รัฐบาลชั่วคราว กับการแก้ปัญหาถาวร
ผมชักรู้สึกว่า ตัวเองกำลังอยู่ในสภาวะเดียวกับ อจ สีลาภรณ์ คืออาจถูกกล่าวหาว่าอยู่ดีไม่ว่าดี ไปเชิญประชุม ชาวสาธารณสุขจากทุกจังหวัดเพื่อ ซักซ้อมเรื่องการทำงานตามยุทธศาสตร์ใหม่ของ ศอสส ที่เน้นให้ช่วยกันไปสร้าง จังหวัดอยู่เย็นเป็นสุขด้วยการหนุนให้ พหุภาคีในแต่ละจังหวัดให้มาทำงานด้วยกัน หลายคนบอกว่ายากที่จะให้หน่วยราชการต่างกันมาทำงานด้วยกัน ถ้าหัวหน้าใหญ่ไม่สั่ง และหัวหน้าใหญ่ที่ว่าก็คือผู้ว่า หรือทางมหาดไทยนั่นเอง
จากการประชุมผู้คนจาก 76 จังหวัดเมื่อกลางสัปดาห์ที่ผ่านมา ผมถามตัวเองว่า การให้หน่วยราชการต่างๆกันมาทำงานร่วมกันมันยากจริงหรือ เพราะผู้มาประชุม มีประสบการณ์หลากหลาย บ้างก็มาตอกยำ้คำพูดที่หลายคนมาเตือนผมไว้ล่วงหน้า และเรียกร้องให้ ศอสส ไปประสานมหาดไทยให้สั่งการลงไปว่าให้ทำกับภาคสาธารณสุข ไม่ต้องมาประชุมเฉพาะคนของสาธารณสุข
บ้างก็บอกว่าทำแบบนี้ดีแล้ว เมื่อทราบว่า ทางกระทรวงอยากให้ ทาง สาธารณสุขจังหวัดไปทำงานร่วมกับผู้ว่า และหน่วยราชการอื่นก็จะได้ลงไปหาทางขยับให้เต็มที่ เพราะที่ผ่านมาก็ต้องทำงานแนวนั้นอยู่แล้ว แต่ไม่แน่ใจว่าทางกระทรวงจะเอาจริง หรือจะให้ทำแค่ตัวชี้วัดทางสาธารณสุข
บ้างก็อาจจะยังลังเลว่าถ้าไปทำงานกับกระทรวงอื่นมันจะไม่นอกเหนือหน้าที่ กระทรวงสาธารณสุขหรือ
โดยรวมๆผมรู้สึกว่า ผู้คนทางฝั่งกระทรวงสาธารณสุขในจังหวัดต่างๆ พร้อมอยู่ในการทำงานร่วมกับกระทรวงอื่น แต่ที่พร้อมจะไปประสานเพื่อให้เกิดการมองงานในภาพรวม แบบที่ชาวสาธารณสุขในสงขลาไปประสานจนเกิดเป็นแผนสุขภาพจังหวัดสงขลาที่ ผสมผสานการพัฒนาทุกด้าน อย่างเช่นเกษตร หรือการดูแลสิ่งแวดล้อม ไม่ใช่แค่บริการสาธารณสุขเท่านั้น ยังมีน้อยอยู่
ส่วนหนึ่งเพราะรู้สึกว่าธุระไม่ใช่ แต่พวกที่เข้มแข็ง อย่างที่สงขลา หรือที่คุณหมออภิสิทธิ์ทำที่ อ. อุบลรัตน์ มองว่า เป็นเรื่องสุขภาพโดยตรง แม้จะไปเริ่มที่เรื่องการทำมาหากิน อย่างการทำเกษตรผสมผสาน หรือเกษตรตามแนวเศรษฐกิจพอเพียง หรือการไปสนับสนุนชุมชนเข้มแข็ง โดยไม่ต้องไปขอร้องให้ทำเรื่องสาธารณสุข ก็ล้วนเป็นเรื่องที่ทำให้เกิดสุขภาพดีทั้งสิ้น
ดูเหมือนจะเป็นเรื่องยากที่จะปรับเปลี่ยนความคิด ภายใต้การทำงานที่เน้นตัวชี้วัดเอามาตรวจวัดผลงาน แล้วก็สบายใจว่าทำงานได้ดีแล้ว โดยต่างฝ่ายต่างดูแลตัวชี้วัดของตัวเองให้ดีก็พอ มาสู่การทำงานโดยขอให้ทุกภาคส่วนมาทำงานด้วยกัน เพื่อประโยชน์ของประชาชนในพื้นที่เป็นหลัก โดยมีเป้าหมาย สุขภาวะดี หรืออยู่ดีมีสุข หรืออยู่เย็นเป็นสุข
แต่เพราะมันยากนี่แหละจึงท้าทายนัก และอยากชักชวนทุกคนในทุกกระทรวง และทุกจังหวัดมาทำงานด้วยกัน โดยมีเป้าหมายในการระดมทุกภาคส่วนในจังหวัดมาช่วยกัน
อย่าให้อยู่เพียงการทำงานเพื่อใช้งบประมาณที่ภาครัฐจัดสรรลงไปที่จังหวัด แต่เพียงอย่างเดียว เพื่อให้เกิดการมีส่วนร่วม และเป็นการทำงานบนฐานของจริงในพื้นที่ อย่างยั่งยืนเลยอายุรัฐบาลไม่ว่ากี่ยุคกี่สมัย
จะได้ไม่ต้องมานั่งถามว่าที่ทำอยู่นี่มันจะไปอีกกี่เดือน หลังรัฐบาลนี้แล้วยังจะทำต่อหรือเปล่า
