เรื่องที่อยากเล่า


ความรุนแรงกับความเป็นคน

สถานการณ์ที่เกิดขึ้นในพื้นที่สี่จังหวัดชายแดนภาคใต้เมื่อวาน (18ก.พ.50) เป็นเหตุการณ์ที่ทำให้เกิดความสูญเสียมากมาย คนเสียชีวิตไป 7 คน บาดเจ็บกว่า70 คน และยังไม่นับค่าเสียหายอื่นๆอีก ถามว่าคนในพื้นที่รู้สึกอย่างไร ผมลองถามชาวบ้านในพื้นที่ พวกท่านบอกว่า เป็นเหตุการณ์ที่คนในพื้นที่มองว่าปกติ นับตั้งแต่ 4 ม.ค. 2547 เป็นต้นมา เหตุการณ์ลักษณะแบบนี้ เป็นอะไรที่เกิดได้ทุกวัน เพียงแต่จะเกิดขึ้นช่วงใดเท่านั้นเอง ชาวบ้านทุกคนมักจะพูดตรงกันว่า ปรับตัวได้แล้ว ปรับความรู้สึกที่จะอยู่กับเหตุการณ์ได้แล้ว เพียงแต่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ มันจะเกิดขึ้นกับตัวของเขาเอง ถ้ารู้จะได้ป้องกันทัน บางครั้งชาวบ้านมักพูดติดตลกว่า มีสัญญาณเตือนภัยแบบสึนามิถ้าจะดี จะได้วิ่งทันหรือปิดร้านทัน จะได้ไม่โดนระเบิด

ซึ่งถามว่าชาวบ้านรู้สึกแบบนี้ดีใหม ที่รู้จักปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ ผมตอบได้เลยว่า เป็นสิ่งที่น่ากลัว เพราะสิ่งที่เขาปรับตัวเข้าหานั้น มันคือความรุนแรง การใช้กำลังอาวุธทำลายคน การใช้ความรูนแรงปะทะกัน สิ่งนี้น่ากลัวน่ะครับ และอีกอย่างถือว่า ถ้าประชาชนรู้สึกแบบนี้ ฝ่ายผู้ก่อการร้ายเริ่มที่จะชนะแล้ว ชนะอย่างไร? ชนะในลักษณะการส่งเสริมให้ประชาชนมองว่า ความรุนแรงเป็นเรื่องธรรมดา ไม่ต้องกลัว เพราะมันเป็นสิ่งที่ปกติ มันเป็นสิ่งที่ธรรมดามากๆในการที่จะปรับเข้าหามัน

อีกประการหนึ่งเป็นสิ่งที่สะท้อนได้เด่นชัดว่า การแก้ไขปัญหาของรัฐ ไม่เป็นสับปะรดเอาเสียเลย ยิ่งแก้มันยิ่งยุ่ง เหมือนลิงติดตาข่าย ยิ่งดิ้นตาข่ายยิ่งพันตัวมัน ยิ่งแก้ยากมากกว่าเดิม การแก้ไขปัญหาของรัฐเป็นอย่างไร? การแก้ปัญหาในพื้นที่เป็นไปในแบบทดลองยา นำยาตัวนั้นมาใช้ที นำยาตัวนู้นมาใช้ที บางครั้งยาที่นำมาใช้เกิดผิดสูตรก็มี ทำให้อาการของไข้มันเริ่มทวีความรุนแรงมากขึ้น หรือบางครั้งยาที่ใช้กำลังจะได้ผล อยู่ดีมาวันหนึ่งเปลี่ยนนโยบาย เปลี่ยนหมอ ห้ามไม่ให้ใช้ยาดังกล่าว เพราะไม่ใช้ยาของหมอที่มาใหม่ (สูตรใครก็สูตรมัน) ใช้ยาร่วมกันไม่ได้ เป็นแบบนี้มาตลอด 3 ปี ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร ทำไมชาวบ้านตาดำๆ ไม่ว่าจะเป็นพุทธ หรือมุสลิม ต้องมาเป็นหนูทดลองแบบนี้อยู่ตลอดเวลา (น่าเศร้าน่ะครับ)

http://img.icez.net/show.php?id=0ef71dcb01c06d8f4145de57731734d2

อีกอย่างหนึ่งที่คนในพื้นที่ สี่จังหวัด (ยะลา ปัตตานี นราธิวาส และสงขลาบางส่วน) น้อยใจเป็นอย่างมากก็คือ การถูกพี่น้องร่วมแผ่นดินในภาคอื่นๆ กลัว มองพวกเขาในลักษณะว่าคนในพื้นที่แห่งนี้น่ากลัว เป็นพวกหัวรุนแรง (โดยเฉพาะ พี่น้องไทยมุสลิมในพื้นที่ 3 จังหวัด) ขึ้นไปตอนบน หรือไปทำงานในภาคอื่นๆ บางบริษัทไม่รับเข้าทำงาน เหตุผลเพราะอยู่ในพื้นที่สี่จังหวัดแห่งนี้ หรือบางครั้ง แรงงานที่เป็นผู้หญิงจะไปทำงานยังบริษัทในกรุงเทพฯ จะถูกเจ้านายบังคับให้ถอดผ้าคลุมทุกครั้งเมื่อเข้าที่ทำงาน ซึ่งตามหลักศาสนาหรือหลักความเชื่อของคนทีนี้เป็นสิ่งที่ผิดอย่างมาก ผู้หญิงต้องคลุมผ้า ถ้าไม่คลุมถือว่าผิดหลักการปฏิบัติของสตรีมุสลิม เหตุการณ์ดังกล่าวเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจริงในสังคมปัจจุบัน การบริโภคสื่อของคนภาคอื่น ที่เกี่ยวกับคนสี่จังหวัดนั้นมีแต่ภาพที่ค่อนข้างลบ สื่อส่วนใหญ่จะขายข่าวเกี่ยวกับความรุนแรงของคนในพื้นที่มาก (เพราะเขาขายได้) แต่ความสวยงามของคนในพื้นที่หลายต่อหลายอย่าง เสน่ห์ของดินแดนลังกาสุกะ เสน่ห์ของชาวบ้าน (น้ำใจ รอยยิ้มของคนที่นี้ ยังคงต้อนรับผู้คนต่างถิ่นเสมอ) ธรรมชาติที่นี้ก็สวยไม่แพ้ที่อื่น วัฒนธรรม ประเพณีของที่นี้มีความหลากหลาย และมีเสน่ในตัวของมันที่พร้อมที่จะให้คนในภูมิภาคอื่นมาศึกษา เรียนรู้ 

http://img.icez.net/show.php?id=44ce93b4c1d7a1b690d158fd7195d4bf

ผมก็เป็นหนึ่งที่หลงเสน่ห์ในความงามของสิ่งเหล่านี้ ผมเลยขับเคลื่อนตัวเองมาอยู่ยังดินแดนแห่งนี้ลังกาสุกะ ผมอยากให้ทุกท่านช่วยเป็นสื่อให้กับ คนในพื้นที่แห่งนี้ ว่า พื้นที่แห่งนี้ไม่น่ากลัวอย่างที่สื่อออก และคนที่นี้ไม่น่ากลัวอย่างที่คิด เขาก็เป็นคน เหมือนคุณๆ ท่านๆ ทั้งหลายนี้แหละครับ มีรอยยิ้ม มีน้ำใจ มอบให้ทุกท่านได้ตลอดเวลาถ้าท่านคิดจะมาเยือนถิ่นแห่งนี้ อย่าให้คนเพียงไม่กี่คน มาทำให้พวกคุณ มองคนไม่เป็นคนน่ะครับ



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท