KM เต็มรูปแบบครั้งแรก

วันนี้ได้มีประสพการณ์ครั้งแรกสักที ต้อนรับวันวาเลนไทน์พอดีเลย

วันนี้ได้มีประสพการณ์ครั้งแรกสักที ต้อนรับ วันวาเลนไทน์ พอดีเลย

นั่นคือ การประชุม KM เต็มรูปแบบครั้งแรกในฐานะกรรมกร เอ้ย กรรมการ

หัวเรื่อง(Knowledge Vision-KV)"ได้ยาปลอดภัย จ่ายยาถูกต้อง"

เริ่มด้วย คุณหมอประพาฬรัตน์ เป็นคุณอำนวย พูดเกริ่นนำว่าเรามาทำอะไรกัน จากนั้นก็โยนไมล์ให้พี่เล็ก (คุณศุภลักษณ์) และพี่นัน (คุณสุนันทา-หัวหน้าพยาบาล) ดำเนินต่อ

พี่เล็กผ่อนคลายความเครียดด้วยการให้ทุกคนนั่งสบายๆ แล้วขมิบ...อะไรเอ่ย ขมิบก้นไงแต่ท่านอื่นขมิบอะไรบ้าง สุดที่ผมจะเดาได้

หมายเหตุ ตอนที่พี่เล็กบอกให้ขมิบ ผมว่าน่าจะร้องด้วยจะได้รู้ว่าขมิบป่าว อิอิ (ตอนนั้นมะกล้าพูด) ตอนนั้นผมนึกเล่นๆ ว่าจะร้องว่าอะไรดีแต่ไม่สะดวกเนื่องจากเป็นชายคนเดียวในนั้น พูดไปจะไม่งาม ผมขมิบด้วยนะ

หลังขมิบทุกคนผ่อนคลายอย่างเห็นได้ชัด
พร้อมรอยยิ้มครับ (ไม่นับคลายที่ขมิบไว้)

เนื้อหาที่พูดแชร์กันวันนี้ค่อนข้างเยอะมากทีเดียว แรกๆ ผมเขียนตามเข้าใจได้ แต่ผมก็เลิกจดกลางคัน เพราะ

ผมนึกภาพตามไม่ออก เพราะไม่รู้+ไม่เห็นเครื่องมือตอนที่พี่เขาทำงานจริงๆ
พี่ลิขิตข้างๆ ผมจดละเอียดยิบแล้ว เลยหันไปวาดรูปเครื่องมือพี่ๆ เขาแทนสนุกกว่ากันเยอะ อิอิ
จดไปฟังไปไม่รู้เรื่องขอรับ ขนาดฟังอย่างเดียวยังไม่รู้เรื่องเลย

เขียน AAR ไว้ก่องครับว่าวันนี้ได้อะไรมั่ง

สิ่งที่หวังไว้
คือ ได้เห็นและเข้าใจบทบาทแต่ละฝ่ายมากขึ้นเพราะจากลองแอบทำ KM เองแล้วพบว่าสิ่งที่เป็นปัญหา คือ แต่ละคนไม่มีเวลามานั่งประชุมรวมกัน พร้อมกัน เลยกลายเป็นผมคุยแลกเปลี่ยนคนโน้นที คนนั้นที เลยไม่เหมือนทำ KM เท่าไหร่เลย

สิ่งที่ได้พบเห็น
คือ แต่ละตึกได้ทำหลายสิ่งหลายอย่างมากมาย ได้รู้สิ่งใหม่ๆ มากมายว่า แต่ละคนเขาทำงานกันอย่างนี้นะ รวมทั้งหน้าที่ของแต่ละตำแน่งได้ตามที่หวังเลยครับ

สิ่งที่เกินคาด
คือ ความฮีกเหิมกลับมาอีกครา เสียงปรบมือ รอยยิ้มแต่ละคนที่ปรบมือเรียกความเชื่อมั่นผู้พูด AAR แต่ละท่านมากขี้นๆ ไม่รู้ว่าท่านอื่นรู้สึกเหมือนผมหรือเปล่าว่า แต่ละท่านพูดด้วยความเชื่อมั่นมากขึ้นตามลำดับ กล่าพูดมากขึ้นๆ การชื่นชมเป็นสิ่งที่ดีจริงๆ ขอรับ คราวต่อไป คิดว่าต้องตบมือ+ให้คำชมให้มากกว่านี้ แปะๆๆๆ

สิ่งที่คาดว่าจะทำต่อไป
เรื่องยามะเร็งที่คงต้องมาคุยกันอีกทีครับว่าจะทำ (เตรียม) กันอย่างไร ตอนนี้ที่เจอมี 2 เคสที่ทำอยู่ซึ่งให้ยาบ่อยพอควร กล่าวคือ 2 อาทิตย์ให้ที ทั้ง 2 เคส จะปล่อยให้พี่พยาบาลทุกตึกเตรียมต่อไป ก็เสียวๆ เหมือนกัน จะหาคนทำเฉพาะกิจก็วุ่นเหมือนกันครับ สิ่งที่สำคัญจริงๆ คือ ห้อง+อุปกรณ์ที่จะใช้เตรียม

ปล.

ตอนนั้นผมไม่ได้พูดแบบนี้นะเพราะกะลังตื่นเต้น เลยด้นสดๆ ไปงั้นเลย แหะๆ
สงกาสัยขอรับ ว่าความรู้ที่ขุดได้วันนี้จะเก็บและให้คนเข้าถึงยังไง ต้องไปแอบถามพี่เล็กหน่อยละ ได้ยินไหมครับพี่เล็ก ได้ยินแล้วตอบด้วย