ป้าเจี๊ยบ
น้อง พี่ อา ป้า ครู อาจารย์ คุณ นางสาว ดร. รศ. ฯลฯ รสสุคนธ์ โรส มกรมณี

บาแกต..เขมร


ใน Gournet &CUISINE มิถุนายน 2549

พอคิดถึงอาหารฝรั่งเศส ภาพที่เห็นคืออาหารชั้นเลิศ จัดวางแบบงานศิลป์ อุปกรณ์ประกอบการกินตระการตา หรูหรา  และต่อมาคือขนมปังฝรั่งเศสหรือบาแกต (baquette)  ซึ่งแบบดั้งเดิมจะผอมๆ ยาวประมาณ 60 เซนติเมตร และมีน้ำหนักมาตรฐาน 500 กรัม  กรอบนอกนุ่มใน

ฉันกับบาแกตเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันมากในสมัยวัยรุ่นทุนน้อยเดินท่องยุโรปแบบคนสะพายเป้  บาแกต 1 ท่อนกับน้ำเปล่า 1 ขวดก็อิ่มท้องได้สบาย 

พอมีทุนมากขึ้นบ้างแล้ว กลับไปฝรั่งเศสทีไรก็ไม่พลาดบาแกต  กินทั้งแบบเสริฟหรูหราในภัตตาคาร หรือซื้อมากินเองเวลาไปอยู่นานๆ

แต่เมื่อฉันมีโอกาสไปเขมร  ทั้งๆที่ไม่ได้ชื่นชอบประเทศนี้เลย แต่ดันทำสัญญากับตัวเองไว้ว่า ก่อนตายจะต้องได้เห็นสิ่งมหัศจรรย์ของโลกให้ครบ และนครวัดก็เป็นหนึ่งในนั้น  ก็เลยได้พบเห็นวิถีกินบาแกตแบบเขมรเป็นของแถม  ซึ่งคนฝรั่งเศสเห็นเข้าก็ต้องงงไปเหมือนกัน 

เขมรเป็นเมืองขึ้นของฝรั่งเศสอยู่นาน จนวัฒนธรรมการกินบาแกตกลมกลืนเข้าไปในวิถีชีวิตของชาวเขมร หันไปทางไหนเป็นต้องเจอบาแกต  เห็นบาแกตที่เขมรได้ง่ายกว่าในฝรั่งเศส

เฉพาะสองเมืองที่แวะไปคือ พนมเปญกับเสียมเรียบนั้น  ก็พบเห็นว่า ริมถนนหนทางที่ผ่านไป  มีร้านขายบาแกตตั้งอยู่เป็นระยะๆ   คนที่เดินผ่านไปมา ก็ต้องมีคนถือบาแกตให้เห็น 

รถจักยานเร่ขายบาแกตก็มีให้เห็นอีกเยอะเช่นกัน   และพอเข้าไปเดินในตลาดสด  ก็พบบาแกต กองพะเนินเทินทึก!

จนต้องสรุปว่า บาแกต คือส่วนหนึ่งของชีวิตคนเขมร!  และดูเหมือนว่าจะมีปริมาณมากพอๆ กับจำนวนประชากร  

แต่วิธีการกินบาแกตของเขมรเป็นแบบเขมรค่ะ 

คนเขมรไม่กินบาแกตแบบคนฝรั่งเศส คนที่นี่กินบาแกตแบบยัดไส้ ในลักษณะที่เราทำแซนวิช คือนำบาแกตมาผ่าตรงกลางตามยาว แล้วใส่ไส้ต่างๆ เข้าไป  

ไส้ที่ใช้มีให้เลือกมากมาย  ตั้งแต่แบบสุดหรูเครื่องเพียบ ไปจนถึงแบบชาวบ้านใส่กุนเชียง 2 สามชิ้น  ไส้ยอดนิยมของที่นี่คือไส้เนื้อบดหรือหมูบดที่นำมาทำเป็นท่อนๆ คล้ายไส้กรอกหรือหมูยอของบ้านเรา นำมาหั่นเป็นชิ้นๆ แล้วก็มีผักต่างๆ ใส่ให้ด้วย  ใครอยากใส่อะไรบ้างก็บอกไป

รูปร่างบาแกตเขมรก็ไม่ใช่แบบบาแกตดั้งเดิมที่ผอมยาวเหมือนนางแบบฝรั่งเศส  แต่เป็นบาแกตแบบที่มีเนื้อมีหนังหน่อยค่ะ รูปร่างอ้วนท้วนสมบูรณ์ดี  กินอันหนึ่งก็อิ่มไปได้นาน

ถ้าจะถามความเห็นว่าอร่อยมั๊ย? ก็ต้องยอมรับว่าบาแกตของเขารสชาติดีทีเดียว กรอบนอก นุ่มใน เนื้อขนมปังมีรสเค็มนิดๆ พอดี  กินเปล่าๆก็อร่อย แต่ถ้าใส่ไส้ก็เป็นเรื่องของใครของมันแล้วล่ะค่ะ เพราะแต่ละคนชอบไม่เหมือนกัน  และด้วยความที่บาแกตมีเนื้อที่กรอบแข็งกว่าขนมปังแบบที่บ้านเราใช้  ทำแซนวิช  เพราะฉะนั้นก็ต้องเคี้ยวกันนานหน่อย

วิธีกินก็สะดวกดีค่ะ เพราะถือกินง่ายๆ ได้แบบกินแซนวิช  จะเดินกินหรือนั่งกินตรงไหนก็ได้ ไม่ต้องมีพิธีรีตองมาก   อ้อ! ต้องไม่ลืมสั่งเครื่องดื่มมากลั้วคอด้วย  เพราะกัดไป 2-3 คำแล้วจำเป็นต้องมีน้ำไล่ตามลงไป  นึกถึงคนรุ่นก่อนที่เคยตำหนิเด็กที่กินข้าวคำน้ำคำว่าเสียมารยาท  แล้วก็ต้องขำตัวเอง เพราะขืนไม่มีน้ำก็กลืนไม่ลงแน่

ที่สำคัญ กินที่เขมรต้องระวังเรื่องความสะอาดของอาหารมากกว่าเรื่องมารยาทค่ะ  

หมายเลขบันทึก: 78348เขียนเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ 2007 23:43 น. ()แก้ไขเมื่อ 8 มิถุนายน 2012 01:28 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)
  • ดูว่าbaquette
  • ของเขมรเล็กกว่าของฝรั่งเศสนะครับ
  • ขอบคุณคับ
  • มีหลายขนาดค่ะ แต่หุ่นอวบอึ๋มทั้งนั้น
  • อันที่ป้าเจี๊ยบกิน ยาว 1 ฟุต ใช้มือของตัวเองทั้ง 2 มือกำรอบพอดี ประมาณว่าเส้นผ่าศูนย์กลาง 4-5 นิ้ว
  • คุณขจิตคิดว่าใหญ่หรือเล็กกว่าล่ะคะ

ป้าเจี๊ยบครับ ผมขออนุญาตเรียกว่าป้าเจี๊ยบนะครับ เพราะทำให้รู้สึกเหมือนว่าใกล้ชิดดีครับ เหมือนกับที่ญาติผมก็เรียกผมว่าลุงโนช ^__^

ผมเพิ่งสังเกตว่าเป็นบทความที่ป้าเจี๊ยบเขียนลงใน Gournet &CUISINE ป้าเจี๊ยบเป็นคลอลัมนิสต์ประจำเหรอครับ มิน่า เขียนได้ลื่นไหลมากเลยครับ อ่านแล้วเพลินดีครับ

ผมชอบบาแกตมากครับ ได้มีโอกาสไปชิมที่เวียงจันทร์ โอ้โฮ ท่อนเบ้อเริ่ม กินจนจุกเลย ดูแล้วก็คล้ายๆ กันรูปที่ป้าเจี๊ยบถ่ายมาครับ ที่ลาวเขาก็กินกันเหมือนก๋วยเตี๋ยวเลยครับ ผมเพิ่งไปหลวงพระบางมา ก็ทำนองเดียวกันเลยครับ มีร้านขายบาแกตเยอะมาก ผมชอบแบบป้ายตับบดครับ อร่อยดี ใส่ผักเยอะๆ ผักที่ลาวเขาสดและหวานมาก

ป้าเจี๊ยบเปิดอีกบล็อกเรื่องภาษาอังกฤษดีไหมครับ เป็นแบบไม่ใช่สอน แต่เป็นข้อสังเกตหรือการใช้ศัพท์ในสถานการณ์ต่างๆ ที่ละเอียดอ่อน ผมคิดว่าเรื่องแบบนี้ในหนังสือไม่มีสอนครับ ต้องเป็นสิ่งที่เจอจากประสบการณ์ตรงครับ ผมอยากให้ป้าเจี๊ยบเขียนเล่าสบายๆ เหมือนกับเล่าเรื่องชวนชิมนี่ล่ะครับ

  • ยินดีค่ะ ชอบให้เรียกอย่างนี้อยู่แล้วค่ะ เพราะคุ้นหูดี (ได้ยินคนที่บ้านเรียกทุกวัน)
  • เขียนให้ฉบับนี้มา 7 ปีแล้วค่ะ
  • เคยไปเวียงจันทน์เหมือนกันค่ะ แต่ไม่มีโอกาสออกไปไหนเลย อยู่แต่ในห้องประชุม ถ้ามีโอกาสไปอีก จะไปหาบาแกตตับบดกิน...เอิงเอย.ย
  • เป็นความคิดที่ดีค่ะ จะพยายามลองดู..
  • เทอมนี้มีคนส่งวิชาการแปลเพื่อชีวิตมาให้สอน ทั้งๆที่ไม่ตรงการสาขาของตัวเอง  (เค้าว่าขาดครู ไม่รู้ว่าจริงรึเปล่า) อันนี้สอนแบบเอาจริงเอาจังไปหน่อย  อยู่ที่ http://learners.in.th/planet/translation ค่ะ 

 

 

ลองไปทานเหมือนกันค่ะ บางร้านอร่อยมาก บางร้านก็งั้น ๆ จริง ๆ ถ้าเป็นของคนพื้นเมืองบางทีเค้าก็แปลงสูตร นิดนึงนะคะ มีอยู่ครั้งนึงไปกินเค้าใส่พริกไปด้วยเกือบตายเพราะเผ็ดค่ะ จริง ๆ แล้วคนที่นั่นไม่ทานเผ็ด เค้าคงเห็นเป็นคนไทยค่ะใส่ซะ ขนาดบอก นิด ๆ แล้วนะคะ แต่ที่ไปเสียมเรียบ เค้าเรียก ขนมปัง ออกเสียงเหมือนบ้านเราเลยค่ะ ชอบมาก ๆ กินเกือบทุกวัน แต่ดีนะคะที่ท้องไม่เสียซะก่อน

ขอแสดงความคิดเห็นนิดนึงนะคะ เพราะตอนที่ไปเที่ยวชอบมาก กินทุกวันเลย

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท