เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา เผอิญได้ดูภาพยนตร์เรื่อง "แดจังกึม จอมนางแห่งวังหลวง" หน่อยหนึ่ง ตอนที่แดจังกึมไปพบหมอคนหนึ่งซึ่งกำลังศึกษาเรื่องนำพิษผึ้งมารักษาคน แดจังกึมจึงสนใจที่จะเอาพิษผึ้งมารักษาตัวเอง มารักษาลิ้นของเธอ เพราะประสาทการรับรสที่ลิ้นเธอเสียไป และได้เห็นภาพของผึ้งที่หมอคนนั้นเลี้ยงไว้ "ประเดี๋ยวหนึ่ง" ก็จับผิดได้ (เดี๋ยวค่อยเฉลย) แต่ก่อนจะจับผิดย้อนกลับมาดูเหตุการณ์หน่อย
ผมจำได้ว่า ทราบข่าวว่ามีหนังเรื่องแดจังกึม ก็อ่านจากบันทึกในบล็อกนี่แหละ จะค้นหาเพื่อมาอ้างอิง โดยใช้คำ Keyword ผู้พัฒนาระบบ gotoknow ก็ไม่ได้สร้างไว้ (หากต้องการค้นหาจริงๆ ต้องเข้าไปที่ Google แล้วพิมพ์ แดจังกึม ตามด้วย Gotoknow ก็จะหาพบประมาณ 4 หัวข้อ) เผอิญผมความจำดีนึกได้วา มีบล็อกชื่อ Hemato หรรษา ก็ลองค้นดู ก็ได้ชื่อบันทึกว่า "Tacit Knowledge ของแดจังกิม" ลองคลิ๊กเข้าไปอ่านดูนะครับ เขียนได้น่าสนใจดีมาก และยังมีบล็อกกับบันทึกอีกเรื่องหนึ่งชื่อเรื่องว่า "เรียนรู้การบริหารจากละคร แดจังกึม" เขียนได้ดีมากลองเข้าไปอ่านดู บันทึกวันที่ 20 พ.ย.48 เป็นวันเดียวกับที่ผมดูเลย และเป็นตอนที่จะจับผิด
แต่ในงาน "รวมพลฅนเขียนบล็อก" ยังมีบางคนไม่ได้ดูเรื่อง "แดจังกึม" รวมทั้งผมด้วยเลยต้องทำการบ้านไปค้นหาอะไรมาบรรณาการท่านผู้มีอุปการะคุณหน่อย คือถ้าหากใครสนใจติดตามเรื่องย้อนหลังก็ติดตามได้ใน http://www.mthai.com/scoop/daejanggeum/index.php นี้ ดีมากเลยครับมีรูปภาพ และ VDO clip ให้ดูด้วย
มาดูเรื่องย่อกันหน่อยครับ
เมื่อ 500 ปีที่ผ่านมาในช่วงเวลาสมัยของราชวงศ์ Chosun ประเทศเกาหลียังคงปกครองด้วยกฎเกณฑ์ที่ผู้ชายมีอำนาจเป็นใหญ่กว่าผู้หญิง Dae Jang Geum เธอเป็นเด็กผู้หญิงที่สวยและมีสติปัญญาที่ชาญฉลาด วันหนึ่งมีการก่อกบฏเกิดขึ้น ทำให้เธอสูญเสียพ่อและแม่ของเธอไปอย่างที่ไม่มีวันหวนคืนกลับมา เธอเข้าไปเรียนรู้ขั้นตอนการทำอาหารในพระราชวังตั้งแต่อายุ 10 ขวบ Jang Geum ทุ่มเททั้งกายและใจเพื่อที่เธอจะได้กลายเป็นกุ๊กฝีมือดีที่สุดของยุคนี้ แต่ดูเหมือนโชคชะตากลั้นแกล้งเธอเมื่อเธอถูกใส่ความและถูกไล่ออกจากพระราชสำนัก อย่างไรก็ตาม Jang Geum ก็ไม่เคยท้อถอยเธอตั้งใจศึกษาวิธีการปรุงยาจนชำนาญ และเธอก็มีโอกาสกลับเข้าไปในพระราชสำนักอีกครั้ง และกลายเป็นแพทย์ที่เก่งที่สุดในพระราชสำนัก จนทำให้เธอกลายเป็นแพทย์หญิงคนแรกในประวัติศาสตร์ที่คอยรักษาอาการป่วยให้กับพระราชา |
||||
แล้วก็มาดูภาพสวย ๆ กัน
มาเฉลยเรื่องจับผิดในเรื่องผึ้งครับ ผึ้งที่เห็นในหนังเป็น"ผึ้งพันธุ์หรือผึ้งเลี้ยง" ซึ่งมีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Apis mellifera ส่วนผึ้งเมื่อ 500 ปีที่แล้ว ผึ้งเกาหลีต้องเป็น ผึ้งโพรง ซึ่งมีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Apis cerana ครับ
(หมายเหตุเพิ่มเติม : แก้ข่าวที่ว่าผู้พัฒนาระบบไม่ได้สร้างการค้นหาไว้ ที่จริงเขาสร้างไว้ตั้งแต่หน้าที่เราเข้าระบบแล้ว โดยมีคำสัง"ค้นหา" อยู่ ลองค้นคำ "แดจังกึม" มี 9 เรื่อง ลบเรื่องที่เพิ่งเขียน 3 เรื่อง มี 6 เรื่องด้วยกัน ลองกดที่นี่ search แล้วเลือก"บันทึก" พิมพ์ "แดจังกึม" ได้ 9 เรื่อง ใหม่ 3, Link ไว้ 2 คงเหลือ 4 และขอรวบรวมไว้ที่นี่ แดจังกึม, ชาวเกาหลีรู้จัก RCA และ Core Value มานานแล้ว, เหนือทรายใต้ฟ้า, แดจังกึม เจ้าแม่ KM เกาหลีตัวจริง)
เขาอาจจะหาผึ้งโพรงไม่ได้ก็เลยใช้ผึ้งเลี้ยง
แต่เท่าที่ดูแล้วเขาก็เลี้ยงผึ้งนะมีการให้อาหาร
จิงมะ
จิงอะ???????
สวัสดีคัรบ ฝากเว็บไซต์ คลับแดจังกึมด้วยน่ะครับ
ชอบจังกึมมากค่ะ ดูตั้งแต่ตอนแรก ติดมากไม่เคยพลาด
ซักตอนเดียว ชอบลียองเอน่ารักมาก
จีจินฮีก็หล่อ
ไม่เป็นไรหรอกครับ แต่ที่น่าจะจับผิดเห็นจะเป็นเรื่องหนังสือแปลมากกว่านะครับ รู้สึกว่าจะแปลส่งเดช อ่านแล้วไม่เหมือนในหนังเลย ลูกชายของคนขายเหล้าในหนังสือได้เป็นทหาร แต่ในหนังบอกว่าตายแล้ว มีอะไรหลายอย่างที่ไม่ตรงกันเลยไม่ทราบว่ายกเมฆมาเขียนหรือแปลออกมาหรือเปล่า เสียดายเงินที่หลงไปซื้อมาอ่าน บอกว่าสามเล่มจบ แต่พอวางตลาดมีตั้ง สี่ เล่ม ความอยากรู้เรื่องเร็วกว่าคนอื่น ขี้เกียจติดตามดู ก็เลยไปหาซื้อมาอ่าน เสียความรู้สึกมาก ๆ น่าจะมีอะไรมาควบคุมคนเห็นแก่ได้บ้างนะครับ
หลอกจังแก
พูดไรม่ายเห็นจารู้เรื่องเลยบ้าอะป่าว
คัยอยากเขียนถึงเราก้อนี่เลย เข้าthaimailแล้ว[email protected]
ตอบคุณอิอิ ผึ้งเมื่อ 500 ปีที่แล้วเป็นผึ้งโพรงเกาหลี ผู้กำกับคง
ก่อนหน้าคุณอิอิ มีคนใช้ถ้อยคำไม่สุภาพ ผมเลยลบข้อคิดเห็นออก เพราะว่าใน gotoknow เราควรใช้ถ้อยคำที่สุภาพ เป็น Positive Approach ครับ หรือ คิด เขียน ในเชิงบวก ในเชิงที่มีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ อย่างที่คุณอิอิได้กระทำมาแล้วครับ..
คารวะท่านเลยจริงๆคิดว่าจับผิดอะไร นับว่าได้นำความรู้มาใช้ในการดำเนินชีวิตจริงๆ แม้แต่ดูหนังยังจับผิดได้ ต้องหัดแล้วค่ะ แต่ส่วนใหญ่จับไม่ค่อยได้ค่ะ เพราะเปิดทีวีเป็นเพื่อน ไม่ได้ตั้งใจดูสักเท่าไร
แต่ยอมรับว่า แน่มากค่ะ
ทำไมท่านเป็นคนเก่งจริงๆ ดิฉันรู้จักท่านตั้งแต่ พ.ศ. 2542 แต่ท่านไม่รู้จักดิฉันหรอก
ถ้าจำไม่ผิดคงจะใช่งานที่ศูนย์สิริกิติติ์ ถ้าผิดขออภัย
อ่านงานของท่านเสมอมา นับถือท่านมากค่ะ