การจัดการเพื่อระบบสุขภาพที่ปลอดภัย การจัดการความเสี่ยงมุ่งแก้ที่บุคคล (Anti-personnel Approach) การจัดการความเสี่ยงด้านการห้ามกระทำการลงโทษ การเคี่ยวเข็ญ การฝึกอบรมให้มีความระมัดระวังมากขึ้น หรือการใช้ระบบอัตโนมัติ ด้วยหวังว่าจะไม่เกิดเหตุการณ์ผิดพลาดซ้ำข

การจัดการเพื่อระบบสุขภาพที่ปลอดภัย การจัดการความเสี่ยงมุ่งแก้ที่บุคคล (Anti-personnel Approach) การจัดการความเสี่ยงด้านการห้ามกระทำการลงโทษ การเคี่ยวเข็ญ การฝึกอบรมให้มีความระมัดระวังมากขึ้น หรือการใช้ระบบอัตโนมัติ ด้วยหวังว่าจะไม่เกิดเหตุการณ์ผิดพลาดซ้ำขึ้นอีก การจัดการความเสี่ยงที่ได้ผลไม่ควรมุ่งไปที่การกระทำของแต่ละบุคคลแต่ควรมุ่งไปที่ปัจจัยเกี่ยวกับงาน ทีม สถานการณ์ และองค์กร พร้อม ๆ กันและมีเป้าหมาย 1. การปรับปัจจัยเกี่ยวกับงาน การค้นหาว่างานและองค์ประกอบต่าง ๆ ที่เกี่ยวกับงานมีความเสี่ยงที่จะเกิดความบกพร่องขึ้น แล้วปรับเปลี่ยนวิธีการเหล่านั้น เป็นขั้นตอนที่สำคัญในการจัดการความเสี่ยง การติดตามอุบติการณ์เป็นเครื่องมือที่มีประโยชน์มากในการค้นหาว่างานใดบ้างที่เสี่ยงต่อความผิดพลั้ง การปรับเปลี่ยนด้วยเทคนิคง่าย ๆ เช่น การใช้รหัสสีในการจัดระบบยา อาจจะช่วยป้องกันปัญหาอย่างได้ผล 2. การปรับปัจจัยเกี่ยวกับทีม มาตรการเพื่อปรับปรุงปฏิสัมพันธ์ในทีมงาน และระสิทธิภาพของการสื่อสารระหว่างสมาชิกในทีม มีผลกระทบต่อการปฏิบัติงานที่จะช่วยลดความด้อยประสิทธิภาพ ความผิดพลาด ความขับข้องใจ ในสถานการณ์ที่ซับซ้อนได้อย่างชัดเจน 3. ปัจจัยเกี่ยวกับสถานการณ์ ความเข้าใจว่าสถานการณืใดมีผลต่อโอกาสเสี่ยงที่จะผิดพลั้งเพียงใดจะช่วยให้มีการปรับเปลี่ยนสถานการณ์ดังกล่าวได้อย่างเหมาะสม 4. การปรับปัจจัยเกี่ยวกับองค์กร มีหลักการ 2 ประการ คือ ประเมินตัวปัญหาที่ก่อให้เกิดอุบัติเหตุในองค์กร เช่น ความบกพร่องของเครื่องมือ และประเมินกระบวนการหลัก เช่น การดำเนินงาน การบริหาร วิชาชีพทางด้านบริการสุขภาพกำลังเปลี่ยนวัฒนธรรมจากความเป็นอิสระของปัจเจกไปสู่การควบคุมตามมาตรฐานที่กำหนดให้ปฏิบัติเหมือน ๆ กัน