ช่วยครูอ้อยคิดสิคะว่า....ถ้าไม่รัก...แล้วคืออะไร
เรื่องของมิตรรักใน g2k ที่มีความรู้สึก..แสดงการกระทำ..ซ้ำแล้วซ้ำอีก...ปฏิเสธว่า..ไม่ได้รัก
เพียงแค่อยากรู้ความจริง เพียงแค่อยากเข้าใจ ถึงจะไม่รู้คำตอบก็ไม่เป็นไร..
หากฉันรู้สักนิดว่า..เธอรักฉัน...ก็จะมีความรู้สึกเหมือนในเพลง หากฉันรู้สักนิด....ว่าเธอรักฉัน...ในนิยายรัก...บ้านทรายทอง
ระยะนี้ครูอ้อยสงสัยไปเรื่อย ใครนะเขียนบันทึกถึงครูอ้อยถึง 3 ครั้ง พิสูจน์ว่า IP อยู่กรุงเทพฯ จนบัดนี้ก็ยังไม่รู้.....ก็ไม่เป็นไร ไม่อยากรู้แล้ว
กลับมาอยากรู้เรื่องใหม่ กับคนใหม่ที่ปฏิเสธว่า..ไม่ได้รัก เดี๋ยวหาข้อมูลมาใส่ ก็จะได้รู้ว่า...รักฉันหรือไม่...พจมาน...คุณชายกลาง..เฮ้อ !.....
นี่ครูอ้อยเป็นอะไรไปนี่...บอกแล้วไงตั้งแต่ต้นเรื่องว่า....เพียงแค่อยากรู้เท่านั้น
รู้ไปทำไม รู้ไปเพื่อมีพลัง..ไงล่ะ ครูอ้อยจะดูดพลังออกมาจากตรงนี้...
วันหนึ่งจะต้องได้รับพลังใจจากชายหนุ่มที่ราบสูงคนหนึ่ง ทีมีอายุรุ่นราวคราวเดียวกับลูก ที่เขียนถึงครูอ้อยบ่อยมาก
เมื่อคราวที่มาพบกัน ครูอ้อยก็จะถาม ก็ไม่ได้ถาม มาถึงก็เขียนบันทึกถึงด้วยความเต็มใจ และครูอ้อยก็มีความสุขทุกทีที่ได้อ่าน
ที่เธอเขียนแล้ว เหมือนครูอ้อยได้ส่องกระจกดูตัวเอง ดูพฤติกรรมของตนเอง ดีบ้าง ไม่ดีเสียส่วนใหญ่
ครูอ้อยจึงต้องปรับปรุงตัวเองและพฤติกรรมด้วย
นี่เธอเป็นอะไรกับครูอ้อยเล่า..เปล่าเลย..แต่พราะความศรัทธา เชื่อมั่นที่ครูอ้อยมีต่อเธอ จึงแก้ไข ปรับปรุง ตัวเอง
ไม่ว่าจะเป็นเรื่อง 5 ส เรื่องการเขียนบันทึก และอะไรอีกหลายอย่างที่เธอแนะนำ จำไม่ค่อยได้ แต่ครูอ้อยก็ได้แนวคิดมาจากเธอหลายอย่าง บู๊ล้างผลาญบ้าง อ่อนนุ่มบ้าง ได้แนวคิดมาจากเธอทั้งสิ้น
ทั้งหมดที่ได้มา มีอยู่อย่างหนึ่งที่เหมือนกัน ก็คือ.....ความจริงใจ...
เอาล่ะ ไม่รู้ว่ารักหรือไม่ในวันนี้..แค่รู้ว่า...มีความจริงใจให้กันเท่านั้นเป็นพอ
หมายเลขบันทึก: 78856เขียนเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2007 18:59 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 17:25 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (9)
- หากฉันรู้สักนิดว่าเธอรักฉัน...บอกกันวันนั้นให้รู้สักหน่อย ...(เพลงนี้หรือเปล่าครับ) ถ้าใช่..ก็เป็นอีกเพลงที่ผมชื่นชอบ เคยฟังอ๊อดคีรีบูนและคุณนกฉัตรชัย เปล่งพานิช ร้องไว้เมื่อหลายปีที่ผ่านมา
- ในโลก G2K, ผมเชื่ออย่างบริสุทธิ์ใจว่าทุกถ้อยคำ ทุกกระบวนความที่ส่งถึงกัน เกิดขึ้นจากความรัก ความปรารถนาดี และความจริงใจอย่างแท้จริง
- เพราะโลก G2K ทำให้ผมรู้สึกว่า โลกไม่เงียบเหงา เพราะยังมีคนให้เราได้คิดถึง ..ครับครูอ้อย
- และโดยส่วนตัว ผมชอบบันทึกที่ครูอ้อยเขียนทุกเรื่อง ง่ายด้วยคำ งามด้วยความหมาย ..เป็นเรื่องรายรอบชีวิต ละมุนละไม...หากแต่เสียดายบางทีเข้ามาอ่านช้า เพราะงานเยอะ หรือบางครั้งครูอ้อยก็เขียนได้เร็วมาก จนตามอ่านแทบไม่ทัน
- กระนั้นก็มีความสุขที่ได้อ่าน....และอ่านด้วยความจริงใจ นะครับ..ครูอ้อย
สวัสดีค่ะคุณแผ่นดิน
- ครูอ้อยอยู่ที่มหาวิทยาลัย กำลังศึกษา และหางานประวัติอาจารย์ที่ปรึกษาค่ะ
- เพื่อนๆเดินหน้าไปตั้งไกลแล้ว แต่ครูอ้อยยังต้องพบประธานที่ปรึกษาก่อนอีกครั้ง
- บันทึกของครูอ้อยออกมาจากใจ จากความคิด ความรู้สึกที่ดีที่มอบให้ผู้อ่านทุกท่าน
- บางบล็อกของครูอ้อยจะเป็นวิชาการที่เหมาะกับครูด้วยกัน
- บางบล็อกก็มีแต่เรื่องสนุกสนานกันเอง
- แล้วแต่ท่านผู้อ่านจะชอบบันทึกแบบใด
- ขอบคุณที่ และดีใจที่คุณแผ่นดินชอบค่ะ
มีกำลังใจเขียนตั้งเยอะค่ะ
สวัสดีตอนบ่ายครับ ครูอ้อย
- คิดถึงเพลงนี้เช่นกันครับครูอ้อย ได้อ่านเนื้อเพลงนี้แล้วคิดถึงคุณชายกลาง ตอนนั้นคุณพอเจตน์ แก่นเพชร เล่นเป็นคุณชายกลาง บรรเลงเพลงนี้ด้วยเปียโน ร้องให้พจมาน พินิจนันท์ (ชักไม่แน่ใจแล้วละซิว่า พจมาน ตอนนั้นนามสกุลอะไร ก่อนที่จะมาใช้นามสกุล สว่างวงศ์)
- หายไปนานมากเลยครับ ตอนนี้คอมใช้ได้แล้ว คงได้กลับมาเยี่ยมเยียนกันบ่อยขึ้นครับ
- ดีใจที่ครูอ้อย สร้างกำลังใจให้ตัวเองได้เสมอ เยี่ยมจริงๆครับ
สวัสดีค่ะคุณไมโต
- นานแล้วจริงๆนะคะที่ไม่ได้สนทนาภาษาบล็อกกันเลย..ครูอ้อยแอบอ่านในบันทึกของคุณติ๋วเสมอค่ะ..ก็ไม่เป็นไร ก็เหมือนกับได้คุยกับครูอ้อย เพราะเรา..คุณติ๋วกับครูอ้อย..เป็นเพื่อนรักกันค่ะ..เฮ้!
- นามสกุลของพจมาน มีเยอะค่ะ..อิอิ หาเรื่องอีกแล้ว..จุ๊จุ๊..เงียบไว้ค่ะ
- อย่าลืมอ่านบันทึกของครูอ้อยย้อนหลังด้วยนะคะ...แล้วจะมาบ่นว่าเสียโอกาสค่ะ
พ่อดอกซากุระ..ของคุณติ๋ว
เฮ้!
รู้ว่ารัก..แล้วลืม
กับ
ไม่รู้ว่ารัก..แล้ว..ไม่รัก
เอ..พูดแล้ว..งง
แล้ว...รัก หรือเปล่านี่
ว้าว..รักเธอเสมอค่ะ....
นอนกอดผ้าพันคอสีแดง ฟุบไปกับหนังสือ
ยิ่งนานวันก็ยิ่งคิดถึง..และรักมากๆค่ะ
ผ้าพันคอ สีแดง แห่งคำรัก
อีกแฮนดี้ มีค่านัก ชักใหลหลง
ทั้งเสียงเพลง รักรุม สุมใจจง
มิใช่หล งคงว่าเล่น เป็นรักพอ