โลกใบนี้

             ผู้ใหญ่ใจดี คณะมาดี โทรสนทนา ใช้เวลาร่วม 50 นาที ที่เมืองนอกตอนรับสายเวลา 9 โมงเช้า ส่วนเราเวลาบ่าย 3 โมง

             โลกใบนี้ดูเหมือนเล็ก สื่อสารกันได้สะดวกดี เลยบอกเล่าประสบกาณ์สัปดาห์ก่อน ที่นำมาเขียนเรื่องใครกำหนดการฟัง

             เพราะเราฟังอยู่ดี ๆ มีคนมาบิดคลื่นวิทยุ  เราเลยถามว่า แล้ววิทยุที่เขามาที่ชุมชนเผ่าตองเหลืองเป็นอย่างไร  ได้รับทราบว่า มีจำนวน 14 เครื่อง และเครื่องวีซีดีอีก 1 เครื่อง

             อ้ายโหล มีวีซีดีผู้เดียว นอกนั้นมีวิทยุ คือ  ตาศรี รายนี้มีคนเดียว 2 เครื่องนอกนั้น อ้ายสมุด อ้ายจันทร์ ตาทอง  สองบาท ประคอง ตาเส่ง ตาธง ตาเก๋อ ตาปา โหล และตาศักดิ์ มีคนละ 1 เครือ่ง ส่วนตาวงค์และก๋อมบ้านหลังเดียวกันมี 1 เครื่อง การรับสื่อสารยุคนี้ มีข้อคิด ข้อห่วงใย เป็นการบ้านของพวกเราครับ

[ชนตองเหลืองในป่าคอนกรีต กทม.]

ชนตองเหลืองในป่าคอนกรีต  ยังไม่มีสักเครื่องเลย  อาศัยแอบฟังของคนข้างบ้านเป็นหลัก  แต่ฟังดูแล้วข่าวสารมีแต่ขยะสมองทั้งนั้นเลย  หากบริหารการฟัง(ไม่ใช่หูไม่ดีนะ)ไม่ดีน่าจะมีภัยมากกว่า  เพราะคนผลิตรายการนั้นมีความรู้ที่จะทำอย่างไรให้เพิ่มต่อมกิเลสผู้บริโภคมากขึ้นๆทั้งนั้น  หากรู้ไม่เท่าทันน่าจะเป็นเหยื่อมากกว่า  จึงฝากท่านธนูว่า  เราจะมีส่วนพัฒนาทั้งครบ(holistic)แบบมีส่วนร่วม(participations)ได้อย่างไร?  ส่วนราชการนั้นก็ช่วยไปตามระบบนั้นดีอยู่แล้ว   ภาคส่วนประชาชนน่าจะทำอะไรได้บ้างนะครับ

[chownan04]

ระหว่างอยู่ในระบบเมื่อครู่ ได้รับโทร.จากคุณเบิ้ม สฤษฏ์ฯ  บอกว่า เพิ่งลงจากดอย จะเข้าไปสถานีอนามัย หารือเรื่องเนื้อเพลง หรือบทเพลง ซึ่งเราไม่สัดทัดนัก เพียงแต่มีแนวจากผู้ใหญ่เสมอมา เลยตอบไปว่า ผู้ใหญ่จะรู้เท่าคนทำเพลงได้อย่างไร  เอาอย่างงี้ เห็นดีเห็นงามอะไรก็ขอให้ทำไปเถอะ ทำความดี เพื่อความดี เพราะโลกของดนตรี  คนทำเพลง คนทำดนตรีจะรู้และเข้าใจ หรือหากผู้ใหญ่ไม่พอใจก็ดีเรื่องหนึ่ง  ซึ่งสามารถปรับแนวกันได้ครับ.

[ชนตองเหลืองในป่าคอนกรีต กทม.]

ดนตรีเป็นภาษาอย่างหนึ่ง  ที่ร้อยกรองออกมา  สามารถสื่อไปยังผู้คนได้มากหลาย  จะเป็นความทรงจำที่ดี(หากเพลงนั้นสร้างสรรค์)  แถมได้ผ่อนคลาย  ให้หลากหลายอารมณ์ 

หมู่นี้สังคมก็ขาดอารมณ์ขันที่สร้างสรรค์ไปเยอะ 

ขอเชียร์คุณเบิ้ม สุดใจเลย