ข้อที่อาจารย์ (ชาย-หญิง) พึงสังวร
- งาน ๗๕ ปีมหาวิทยาลัย ที่ได้จัดขึ้นตั้งแต่วันที่ ๑๔-๑๘ กุมภาพันธ์ วันนี้คือวันสุดท้ายของปีการศึกษานี้
- วันเสาร์มีกิจกรรมของนักศึกษาภาคพิเศษคือ การแข่งกีฬากระชับมิตร โดยมีนักศึกษาจากศูนย์ให้การศึกษาต่างๆ มารวมกันที่มหาวิทยาลัย (ส่วนกลาง) ศูนย์การศึกษาเหล่านั้นคือ ศูนย์สระแก้ว ศูนย์กบินทร์ ศูนย์แก่งคอย ศูนย์กรุงเทพฯ ศูนย์เอกศาสตร์ และศูนย์เซียร์ ส่วนช่วงกลางคืน มีการจัดเลี้ยงใหญ่ บนเวทีใหญ่ ที่เหมามาหลายสตางค์ทีเดียว มีการแสดงร่ายรำบนเวที ดูเหมือนจะนำมาจากโรงเบียร์เป็นส่วนใหญ่
- เช้าวันอาทิตย์ คือการเรียนตามปกติ ผมยังคงเดินทางไปแก่งคอย วันนี้มีนักศึกษามาเข้าชั้นเรียน ๕ คน (เรียน ๔ อีก ๑ แอบออกไปนอกห้องตอนที่ผมหันหน้าหากระดาน ก็เหมือนกับเพื่อนผม ตอนที่เรียน ป.ตรี เมื่ออาจารย์หันหลังให้ปุ๊ป เขาก็จะย่องออกทางประตูหายตัวไปในทันที) ห้องอื่นๆ ก็ทำนองเดียวกัน บางห้องไม่มีนักศึกษาเลย อาจารย์บางท่านก็จึงต้องกลับไปส่วนกลาง
- ณ ห้องเรียนเช้านี้
ผมไปนั่งรอนักศึกษาในห้องเรียน จากนั้นก็ค่อยๆ เดินทางมาทีละคน ผมเปิดชั้นเรียนด้วยการตั้งคำถามว่า "เป็นอย่างไรบ้าง เมื่อวานได้ไปร่วมกิจกรรมที่มหาวิทยาลัยหรือไม่" นักศึกษาคนหนึ่งก็คุยให้ฟัง ในบางเรื่องที่พอจะคุยให้ฟังได้ มีเรื่องหนึ่ง น่าจะเป็นบทเรียนสำหรับผู้จะเป็นอาจารย์ได้ดี
เขาถามผมว่า "เมื่อวานอาจารย์อยู่ทีไหน ผมไม่เห็นอาจารย์เลย" ผมก็ตอบไปว่า "ผมก็อยู่ในมหาวิทยาลัยนั่นแหละ ไม่ได้ไปไหน" "แล้วทำไมไม่ไปที่สนามกีฬา" ผมก็ตอบไปว่า "ไม่อยากเห็นอะไรๆ ที่ไม่อยากเห็น" "แล้วอะไรล่ะที่อาจารย์ไม่อยากเห็น" นักศึกษาถาม พร้อมกับที่ผมหัวเราะหึหึและยิ้มออกมาแบบมีนัยที่น่าคิด จากนั้นนักศึกษาก็เล่าให้ฟังว่า มีอาจารย์คนหนึ่ง แกมากินเหล้ากับพวกผม แล้วก็เมากลิ้ง ก็จะไม่ให้เมาได้อย่างไร เหล้าไม่รู้กี่ยี่ห้อ ที่เรากินกัน " ผมถามว่า "อืม..แล้วอาจารย์อะไรล่ะ" เขาตอบว่า "อาจารย์ที่สอนคอมพิวเตอร์ไง" ผมพูดต่อไปว่า"ไม่รู้สิ ผมไม่ค่อยจะรู้จักใครมากนัก" จากนั้นนักศึกษาก็เล่าต่อว่า ส่วนอาจารย์.....แกก็กินเยอะเหมือนกัน แต่แกเก็บอาการได้ดี...ทำไมคนเป็นอาจารย์ถึงเป็นอย่างนี้" นักศึกษาหญิงท่านหนึง (ทุกคนอยู่ในวัยทำงาน) ก็พูดแทรกขึ้นว่า เอ้า ... ก็เลิกงานแล้ว ก็เป็นคนปกติ" ผมไม่คิดว่า การที่นักศึกษาหญิงตอบนั้นคือการเห็นด้วยกับอาจารย์ที่เล่าถึง อย่างไรก็ตามผมก็ร่วมสมทบ (อันที่จริงอยากให้เขาเล่าตามสบาย เพื่อจะได้รู้ว่า คำว่าอาจารย์ในความคิดของนักศึกษาเขาคิดอย่างไร) ว่า "อืม... แล้วการเป็นอาจารย์มันควรเป็นอย่างไรล่ะ" แต่นักศึกษาก็ไม่ได้ตอบ คงเกรงว่า ผมถามย้อนเพื่อจะบอกว่า แล้วอาจารย์ไม่ใช่คนหรือไง อันที่จริงไม่ได้มีเจตนาเช่นนั้น หากแต่..อยากรู้ความคิดเท่านั้น
ผมมักจะเห็นอาจารย์ทั้งหญิงและชาย โดยเฉพาะอาจารย์ชาย ชอบที่จะไปนั่งดื่มกระชับความสัมพันธ์กับนักศึกษา ส่วนอาจารย์หญิงเขาจะดื่มสังสรรแก้เครียดอะไรประมาณนี้กันที่อื่นๆ ที่เหมาะสมในกลุ่มของอาจารย์หญิงด้วยกัน
จากการฟังนักศึกษา ผมคิดว่า นักศึกษายังคงต้องการอาจารย์ที่ปลอดจากสิ่งเหล่านี้อยู่ แม้เขาจะแสดงออกว่า เขาอะไรก็ได้กับอาจารย์ก็ตาม......ดังนั้น จึงต้องสังวรให้ดี
