เปิดหน้าจอคอมพิวเตอร์เช้านี้ เพื่อเข้าไปศึกษาความคิด ความรู้ ประสบการณ์ของสมาชิก gotoknow ไปสะดุดล้มปากแตก หัวเข่าถลอกลงที่ คนไทยชอบเหมาว่าคนไทยนับถือศาสนาพุทธหรือเปล่า? ของ อ.ดร.ธวัชชัย
ผมมีหนังสือเล่มหนึ่งพิมพ์ด้วยภาษาอังกฤษเล่มเล็กของพุทธทาส ภิกขุ หน้าปกเขียนว่า NO RELIGION ครั้งแรกที่เห็นก็ให้แปลกใจเช่นกันว่า พุทธทาส ภิกขุแน่หรือ
ผมเคยใช้แนวคิดของเพื่อนที่จบจริยศาสตร์มาบอกนักศึกษาในชั้นเรียนที่มีอยู่หลายศาสนาว่า "ถ้าเราถอดตรา หรือสัญลักษณ์ของศาสนาออก มันก็เหลือเพียงหลักที่ควรปฏิบัติต่อสิ่งรอบข้าง ตนเองและเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน" ผมเพิ่มเติมว่า "เหมือนเราเข้าไปใน Family (ใน มรภ.มีอยู่ ร้านเดียว) เราต้องการสบู่ แต่มีหลายยี่ห้อเหลือเกิน เมื่อเรานำตราของสบู่ออก เราก็จะพบแต่เพียงวัตถุสำหรับชำระร่างกาย"
ความแตกต่างเกิดจากการแบ่งแยก และดูเหมือนวิชาการนี่แหละคือตัวสำคัญในการแบ่งแยก เช่น คนในสังคม เราก็แบ่งแยกเป็นนับถือศาสนานั้น ศาสนานี้ แบ่งกลุ่มคนออกเป็น คนชั้นสูง คนชั้นกลาง และคนชั้นล่าง หรือแบ่งตามอาชีพ เป็นทนายความ ครู หมอ ฯลฯ
ทุกศาสดาพยายามเหลือเกินที่จะให้คนมีความสามัคคี น้ำหนึ่งใจเดียวกัน รักสมัครสมานและมีความสันติสุขร่วมกัน
เราต้องไปให้ถึง "แก่น" ใช่มั้ยครับ
เมื่อเราถึงแค่เปลือกและออกมาฟาดฟันด้วยวาทะ และอัตตาว่าด้วยศาสนา ก็มีแต่ความขัดแย้งที่ไม่สิ้นสุด
ผมชอบบันทึกของอาจารย์ครับ - ตรงใจผมมาก
ผมเห็นว่ามันเป็นธรรมชาติมาก
พระเจ้าของคนโบราณก็คือ ธรรมชาติ
ปีศาจที่เข้าใจส่วนใหญ่ก็คือ ธรรมชาติ
ความไม่รู้จักธรรมชาติ สร้างทั้งปีศาจและพระเจ้า
ความไม่เข้าใจสมมติ เลยสร้างทุกสิ่งทุกอย่าง