ระหว่างวันที่ 14-16 มกราคม 2550 กลุ่มสาระการเรียนรู้สุขศึกษาและพลศึกษา กลุ่มสาระการเรียนรู้ศิลปะ กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย และกลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพและเทคโนโลยีได้ร่วมกันจัดกิจกรรมการเข้าค่ายบูรณาการ มีชื่อว่า " เสริมสร้างพลานามัย ใส่ใจการงาน สืบสานภาษาไทย ก้าวไกลศิลปะ " ที่ศูนย์ศึกษาการพัฒนาอ่าวคุ้งกระเบน ต.คลองขุด อ.ท่าใหม่ จังหวัดจันทบุรี มีคณะครูร่วมทำกิจกรรม 18 คน นักเรียนจำนวน 195 คน แบ่งเป็น 14 กลุ่ม กิจกรรมที่ร่วมกันจัดทำก็มี Walk Rally การพายเรือคายัค ซึ่งทุกคนสนุกมาก โดยเฉพาะกลุ่มแรกๆ มีเวลาเต็มที่ ได้พบกับธรรมชาติ และบรรยากาศที่ประทับใจ แต่หลังๆได้พายเรือเล็กน้อย เพราะเป็นช่วงที่น้ำลงเร็วประมาณบ่ายโมงกว่าๆ ก็เกือบจะแห้งทำให้กลุ่มหลังๆ ได้พายประมาณ 30 นาที และไปไม่ไกลนัก กิจกรรมที่สนุกอย่างอื่น มีกิจกรรมชายหาด มีการประดิษฐ์ ตกแต่งกองทราย ซึ่งมีหลายกลุ่มที่มีความคิดสร้างสรรค์ดีมาก การชักเย่อ การเล่นน้ำทะเล ก็ทำให้นักเรียนมีความสนุกสนานทุกคน นอกจากนี้บรรยากาศของป่าชายเลน ซึ่งได้รับรางวัล Best award มาแล้ว ก็เป็นบรรยากาศที่ยื่นออกไปในทะเลซึ่งทำให้มีภูมิทัศน์ที่สวยงาม ประทับใจกับอากาศที่สดชื่น มีลมพัดสบายๆตลอดเวลา ทำให้การจัดกิจกรรมของกลุ่มสาระศิลปะ ซึ่งมีการวาดภาพและแต่งเพลง นักเรียนมีความคิดและมีผลงานแสดงออกมาได้อย่างดีเยี่ยม สำหรับกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย ซึ่งมีการแต่งคำประพันธ์ และทำสมุด pop-up เล่าเรื่องราวทั้งหลายของการมาเข้าค่าย นักเรียนก็สามารถทำออกมาได้ดีเป็นที่น่าพอใจ ในส่วนของกลุ่มสาระการงานอาชีพและเทคโนโลยี ก็ให้นักเรียนได้นำการปฏิบัติในชีวิตประจำวันมาประยุกต์ใช้ในเรื่องของโภชนาการ และการนำความคิดสร้างสรรค์มาใช้ในเรื่องของการประดิษฐ์จากสิ่งของที่มีอยู่ตามธรรมชาติของท้องถิ่นนั้นๆ ก็มีผลงานของนักเรียนออกมาเป็นรูปธรรมได้อย่างดีเยี่ยม สำหรับการทำกิจกรรมนันทนาการในภาคกลางคืนนั้น นักเรียนก็ได้แสดงความสามารถออกมาอย่างทั่วถึงและได้รับความสนุกสนาน แต่มีบ้างบางคนที่แสดงออกยังไม่ค่อยน่ารัก ทั้งนี้เป็นเพราะเวลาให้นอนไม่นอน พอตกกลางคืนช่วงทีทำกิจกรรมก็จะง่วงนอน สรุปแล้วการเข้าค่ายครั้งนี้ถือว่าบรรลุวัตถุประสงค์ นักเรียนได้ทำกิจกรรมส่งเสริมสุขภาพกาย สุขภาพจิตสดใส เพลิดเพลินสนุกสนาน มีความคิดสร้างสรรค์ มีความร่วมมือ สามัคคี ความมีน้ำใจ ความอดทน แต่ที่พบว่าคงเป็นสิ่งที่ต้องแก้ไขคือ มีนักเรียนคิดว่า การมาค่ายคือการมาพักผ่อน ได้พูดคุยกัน อยากทำอะไรๆที่สบายๆ แต่วัตถุประสงค์คงตรงกันข้ามกับที่นักเรียนคิด นักเรียนจะต้องทำกิจกรรมที่จัดให้เพื่อได้รับสิ่งที่เป็นสาระแทรกเข้ามาโดยไม่เคร่งเครียด นักเรียนจะต้องฝึกความอดทน ความลำบากในบางสถานการณ์ ไมใช่จะกินหรืออยู่สบายเหมือนอยู่กับบ้าน และยิ่งมีสถานการณ์ที่ต้องร่วมกันแก้ปัญหา มีความลำบากด้วยกัน สิ่งเหล่านี้จะทำให้นักเรียนมีความผูกพัน รักกันมากขึ้น และจะมีความประทับใจนั่นคือประสบการณ์ครั้งหนึ่งในชีวิตของเรา และอีก สองสิ่งที่คงต้องแก้ไขปรับปรุง คือหนึ่งเรื่องของที่พักที่ต้องพักคนละแบบและแยกกัน ทำให้การควบคุมดูแลลำบาก โชคดีที่ไม่เกิดสิ่งที่เลวร้ายขึ้น และสองควรมีรถประจำค่ายไว้ 1 คัน เพราะเหตุการณ์ฉุกเฉินเกิดขึ้นได้เสมอ โดยเฉพาะเรื่องเจ็บป่วย ดีที่คณะครูช่วยกันแก้สถานการณ์ผ่านพ้นไปได้ การจัดค่ายบูณาการนี้นับว่าเป็นความภาคภูมิใจ ที่เป็นความคิดริเริ่มในสมัยที่กระผมได้เป็นหัวหน้าหมวด โดยในครั้งแรกจัดร่วมกันระหว่าง พละ วิทย์ ศิลปะ ครั้งที่สอง พละ วิทย์ ภาษาไทย ครั้งที่สาม พละ ภาษาไทย ศิลปะ และครั้งที่สี่ พละ ภาษาไทย ศิลปะ และการงานอาชีพ นักเรียนให้ความสนใจในกิจกรรมลักษณะนี้มาโดยตลอดทุกปี ครั้งนี้ถือว่าเป็นครั้งสุดท้ายที่กระผมอยู่ในตำแหน่งหัวหน้ากลุ่มสาระฯ เพราะหมดวาระลงแล้ว ขอขอบคุณฝ่ายบริหารที่ให้การสนับสนุนมาโดยตลอด หัวหน้ากลุ่มสาระทุกกลุ่มที่ร่วมกันจัดกิจกรรมนี้ คณะครูวิทยากรทุกคนที่เหนื่อยยาก ลำบากอดทน ร่วมลำบากมาด้วยกันเป็นประจำ ซึ่งคนคนนี้จะมีข้อเสียคือไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยชม แต่รู้เสมอว่าพวกท่านทุกคนช่วยกระผมมาโดยตลอด ซาบซึ้งในบุญคุณและน้ำใจเสมอ และสุดท้ายขอบคุณครูเก๋ ครูปิ่น ที่จัดทำในเรื่องของเอกสาร บัตรประจำตัว และงานที่เกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ ซึ่งทำออกมาได้ดีเยี่ยม ถือว่าเป็นน้องใหม่ แต่ทำงานด้วยใจเกินร้อย ขอบคุณนะครับ และสุดท้ายก็ขอบใจนักเรียนทุกคนที่ได้ร่วมกันทำกิจกรรมในครั้งนี้ อยากจะบอกนักเรียนว่าประสบการณ์ตรงของนักเรียน นั่นคือสิ่งที่นักเรียนจะได้ติดตัวไปตลอดชีวิต
แวะเข้ามาเฉยๆ ค่ะ. ขอชมนะคะว่ามีความตั้งใจที่จะเล่าเหตุการณ์ประทับใจได้ยาวขนาดนี้(เหนื่อยไหมคะเวลาพิมพ์) ตอนแรกนึกว่าจะนิดเดียว เห็นปุ๊บอยากเลิกอ่าน แต่พอเริ่มอ่านแล้วอยากรู้ไปเรื่อยว่าจะเป็นอย่างไร. สนุกดีค่ะ อยากมีโอกาสได้ร่วมงานในลักษณะนี้อีก อาจเหนื่อยบ้าง ท้อบ้าง(รึเปล่าน้า) แต่ก็อยากจะทำเพราะชอบ (อยากรู้ว่าเรื่องเล่าหรือเรื่องสั้นก้นแน่คะ)