ความสุข มิตรภาพ ความรัก ความผูกพัน ไม่มีวันสิ้นสุดไปจากใจฉัน (จริง ๆ)


จากคำขอ(ขู่)ของ ดร.ขจิต  <ul> <li class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt; tab-stops: list .5in"> รออ่านเรื่องนี้ครับพี่ </li> <li class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt; tab-stops: list .5in"> ความสุข   มิตรภาพ  ความรัก  ความผูกพัน  ไม่มีวันสิ้นสุดไปจากใจฉัน (จริง ๆ) </li> <li class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt; tab-stops: list .5in"> อย่าให้รอนานนะครับ ยิ้ม ยิ้ม </li> </ul>และคุณใบบุญ    <p style="margin: 0in 0in 0pt 21.75pt" class="MsoNormal">รออ่านเหมือนกันค่ะ</p><p style="margin: 0in 0in 0pt 21.75pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt 21.75pt" class="MsoNormal">ทำให้จึงต้องเขียน</p>  <p style="text-justify: inter-cluster; margin: 0in 0in 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal">เริ่มจากการ(แอบ)ได้รับข่าว(จากท่าน blogger ทั้งหลายเขียนเล่าสู่กันฟัง) ว่า ม.ขอนแก่นเป็นเจ้าภาพ จัด UKM ช่วงวันที่ 8 10 กพ. 50 และมี blogger (ในดวงใจของสมพร) หลาย ๆ ท่านมาเข้าร่วมงานนี้ ประกอบกับรอโครงการของ อ.Paew ที่จะจัดให้สิงห์เหนือ เสือใต้ (แมว…555…)อีสานพบกันไม่ไหว  แม่สิงห์(สาว)เหนือ คนนี้จำต้องตัดสินใจในเวลา 3 วันว่าต้องไปเยี่ยมเยือนเวทีแห่งนี้ให้ได้  ประกอบกับมีภารกิจต้องไปประสานงานวิจัยของคณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น อยู่แล้ว  จึงถือเป็นโอกาสอันดีที่จะได้ทั้งงานตัวเอง และงานที่ตาม(หัว)ใจตนเอง  หมายความว่าไง ก็หมายความว่าเป็นงานที่ตนเองสนใจไงล่ะ</p><p> สิ่งที่คาดหวังว่าจะได้รับจากงานนี้ (ต้องเข้าประเด็น KM ด้วย ต้อง BAR ก่อน)</p><p>1.     ได้ตามงานวิจัยของกลุ่มเภสัช</p><p>2.     ได้เจอ bolgger ในดวงใจหลาย ๆ คน แบบ F2F M2M  H2H  etc</p><p></p><p align="right"> </p><p align="right">แล้วก็ไม่ผิดหวังตามสิ่งที่คาดหวังไว้ </p><p align="right">คนแรกที่เจอคือคุณเมตตา   </p><p align="right">เธอออกมาต้อนรับด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส </p><p align="right">(บวกด้วยความเขินนิดหน่อย….เพราะเป็นครั้งแรกที่เจอกัน)  </p><p align="right">เราทักทายกันด้วยการยกมือสวัสดีตามธรรมเนียมไทย  </p><p align="right">แล้วส่งใจให้กันด้วยการกอดต้อนรับ (ด้วยความอบอุ่นใจ)</p><p></p><p>ท่านต่อไปคือ ดร.ขจิต  แวะไปทักทายที่ห้องพักคุณเมตตา  </p><p>และกรุณาถ่ายรูปสาวสวยทั้งสองคนเพื่อยันยืนว่าเจอกันแล้ว</p><p align="center"></p><p align="center">ตามด้วย อ.Paew คนเก่งในดวงใจที่เฝ้ารอมานาน</p><p align="center">เจอกันและจากกันเหมือนสายฟ้าแลบ </p><p align="center">คราวหน้าต้องไม่พลาดการ M2M กระจายแน่นอน</p><p></p><p></p><p>ดร.กะปุ๋มแวะรับที่คณะเภสัชศาสตร์ มข.ก่อนเที่ยง</p><p>เพื่อรับไปทานแหนมเนืองและได้โทรเรียนเชิญ </p><p>อ.หมอสมบูรณ์ ดร.ขจิต คุณหนิง คุณเมตตา </p><p>มาแจมอาหารกลางวันด้วยกัน (อิ่มกันทั่วหน้า)</p><p align="right"></p><p></p><p align="right"> บ่าย ๆ ได้เจอคุณติ๋ว  และคณบดีมาลินี  </p><p align="right">คณบดีคณะสหเวชศาสตร์ มน.</p><p align="right">(คณบดีในดวงใจของสมพร  อยากเจอมาก ๆ ๆ ๆ )</p><p></p><p></p><p><div style="text-align: center"></div></p><p align="center">เจอท่าน Beeman ด้วย  อาจารย์น่ารักมาก ๆ</p><p align="center"></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p>น้องหนิงคนเก่ง และ อ.Panda แห่ง มมส.</p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p align="right"></p><p align="right"></p><p align="right"></p><p align="right"></p><p align="right"></p><p align="right"></p><p align="right">blogger หลาย ๆ ท่านจาก ขอนแก่น</p><p align="left"> </p><p align="left">สาวน้อยผู้น่ารักจากสำนักวิชาการ </p><p>(ไม่อยากถ่ายด้วยเลย มีแต่คนสวย ๆ </p><p>แต่คิดว่าคุณขจิตคงอยากได้รูปจึงอาสาถ่ายให้</p><p>คาดว่า…รูปเราคงถูกตัดออกไปเหลือแต่สาว ๆ ฮา…)</p><p></p><p></p><p>จากการพบกันในเวลาที่น้อยนิด  ทำให้รู้สึกว่าสุด ๆ จริง ๆ คนที่ไม่เคยรู้สึกรักแบบสุด ๆ ไม่มีทางเข้าใจความรู้สึกนี้  ถึงจะบอกว่าเข้าใจ แต่อาจมีบางอย่างที่ยังเก็บไว้ด้วยความสงสัย…….  ภาพแห่งความรู้สึกที่เคยเห็นคนที่พบกัน และกอดกันด้วยความรัก พ่อแม่กอดลูก เพื่อนกอดเพื่อน คนรักกอดคนรัก พี่กอดน้องฯลฯ  ได้ถ่ายทอดเชื่อมโยงถึงบันทึกนี้ให้ผู้เขียนเก็บความรู้สึกที่ได้รับรู้ถึงความสุข มิตรภาพ ความรัก ความผูกพัน ที่อยากจะบอกว่าไม่มีวันสิ้นสุดไปจากใจฉัน จริง ๆ </p>

หมายเลขบันทึก: 78852เขียนเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2007 18:26 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:49 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (21)

เห็นรอยยิ้มที่สัมผัสได้ จากแววตาของแต่ละท่าน ดูมีความสุขมาก ๆ เลยคะ แถมความสุขนั้น ยังเผื่อแผ่รังสีแห่งความสุขมาถึงดิฉันเลยค่ะ

ยิ้ม ๆ

    คงมีสักวันนะคะ ที่เราได้กอดกัน อิ อิ

เขียนได้โมแลนติค...จริงๆ...ค่ะ...สัมผัสละเมียดละไมแบบนี้...คุณเมตตาทำเป็นหรือเปล่าหน้อ!!....ขอบคุณค่ะที่กล่าวถึง...อ่านไปยิ้มไป...

คุณจิ๊บขา

สุขใจที่ได้เจอ

แอบมีความสุขเพิ่มอีกนิด เป็นอะไรอุบไว้ก่อน จะบอกเอง (ถ้าถาม) อิอิ

ความละเมียดละไมของคุณจิ๊บมีอยู่ในหัวใจเสมอ หาอ่านได้จาก มุมละไมไงล่ะ ขอบอก

ครูอ้อยขา

พวกเรา พูดคุยถึงครูอ้อยด้วยค่ะ

เสียดายที่ไม่ได้มาด้วย

ไว้โอกาสหน้ายังมี

ว่าแต่ครูอ้อยจะว่างหรือเปล่าหนอ.......

เราอยากไปบ้านพ่อครูบากันค่ะ

ตามมาอ่านแล้ว  มีความสุข   มิตรภาพ  ความรัก  ความผูกพัน  ไม่มีวันสิ้นสุด จริงๆด้วย สัมผัสได้แค่ได้อ่านและเห็นภาพรอยยิ้ม ค่ะ

  • รับความรู้สึกของคุณสมพรได้จากภาพถ่ายที่มีรอยยิ้มกว้างทุกภาพค่ะ โดยเฉพาะภาพที่ถ่ายกับพี่เมตตา อ.paew และ คณบดีมาลินี
  • ดูเหมือน อ.ขจิตไม่ค่อยยิ้มแย้มเลย...มองหน้าเหมือนเหนื่อย ๆ ยังไงไม่รู้
  • ได้เห็นหน้าคุณติ๋ว-กฤษณาชัด ๆ ไม่ค่อยเหมือนในบล็อกเท่าไร แต่มีเค้า
  • ตอนแรกคิดว่า อ.panda จะตัวใหญ่กว่าคุณหนิง และคุณหนิงจะตัวเล็กกว่าอาจารย์...แต่กลับกัน
  • อบอุ่นดีจังค่ะ...อุ่นมากจนตาร้อนเลยนะเนี่ย....
สวัสดีปีใหม่(จีน)ค่ะ ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดใช้ 

คุณใบบุญค่ะ

ตามหารูปที่ถ่ายในโต๊ะอาหารที่ได้มีโอกาสได้นั่งทานร่วมกัน  แต่ไม่เจอ  โอกาสหน้าเราคงได้เจอกันอีกแน่นอน แล้วครั้งนั้นสมพรจะเป็นฝ่ายฟังคุณใบบุญพูดเองค่ะ อิอิอิ

ท่าน ศน.กุ้งคะ

ท่านก็เป็นหนึ่งในใจของสมพรเหมือนกัน

วันนั้นที่พวกเราได้พบกัน ทุกคนจะยิ้ม ยิ้มจนสมพรกลัวว่าเราจะมี(เท้า)กาเพิ่มขึ้น  ยิ้มทั้งข้างในและข้างนอก  บางทีไม่มีอะไรจะพูด มองกันก็รู้สึกถึงความอบอุ่นค่ะ ครอบครัว G2K ยิ่งใหญ่จริง ๆ  บทบาท ภาระหน้าที่ ตำแหน่ง ของแต่ละท่าน (ที่ big ๆ ทั้งนั้น)  ไม่เป็นอุปสรรค สำหรับมิตรภาพที่เรามีให้กันเลยค่ะ

ดร.แสวงน่ารักมาก ก ก ก ก ก กก

คงมีโอกาสได้เจอกันค่ะ

เดี๋ยวส่งน้ำแข็งไปประคบตาให้ค่ะ ฮิฮิ

หนูหนิง

ปายเปื่อยหรือยังจ๊ะ

ซินเจียยู่อี่ มีหนี้รีบไปใช้ซะนะ

แวะมาเยี่ยม เจอเสียงหัวเราะ เย้าแหย่มาตามรายทางจากเพื่อนๆเป็นระยะๆๆ

แวะมาซึมซับความสุข จากบันทึกนี้ อีกรอบค่ะ

เล่นเทนนิส สนุกไหมค่ะ

คุณสมพรขา...ดีใจที่ได้พบคุณสมพรมากๆ เช่นกันค่ะ แต่เสียใจที่ไม่ได้มีโอกาสเมาท์กระจาย  ...ตอนเย็นที่งานเลี้ยงพี่ก็ต้องแวบออกไปเจอแขกแต่เป็นญี่ปุ่น....เมื่อพบหน้าคุณสมพร และได้กอดกันถ่ายภาพ...สัมผัสได้ถึงความสุข มิตรภาพ ความรัก ความผูกพัน ที่เรามีให้กันและกันค่ะ.......ขอบคุณมากนะค่ะ

พ่อครูคะ

รออีกไม่นาน มิตรภาพจากเพื่อน ๆ จะไปหัวเราะ และเย้าแหย่กันที่บ้านพ่อครูค่ะ ว่าแต่ลูกหนูจะสามารถร่วมก๊วนได้หรือเปล่าหนอ มันซนมาก เดี๋ยวไปเจอเจ้าถิ่นทั้งน้องหมา น้องแมว ยุ่งแน่  ขอให้เฝ้าบ้านกับคุณยายดีกว่า

นับถอยหลังซะแล้วค่ะ

คุณแป๊ด

ความสุขเช่นนี้จะเกิดขึ้นกับเราอีกไม่นานค่ะ

เล่นเทนนิสสนุกมั่ก (วิ่งเก็บลูกนะคะ) อิอิอิ

อ.แป๋วคะ

อาจารย์เป็นบุคคลที่น่ารักมาก ใส่ใจในเรื่องราว ที่เกิดขึ้นของพวกเราทุก ๆ คน  ความสุข มิตรภาพ ความรัก ความผูกพัน เกิดขึ้นและเจริญเติบโตอย่างมั่นคงใน G2K และในชีวิตจริงค่ะ

ฝากน้องหนอนของหนูไว้ในใจด้วยนะคะ  รักน้อย ๆ และขอให้เริ่มรักไปนาน ๆ ค่ะ

อ่านบันทึกนี้แล้ว ความรู้สึกคือ อิ่มเอมกับมิตรภาพที่สัมผัส ทุกภาพเกินคำบรรยายค่ะ แวะมาทักทาย ตามลิงห์มาจากหน้าบันทึกครูบาค่ะ
  • มาช้า ฮือๆๆๆโดนกอดด้วย
  • ชอบจัง...
  • ทาไมทราว่ารูปนี้จะโดนตัดครับ
  • ฮ่าๆๆๆ
  • น้องงงว่าทำไมไม่เห็นบันทึกนี้ งง งง
  • แล้วก็งง
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท