~ Blog Tag: ความลับของ lioness

ต้ิองยอมรับว่า วิธีละลายพฤติกรรมกระชับความสัมพันธ์ผ่าน blog ของ ดร. จันทวรรณ น้อยวัน นี่สุดยอดเลย เป็นวิธีหนึ่งที่แก้เผ็ดพวกไม่ชอบเขียนประวัติส่วนตัวไว้ใน blog ได้ชะงัดนัก ยกตัวอย่างเช่น lioness เป็นต้น แล้วโดนหางแถว Blog tag มั่ง แฮ่..หนีไม่รอด ต้องหาเรืองลับๆ มาสารภาพ ซะดีๆ

ขอใช้เทคนิคของท่านครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์ ในการเขียนวันละข้อค่ะ แหม ไอ้เรื่องจะเผยความลับแต่ละเรื่องนี่มันต้องใช้ พลังจิตพลังใจ เยอะมากๆ นะคะ

เกริ่น: บรรดาแฟนคลับที่เข้ามาใน blog ของ lioness จะเห็นว่า เจ้าของ blog ไม่เคยเขียนบันทึกอะไรเลยซักเรื่อง นอกจากทำตัวเป็นดีเจ จัดรายการเพลงตามใจฉัน อาจมีบางเพลงที่ท่านผู้ฟัง แอบขอมาทางหลังไมค์ กับมีบันทึกที่อยากจะนำเสนอเรื่อง learning English from Tip ก็ไม่ใช่จะเก่งกาจอะไรนักหนา แต่ไอ้เพราะความที่เจ้าตัวชอบท่องอินเตอร์เน็ตเป็นล่ำเป็นสัน Chat มันไปหมดไม่ว่า icq msn yahoo skype พบเห็นอะไรมาก็เยอะ ก็อยากแบ่งบันกับคนอื่นมั่ง แต่ก็ยังไม่เป็นเรื่องเป็นราว ด้วยข้อจำกัดของเวลา และไอ้เจ้างานที่เป็น Routine ก็เยอะเหลือเกิน (เอ๊ะ! มัวแต่เกริ่นเมื่อไหร่จะเข้าเรื่องซะที)

ความลับข้อที่ 1 สืบเนื่องมาจาก ได้รับการร้องขอจากเพื่อนคนหนึ่งให้ช่วยมาที่ gotoknow หน่อยซิ เขาอยากจะบันทึกเรื่องอะไรต่อมิอะไร แต่ก็จนใจด้วยอ่อนเทคโนโลยี ในการเข้ามาใช้งานใน blog ไม่ว่าจะเรื่อง e mail มีปัญหา เรื่อง ตัวหนังสือจัดไม่ได้ เอารูปขึ้นไปไว้ใน server ไม่เป็น โอเค เราก็เข้ามาดู …อืม ต้องสมัครเป็นสมาชิกนี่หว่า ก็คิดว่าแค่งานเฉพาะกิจ สมัครเพื่อให้ได้ account ไม่ต้องใส่รายละเอียดอะไรมากก็ได้ …เอาล่ะ..เริ่มต้นรู้จัก gotoknow แล้ว…ช่วยเพื่อนจนเ้ค้าเก่งกาจเป็นจอมยุทธ พอบอกว่าจะไปละนะ..เฮ๊ย! เดี๋ยวซิ ช่วยดูให้ครูบาหน่อย แกก็แย่เหมือนกัน ต้องเขียน blog เน็ตรึ ก็ไม่ work ที่บ้านครูบาสัญญานอินเตอร์เน็ตไม่ค่อยดี เขียนบันทึกขึ้นไปได้ แต่ตัวหนังสือรุงรังไปหมด ช่วยจัดตัวหนังสือให้หน่อยซิ เอ๊า! เอา password ไป ช่วยหน่อย

อืม..เวลาจัดตัวหนังสือก็ต้องอ่านไปด้วย เอ…อ่านไปอ่านมาชักอิน นึกว่าเป็น blog ตัวเอง..เห็นมันเีรียบๆ …ก็แอบใส่รูปประกอบเนื้อหาให้อีก ทำไปทำมาซักพัก อืม.. แต่งบล็อกให้สวยดีกว่า ใส่เพลงซักหน่อย บ่อยๆ เข้า เริ่มอินหนักขึ้น อ่านทุกเรื่อง ทีนี้ก็ซึมซับ ไปไหนไม่รอด ยิ่งได้รับรู้ความพยายามของท่านในการที่จะฝ่าฝันอุปสรรค ปัญหาอันเกิดจากการใช้เทคโนโลยี และเรื่องอะไรต่อมิอะไรอีกหลายเรื่อง ก็เลยต้องทำให้มาแวะเวียนเข้าไปที่บล็อกครูบาบ่อยๆ ว่าจะมาแป๊บเดียว ก็กลายเป็นว่า ติด blog ไปอีกคนซะแล้ว (ไม่รู้เป็นไง ไอ้เจ้า g2k นี่ สงสัยเป็นโรคระบาดเน๊อะ)

พักหลังหายไปหลายวัน เมื่อวานก่อนเข้าไป เลยคิดอยากจะเปลี่ยนรูป slide ให้ครูบา เพราะนานแล้ว พอดีท่องเวบไปเจอ รูปก้นหอยลอยแว๊บๆๆ เลยปิ๊งไอเดีย เพราะเห็นช่วงนี้ แฟนคลับครูบาเยอะเหลือเกิน ก็เลยไปตามเก็บรูปในประวัติจนดึก ยังไปหมด ง่วงแล้ว งีบไปหน่อย ตื่นมาอีกที เจอครูอ้อยส่งกลอนมาเลย

สิริพร กุ่ยกระโทก เมื่อ ส. 10 ก.พ. 2550 @ 01:30 (159117)

แต่บางคน ร้อนรน ไร้เหตุผล

ด้วยชอบกล ไม่มีตน ให้สงสัย

หรือไม่มี ตัวตน ในจิตใจ

ไม่เป็นไร จะไม่มา ให้เห็นเลย

ตายละ... ลืมรูปครูอ้อย ยุ่งแล้วซิ แฟนประจำซะด้วย (ยังประทับใจ การต่อกลอนระหว่างครูบากับครูอ้อย ไม่รู้ลืม ทึ่งมาก เอ.. ทำได้ยังไงนะ) เลยหายง่วง นั่งหารูปต่อ แฮ่…รู้สึกผิด ที่เป็นต้นเหตุ ทำให้ครูอ้อย งอนครูบา เลยอยากเขียนบันทึกมาสารภาพผิดด้วย

ความลับก็คือ ครูบาไม่รู้ว่าใครแต่งบล็อกให้ กราบขออภัยท่านครูบา ที่ไม่ได้บอกตั้งแต่แรก ก็ไม่ได้คิดว่าจะสำคัญ ถ้าไม่เผอิญเข้าไปอ่านที่ีครูบาเขียนไว้