วันนี้เป็นบุญวาสนา ที่มีโอกาสใด้ร่วมเดินสายประชุมร่วมกับทีมงานของ ท่านนายอำเภอสตึกคนใหม่ ท่านทำนอง ศรีเมือง เพื่อพบปะชี้แจงข้อราชการ และแนวคิด นโยบาย เพื่อสร้างเครือข่ายกับ อบต. กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน และผู้บริหารโรงเรียน ในแนวคิดที่จะร่วมเรียนรู้แนวคิดของเศรษฐกิจพอเพียง ตามแนวพระราชดำหริเพื่อนำไปสู่การปฏิบัติจริงในระดับประชาชนรากหญ้า
ผมคุ้นเคยกับนายอำเภอในหนัง cowboy ที่ควงปืน และดวนปืนกับโจร เพื่อปกป้องประชาชนให้ปลอดภัย และอยู่เย็นเป็นสุข
แต่นายอำเภอทุกวันนี้ เปลี่ยนไปแทนที่จะควงปืนสู้กับโจรที่มีตัวตน สู้กันซึ่งหน้า แต่ปัจจุบันต้องมาต่อสู้กับไม่รู้ และรู้ไม่เท่าทัน ของชาวบ้านกับกระแสร์ เปลี่ยนแปลงของสังคมจากในอดีต ที่ชาวบ้านพึ่งพาตัวเอง และพึ่งพากันเองในชุมชนที่มีความพอ อยู่พอกิน ทำเพื่ออยู่ ทำเพื่อกิน แต่ปัจจุบัน ทำเพื่อขาย ทำเพื่อรวย แต่ส่วนมากจะรวยหนี้มากกว่า
อาการป่วยของชาวบ้านในปัจจุบัน ส่วนมากเป็นอาการป่วย ของโรคมะเล็งในระยะสุดท้าย หมอให้ยาเพียงเพื่อต่อลมหายใจไปวันๆเท่านั้นเอง เพราะคนป่วยช่วยตัวเองไม่ใด้แล้ว แถมยังดื้อยาและเกิดผลข้างเคียงอีกมากมาย
การที่จะนำพาชาวบ้านเหล่านี้กลับคืนมาสู่เส้นทาง ที่สามารถพึ่งตัวเองใด้ และพึ่งพากันและกันใด้ในชุมชน ใคร หรือองค์กรใดบ้างที่จะต้องเข้ามาช่วยกัน และจะช่วยอย่างไร
ลำพังความรู้แค่หางอึ่งของผมคงทำอะไรไม่ใด้สักเท่าไร ใครหนอ..จะช่วยชี้ทางสว่างให้นึกว่าทำบุญกับชาวบ้านตาดำๆก็แล้วกันครับ
เรียนอ.ศิริพงษ์
เข้ามาให้กำลังใจคนทำงาน ไม่มีใครทำไม่ได้ค่ะถ้าไม่พยายาม สู้ สู้ ค่ะ
เรียน อ.Ranee
ขอบคุณจริงๆเลยครับที่ผมยังคงใด้กำลังใจจากอาจารย์ตลอดเวลา ผมขอสู้ต่อไปครับผม
การบริหารงาน อบต.เสมือนการบริหารประเทศ แต่ระดับก็จะลดหลั่นกันมาตามศักยภาพ ดังนั้น ประชาชนทุกคนใน อบต. เสมือนเป็นสมาชิกของประเทศนั้นๆ
การสร้างแรงบันดานใจในการทำงาน จึงเป็นสิ่งที่มีความสำคัญเสมอสำหรับการทำงานทุกระดับครับ
ขอเป็นกำลังใจ
อุทัย
เท่าที่ดู รู้สึกว่าปลายไม้สอยไข่มดแดงจะสั้นไป ต่อให้ยาวอีกหน่อย เดี๋ยวไข่ก็ร่วงลงมาเองแหละครับ
สอยอย่างนี้ต้องรอให้มดแดงเกลียดไข่ตัวเองนั่นแหละจะได้ไข่มดแดงมากิน
เรียนอ.อุทัย