผู้ทำให้ผมเปลี่ยนจาก รัก มาเป็น เกลียดชัง คณิตศาสตร์  ท่านทำให้ผมรู้จักกับ D ตัวแรกในชีวิต  ยิ่งถาม ยิ่งตอบ ยิ่งงง เลยพาลไม่ทำการบ้านอีกเลย  วิชาสุดท้ายที่ได้  D- ตัวแรกและตัวเดียวในชีวิตก็อาจารย์ท่านเดียวกันนั่นแหละมาสอนผมอีก

        ขออภัยที่บังเอิญครบ 5 ข้อเสียก่อน  ความลับแบบสีชมพู จึงไม่มีที่ให้นำเสนอ  ขอแนะนำให้ไปอ่านข้อ 5 ของ ท่านนายขำ แทนก็แล้วกันครับ

    อยาก Tag ใครตั้งหลายคนแต่ ดูไปมาก็ล้วน "โดนกันไปหมดแล้ว"
    
    ด้วยความเกรงใจครับ  ขอโยนลูกต่อไปยัง 5 ท่านต่อไปนี้

1.  ดร.ไพทูรย์  ศรีฟ้า .. น้องชาย .. คนเก่ง  คนดี  ในโลกเทคโนโลยีเพื่อการศึกษา

2. ท่าน สุชา  เหมือนแก้ว ... วิศวกร มากประสบการณ์  ผู้มีธรรมะ ในหัวใจ

3. ท่าน เคราดิจิตอล .. เขียนบันทึกดีๆที่อ่านแล้ว ชื่นชอบ

4.  อ.สิทธิเดช  กนกแก้ว ... คนเขียนบทกวีได้แจ๋ว  ชวนติดตามยิ่งนัก

5. คุณ รัตนญาณ หรือ อ.นิมิตร  เพ็งสมยา .. "ศิษย์งอก" ที่มีข้อเขียนดีๆ  ที่ภูมิใจแนะนำ

           เล่นกันอย่างไรลองตามไปดูได้ ที่นี่ ครับ

[สิงห์ป่าสัก]

• ตามมาอ่าน(ล้วง)ความลับของ อ.handy
• ขอบพระคุณมากครับ

[พี่เม่ย]

• หลังจากปูเสื่อนอนรออ่านอยู่แถวหน้าสุดอยู่นานหลายเพลา...ก็ได้สมใจในเช้านี้เองค่ะ
• ได้ความรู้ (จริงๆนะคะ เพิ่งรู้จริงๆ) ว่าการใช้ J เป็นตัวสะกดแทน จ.จานนั้น ไม่ถูกต้อง!
• ท่านHandy คะ...คำว่า "หนุ่ม(เคยหล่อ)" เนี่ย พี่เม่ยตีความว่า ตอนนี้ก็ยังหนุ่มอยู่แต่ความหล่อทิ้งร้างห่างหายไปแล้ว ใช่ไหมคะ?? (ยิ้ม...ไม่พอค่ะ...ฮา...ก๊าก)

[พี่เม่ย]

• อุ๊บ! ตั้งใจให้เป็น คห.แรก นะคะเนี่ย แต่พอ post เสร็จก็โดนคุณยุทธ์ (สิงห์ป่าสัก)แซงไปเฉียดฉิว.....
• คุณยุทธ์นะ คุณยุทธ์ เร่งรีบจนไม่ยอม log in เลยนะ!

[คุณ รัตติยา เขียวแป้น]

เรียน คุณลุง Handy ค่ะ

         เห็นหัวข้อของความลับข้อที่ 1 คิดว่า เป็นเกรดภาษาอังกฤษ ที่คุณลุง Handy ได้รับ ซะอีก   ผิดคาดค่ะ  ถือว่าเป็นการเริ่มต้นเรียนรู้ภาษาอังกฤษที่ดีอีกรูปแบบหนึ่ง  อย่างงี้นี่เอง คุณลุงhandy ถึงทำคะแนนได้ดีในวิชานี้มาตลอด

           ส่วนความลับข้อที่ 2  ถ้าความฝันเป็นจริง ป่านนี้ ดิฉันคงได้มีโอกาสนั่งรถไฟที่มีคุณลุง handy เป็นคนขับ เป็นแน่แท้  อิอิ

         ข้อ 3 นี่สิเด็ดสุด เพราะคล้าย ๆ ดิฉันเลยค่ะ เพราะตอนอยู่ ป.3 โรงเรียนปล่อยพักช่วงคาบว่าง  ปรากฎว่า ดิฉันคิดว่า ถึงเวลาพักกลางวันแล้ว เลยวิ่งปรู๊ดกลับบ้าน ไปทานข้าว  เนื่องจากบ้านอยู่ใกล้โรงเรียนิดเดียว พอกลับมาถึง ปรากฎว่า เพื่อน ๆ ยังนั่งเรียนกันอยู่เลย  อายมากค่ะ

          ด้วยความเคารพค่ะ

        

[Handy]

  ตามมาดูว่าญาติคนไหนจะเข้ามาก่อนกัน  พบว่าเวลานั้นต่างกันแค่ 3 นาที  เมื่อพิจารณาโดยรอบคอบแล้ว คนหนึ่งรีบจนไม่ Log in แม้มาก่อนเล็กน้อยจึงถือว่ามาพร้อมกัน .. ตัดสินให้ได้เป็นคนแรกทั้งคู่ครับ
   ยัง .. ยังไม่จบ  เมื่อพิจารณาโดยถ่องแท้ พบว่าน้องสาว ที่เป็นพี่ด้วยนั้น เธอเป็นคนแรกที่ไปแจ้งผมเรื่อง Tag  เรื่อง Blog ความดีข้อนี้ทำให้การตัดสินขั้นสุดท้าย  เป็นว่าให้น้องชายที่เข้ามาก่อนตกไปเป็นลำดับที่สองครับ 
   แต่พอนึกถึง  ฮา...ก๊าก  นี่ เกือบกลับคำตัดสิน แต่เอาเถอะ ไม่เป็นไร .. ฝากไว้ก่อนก็แล้วกัน

   อ้าว ! หลาน รัตติยา ก็เข้ามาแล้วเหรอ .. นับให้เป็นคนที่สองด้วยก็แล้วกัน .. ดีใจนะที่เรามีส่วนคล้ายๆกัน  แม้จะเป็นเรื่องเพี้ยนๆก็ตาม .. ดีใจที่ได้เพื่อนน่ะ

   ขอบคุณทั้ง พี่เม่ย  คุณ น้องชาย นาย สิงห์ป่าสัก  และคนที่ทำให้ผมต้องแก่โดยไม่จำเป็น คือหลาน รัตติยา เขียวแป้น ครับ.

[โอ๋-อโณ]

มาเรียกพี่ค่ะ ขอบคุณนะคะกับรอยยิ้มที่เกิดจากการอ่านความลับค่ะ แหมแต่เล่นมาหยอดให้อยากรู้เรื่อง ความลับแบบสีชมพู ...ทำไงถึงจะได้รู้ล่ะค่ะเนี่ย มีทางมั้ย....ทำยังไงดีนะ.....คะ.

[ขจิต ฝอยทอง]

• ตามมาอ่านครับพี่บ่าว
• ข้อสามผมตื่นมาตี 2 จะตามหลวงพี่ไปบิณฑบาต ตลกดีครับ
• คณิตศาสตร์เป็นอาบัติสำหรับคนที่ชอบภาษาจริงๆๆครับ
• ขอบคุณครับผม

[DR.SU]

  คุณ Handy ครับที่ถามความลับมาผม บอกความลับผมมาก่อนครับว่าเขาเข้าไปตอบกันอีตรงไหน

 

 

[Ranee]

สวัสดีค่ะคุณ Handy

• อ่านแล้วยิ้มเลยค่ะ  ข้อที่ 5 อ่านแล้วมีคนเหมือนราณีแล้วกันค่ะ  วิชาคณิตศาสตร์  เรียนแล้วแทบประสาทกินเลยค่ะ  ส่วนวิชาภาษาอังกฤษเป็นคนโปรดของอาจารย์เลยค่ะ
• ส่วนข้อ 4 ราณีก็เคยสะกดเป็นนามสกุลผิดค่ะ แบบมั่นใจตัวเองสุด ๆ เลย สุดท้ายหน้าแตกยับฺ ฮิ ๆ

[นายขำ]

ครับอาจารย์...เข้าใจว่านี่เป็นแค่ความลับ 5 ใน 100 ของอาจารย์อ่ะครับ...แต่แค่นี้ก็พอบอกได้ถึงความเป็นอัจฉริยะแห่งยอดบุคคลแปห่งการเรียนรู้แล้วอ่ะครับ...

 

สีชมพูของผม...มีเวลาจะเขียนเก็บไว้ในบันทึกต่ออ่ะครับ...อิอิ

 

ไม่ได้เข้ามาหลายวัน..ระลึกถึงพระอาจารย์ชัยวุธของผม...เห็นหายไปนานพอกับผม...ไม่ทราบว่าเป็นจะไดไปแล้วนะ...

 

[คุณ รัตติยา เขียวแป้น]

เรียน คุณลุง Handy

       รออ่านความลับแบบสีชมพู ของคุณลุงนะคะ

[Handy]

สวัสดีครับ
    เข้ามารับแขกอีกรอบ  ด้วยความอบอุ่นใจครับ

• คุณน้อง โอ๋-อโณ  ... อ่านแล้วยิ้มได้ พี่ก็สบายใจจ้ะ .. ส่วน ความลับแบบสีชมพู .. ถ้าอยากรู้กันมากๆ กะว่าจะออกเป็น Mini Series เร็วๆนี้ .. เชื่อมั้ย .. ดีแล้วล่ะ ที่ไม่เชื่อ !
• คุณน้องชาย นาย ขจิต ฝอยทอง ... ขอบคุณนะ "น้องบ่าว" ที่ว่า ตื่นมาตี 2 จะตามหลวงพี่ไปบิณฑบาต นั้นถึงกับไปปลุกหลวงตามั้ยครับ .. น่าจะไม่ขนาดนั้นนะ
• ท่าน DR.SU ครับ ... ก็เขียนเล่าใน Blog  ของท่านนั่นแหละครับ  แล้วไปบอกแจ้งข่าวบางคนที่อยากให้ทราบ ในส่วนคำถามของ Blog ของเขาก็ได้ ลอง คลิก ที่นี่  เพื่อดูตัวอย่างได้ครับ
• คุณ Ranee ... ขอบคุณครับ .. ดีใจที่มีเพื่อน เป็นโรคคล้ายๆกันครับ .. แต่สำหรับคณิตศาสตร์ ขอยืนยันว่าผมเคยชอบ มันสนุกครับ  มาหมดสนุกเอาก็ตอนเจออาจารย์จบใหม่ๆ สอนแบบเร็วมากๆ .. พอถามเข้า ยิ่งอธิบายยิ่งไม่รู้เรื่อง .. ท่านเล่นใส่คำเทคนิคใหม่ๆที่เราไม่รู้เรื่องเพิ่มเข้าไปในคำตอบ .. ยิ่งตอบก็ยิ่งงงครับ
• ท่าน นายขำ  .. ขอบคุณครับ  แหม เล่นชมกันหนักๆแบบนี้ .. อย่าชมมากนะครับ เดี๋ยวผมนึกว่าจริงตามคำชม แล้วจะยุ่ง .. เอ๊ะ แต่ไม่รู้ทำไมคนเขาชอบกล่าวหาผมเหมือนที่ท่านพูดนั่นแหละ .. หรือว่ามันจะจริง .. เห็นมั้ยครับ .. เริ่มแล้ว .. 555 .. อิ อิ.
• คุณหลาน รัตติยา เขียวแป้น  ... หลานนี่ ซอกแซกเสียจริงเชียว .. เดี๋ยวอดไม่ได้ ก็จะเล่าเสียตรงนี้เลยหรอก .. แต่ยังอดได้อยู่ครับ

[NongNew]

ความลับของอาจารย์น่ารักดีนะคะ..ขำ ๆ ข้อ 3 คะ นิวก็เคยเป็นคะ..แต่จะเป็นละเมอว่าต้องตื่นไปโรงเรียนแต่เช้าคะ...รีบลุกเลยคะ..ทั้งที่จริง ๆ ยังไม่เช้าเลย  พ่อกับแม่งง ๆ เลยคะ...เหอ ๆ  เพราะเพิ่งค่ำ  ๆ เองน่าจะประมาณ ทุ่มนึง ประมาณนี้คะ

[Bright Lily]

• แวะมาอ่านแล้วค่ะ
• ทึ่งปนขำๆ ค่ะ 
• เสียดายเนอะ อยากให้มีภาค 2 น่ะค่ะ เชื่อมั่นว่าต้องมีอะไรดีๆ มากกว่า 5 ข้อค่ะ
• ขอบคุณมากค่ะ

[พญ รวิวรรณ หาญสุทธิเวชกุล]

ได้อารมณ์ดี และได้สาระ แต่เช้า ตามอ่านยิ่งสนุก

สมัครอ่านต่อระยะยาวเลย ค่ะ

[รตนญาณ]

        ขอบคุณการ Tag ครั้งนี้ ทำให้ผมต้องปรับการบริหารความรู้จาก blog ให้มากขึ้นครับ และขอบคุณครับที่ได้รับเกียรติเป็นหนึ่งในบรรดา "ศิษย์เอก" ของอาจารย์

เป็นสิ่งที่ทำให้ผมเพิ่มความเชื่อมั่นต่อสำนวนที่ว่า "ความลับไม่มีในโลก" ครับ

ผมก็มีความหลังฝังใจกับวิชา คณิตศาสตร์ ครับ ถูกอาจารย์ทำโทษซะน่วมเลยครับตอนเรียนมัธยมปลาย (สมน้ำหน้าชอบภาษา แต่ตามเพื่อนไปเรียน วิทย์-คณิต)

สิ่งที่อยู่ในชีวิตประจำวันแต่เรายังไม่ทราบ มีอีกเยอะครับ ผมมีเรื่องหนึ่งนำเสนอ ลองแวะไวอ่านที่บันทึกเรื่อง "ผิดเป็นครู....ครูจะได้ไม่รู้แบบผิดๆ" ใน http://gotoknow.org/blog/niramit

[ssoponn]

                 ผมว่าที่อาจารย์ว่าเป็นความลับ  ผมว่าไม่น่าจะลับนะครับ  ระดับอาจารย์ต้องมีอะไรที่ลับมากกว่านี้แน่  ๆ  แต่ไม่กล้าบอก  555  จริงไหมครับอาจารย์

[อ.หนึ่ง]

ความลับของอาจารย์น่ารักน่าชังดีครับ