เขาหาว่าหนู...ว่าเขาเอากัน

มดแดงกับมดดำ

ช่วงพักกลางวัน...ผมก็นั่งร้องเพลงผมอยู่ดี ๆ  ก็มีเสียงร้องไห้ดังมากผมต้องหยุดเสียงเพลงอันไพเราะไว้แค่นั้น...หันไปมองตามเสียงเห็นมดแดงเดินร้องไห้น้ำหูน้ำตาไหลเดินเข้ามาหา...ปากก็พูดว่าหนูจะลาออก...สะอื้นไปด้วย...ผมก็ถามไปว่าหนูมีปัญหาอะไรลองเล่าให้ฟังซิ  มดแดงก็ยังไม่เล่า...ปากก็พูดว่าหนูจะลาออกไปอยู่กับแม่  ผมก็ว่าหนูหยุดร้องไห้ก่อนแล้วเล่าให้ครูฟัง  คำแรกที่มดแดงพูด   เขาหาว่าหนู...ว่าเขาเอากัน  ร้องไห้อีก  ผมถามใครว่าหนู  มดแดงบอกว่ามดดำ  มีผู้ชายโทรศัพท์มาว่าจะให้แม่มาขอมดดำ  เพราะมีคนเห็นมดดำหายไปกับเพื่อนชายสองชั่วโมง  ผมถามใครเห็น  มดแดงตอบไม่รู้  หนูจะลาออกไปหาแม่  ผมก็บอกใจเย็น ๆ น๊ะ  เพื่อนกันปรับความเข้าใจกันได้  ผมก็ว่าเอาอย่างนี้น๊ะ  เดี๋ยวครูจะคุยกับมดดำให้ สบายใจได้  เช้าวันต่อมาตั้งใจจะเรียกมดดำมาถาม  แต่ภาพที่เห็น คุณมดแดงของผมคุยอยู่กับคุณมดดำสนุกสนาน  นี่แหละมิตรภาพของเพื่อนอภัยให้กันเสมอ.

[นายบอน@kalasin]

ยิ้มรับกับมิตรภาพครับ