นับเป็นมาตรฐานกลางหรือเป็นธรรมเนียมเฉพาะก็ได้ ใครมาที่นี่จะเผลอทิ้งรอยยิ้มไว้ ไม่ยอมเก็บกลับไปด้วย คงจะถือโอกาสลดน้ำหนักรถขากลับด้วยกระมั๊ง เท่าที่สังเกต เห็นว่าใครมาก็ยิ้ม ยิ้มแย้ม ยิ้มกริ่ม ยิ้มๆๆ
รอยยิ้ม เป็นเครื่องสำอางค์ที่มีประสิทธิภาพสูงยิ่งกว่าเครื่องสำอางยี่ห้อใดๆในโลก ไม่เสื่อมสภาพ ไม่มีผลข้างเคียง ยิ้มเมื่อไหร่สวยบัดเดี๋ยวนั้น ไม่เชื่อ ลองยิ้มใส่หน้ากระจกดูก็ได้นะครับ คงไม่ต้องหาคนช่วยนับจังหวะก็ได้มั๊ง เอ้า 1-2-3 ยิ้ม น้านยังงั้นแหละ
มูลเหตุแห่งการยิ้มเกิดจากทีมงานศูนย์วิชการ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ผอ.นพ.จิตเจริญ ไชยาคำ ผศ.ดร.ภาวดี ภักดี คุณพิชชา ถนอมเมือง และคุณลัดดา สินธุพันธ์ เดินทางมาเยี่ยมชาวมหาชีวาลัยอีสาน และสมาชิกบูรณาการศาสตร์
คณะจากมหาวิทยาลัยขอนแก่น ได้เล่าให้ฟังเรื่องการจัด UKM.ที่ผ่านไปสดๆร้อนๆ พร้อมกันนี้ท่านได้นำเสื้อสามารถมาฝากผมด้วย ผมก็ต้องยิ้มปลื้มสิครับ ในเมื่อสวรรค์มีตาประทานสิทธิ์ให้เป็นสมาชิกอิงระบบกับชาวUKM. กับเข้าด้วย แหมเสื้อสัญญลักษณ์นี้นะใส่แล้วยืดยังไงไม่รู้นะ ยืดๆๆๆ..
งานนี้นอกจากจะส่งเสริมซึ่งกันและกันแล้ว ความเรียบง่ายในการต้อนรับแบบเครือญาติ ทำให้เกิดการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นเกี่ยวกับงานดำเนินกิจกรรมชาวบล็อกด้วย ตรงจุดนี้ละครับที่ทำให้ผมต้องรีบเอาหลักฐานมาให้ท่านพิจารณา ว่าทำไม ใครคณะไหนมาที่นี่ แล้วเผลอยิ้มกันทั้งนั้น ส่วนรายละเอียดด้านอื่น ติดตามอ่านในบล็อกของแต่ละท่านก็แล้วกัน
สรุป
 |
Miss somporn poungpratoom เมื่อ ส. 17 ก.พ. 2550 @ 17:32 จาก 202.28.27.3 ลบ |
พ่อครูขา
ไม่รู้ว่าจะไปทิ้งรอยยิ้มไว้ blog ไหน
กลัวมาไวอีกตามเคย แต่ต้องรีบ ๆ เพราะใจจะต้องไปยิ้มกับอาหารเย็นซะแล้ว (จริง ๆ เป็นมื้อเช้า กลางวัน และเย็ยรวมกัน....ประหยัดเพื่อชาติ....ในวันไม่ได้ทำงาน)
ยอมเสีย 5 บาทโทษฐานมาไว
เสีย 5 บาท ยังจะเอาตังส์ทอนอีกรึ
เสร็จมื่อเย็นแล้วจะกลับมาอีกไหมนี่
 |
สวัสดีครับ ... เจอะกันวันนั้นที่เม็กดำ...ผมสัมผัสถึงความเป็นผู้ใหญ่ใจดี และมีพลังทางปัญญาที่ล้นเหลือ
หากแต่ยังเคอะเขิน จึงไม่กล้าพูดคุยและขอคำชี้แนะ แต่ครั้งต่อไป..คงไม่เป็นเช่นนี้แน่
อายครู.. ก็ไม่รู้วิชา , วันนั้นผมเลยไม่ได้วิชาใด ๆ จากอาจารย์ เพราะมัวแต่ไม่กล้านั่นเอง
"จะขอก็รีบขอ อย่ารอจนถึงวันหน้า"..
 |
เสียงหาย คนเห็น ก็ยังดี
ถ้าได้กินยากะวานฮ็อก คงหายไปแล้ว
กำลังแนะให้โรงเรียนต่างๆปลูกมากๆ เด็กมีอาการไข้หวัด วิ่งไปเก็บใบมาล้างน้ำเคียวๆๆ10 ใบ 2 ชั่วโมง อาการจะดีขึ้น
ไม่เชื่ออย่าลบหลู่
รางเนื้อชอบลางยา ผมลองแล้วดีกวาฟัทะลายโจรเสียอีก
ปลูกทั่วประเทศ จะเป็นการเปิดฉากปฐมภูมิอนามัยได้อย่างเป็นรูปธรรม ในจุดเล็กๆ ขยายเพิ่มไปที่เรื่องอื่นๆต่อไป
 |
สวัสดีค่ะคุณพ่อ....
 |
DSS@MSU ( หนิง ) เมื่อ อ. 18 ก.พ. 2550 @ 08:33 จาก 202.28.35.1 ลบ |
|
Miss somporn poungpratoom เมื่อ อ. 18 ก.พ. 2550 @ 13:51 จาก 202.28.27.3 ลบ |
ครูบาขา...เอารอยยิ้มมาแลกค่ะ...คือ เอารอยยิ้มมาทิ้งไว้ที่สวนป่าครูบา แล้วหอบเอารอยยิ้มที่มากกว่าของครูบากลับบ้านค่ะ ....ด้วยความเคารพค่ะ
อาจารย์เขียนชมจนตัวลอย
พวกคนงานปอกมะรุมเปลือกค้างเยอะ
แม่ครัวบอกจะมาจัดการเอง ลูกมือเห็นว่าสายมากแล้ว เกรงจะทำไม่ทันจึงแสดงฝีมือแบบลูกทุ่ง
เรื่องรอยยิ้มก็เช่นกันเดียวกัน สงสัยว่าหายไปไหน ไขว้คว้าหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ
ตอนหน้าคงต้องเขียน เรื่อง
"ยิ้มผมหาย ใครเห็นบ้างครับ"
แวะมาดูรอยยิ้มของครูบาค่ะ
นึกสงสัยอยู่บ้างว่า
ครูบาตัวจริงๆ เป็นอย่างไร
ดูรูปหน้าปกหนังสือ
รูปประจำบล็อก
รูปในบันทึกก่อน
และรูปในบันทึกนี้
มีสิ่งเดียวที่เหมือนกันคือ แว่นตา
............
อุบส์....ขอโทษค่ะ คิดเสียงดังไปหน่อย...
 |
