ความภูมิใจในการทำงาน

ความภูมิใจในการทำงาน                ประวัติความเป็นมาก่อนมาปฏิบัติงานที่มหาวิทยาลัยทักษิณ ผมจบการศึกษาระดับ ปวท. สาขาคอมพิวเตอร์ธุรกิจ จากวิทยาลัยอาชีวศึกษาสงขลา หลังจากที่จบการศึกษาได้สมัครทำงานครั้งแรกที่จังหวัดปัตตานีในตำแหน่งเจ้าหน้าที่คอมพิวเตอร์ ปฏิบัติหลักด้านการวางแผนการผลิตและการส่งออก และควบคุมพนักงานรายวันด้านปิดฉลาก จากการปฏิบัติงานในตำแหน่งดังกล่าวทำให้เกิดประสบการณ์ด้านการวางแผน การเป็นผู้นำ หลังจากนั้นได้ย้ายไปทำงานที่จังหวัดสุราษฏรธานี ในตำแหน่งเจ้าหน้าที่คอมพิวเตอร์ ปฏิบัติหน้าที่ด้านควบคุมพัสดุ จากประสบการด้านการควบคุมพัสดุ การจัดซื้อจัดจ้างต่างๆ นำไปสู่การเขียนโปรแกรมควบคุมพัสดุ การรับซื้อผลปาล์มและอื่นๆ โดยการเชื่อมโยงข้อมูลจากหลายโปรแกรมเข้าด้วยกัน ต่อมาเพื่อสร้างความเข้าใจในกระบวนการทำงานทั้งหมด จึงเริ่มศึกษากระบวนการทำงานด้านบัญชี การได้มาซึ่งข้อมูล การประมวลผลเพื่อให้เกิดรายงาน นำไปสู่การบริหาร ดังนั้นการเรียนรู้จึงไม่หยุดแค่สิ่งที่อยู่ตรงหน้า จากประสบการณ์ต่างๆ ทำให้ผมตัดสินใจเรียนระดับปริญญาตรีสาขาบัญชี ระหว่างศึกษาได้รับการถ่ายทอดความรู้จากหัวหน้างานเพื่อเป็นผู้ช่วยนักบัญชี ต่อมาได้ปฏิบัติงานที่บริษัท แอควาสตาร์ จำกัด ในตำแหน่งผู้ช่วยผู้จัดการฝ่ายคอมพิวเตอร์ รับผิดชอบด้านโปรแกรมบัญชี และระบบบัญชีทั้งหมด ขณะนั้นรู้สึกภูมิใจในตัวเองว่าตนเองวุฒิการศึกษาน้อยแต่ก็ก้าวหน้ามาถึงตำแหน่งสำคัญในบริษัทขนาดใหญ่ ระหว่างนั้นเองได้เริ่มทำงาน Part Time โดยอาศัย เนื่องจากบริษัททำงานเพียง 5 วัน เป็นจุดเริ่มต้นของการสร้างประสบการณ์ต่างๆ ทั้งทางด้านความรู้ด้านบัญชี ด้านการเงิน การตลาด การบริหารงานบุคคล เนื่องจากต้องประสานงานกับเจ้าหน้าที่ทุกด้าน รวมถึงผู้บริหาร หลังจากออกจากบริษัท แอควาสตาร์ จำกัด ได้ก้าวสู้ตำแหน่งผู้จัดการฝ่ายบัญชีและการเงิน ซึ่งขณะนั้นยังไม่จบปริญญาตรี ในขณะเดียวกันได้ปฏิบัติงานเป็นที่ปรึกษาให้กับบริษัทต่างๆ มากกว่า 10 บริษัท จนกระทั่งปี 2539 – 2540 เกิดฟองสบู่แตก บริษัทต่างๆ จำเป็นต้องลดค่าใช้จ่ายโดยการลดทันทีคือตำแหน่งที่ปรึกษา จาก 10 บริษัท รายได้สูงถึงเดือนละ 7 หมื่นบาท เหลือเพียง 5 บริษัท รายได้ประมาณ 1 หมื่น 6 พันบาท สำหรับผมเหมือนตกงานแต่สำหรับคนอื่นถือว่าอยู่ได้อย่างสบาย ด้วยเวลาที่เดิมจะต้องไปทำงานแต่เช้ากับตอนค่ำ หลังจากตกงานกลายเป็นมีเวลานอนมากกว่าทำงาน ระหว่างนี้เองสิ่งที่ตั้งใจก็สำเร็จอีกประการหนึ่งก็คือ จบปริญญาตรีถึงเป็นวันสำคัญมากที่สุดเพราะเป็นลูกคนสุดท้ายที่จบปริญญาตรีซึ่งใช้เวลาเรียนถึง 10 ปี ต่อมาไม่นาน คุณพ่อกับคุณแม่ได้เห็นประกาศการรับสมัครนักวิชาการเงินและบัญชี เป็นลูกจ้างชั่วคราวก็ให้ผมมาสมัคร ตอนแรกก็ไม่มั่นใจเพราะตนเองอายุมากกว่าผู้สมัครคนอื่น แต่ผู้ที่สัมภาษณ์มาบอกในภายหลังว่าอยากลองเสี่ยงดูจากประสบการณ์ที่ผมมี ผมจึงได้เป็นลูกจ้างสมความตั้งใจของคุณพ่อคุณแม่ เพราะว่าพี่กับน้องรับราชการทุกคน และมองว่าผมไม่ขยันเอาแต่นอน เมื่อทำงานครั้งแรกงานที่รับผิดชอบคือพิมพ์ข้อมูลพัสดุ เพื่อรวบรวมให้เป็นทะเบียนทรัพย์สิน จากการทำงานมาระยะหนึ่ง ตนเองมองว่าประสบการณ์ที่ตนเองมีอยู่ไม่น่าจะมาเป็นพนักงานพิมพ์ดีด ก็พยายามอาสาเข้าไปช่วยงานในฝ่ายบัญชีบ้าง งบประมาณบ้างเพื่อเรียนรู้ และอาศัยความรู้ที่ตนเองมีด้านคอมพิวเตอร์จึงได้เริ่มพัฒนางานต่างๆ จากเดิมเจ้าหน้าที่ซึ่งเป็นข้าราชการจะนิยมจดบันทึกลงสมุดเนื่องจากสะดวกรวดเร็ว และคุ้นเคย ผมพยายามที่สร้างระบบต่างๆ ทดแทนโดยการเปรียบเทียบความแตกต่างว่าไม่มีความแตกต่างในการจดบันทึกแต่ผลลัพท์ได้มากกว่าที่คิด ถูกต้อง รวดเร็ว หรือบางกรณีก็เข้าไปช่วยทำงานเพื่อสิ่งที่ผู้ที่สอนหรือพยายามจะให้เขาใช้คอมพิวเตอร์เขาก็จะเข้าใจในการทำงานขณะเดียว กันผมก็ได้ความรู้จากประสบการณ์ของพี่ที่เขาทำงานด้วยมือว่ามีปัญหาอะไร ทำไมต้องเป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ ซึ่งสิ่งเหล่านี้ก็คือข้อมูลสู่การปรับปรุงพัฒนาโปรแกรมที่ตอบสนองความต้องการของผู้ใช้ สามารถใช้ควบคุมงานได้ตรงตามความต้องการ รวมถึงงานที่ผมต้องออกรายงานผมก็มีพี่ช่วยทำงานผ่านระบบ งานหลักปัจจุบันจึงเป็นการตรวจสอบ เพื่อให้ข้อมูลถูกต้องมากยิ่งขึ้น รวมถึงปรับปรุงพัฒนาเพื่อให้เกิดความสะดวกตอบสนองรายงานที่หลากหลาย จากโปรแกรมเล็กๆ ของผมซึ่งถูกสร้างขึ้นเพื่อคนทำงานจาก 2 – 3 คน ปัจจุบันกลายเป็นโปรแกรมที่ถูกใช้งานถึง 20 คน รายงานทุกอย่างเป็นปัจจุบัน สามารถควบคุมงบประมาณได้ตลอดเวลา และเป็น Prototype สำหรับโปรแกรมต่างๆ ต่อมา อนาคตที่คิดว่าจะทำมีอยู่ 2 เรื่องหลักคือต้องการที่หาวิธีการตรวจสอบระบบบัญชีของมหาวิทยาลัยซึ่งเป็นบัญชีบริหาร กับระบัญชีของภาครัฐ (GFMIS) ให้ถูกต้องรวดเร็ว โดยการนำเอาเทคโนโลยีมาใช้ให้มากที่สุด และอีกเรื่องหนึ่งก็คือโปรแกรมเงินเดือนที่มีประสิทธิสำหรับมหาวิทยาลัยทักษิณ เนื่องจากโปรแกรมเงินเดือนที่ใช้อยู่ที่มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ปัจจุบันกระผมเป็นผู้เขียนให้และได้ใช้มาเป็นเวลาถึง 9 ปี

[วิกานดา]

อ่านแล้วทึ่งจัง ชีวิตพี่ผ่านอะไรมาเยอะจังเลย (เปลี่ยนงานบ่อยจังเลยนะค่ะ)ใช้เวลาเรียนถึง 10 ปีเลยเหรอค่ะสุดยอดจังเลยค่ะ (บัญชีเรียนอยากขนาดนั้นเลยเหรอค่ะ)อ่านแล้วยัง งงเลยค่ะ เป็นถึงที่ปรึกษาบริษัทแล้วมาสมัครงานแค่ตำแหน่งลูกจ้างชั่วคราวของมหาวิทยาลัยพี่คิดอย่างไงเหรอค่ะ ไม่รู้สึกลดเกรดตัวเองลงเหรอค่ะ แสดงความคิดเห็นออกมาอย่างนี้หวังว่าพี่คงไม่โกธรกันนะคะ (มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์โชคดีจังที่ได้ใช้โปรแกรมที่พี่คิดขึ้นมา)