วัฒนธรรมการเรียนรู้ : จากการเห็นผู้ถูกน๊อกกลางอากาศ

ยามเย็นวันนี้ที่ 11  ก.พ. 2550  ผมออกจากบ้านริมทะเลอ่าวไทยที่อำเภอหัวไทร  จังหวัดนครศรีธรรมราชเพื่อกลับเข้ามาเขตสงขลา 

หลังจากเย็นวันศุกร์ผมลัดเลาะริมทะเลอ่าวไทยเขตสงขลากลับบ้านที่หัวไทร  ช่วงวันศุกร์ที่  9 ก.พ. 2550  นั้นผมมีประชุมทั้งเช้าและบ่าย 

โดยเฉพาะช่วงบ่ายมีเหตุการณ์น่าตื่นเต้นเนื่องจากมีการน๊อกกลางอากาศหรือมีการปลดผู้นำไปหนึ่งท่านเป็นอุทาหรณ์สอนใจได้ดีสำหรับผู้เป็นหัวหน้าคน 

จากเหตุผลที่อ้างคือการบริหารล้มเหลวโดยเฉพาะการเงินและการปกครองลูกน้อง เนื่องจากผู้นำท่านนี้เก่งคนเดียวคนอื่นทำก็ไม่ถูกใจ  ทุกคนที่อยู่ใกล้จะเครียดเพราะเมื่อสั่งให้ทำงานแล้วส่งให้ท่านดู 

 ท่านก็บอกว่าไม่ถูกต้องปรับแก้อยู่นั้นหลายครั้งโดยที่ท่านเองก็ไม่ยอมแก้ไขให้มันถูกต้องเสียเอง  เรื่องที่เป็นคติสอนใจนี้จึงเกิดขึ้นโดยนัดประชุมพิเศษ 

ไม่มีวาระการประชุมใด ๆนัดประชุมเมื่อเช้าวันพฤหัสบดีพอวันศุกร์ตอนบ่ายโมงเศษก็ประชุมแบบฉุกเฉิน  หลังการปะทะคารมกันพอสมควรแล้วก็สรูปมีมติออกมาว่า ให้ปรับเปลี่ยนหัวหน้าหน่วยงานนี้คนดังกล่าวและตั้งคนใหม่มาทำหน้าที่ต่อไป 

 ผมจึงเกิดมุมคิดว่า  นี่คือการปฏิวัติย่อย  หรือการถูกน๊อกกลางอาศหรือไม้ใหญ่อยู่โดดเดี่ยวหักโค้นลงเสียงดังไกล

ผมเลยแต่งกลอนสอนใจนักบริหารทั้งหลายให้พึงสังวรว่า…

ไม้สูงสุดโสดสู้อยู่โดดเดี่ยว...

ต้องลมเชี่ยวเอนโอนโค้นหักได้...

เรืองอำนาจขาดมิตรจิตมีภัย...

เหมือนไม้ใหญ่ไร้เพื่อนพังแน่เอย...