1 นาที...มีค่าสำหรับคุณแค่ไหน ?


ให้เวลากับคนที่คุณรักบ้าง...แล้วเราจะรู้ว่า...รักคือ..สิ่งสำคัญ

ชายหนุ่มไฟแรงมุมานะทำงานอย่างมุ่งมั่น เขามีความฝันจะสร้างครอบครัวที่ 
สมบูรณ์กับแฟนสาว เธอจะมารอการกลับมาหน้าประตูบ้านเขาทุกวัน เขาพบเธอยิ้มแย้ม 
ต้อนรับสนทนากันและเธอก็กลับไป 

         วันนี้เขากลับช้ากว่าปกติมาก แต่แปลกที่ยังเห็นเธอยืนรอเช่นทุกวัน " 
โทษทีนะที่รัก วันนี้มีงานด่วนเลยกลับช้า" เธอยังยิ้มให้เขา "คุณทำงานจนมีรถ มี 
บ้านอย่างที่ตั้งใจแล้ว ทำไมยังทำงานหนักอีก" "ผมอยากมีบ้านที่มีบริเวณมากกว่า 
นี้ รถที่ดูโอ่อ่ากว่านี้..เพื่อคุณนะจ้ะ" 

         เวลาผ่านไป 1 ปีหญิงสาวมาบ้างไม่มาบ้าง แต่เขาไม่มีเวลามาใส่ใจกับ 
เรื่องนี้ วันหนึ่งเธอเอ่ยถามเขา "คุณมีเงินพอจะซื้อบ้านหลังใหญ่รึยัง" "ขอเวลา 
อีกหน่อยผมอยากซื้อแหวนวงใหม่มาเปลี่ยนให้คุณ" เขาจุมพิตมือที่สวมแหวนทองวงเล็ก 
เบาๆ "ฉันบอกหรือว่าอยากได้แหวนวงใหม่" "ผมอยากให้สิ่งที่ดีที่สุดเสมอ..ที่ 
รัก" 

         3 เดือนแล้วที่เขาไม่เห็นเธอหน้าประตูบ้าน วันนี้เขามีบ้านหลังใหญ่ 
จึงตัดสินใจลางาน 1 วันเพื่อไปหาเธอ เขาขับรถคันหรูผ่านเส้นทางที่ขรุขระอย่าง 
ยากลำบาก "นี่คุณต้องเดินผ่านทางเส้นนี้มาหาผมทุกวันเหรอ..." เมื่อมาถึงแม่ของ 
เธอออกมาต้อนรับ และมอบกล่องไม้ใบหนึ่งให้เขา พร้อมกับบอกทางไปสถานที่ ที่เขาจะ 
พบเธอได้ 

         เนินเขาเล็กๆ รายล้อมไปด้วยดอกไม้แท่นหินสลักชื่อหญิงสาวตั้งอยู่กลาง 
เนิน มือสั่นเทาเปิดกล่องไม้อย่างช้าๆ ข้างในอัดแน่นไปด้วยกระดาษแผ่นเล็ก เขา 
เริ่มอ่านข้อความทีละใบ 

"วันนี้คุณกลับมาช้า ฉันรอ 2 ชม.ไม่เป็นไร ฉันรักคุณ" 

         "วันนี้ฝนตกฉันยังรอแม้ไม่เจอคุณ แต่ฉันยังรักคุณ" 

         "ฉันเริ่มป่วยจนไปหาไม่ได้คุณคงไม่ทันสังเกต แต่ฉันยังรักคุณ" 

         "วันนี้คุณบอกจะเปลี่ยนแหวนวงใหม่...คุณคงลืมว่าฉันตอบแต่งงานกับคุณ 
เพราะแหวนวงนี้ ฉันยังรักคุณ" 

         "ฉันป่วยมากจนไม่อาจไปพบคุณได้...ภาวนาให้คุณรู้สึกตัวสักทีว่าฉันแค่ 
ต้องการคุณเพราะฉันรักคุณ" 

         ชายหนุ่มเรียนรู้แล้วว่า...บางทีสิ่งที่เขาไขว่คว้ามาตลอดชีวิต อาจ 
เทียบไม่ได้กับสิ่งเล็กน้อยที่เขาเคยได้รับจนเป็นเรื่องปกติของทุกวัน 

         รถคันหรูแล่นไกลออกไป มีเพียงกล่องแหวนเพชรราคาแพงหน้าหลุมศพ ที่ดู 
ไม่เหลือค่าอะไรสำหรับเขาอีกต่อไป 

ผมมีบ้านหลังใหญ่แต่คงกว้างไปสำหรับอยู่คนเดียว ผมมีรถราคาแพงแต่ไม่รู้จะขับ 
พาใครไปไหน ผมมีเวลาอยู่กับงานครึ่งชีวิต แต่ไม่เคยมีเวลาที่จะได้อยู่กับคนที่ 
ผมรัก ตอนนี้ผมมีเงินมากมายแต่ไม่อาจซื้อเวลาเพียง 1 นาทีที่จะบอกรักเธอ ผมมี 
ทุกอย่างเพียบพร้อมแต่ขาดส่วนที่สำคัญที่สุดที่จะทำให้ครอบครัวสมบูรณ์ได้ สุภาโชค กองกูล

ยืมคุณ ตูนมา  อยากให้เพื่อนสม.4 ได้อ่านกันและแบ่งความรักให้กับคนที่บ้านและรอบตัวบ้างนะค่ะ

คำสำคัญ (Tags): #สม.4
หมายเลขบันทึก: 79557เขียนเมื่อ 19 กุมภาพันธ์ 2007 23:16 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 ธันวาคม 2023 22:28 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท