อ่าน ฟัง + ทำ + นำกลับมาแชร์
แต่การทำแบบ “สุ่มสี่สุ่มห้า” โดยที่ไม่เคยศึกษามาบ้างเลย บางทีก็มีอันตรายเหมือนกันนะครับ บางครั้งอาจจะทำให้เดินไปผิดทาง หรือเดินไปอย่าง “เนิ่นช้า” ติดอะไรบางอย่าง ยิ่งทำยิ่งทุกข์ ยิ่งทำยิ่งหมดพลัง จนทำให้ท้อใจไปในที่สุด ด้วยเหตุนี้ผมจึงค่อนข้างจะเชียร์ท่านให้อ่านให้ท่านฟังอย่างเต็มที่ ผมเชื่อว่าแต่ละครั้งที่ท่านอ่านท่านฟังอาจจะได้อะไรบางอย่างที่ไม่ซ้ำกัน ...ผมเชื่ออย่างนั้นครับ
แต่ก็อย่างที่ทราบกันแหละครับว่า KM นั้นไม่มีรูปแบบที่ตายตัว ลำพังการอ่านการฟังนั้นคงไม่พอ ท่านต้องนำกลับไปลองทำในหน่วยงานของท่าน ท่านจึงจะได้ “รูปแบบการใช้ KM ที่เหมาะกับบริบทของท่าน” ถึงตอนนั้นถ้าได้มีโอกาสเอาประสบการณ์การนำ KM ไปใช้มาแชร์กัน ....นั่นเป็นการเรียนรู้ที่สุดยอดเลยครับ (...โอ้...พระเจ้าจอร์ช...มันยอดมาก!!)
ที่ผมพูดมาทั้งหมดนี้คือสิ่งที่เกิดขึ้นที่โรงแรมเดอะแกรนด์เมื่อวานนี้ครับ เป็นงาน “เสวนาแลกเปลี่ยนประสบการณ์การใช้ KM” ระหว่างหน่วยงานของไทยกับทาง World Bank ครับ ผมยังไม่ขอเล่ารายละเอียดเพราะบันทึกนี้มีวัตถุประสงค์เพียงอย่างเดียวเท่านั้นครับคือ เชียร์ให้ท่านอ่าน ฟัง ทำ แล้วนำกลับมาแชร์กัน เหมือนที่เราทำกันเมื่อวานนี้ครับ รับรองว่าท่านจะเกิดการเรียนรู้ที่ไม่พลาดเป้าอย่างแน่นอน
ความเห็น (10)
ผมเชื่อว่าจะมีผู้ที่เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับงานเมื่อวานนี้หลายเจ้าด้วยกัน ....ขอประเดิมเจ้าแรกก่อนนะครับ เป็น คุณหมอนนทลี จากกรมอนามัย เขียนบันทึกเรื่องงานไว้ที่ http://gotoknow.org/blog/kmanamai-nonta/78896 ลองอ่านดูครับ ...หากใครทราบว่ามีท่านใดเขียนเรื่องนี้อยู่ที่ไหน ....ช่วยนำมา Post ไว้ใน Comment นี้ด้วยนะครับ ....ขอบคุณครับ
- ขอบคุณอาจารย์ที่นำมาเผื่อแผ่และถ่ายทอดให้ผู้ที่ไม่ได้ไปร่วมงานฟัง
- เป็นประโยชน์มากค่ะ
- ขอบคุณคะ
คุณอ้อ อย่าลืมตามอ่าน link ที่จะมีใน comment นี้ต่อไปนะครับ เพราะคงจะได้รายละเอียดเกี่ยวกับงานเมื่อวานนี้เพิ่มเติม
ผมกำลังรอเชื่อมสิ่งดีๆ เหล่านี้อยู่ครับ ใครที่เขียนเรื่องงานเมื่อวาน อย่าลืมเอา link มาปล่อยไว้ในนี้ด้วยนะครับ ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ ท่านbeyondKM
- ดิฉันเห็นด้วยกับอาจารย์เป็นอย่างยิ่งค่ะ และเมื่อวานก็ได้บันทึกงานไว้ซึ่งเป็นกิจกรรมง่ายๆที่ทำให้เราได้แชร์กันค่ะ ที่นี่ ค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
เรื่อง "ทฤษฎี กับ การปฏิบัติ" เหมือนปัญหาเรื่อง "ก.ไก่ กับ ข.ไข่" ครับ
ขอบคุณครับ
หากเป็นคนชอบทำ การทำ ก่อให้เกิดการเรียนรู้ที่แท้จริง คนที่เป็น นักทำ จึงใช้ประโยชน์จากการอ่าน การฟัง การแชร์ได้อย่างเต็มที่เสมอ เพราะเขามีฐานที่แน่นและมั่นคง พร้อมที่จะนำสิ่งใหม่มาปรับปรุง ต่อยอดการทำ ให้ก้าวหน้ายิ่งๆขึ้นได้
ที่เป็นปัญหาก็อยู่ที่นักอ่าน นักฟัง ที่ไม่สนใจทำอะไรนี่แหละ รู้ไว้โต้ รู้ไว้เถียง รู้ไว้โชวฟอร์ม หนักๆมากเข้าก็ตายไปพร้อมกับความรู้ที่แบกเอาไว้โดยไม่มีโอกาสทำประโยชน์อันใดเลย อย่างนี้ อ่านและฟังให้น้อยลงดีกว่าแน่นอน .. เอาเวลาไปทำอะไรที่เป็นประโยชน์ตน ประโยชน์ท่านให้มากๆดีกว่า
คุณหมอนนทลีเขียนเรื่องนี้ไว้หลายตอนเลยครับ ...ท่านเขียนได้ละเอียดมาก ลองคลิ๊คไปดูที่
เรียน อ.ประพนธ์ คะ
ดิฉันได้บันทึกรวมเรื่อง การเสวนา KM : World Bank ... Thailand ไว้แล้วค่ะ ที่ เสวนา KM : World Bank & Thailand Experience Sharing ... รวมเรื่อง
อีกส่วนหนึ่งของพลัง KM จากการไปร่วมงานเดียวกันครับ รายงานพิเศษ KM Applications : World Bank & Thailand Experience Sharing
ขอบคุณสำหรับบางช่วงบางตอนครับ
วิชิต ชาวะหา
ม.มหาสารคาม
ผมต้องขอขอบคุณ คุณวิชิต และคุณหมอนนทลี มากครับ ที่ได้กรุณาแบ่งปันประสบการณ์ของงานวันนั้นได้อย่างครอบคลุมและละเอียดละออยิ่ง ผมเชื่อว่าเป็นประโยชน์ต่อทั้งผู้ที่ได้ร่วมงานว้นนั้น และผู้ที่ไม่ได้ร่วมครับ
แถมท้ายอีกหนึ่งบันทึก เป็นของ ครูใหม่ ครับ อ่านได้ที่ http://gotoknow.org/blog/krumaimai/79206