ย้อนรอยความคิดและความทรงจำ :: เรื่องของชูจัง


 

....วันนี้เข้ามาใน G2K คลิกอ่านโน่นอ่านนี่มากมาย เข้าไปแจมคอมเม้นต์มั่ง ไม่ได้แจมมั่ง จนไม่รู้จะไปไหน ดังนั้นมานั่งจ่อปลายนิ้วกับคีย์บอร์ด ในใจมีเรื่องหลายเรื่องอยากจะเขียนลงบันทึก แต่ถึงแม้จะมี "เนื้อเรื่อง" อยู่ในใจแล้ว  ทว่าพลังของแรงบันดาลใจที่มี ยังไม่มากพอที่จะเหนี่ยวนำความคิดและอารมณ์ ให้เรียบเรียงออกมาเป็นบทความในบันทึกได้  จนกระทั่งเข้าไปใน Google ลองพิมพ์คำว่า "ชูจัง" ซึ่งเป็นชื่อลูกสาวสุดสวาทของ k-jira

แล้วก็ได้เรื่องเลยค่ะ  Google ได้เก็บเอาเวบเพจเก่าๆ ที่เคยทำไว้ของชูจัง ตั้งแต่เค้ายังเอ๊าะๆ ไว้เยอะแยะเชียว อ่านแล้วคิดถึงความหลัง แรงบันดาลใจที่จะเขียนบันทึก จึงพลุ่งขึ้นอีกครั้ง คราวนี้เหนี่ยวนำจิตใจจนบังเกิดปฏิกิริยา กลายเป็นบันทึกเรื่องนี้ขึ้นมา ....

 

 

คลิกดูภาพขยาย

 

 

 วันนี้อยู่ๆก็เข้าไปในเวบบอร์ดเก่าของ k-jira และเห็นเรื่องราวของชูจัง ที่เคยโพสต์ไว้ ตั้งแต่วันที่ 3 มกราคม 2546  นั่นคือเมื่อ 4 ปีที่แล้วโน่น ตอนนั้นชูจังอายุประมาณ 6 ขวบ ยังอ้วนกลม แถมมอมแมมอีกต่างหาก เพราะชอบเลียเท้าตัวเอง จนเท้า 4 ข้างเปลี่ยนสีเป็นสีน้ำตาล

ไม่พูดพล่ามทำเพลงดีกว่า... เอามาเก็บลงบันทึกนี้ไว้ดีกว่า เพื่อย้อนนึกถึงอดีตของเค้าเนอะ ^__^

 

 
 
 
   

 

   

รูปชูจัง ตอนยังอ้วน ขนเกรียนปุย เหมือนลูกแกะเลย

 

.........................

 

 บันทึกเมื่อ  3/1/46


วันสิ้นปีนั่งอัปเดทโฮมเพจให้ที่ทำงานจนเกือบสิงทุ่ม + ลืมกินข้าวเย็นไปเลย ต้องออกไปแวะห้างโลตัสที่หน้าโรงพยาบาลซื้อไก่ย่างกับซูชิ มานั่งกินฉลองปีใหม่กับเจ้าชูจัง แต่ก่อนสิ้นปี ได้ไปเที่ยวแหลมสมิหลาพร้อมกับกินอาหารทะเลกับน้อง (น้องมาเยี่ยม) เลยถือโอกาสติดรถน้องกลับบ้านไปนอนบ้าน 1 คืน

 


อ้อ... เจ้าจังฝากเอารูปมาให้ดูด้วยแหล่ะ...

 




รูปนี้กำลังเถียงกับน้าติ่ง

ชูจัง : ....หอมจัง.. ขอกินบ้างฮี่
น้าติ่ง :.... เดี๋ยว.. คนกินก่อน...หมาทีหลัง
ชูจัง : ... เอ๊ะ.. ไม่ยุติธรรมนะ.. หมาก็สิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่ง ที่มีความรู้สึกเหมือนกันนะ
น้าติ่ง : ...กินไม่ได้.. ไก่พวกนี้ไม่ใช่ไก่ทอดธรรมดานะ หมากินแล้วท้องเสีย
ชูจัง :... น้าติ่งขี้จุ๊.. ไม่อยากให้จังกินใช่มั้ยล่า..
น้าติ่ง :... กินไม่ได้จริงๆ.. เอ๊ะ.. หมานี่ ไม่เชื่อฟังเลย.. บอกแล้วว่ากินแล้วเดี๋ยวท้องเสีย
ชูจัง :... ไม่เชื่อหร๊อก.. น้าติ่งขี้จุ๊... น้าติ่งขี้หก

(น้าวีนั่งอยู่แถวนั้น.. กวักมือเรียกจังไปป้อน ไก่ไม่มีกระดูกให้กิน )

ชูจังเลยเริงร่า..วันนั้นกินไก่ไปหลายชิ้น

แล้ว..อีกวันต่อมา.. คำสาปแช่งของน้าติ่งก็เป็นผล ชูจังถ่ายเล็กถ่ายน้อย จนถ่ายเป็นมูก... (แต่ยังซ่าและตะกละเหมือนเดิม)

จากนั้นวันสิ้นปีพอดี.. นายก็อุ้มจังตุเลงไปหาหมอ.. ฝ่ารถฝูงชนที่มาเที่ยวปีใหม่ อ้อมรอบนอกตัวเมือง เพราะถนนไปร้านหมอในตัวเมืองหาดใหญ่ เขาปิดถนนเพื่อเตรียมจัดงานเคาน์ดาวน์ ให้นักท่องเที่ยว

สุดท้าย.. จังโดนหมอเอาปรอทจิ้มก้น ร้องจ๊ากซะดังลั่น แล้วโดนฉีดยา 1 เข็ม พร้อมเอายากลับมากิน 2 ถุง

ฮึ.. สมน้ำหน้านังชูจัง... อยาากร่ำร้องกินไก่เคเอฟซีนัก (น้าติ่งพอรู้..หัวเราะกิ๊กๆสะใจ)

 ......

 



" ....อิ๊ อิ๊.. นั่งท้ายรถกะบะ กินลมชมวิว สนุกจังเลยค่า รูปนี้มาแวะที่ตลาดเกาะยอ นายแวะซื้อปลาหมึกแห้ง ปลาหวานและกุ้งแห้ง ไปฝากคุณตาที่บ้านน่ะค่ะ " 



เบื้องหลังรูปนี้..กว่าจะถ่ายได้ เหมือนจับปูใส่กระด้ง เจ้าจังไม่ยอมอยู่บนหลังกะบะตัวเดียว วิ่งพล่านไปมา เป็นหมาขี้สงสัย ว่าทำไมนายไม่ยอมขึ้นมานั่งด้วยกัน แต่พอนายเคาะที่ท้ายกะบะบอกให้ยืน บอกให้ยิ้ม เค้าก็ยอมทำตามโดยดี มีคนอื่นช่วยลุ้นอยู่หลังกล้องหลายคน เห็นพอนายเรียกให้จังยืน ก็เคาะเรียกมั่ง...

แต่..อิ..อิ.. เสียใจนะ.. ชูจังยอมทำตามคำสั่งของนายคนเดียวจ้า ^___________^

ปล. โปรดสังเกตว่า เท้าชูจัง ดำปี๋มาก ความจริงเป็นสีน้ำตาลค่ะ เกิดจากการโกรกสี ด้วยน้ำลายของเจ้าตัวเค้าค่ะ  โกรกทุ๊กวัน..เลยเปลี่ยนจากสีขาวเป็นสีน้ำตาลเข้มเลย

 

 .................

 



" อาหย่อยมั้ยน้าแตง... ไข่ปิ้ง น่ะไข่ปิ้ง "



รูปนี้ถ่ายที่แหลมสมิหลาค่ะ ..ขาที่เห็นคือขาของน้าแตง กำลังนั่งกินไข่ปิ้งกัน แบบว่ามีแม่ค้าหาบไข่ปิ้งมาขาย ตอนแรกก็ขายไม่ออกหรอก แต่พวกเราเวียนไปซื้อกันสองสามรอบ คนรอบข้างเห็นพวกเรากินกันอย่างสนุกสนาน คงเกิดอาการสงสัย และอยากกินมั่ง เลยแวะเข้าไปซื้อมาลองกิน

สุดท้าย.. แม่ค้าใข่ปิ้งขายดีเป็นเทน้ำเทท่า

แต่งานนี้.. ชูจังไม่ได้กินหรอกนะใข่ปิ้ง จึงได้แต่นั่งยิ้มมองพวกนายๆกินไข่ปิ้ง...

(จังบอกว่า.. งานนี้จังต้องเป็นนางแบบ กินไข่ปิ้ง ประเดี๋ยวไข่ติดจะฟัน ยิ้มไม่สวย อิอิ)

 

.......................

 

 



" อิอิ.. ลมเย็นซาบาย.. ดีนะที่ขนสั้น
ถ้ายาวกว่านี้ คงได้เห็นขนจังพลิ้วไสวเป็นแน่ "



รูปนี้.. นายจับให้นั่งถ่ายรูปบนโขดหิน
ชูจังเกร็งนิดหน่อย.. เพราะหวาดเสียวตกน้ำ
แต่ถ่ายออกมายังยิ้มได้เกือบทุกรูปเชียวล่ะ

 

......................

 



" ยื่นหน้ายิ้มแผล่..ให้ถ่ายแบบโพสต์ใกล้..
เป็นไงมั่งคะ จังยิ้มฉวยมั้ย "



รูปนี้.. นายยังนั่งบนโขดหินที่เดิน ไกลไปทางซ้ายมือราวหนึ่งร้อยเมตร เป็นรูปนางเงือกสลายผมล่ะ ความจริงนายก็อยากจะไปถ่ายตรงนั้นนะ แต่มีคนเยอะ แย่งกันถ่ายกับนางเงือก นายก็เลยขี้เกียจ

ปล. รูปนี้จังหน้าดำมากเลย... อิมเมจของเค้าเปลี่ยนไปได้ทุกปีจริงๆ นี่ถ้าใครถามว่าชูจังพันธุ์อะไร นายคงตอบลำบาก เพราะว่ามันเพี้ยนไปจากมอลทีสเรื่อยๆเลย

 

 

....................

 

 



" ฮ้า... นั่งยืดอกตรง พร้อมกับเอียงคอหันมองเฉียงๆ
โพสต์ท่าแบบนางแบบเปี๊ยบเยย "



รูปนี้.. นายอยากให้เห็นทะเลข้างหลังหน่อยนึงน่ะ
กล้องที่ถ่ายเป็นกล้องดิจิตอลราคาถูกของน้องสาวน่ะค่ะ.. ความละเอียดและเม็ดสียังน้อย ภาพที่ออกมาเลยอาจจะไม่ค่อยชัดและสีสันไม่สดใสเท่าที่ควร กำลังเก็บตังส์เล็งๆกล้องตัวหนึ่งไว้ กะว่าจะซื้ออเป็นของขวัญวันเกิดให้ตัวเองปีนี้ ตอนนี้เลยเอากล้องน้องมาฝึกถ่ายให้มันชินมือไปพลางๆ


.......................

 

 



" กรุณาอย่ารบกวน..กำลังทำอารมณ์ซึ้งๆกับทะเลอยู่ค่ะ "


รูปนี้.. ถ่ายข้างๆรูปอนุสาวรีย์หนูกับแมวค่ะ ที่เห็นตัวโตๆนั่นคือแมวนะ ส่วนหนูอยู่ทางซ้ายมือของชูจัง (มองไม่เห็นในภาพ) แล้วที่เห็นเกาะเล็กๆไกลลิบๆนั่น ก็คือเกาะหนูเกาะแมวน่ะค่ะ

.................

 

 

 



" เริ่มคอตกนิดหน่อย..เพราะนางแบบชักจะเหนื่อยแล้ว "


เอารูปที่เห็นก้นแมวชัดๆมาให้ดูอีกมุมหนึ่งค่ะ นึกขำชูจังตอนถ่ายรูปนี้มาก (ถ่ายมุมนี้ไปหลายรูปเลย) คือวางเค้าบนโขดหิน แล้วชี้นิ้วสั่งให้เขานั่งนิ่งๆ

"นั่งนิ่งๆ..ยิ้มหน่อยๆ"

คนเดินผ่านไปมาก็หยุดมอง

"เอ๊ะ.. หมานี่ก็แปลกดี สั่งให้นั่งนิ่งๆก็ได้ด้วย"

แต่เค้านั่งนิ่งๆตามคำสั่งจริงๆล่ะค่ะ ตอนแรกก็ดิ้นจะลง.. แต่พอเจอประกาศิตจากนาย ก็ยอมนั่ง แล้วก็นั่งอยู่ตรงนั้น...ไม่ยอมลงจนถ่ายเสร็จ..แล้วให้เราอุ้มลงมา
ทั้งๆที่โขดหินตรงนั้นนั่น.. เตี้ยๆนิดเดียว

(แหม..ก็นายสั่งซะเสียงดัง.. จังจะกล้าขัดคำสั่งนายได้ไงล่า )


...........

 

หมดแล้วค่า.. สุดท้ายขอตามด้วยรูปหมาน้อยวนิพก ที่นายถ่ายออกมาแล้ว ใครเห็นต้องเข้ามาแซวชูจัง เพราะว่าท่าทางของมันตลกจริงๆ ^^

 


โปรดทำบุญทำทานหมาตาบอดด้วยค่า  อิอิ

^_____^

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 79226เขียนเมื่อ 17 กุมภาพันธ์ 2007 20:29 น. ()แก้ไขเมื่อ 18 มิถุนายน 2012 15:05 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)
  •  ชอบภาพสุท้ายมากครับ...ยังไม่เคยเห็นสุนัขตัวใดใส่แว่นแล้วน่าหยิกเท่าตัวนี้เลย
  • บันทึกนี้ช่วยให้คิดถึงสุนัขที่บ้านมาก เวลากลับบ้านไม่ค่อยได้เล่นกับเค้ามากนัก..แต่พวกเค้าชอบมาตะกุยรถยนต์เป็นรอยเล็บทั่วทั้งคัน
  • พอจะทราบหรือเปล่าครับ ทำไมสุนัขชอบนั่งหลังบิ๊กอัพมาก  (นั่งรถกินลม)
  • ขอบคุณครับ
อ่านแล้วนึกถึงน้องแมวที่เลี้ยงไว้ที่บ้านเลยค่ะ ไม่ได้เจอกันเป็นสัปดาห์แล้ว

 

 

สวัสดีค่ะคุณ แผ่นดิน

  • ชูจังฝากบอกว่า ขอบคุณที่ชมนะคะ
  • สำหรับน้องหมาตัวนี้ อาจจะเป็นเพราะเลี้ยงดูเค้าอย่างใกล้ชิด และตัวเค้าเองก็คลุกคลีอยู่แต่กับคน จนมีพฤติกรรมหลายๆอย่างเหมือนคน  จน k-jira กับน้องสาว (น้าติ่ง) เคยคุยกันว่า มันคงจะสับสนสปีชี่ส์ไปเสียแล้วว่าตัวเองเป็นหมา เพราะเค้าจะเดินหนี ไม่ยอมเล่น หรือเข้าใกล้หมาตัวอื่นเลย

 

  •    
    ส่วนเรื่อง "ทำไมสุนัขชอบนั่งหลังบิ๊กอัพมาก" อันนี้ไม่ทราบนะคะ  สำหรับชูจัง จะชอบนั่งตะกร้าหน้ารถมอเตอร์ไซต์ของ k-jira มากกว่าค่ะ   ^_^

 

 

สวัสดีค่ะน้องสุ "สุธรา"

  • แสดงว่าชอบแมวสิคะ ^_^
  • ว่าไปแล้วแมวก็น่ารักนะคะ แต่พี่ชอบหมามากกว่า เพราะรู้สึกว่า เลี้ยงหมาเราเป็นเจ้านายเค้า แต่สำหรับแมวบางทีเค้าก็เป็นเจ้านายเรา  แมวแม้ชอบคลอเคลีย แต่การแสดงความรู้สึก เช่นประจบ ระริกระรี้ ง้องอนเจ้านาย หมาจะทำได้ดีกว่า แววตาสื่อเห็นชัดเจนกว่า จนบางครั้ง เค้าเหมือนจะพูดกับเราได้
  • แต่ก็ไม่แน่เหมือนกัน บางทีที่กล่าวมา แมวก็อาจจะทำได้ เพียงแต่พี่อยู่กับหมา มากกว่าอยู่กับแมว เลยอาจจะยังไม่ได้ธรรมชาตินิสัยใจคอของแมวมากสักเท่าไร
  • ว่างๆ ก็เอาเรื่องน้องแมวที่บ้าน มาเล่าให้ฟังกันบ้างสิคะ ^__^
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท