ดอกไม้ของเราในค่ายสุขภาพ
ค่ายสร้างเสริมสุขภาพที่จัดร่วมกับ อาจารย์จาก ม.ราชภัฎสุรินทร์ เด็กๆสนุกกันมากมีน้องนักศึกษาและอาจารย์มาให้ความรู้ เรื่อง สุขภาพ
น้องนักศึกษาและอาจารย์ ภาควิชาสาธารณสุข......มากัน 10กว่าคน ขนเครื่อง อุปกรณ์ตรวจหาสารบอแรกซ์ สารฟอมารีน สารกันรา ให้เด็กๆ เข้าห้องทดลองของจริง ให้ดูกันจะๆ ว่าที่ เรากินลูกชิ้นเด้งๆ ผักดอง อาหารสีสวยต่างๆ นั้นมีฤทธิ์ อย่างไรกับกระเพาะ และร่างกายของเรา...โอโฮ้ ได้เป็นนักวิทยาศาสตร์กันวันนี้ ....แล็ปเค็ม...
น้องจากนิเทศน์ศาสตร์ กลุ่มที่หนึ่ง ก็มาตั้งกองตอบคำถามสุขภาพ จากต้นสอยดาว ตอบถูกมีรางวัล ก่อนตอบ ก็มีเกมร้องเพลงกันสนุกสนาน จนน้องๆติดใจ
น้องนิเทศน์ฯกลุ่มที่ 2 ก็ พาน้องๆออกกำลังกายประกอบจังหวะเพลง "...ยกมือช้าย และ มือขวา แล้วหมุนไปรอบๆ........" เด็กๆก็หมุนกันสนุก กระโดดโลดเต้นกันใหญ่
กลุ่มแม่บ้าน สอนทำ ขนมกันจ๊อบ ( ขนมเทียน ) และ ขนมเสราะโดง
( ข้าวเหนียวต้ม ห่อด้วยทางมะพร้าว ) เด็กๆก็จับแป้งมาแบๆ หยิบไส้มะพร้าว เข้าปาก เพื่อชิมความถูกต้องก่อน จากนั้นค่อยๆเริ่มงาน ยัดไส้ไปในแป้ง แล้วทำกลมๆ ชุบน้ำมันพืช จากนั้นก็มาห่อในใบตอง
ส่วนเสราะโดง ก็ยากเหมือนกัน ขนาดผู้ใหญ่ยังทำไม่ค่อยเป็นเลย....ก็หยิบทางมะพร้าวมาหนึ่งใบ หักงอให้ได้รางพอที่จะใส่กล้วย ข้าวเหนียว แล้วก็ห่อๆ มัดๆ ให้แน่น เวลาต้ม น้ำจะได้ไม่เข้า ถ้าเข้า มันก็จะแฉะ....แต่หม้อนี้ แฉะนิดหน่อย เกือบหมด บางอันที่แม่บ้านทำ ไม่แฉะ สวยงาม อร่อย.....เอ้า ขอให้ได้ทำ ได้รู้จัก สัมผัส เป็นพอ....
ตอนเย็นงานวัด มีประธานมาแจกเงิน ( ใบไม้ ) คนละ 1,500 ล้านบาท สามารถซื้อ ส้มตำ กล้วยแขก ส้ม ไก่ทอด ผัดหมี่.......ราคา จานละ 100 ล้านบาท บ้าง ชิ้นละ 50 ล้านบาทบ้าง ของแพง เพราะวัดนี้มีแต่คนรวย เล่นเกมจากงานวัด ก็ของจริง เช่น ปาเป้า โยนห่วง ตักไข่....
ปรากฎว่า ทันทีที่ได้เงิน 1,500 ล้านบาทมา เด็กๆก็มุ่งแต่จะเล่นเกมชิงโชคต่างๆ ไม่สนใจเรื่องกิน ไม่หิวแล้ว แม้จะหกโมงกว่าก็ตาม พลังจากการเสี่ยงโชค มีมากกว่าพลังหิว......เด็กๆมักจะชอบเรื่องท้าทาย
และตื่นเต้น
แล้วก็ถึงเวลาละคร.....เด็กๆ มี 4 กลุ่ม สี่เรื่อง เด็กๆ สามารถถ่ายทอด เรื่องราวที่เรียนรู้วันนี้ แปรมาเป็นละคร ได้อย่างตลกมาก....เช่น เล่นเรื่อง บรรยากาศตลาด และมีเด็กที่ซื้อ 2 กลุ่ม กลุ่ม1 กินแต่ ท็อฟฟี้ อาหารที่มีผงชูรส กับอีกกลุ่มกินอาหาร ขนมจากบ้านๆ แสดงโทษ แสดงคุณ กันอย่างสุดฤทธิ์
ใกล้จบ อาจารย์ฤชุ สอนดนตรีจาก ม.ราชภัฏสุรินทร์ มา บรรเลงเพลงจาก กีต้าร์สดๆ ...เริ่มจาก เพลง แมงมุม ไปถึง เพลง ช้าง เด็กร้องตามสนุกสนาน มาจบที่เพลงสมัย 40 ปีที่แล้ว
“ Where have all the flowers gone ? “ เสียง อาจารย์เพราะมากกับกีตาร์ใสๆ พร้อมแปลภาษาไทยให้เด็กๆ
ดอกไม้หายไปไหน...เด็กผู้หญิงเด็ดไป...เด็กผู้หญิงไปไหน...ไปที่เด็กหนุ่ม....
เด็กหนุ่มหายไปไหน....เด็กหนุ่มไปรบในสงคราม...ที่หลุมฝังศพ ก็มี ดอกไม้เกิดขึ้น...มีคำถามอีก
“ Where have all the young girls gone ? "
" Where have all the young men gone ? "
" Where have all the soldiers gone ? "
" Where have all the graveyards gone ? "
เด็กๆนึ่งฟัง...ทำนอง เสียง แม้ไม่เข้าใจมาก แต่ก็เป็นเสียงที่มีความสุข........
ความเห็น (16)
ชอบแนวเขียนของคุณดอกแก้ว และเชื่อว่าหลายท่านก็คิดเช่นเดียวกันค่ะ :) ยิ่งเห็นได้ชัดจากเกมส์ blog tag มีคนอยากรู้จักคุณดอกแก้วกันทั้งนั้น ขอบคุณค่ะ
ปล. ขออนุญาตแก้คำผิดค่ะ "where have all the flowers gone?"
- แวะเข้ามาเยี่ยมคุณดอกแก้ว ผู้น่ารักค่ะ
- ดิฉันเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งกับความเห็นของทั้งสองท่านข้างบนนี้ค่ะ
- คุณดอกแก้ว เป็นบล๊อกเกอร์คุณภาพคนหนึ่งนะคะ
- มีความสุขมากๆ ค่ะ
ขอบพระคุณคะ อ.อาลัม
ดิฉันมีความไม่ลับมาบอกคะ ว่า
" ดิฉันหลงรักปัตตานี "
เรียกว่า ปัตตานี เป็น
ส่วนหนึ่งของชีวิตที่สำคัญและเลี้ยงดู ดิฉันมา
แม้ 4 ปี
ก็เหมือนเปลี่ยนดิฉัน " ตลอดชีวิต "
ถ้ามีโอกาสไปทำค่ายที่ปัตตานี เคยคุยกับ อ.นุกูล และเพื่อนๆ ไว้ ดิฉันจะไปเยี่ยมนะคะ
สวัสดีคะ ดร.จันทวรรณ
แฮ่...ขอบคุณที่แก้ไขภาษาปะกิดให้คะ อนุญาตเต็มที่เลยคะ
ิblog tag " หรือคะ นึกที่ไร ...ขำตัวเองอยู่เลยคะ
แฮ่ะๆๆๆ
Bright Lily ขอบคุณคะ แวะมาอ่าน มีความสุขก็เป็นปลื้มคะ
แต่ก็สนุกมาก ดูละคร ดิฉัน หัวเราะ สนุกไปกับเด็กๆ ก่อนเล่น เขาก็จะมาโม้ให้ฟัง ว่า เขาเล่นบทบาทไหน ทำอะไร เขาพูดอย่างภูมิใจ มั่นใจ
สิ่งที่เราต้องการ ก็แค่นี้แหละคะ
- มาอ่านเหมือนกันครับ
- และได้ตลาดงานวัดที่ผมจะต้องเอาไปใช้ในชั้นเรียนซะแล้วครับ (มาจ่ายตลาดใน blog ดอกแก้วเพื่อนำไปจ่ายอีกที่หนึ่ง) ข้อคิดที่ได้คือ "เงินคือมายา"
งานวัด หรือคะ จัดเมื่อไหร่ ก็สนุกเมื่อนั้นคะ ตามสถิติที่จัดมา ทุกวัยเลยคะ ชอบกิจกรรมนี้
ถ้าหนุ่มสาว นี่ก็ชอบคะ หนุ่มก็จะล่ารางวัลให้สาวๆที่
ปาเป้าไม่เคยถูก โหนห่วงก็ไม่มีฝีมือ.....ถ้ามาเป็นครอบครัวก็สนุกอีกคะ
ได้ความสัมพันธ์ในครอบครัวมาก เรียกว่า แต่ละครอบครัวก็ลุ้นคนที่เรารัก น่ะคะ
งานเลี้ยงก็ประมาณ กลาร่าดินเนอร์คะ ซื้ออาหารแพงๆ
และเดินทานไป คุยไป เล่นเกมไป.....ใครเล่นจนเงินหมด เราก็เปิดโอกาสให้ทำความดีคะ กู้ยืมจากธนาคารเราได้ โดยเอาผลงานวาดรูป หรือบทกวี มาดูความดีงาม มีผลงานมากก็กู้ได้มากค่ะ
และงานนี้เราก็ธรรมชาติมากๆคะ....ขี้เกียจ ล้างจาน
เพื่อให้เข้ากับบรรยากาศเด็กรักป่า เราก็ใช้เปลี่ยนจากจาน เป็น ใบบัว คะ เอามาใส่อาหาร ใครใส่จาน นี่แสดงว่าไม่ได้มางานเราค่ะ.....
เวลาเก็บใบบัว ต้อง ปล่อยก้านไว้ด้วยคะ ไปเด็ดมาก เดี๋ยวทะลุคะ
ความฝัน/ สิ่งสมมุติ เป็นเรื่อง ความสุขคะ แม้ชั่วคราวก็ยังดี มีครูบางท่าน ที่มาออกค่ายกับเรา
ท่านมีความสุขมาก ที่คืนหนึ่งในชีวิต มีเงินเป็น พันล้านบาท ชีวิตนี้ ซื้ออะไรก็ได้ อยากได้ก็ได้ อยากทำบุญก็ทำแบบไม่ลังเล
แต่ประเด็นที่เด็กรักป่า เราอยากบอกเด็กๆว่า ใบไม้แต่ละใบ มีคุณค่ามาก ให้ประโยชน์กับเรามาก
คุณค่าของใบไม้ จริงๆ มีค่ามากกว่า พันล้านบาท
เพราะชีวิตจริง เราก็ขาด ใบไม้ ต้นไม้ ไม่ได้
แต่เราขาดเงินได้
- แวะมาชื่นชมในวิถีทางที่คนอื่นชื่นชม
- โดยเฉพาะวิถีการเล่าเรื่องที่ง่าย กระชับ และมีชีวิต ซึ่งเป็นสไตล์ที่ชัดเจนของเจ้าของบันทึก
- เสมอเหมือนมีตัวละครเล่าให้เราฟังเลยด้วยซ้ำไป
- มีความสุขกับชีวิตและการงานมาก ๆ นะครับ
ดิฉันเล่าเรื่องแบบตรงๆ ทื่อๆ น่ะคะ แล้วก็สนุกที่เด็กแต่ละคน มีส่วนร่วมกับกิจกรรม
อย่างเต็มที่ ไม่งอแง คะ
ด้วยความยินดีครับคุณดอกแก้ว
- ขอต้อนรับกลับบ้านล่วงหน้า สู่ปัตตานีครับ
- ดีใจครับที่คุณดอกแก้วยังคงรักปัตตานีครับ
สวัสดีค่ะคุณดอกแก้ว
อ่านแล้วเหมือนตัวเองเข้าไปอยู่ในงานเลยค่ะ ส่วนขนมเสราะโดง (เพิ่งรู้จักชื่อ ขอบคุณมากที่บอก)
อ.อาลัม
คะอาจารย์ เมื่อวานรุ่นน้องที่ปัตตานียังโทร.มารายงานสถานการณ์เนื่องๆ
น้องขายของที่ตลาดน่ะคะ และก็สอนพิเศษภาษาอังกฤษด้วย
สมัยเรียนดิฉันปั่นจักรยานเข้าเมืองตลอด ค่ำคืนก็บ่อยคะ
ปัตตานี มีภาพดีๆสำหรับดิฉันเสมอคะ
ครับคุณดอกแก้ว
- เราที่นี่ทุกคนคาดหวังว่า ภาพแห่งความสงบสันติของวันคืนเก่าๆ จะกลับคืนมาอีกครั้ง
- ตราบใดที่ดวงตะวันยังไม่ขึ้นทางทิศตะวันออก ผมยังคงมีความหวังเสมอว่า "สันติสุข" จะกลับคืนมาสู่ "ปัตตานี" ครับ
- ขออัลลอฮฺ ผู้ทรงพลานุภาพยิ่งได้ส่งช่วยเหลือและนำความสงบสันติกลับคืนมาอีกครั้ง แท้จริงพระองค์เป็นผู้ทรงอำนาจ ผู้ทรงรอบรู้ทุกสิ่ง
- ความทรงจำที่ดีๆ นั้นทรงคุณค่าเสมอครับ
- ขออัลลอฮฺ ผู้ทรงพลานุภาพยิ่งได้ส่งช่วยเหลือและนำความ
- สงบสันติกลับคืนมาอีกครั้ง แท้จริงพระองค์เป็นผู้ทรงอำนาจ ผู้ทรงรอบรู้ทุกสิ่ง
- ความทรงจำที่ดีๆ นั้นทรงคุณค่าเสมอครับ
..................................................
ระลึกถึง คะ