ครูอ้อยขอใช้เวลาที่เหลือให้มีความสุขที่สุด


ไท่รู้จะทำไปเพื่ออะไร ทำทำไมให้เหนื่อย เช้าชามเย็นสองชามก็ยังได้ ....เหล่านี้เป็นคำพูดของคนหลายคนที่เห็นครูอ้อยไม่หยุดนิ่ง และทำอะไรต่อมิอะไรอย่างเอิกเกริก
วันหนึ่งในการเล็กเชอร์วิชาสถิติเพื่อการวิจัย  อาจารย์ผู้สอนก็เป็นอาจารย์สมเป็น...อาจารย์จริงๆ  หมายถึง...ไม่ได้ให้ความรู้แต่เพียงอย่างเดียว  ผสมกับการให้ข้อคิด  แนวทางการนำไปใช้อย่างมีความหมาย  ทั้งทางวิชาการและเรื่องของชีวิต 
ครูอ้อยชอบเรียนวิชานี้มาก  ถึงแม้ว่าจะเป็นวิชา...สถิติ..ที่ครูอ้อยไม่ค่อยสันทัด  แต่คิดว่า...หากทำใจให้รัก  ไม่นานนักก็อาจจะรักได้ 
อาจารย์ได้สอนให้พวกเราได้รู้และคิดหลายอย่าง เช่น  หากอยากได้อะไร...ให้ตะโกนทุกเช้าเวลาตื่นนอน  ..หรือ...วันนี้สอนเรื่อง...เวลาที่เหลืออยู่นั้นควรใช้ให้มีความสุขที่สุด 
ครูอ้อยฟังแล้วคิดตามไปเรื่อยๆ  กลัวจะลืมจึงจด..และทำเครื่องหมายว่า  " blog "   ซึ่งครูอ้อยจำทำทุกครั้ง  หากสะดุดใจอะไรกลับมาบ้าน  มาทบทวน  และเขียนบันทึกได้ทันที 
ความสุข...ใครๆ  ก็ปรารถนา  ความสุขบางชนิดได้มาเองโดยกำเนิด  หมายถึง  เกิดมาแบบคาบช้อนเงินช้อนทอง  มีความสุขติดตัวมา  ไม่ต้องหาความสุขมาเพิ่มเติม 
แต่ความสุขอีกชนิดหนึ่ง  คือความสุขที่.....ก็ต้องหามาด้วยความยากลำบาก  หรือใดใดก็ตาม  
ครูอ้อยมีความสุขทั้ง 2 ชนิดเลย  คุณพ่อคุณแม่ให้ความละเอียดอ่อนทางความคิด  ให้วินัยในเรื่องการทำงาน  ให้ความสุขตามอัตภาพของวิถีชีวิต 
ส่วนความสุขที่ครูอ้อยหาเพิ่มเติมนั้น  เป็นไปตามใจที่ปรารถนา  แล้วแต่ว่ามีความต้องการมากเพียงใด 
ส่วนใหญ่  ครูอ้อยไม่ค่อยตามใจตนเองเท่าไร  ในเรื่องอื่นๆ  ที่คนอื่นเขาทำกัน 
ครูอ้อยแคร์หัวใจของคนอื่นมากๆ   โดยเฉพาะคนที่รัก  สนใจ  และอยากเป็นเพื่อน  นี่คือความสุขของครูอ้อย
แค่พูดด้วย  แค่นั้น  มิต้องพินอบพิเทา  มีสิ่งของมาบำเรอปรนเปรอ 
แค่พูดด้วยเท่านั้น  ครูอ้อยก็มีความสุขแล้ว 
ส่วนเวลาที่เหลืออยู่นั้นในชีวิตนี้  สงสัยครูอ้อยต้องอยู่นาน  เพราะไม่ค่อยเจ็บป่วยแบบอาการเพียบ และญาติผู้ใหญ่  ส่วนใหญ่  มีอายุยืน 
ครูอ้อยคาดการณ์ไว้ได้เลยว่า  ต้องไขว่คว้าหาความสุขไปอีกนาน 
ดังนั้น  เวลาที่ยังเหลืออยู่  ..ความสุขของครูอ้อยอยู่ตรงไหน  อย่างไร  ในภาคต่อไปโปรดติดตาม......ขอทำงานที่คั่งค้างสักนิด  แล้วมาอ่านต่อนะตะ
หมายเลขบันทึก: 79385เขียนเมื่อ 19 กุมภาพันธ์ 2007 06:21 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 พฤษภาคม 2012 14:53 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

เรียนครูอ้อยที่นับถือ

 เวลาเหลือเท่าใด ไม่มีใครรู้

 แต่ถ้าอยู่

 ต้องร่วม กู่สร้างสรรค์

 รวมพลัง เพื่อพัฒนาครับ

 มาเป็นกำลังใจ วันตรุษจีน ครับ

อรุณสวัสดิ์ค่ะ  อาจารย์หมอ JJ

  • ครูอ้อยคาดไว้ว่า..ต้องอยู่นานค่ะ 
  • ยังต้องทำงานสร้างสรรค์ตามที่อาจารย์เกริ่นไว้ค่ะ 
  • นั่นก็คือ..ความสุขอย่างหนึ่งของครูอ้อยค่ะ
  • ครูอ้อยแน่ใจว่า  อาจารย์หมอก็มีความสุขเช่นกันค่ะ

ขอบคุณสำหรับ..กำลังใจ...

เรียน ครูอ้อย ร้อยใจสรรค์สร้าง

 กำลังใจด้วย B2B

 ร่วมพลีสร้างสรรค์

 รวบรวมพลัง

 สักวันฟ้าคงเลิกมัว

 ค่ะ  อาจารยืหมอ JJ

หากวันนี้  ยังมี  เขาอยู่ข้าง

จะร่วมสร้าง  สรรเสก  เฉกเช่นฝัน

หากวันนี้  ยังมี  คำจำนรร

ครูอ้อยนั้น  ร่วมทาง  สร้างสรรค์พลี

เวลาที่เหลืออยู่..ของแต่ละคนไม่เท่ากันค่ะ

แต่เวลาที่จะทำประโยชน์นั้นมีเท่ากัน..เหลือแต่ว่า..ท่านจะทำหรือไม่ทำ  เท่านั้นค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท