กาลครั้งหนึ่งหลังจากไปอบรมผู้จัดค่ายเบาหวาน รุ่นที่ 2 ที่รพ.เทพธารินทร์ ก็ได้ฤกษ์จัดค่ายของตัวเองซะที โดยมีพี่เอนกเป็นผู้จัดการค่าย ภญ.เหมียวที่ไปอบรมกับพี่ติ๊ก พยาบาลตึกหญิงเป็น staff ร่วมด้วยพี่ ๆทีมงานอีกเพียบ จะเล่าที่มาที่ไปซะก่อน เหมียวว่าจะเล่าเรื่องผ่านตัวอักษร ไปก่อนถ้าได้รูปก็จะลงให้ชมกัน เอเหลือไว้ให้พี่เอนกเล่าบ้างดีกว่า เหมียวจะเล่าจากมุมมองตัวเอง ก่อนอื่นหลังจากอบรมมาก็มาเริ่มคุยกันและสร้างทีม ว่าจะทำค่ายในกลุ่มเสี่ยงก่อน ทำไปทำมาได้ทำค่ายผู้ป่วยก่อนได้ร่วมงานกับพี่ๆที่สอ.ด้วย โดยงานเอกสารประกอบการเข้าค่ายและป้ายชื่อเหมียวรับทำโดยแอบต่อยอดไอเดียป้ายชื่อที่ตัวเองไปเข้าค่ายมา และก็แบ่งหน้าที่รับผิดชอบกันไป ประชุมกันก็หลายรอบ แต่สโลแกนค่ายคือ
สนุก (staff) ปลอดภัย ได้ความรู้
ความคาดหวังก่อนเข้าค่าย(เหมียวเอง)คือ เรียนรู้การเป็น staff(ไม่ทำไม่รู้) เรียนรู้เทคนิคการสื่อสารกับคนไข้ สิ่งที่ได้รับเกินจากที่คาดไว้เยอะเลยค่ะทั้งเพื่อนร่วมงาน ชาวค่ายที่กลายเป็นอาจารย์ของเรา มีทั้งรอยยิ้มและน้ำตา ลืมเล่าเหมียวอยู่ฐานยา ไหปริศนา(ไหคำ) พี่ๆสอ.เอนเตอร์เทนมากเข้าถึงคนไข้เราบอกพี่เค้าว่าอยากจัดรูปแบบฐาน เกมส์ อย่างนี้ๆเตรียมอุปกรณ์ให้พี่เค้าทำได้เกิน 100 ได้ใจเราไปเต็มๆ ชาวค่าย(คนไข้เรา)สนใจตั้งใจเรียนรู้ สนุกมากถ้าจัดอีกก็อยากมากันเข้าค่าย 2 วันนี่คิดถึงกันตอนจะปิดค่ายแอบเห็นบางคนมีน้ำตาด้วย อยาก
เล่าหลายๆเรื่องในค่าย ลงเป็นตอนๆดีกว่า เดี๋ยวมาลงต่อค่ะ เอ้อค่ายจัดไป 15 –16 กพ. นี่เอง