การผจญภัยของเลือดHIV-positive_3(การขนส่ง)
ตอนจบ ..... “สุดท้ายเลือดจะไปไหน” .....
เมื่อสืบสาวราวเรื่อง ยิ่งทำให้คิดว่าเลือดนี้ไม่น่าจะเอามาตรวจได้แน่นอน และสิ่งที่ต้องทำต่อไปก็คือจะต้องบอกกับ ญาติ ที่ในใจก็มีแต่ความ กลัว ว่าเลือดจะใช้ไม่ได้และ กลัว ว่าจะแตกกลางทาง
คุณศิริรัตน์พูดเพียงแค่ว่า
“เลือดหลอดใช้ไม่ได้ อาจจะต้องขอเจาะใหม่ ”
ถ้าเป็น คุณ จะทำอย่างไร
- อารมณ์เสีย เริ่ม วีน แตก ว่า “มาตั้งไกล ทำอย่างนี้ได้ไง”
- ไม่รับฟัง เริ่ม ร่าย รายละเอียดที่มาของเลือดใหม่
- แก้ตัวว่า เพิ่งเจาะเลือดและยืนยันว่ารีบมาขนาดนี้ ยังไงก็ทัน
- ยืนยันว่ายังไงก็จะ ตรวจ ถ้าไม่ตรวจให้ก็จะไม่กลับ
หรือคุณจะเหมือนกับญาติคนนี้ที่ “เข้าใจ” โดยที่ไม่ต้องพรรณนา ด้วยหลักการและทฤษฎีต่างๆ ที่ได้ร่ำเรียนมา
แต่เพราะอะไรนั้น
คงจะเป็นเพราะพูดกันด้วย Y ใจ Y ไม่ใช่เพราะ “ หน้าที่ ”
ซึ่งสิ่งนี้คงไม่ได้จากการที่พูดกันด้วย โทรศัพท์ '
ซึ่งเป็นวิธีที่ง่ายกว่าและเร็วกว่ามาก
เรื่องนี้จึงจบโดยได้มอบใบปฏิเสธสิ่งส่งตัว ให้กับญาติ เพื่อกลับไปให้แก่เจ้าหน้าที่ห้องปฏิบัติการของโรงพยาบาล และก็ได้แต่อวยพรว่า “ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ”
ส่วนหลอดเลือด สุดท้าย ก็มาถึงที่หมาย คืองานภูมิคุ้มกัน แต่ว่าทำได้เพียงรอ กำจัด ต่อไป
--- จบ ---
แม้ว่าสุดท้ายเราก็ยังไม่แน่ใจ ถึงสาเหตุจริงๆที่ทำให้เกิดเรื่องราวได้ขนาดนี้ แต่เราได้เรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่าง ถ้าเหตุการณ์นี้เกิดกับโรงพยาบาลที่ไกลกว่านี้ หรือการเดินทางไม่ได้ราบรื่นอย่างนี้ หรือถ้าเกิดกับญาติของคุณจะทำอย่างไร
เพราะทั้งหมดนี้จึงทำให้ผู้เขียนได้บอกเล่าเรื่องราวนี้แก่บุคลากรทางการแพทย์ที่อยู่ในวงการเดียวกัน
.......
บันทึกเรื่องราวโดย เด็กใหม่ ต.8/5R...Sunny...R
ความเห็น (4)
- วันหลังมาเล่าอีกนะครับ
ขอคุณมากเลยครับ ที่ นำเรื่องนี้ มาเล่าสู่กันฟัง ถ้าคนทำงาน คืนอื่นๆ ได้อ่าน น่าจะชวยลด ปัญหา เรื่องนี้ ได้ มากเลย
เป็นกำลังใจให้ ครับ
นิมิตร์