วาเลนไทน์แวะมุมนี้


คิดถึงแล้วทำยังไงต่อละ

ตามที่ตกลงกันไว้ว่าผมจะเขียนกลอนถึงสมาชิกที่เข้ามาแสดงความเห็นใน Blog Tag วันละหนึ่งท่าน ไปเรื่อยๆจนครบ ส่วนจะเขียนถึงใครก่อนหลังขึ้นอยู่กับช่วงที่แว๊บระลึกถึงท่านใดก่อน สถานการณ์วันนี้คงจะยากถ้าไม่หลีกทางให้รถด่วนสายพิษณุโลก ที่บึ่งเข้ามาอ้อนทวงความคิดถึงสม่ำเสมอ3เวลาหลังอาหาร ถ้าพลิกล็อกไปจากนี้ก็เกรงว่าจะเกิดวินาศกรรมความระลึกถึงในหมู่เราก็ได้ จึงขออนุญาตท่านอื่นได้โปรดเว้นวรรค รอจังหวะขึ้นรถขบวนหลังที่จะติดตามมาเร็วนี้ ตกลงตามนี้นะครับ 

กุลกนิษฐ์ เกาะติด ความคิดถึง

วันหนึ่งๆทุ่มเทไม่เหหัน

ปลูกไมตรีรดน้ำใจให้ทุกวัน

รอดอกฝันแสนหวานเบิกบานเอย.        

เขียนกลอนตามประสายากที่คุยโวล่วงหน้าว่าจะให้หวานชื่น ก็เค้นออกมาได้แค่นี้ ถือว่าเป็นไมตรีตอบแทนที่ดูแลกำลังใจให้กัน ในระหว่างที่มือใหม่หัดเขียนบล็อก ชาวบล็อกเมตตาต่อผมและชาวบูรณาการศาสตร์เป็นอย่างมาก ขอความสุขความดีงามและความฝันแสนอบอุ่นจงห้อมล้อมอาจารย์ลูกหว้าในช่วงวาเลนไทน์ตลอดเดือนนี้ด้วยก็แล้วกันเน๊าะ 

                       จาก ครูบาสุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์

วันนี้นอกจากจะมีการเดินทางกลับของชาวค่ายมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรีแล้ว ทีมงานบูรณาการศาสตร์มีนัดประชุมสรุปงานรอบสัปดาห์ ทราบจากอาจารย์อุทัย อันพิมพ์ ว่าจะขอหารือเรื่องแผนงานอบรมเกษตรกรตามโครงการที่กระทรวงเกษตรมอบหมาย  และโครงการไอซีทีชุมชน รวมทั้งการเริ่มปักธงโครงการเห็ดเพื่อชุมชนและความก้าวหน้าของการร่างหัวข้อวิทยานิพนธ์ของชาวบูรณาการศาสตร์ 

มีข่าวที่น่ายินดีมากก็คือ อาจารย์หนิงและคณะ พันธมิตรชาวบล็อกที่น่ารักที่สุดในย่านทุ่งกุลาร้องไห้ จะมานั่งวางแผนที่จะเอานักศึกษามาเข้าค่ายในเดือนมีนาคม เป็นเวลา4คืน3วัน บังเอิญว่าจะต้องจัดชนกันกับมหาวิทยาลัยราชภัฏอลงกรณ์ รวมๆทั้ง3ค่ายแล้ว เราจะมีนักศึกษามาร่วมกิจกรรมไม่น้อยกว่า 125 ชีวิต ยอดสุทธิจะเป็นอย่างนี้ครับ        

.มหาสารคาม                 50 คน       

.ราชภัฏวลัยองลงกรณ์    60 คน       

.อุบลราชธานี                 14 คน       

.เชียงใหม่                     1  คน                        

                         รวม  125 คน 

ก็มารอดูว่า บทบาทของชาวบล็อกจะมีส่วนขับเคลื่อนงานในบริบททางสังคมอย่างไรบ้าง ผมคิดว่าเมื่อเครื่องจุดระเบิดแล้ว พลังใจของบล็อกนั้นจะมีอานุภาพไปหนุนกระบวนการเรียนรู้เพื่อสังคมได้อย่างประเมินประมาณค่ามิได้

คุณตูน สมาชิกเราเองนี้แหละได้เขียนคำที่เป็นวรรคทองไว้ว่า..

1ซื้อใจดิฉันได้ด้วยความศรัทธา 

ดิฉันเป็นคนดื้อมาแต่กำเนิด ใครจะสั่งให้ทำอะไรแต่ละอย่าง ถ้าดิฉันไม่ชอบไม่อยากทำเห็นว่าไม่ถูก ก็อาจจะทำให้ได้หากจำเป็นแต่ได้ไม่ดี  หรือถ้าใครห้ามอะไรในสิ่งที่ดิฉันคิดว่ามันถูกก็จะเป็นยิ่งว่าเหมือนยิ่งยุ (ไม่ดีนะคะเยาวชนห้ามลอกเลียนแบบ) ... คุณแม่ก็บอก  โตมาคุณครูก็บอก  พอมาทำงานเจ้านายก็ยังช่วยย้ำอีก  ... แต่ที่สำคัญที่สุดดิฉันจะมอบหัวใจและทำอะไรที่ดีดีให้อย่างสุดกำลังกายกำลังใจหากใครซื้อใจดิฉันได้ด้วยคำว่า "ศรัทธา" เพียงคำเดียวแต่ของแบบนี้ต้องใช้เวลาจริงมั้ยคะ

หมายเลขบันทึก: 77735เขียนเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2007 07:57 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 17:21 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (48)

เรียนครูบา..

  • ต้องคิดถึงครูอ้อยก่อนนะคะ

สิบสี่  กุมภา  พาใจรัก

ขอซุ่มพัก  ฟักใจ  ไม่หน่ายหนี

ขอซุ่มพัก  ฟักใจ  นะคนดี

ไม่หน่ายหนี  จะพัก  รักนิรันดร์

จากครูอ้อย

คุณครูอ้อยนี้เข้าใจสร้างบรรยากาศให้ฟุ่งพวยขึ้นสู้ท้องฟ้า อย่างคาดไม่ถึง เอาอย่างนี้ดีไหมครัย

รักครูอ้อยร้อยล้านทุกผ่านภพ

ใช่ประจบเอาใจไม่ต้องหวั่น

จะตั้งหน้าตั้งตารักทุกวัน

จะคอยฝันเข้มข้นจนตกเตียง

มีความรัก  ควักออกมา  มาให้หมด

ไม่ต้องหวง  ไม่ต้องหด  หมดหน่ายหนี

มีความรัก  ควักออกมา  นะคนดี

ในใจนี้  มีแต่เธอ  เพ้อเจ้อไป

ครูอ้อย..

มากระโดดเกาะล้อสุดท้ายของโบกี้สุดท้ายของรถไฟขบวนสุดท้าย...มือก็มีแต่เหงื่อจะหลุดไหมเนี่ย....อิอิ...

ชอบอ่านกลอนโต้ตอบของครูบากับครูอ้อยค่ะ...เชียร์ครูอ้อย...เขียนอีกค่ะ เขียนอีกค่ะ

มีคนเชียร์   ระเหี่ยใจ   หายไปหมด

สระ อด  เขียนยาก   ยากจริงหนา

หากชอบกัน   เชียร์กัน   ทุกวันครา

สิบครูบา  ก็ไม่หวั่น  พรั่นพรึงใจ

ครูอ้อย

  • ตามมารายงานตัวครับ 125 ท่าน
  • มากเหมือนกันนะครับ
  • เอาบรรยากาศงาน UKM มาฝากครับพ่อมีพี่สมพร พี่เมตตา  พี่หนิง น้อง Kapoom คุณหมอสมบูณ์
  • ปรากฎว่าเราคุยกันเรื่องพ่อครูบาสุทธินันท์

กินอาหารเวียตนามด้วย...มีผักๆๆ กินผักๆๆๆ

แต่หนุ่มๆ ทำไมทำหน้าอย่างนั้นละคะ....

คิดจะรัก เมื่อไหร่ ให้รีบรัก

วันคืนจัก มักผ่าน ให้หวั่นไหว

แม้ชักช้า เนิ่นน่าน รำคาญใจ

นึกขึ้นได้ สายเสียแล้ว จึงแห้วรัก 

อาจจะตั้งโสมรกลอนบล็อกขึ้นมาอีกสาขาหนึ่งแล้วกระมังนี่
ขอบคุณท่านขจิตที่ฝากรูปหนุ่มเหน้าสาวบล็อกมาให้ชม
  • ท่านอาจารย์หมอ JJ ท่านอาจารย์paew และคุณน้องจากมหาวิทยาลัยขอนแก่นจะมาเยี่ยมพ่อในวันที่ 17 กพ.2550 ครับพ่อครูบา
  • พอดีผมอยู่ที่ โรงเรียนบ้านเม็กดำแล้วครับ

เอาไงดี ให้ท่านแวะเม้กดำก่อน แล้วแวะเข้ามาที่ด้วยกัน จะตุ๋นไก่ดำใส่พระกระโดดกำแพงแรงฤทธิ์ ให้ชิมจนพุงป่อง

เรียน คุณพ่อครูบาฯ

 ตามมาเติมความหวานด้วยคนคะ

คำว่ารัก ใครกันหนอ ช่างลิขิต
Love อีกนิด ฟังทีไร ก็รื่นหู
Je t'aim หละ ชอบบ้างไหม เหล่าโฉมตรู
I Love You นี่สิแน่  ฉันรักเธอ

 

พอใช้ได้ไหมค่ะ

  • ได้เลยครับพ่อ
  • แต่เจอพี่รัตติยาใช้ภาษาฝรั่งเศส ปนอังกฤษ
  • ขจิต อึ้งครับอึ้ง

เรียนครูบาที่เคารพ

  • หนูแต่งกลอนไม่เป็นค่ะ
  • แต่อยากจะ Happy Valentines กับครูบาเป็นคนแรกค่ะ
  • ขอให้ความรัก ความศัทราที่ทุกคนมีต่อครูบา ทำให้ครูบามีสุขภาพแข็งแรงทั้งกายและใจตลอดไปค่ะ............ด้วยความเคารพค่ะ
วันเสาร์ที่ 17 กพ นี้ นับว่าเป็นโอกาสดี ที่จะได้ไปเยี่ยมเยือนครูบาค่ะ....วัตถุประสงค์หลักคือไปพบและ ลปรร กับครูบาค่ะ.....ผลพลอยได้คืออาหารเที่ยง (ที่ อ.แสวง รับประกันว่าอร่อยที่สุด) ตุ๋นไก่ดำใส่พระกระโดดกำแพงแรงฤทธิ์......จะไม่ทานอาหารเย็นวันศุกร์ และอาหารเช้าวันเสาร์....เตรียมพุงกางมื้อเที่ยงที่บ้านครูบาค่ะ.........ขอบพระคุณค่ะ 

กะจะมาวาเลนไทน์คนกลายแถว

รอเด็กแนวขึ้นรถด่วนขบวนหน้า

(อ้าว)มีชื่อเราติดในโผของครูบา

ต้องรีบมารับคำหวานสานไมตรี

 

ท่านครูบาลืมไปวันหรือไม่หน้อ

ก็รอ รอ วันอาทิตย์มาเร็วรี่

ทั้งเจ็ดวันเลยไหมคะ ครูใจดี

อิอิ มีเจ็ดวัน มันส์ๆ เอย

 

 

จันทร์อังคารพุธพฤหัสศุกร์เสาร์

ยังแพ้เงาจันทรรัตน์ประภัสสร

แจ่มกระจ่างสว่างไสวในดงดอน

อรชรแช่มชื่นทั้งคืนวัน

     ประทับใจวรรคทองของคุณตูนค่ะ.... "ศรัทธา"  คำเดียวที่ยิ่งใหญ่ ไม่ต้องหาคำจำกัดความใดมาอธิบายความรู้สึกที่มีต่อใครซักคนอีกแล้ว

หวานหยด จนมดตอม อ่านให้อาจารย์ลูกหว้าฟัง  อาจารย์ลูกหว้ากรี๊ดเลยค่ะ 

  ขอส่งกลอนวอนมาหวลคิดถึง

         แม้เพียงหนึ่งวินาทีที่มีให้

         ลูกคนนี้จดและจำจนฝังใจ

         รอของขวัญที่จะได้ "วันอังคาร"  

                                                          

P         ใครกันหนอที่ห่วงใยอย่างใสซื่อ
          คนนั้นคือ สุทธินันท์ คนกล่าวขาน
          แม้ยามรุ่งจนล่วงผ่านราตรีกาล
          คำหวานหวานมีมาให้ไม่ขาดเลย....
        
                             
    ใจดวงน้อย....เฝ้าคอยของขวัญวันวาเลนไทน์ จนโดนเพื่อนๆแซวว่าคนอื่นเขาติดบล็อก แต่..เราติดครูบา...ทำไงได้ .....ตกหลุมรักซะแล้ว!!!!
                         
   
  • ครูบาขา ... อ่านบันทึกนี้ของครูบาแล้วแทบอยากจะไปกราบงามๆ ที่ตักครูบาเลยค่ะ
  • อด (แอบ) ปลื้มไม่ได้ที่ครูบาบอกว่าประโยคนี้เป็นวรรคทอง
  • หนูเพียงคิดว่า "พลังศรัทธา และ พลังของใจสั่งมา"เป็นพลังที่สำคัญในการทำกิจการงานใดๆ ค่ะ
  • ถ้าลองใจมาก่อนแล้ว ... ที่เหลือก็ผ่านฉลุยค่ะ
  • คุณ lioness คะ  ตูนรอฟังเพลงเพราะ ๆ อยู่เสมอนะคะ

ตอบ อาจารย์ จันทรรัตน์

วันอาทิตย์คิดไว้ไม่ผิดหรอก

เว้นไว้บอกความนัยในวันว่าง

ให้อาจารย์เว้นวรรคหยุดพักงาน

ยิ้มหวานๆเย็นๆเป็นสุขเอย.

P
paew เมื่อ

แต่งไม่เป็น อ่านเป็น เห็นรสถ้อย

เหมือนน้ำอ้อย หวานจ๋อย อร่อยหลาย

ยิ้มแทนเขียน เพียรยิ้มย่อง ลองยิ้มพราย

แล้วจะได้ รอยยิ้ม พิมพ์ใจเอย.

 

P

เจนจิต เจนจบ เจนใจ

ไม่มีใครบังคับให้รับได้

ขอเพียงพลังศรัทธามาต่อท้าย

จะสู้ตายถวายแหวนให้แฟนเอย.

 

P

สุมาลีมีหัวใจอันไพเราะ

โสตเสนาะเสียงสนานประสานศิลป์

คลื่นหัวใจแผ่ไกลใครยลยิน

ซาบซึ้งจินตนาการเบิกบานเอย

ผมเขียนกลอนไม่เป็นกลอนครับ...

แน่นอนว่า ผมเขียนความรักได้ได้ครับ เขียนจากใจของผมเอง

คุยกันมากขึ้น เข้าใจกันมากขึ้น  เรารักกัน 

....................

ประทับใจพ่อครูบาครับ

ที่ให้โอกาสผม ผมได้รับหนังสือที่พ่อกรุณาส่งมาให้ผม ....ผมดีใจมากครับ ไม่รู้จะบรรยายอย่างไร

นับตั้งแต่ต้นปี ผมมีสิ่งดีๆเกิดขึ้นในชีวิตเรื่อยมา

วันแห่งความรัก ที่เป็นสมมุติวัน  ผมอยากจะบอกรัก "พ่อครูบา" ครับ

 

 

ศุภราภรณ์ ตอนนี้ยิ้มได้แล้ว

ใจจะแผ้วผ่องใสใบหน้าหวาน

ไม่ต้องกลัวมดล้อมตอมน้ำตาล

สวยสคราญข้ามปีสุขขีเอย.

หมายเหตุ...

วันนี้ผมนั่งจ้อง ภาพสไลด์ เกลียวมิตรภาพ  ใน Blog  ของพ่อครูบา

มีความสุขมากครับ

ขอบพระคุณค่ะ ท่านครูบา อ่านตอนที่ว่า อรชรแช่มชื่นทั้งคืนวัน...รู้สึกเหมือนได้เป็นนางรจนา...อิอิ

ครูบาขา...พิมพ์ใหม่แล้ว แต่ไม่ได้เรื่องเหมือนเดิม พิมพ์อย่างไรจึงจะเป็นแถวๆได้ค่ะ..... 

คุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร ค่ะ ไหนว่า อ้อนครูบาไม่เป็นไงค่ะ......ขอแสดงความยินดีด้วยนะค่ะ...ที่ได้รับหนังสือแล้ว.....

 

จตุพร กลอนไม่เก่งไม่ว่ากัน

ขอแต่หมั่นขีดเขียนเพียรส่งถึง

มิตรภาพไมตรีที่สุดซึ้ง

จะติดตรึงหัวใจไม่เสื่อมคลาย

ครูบาขา....ขอบพระคุณมากค่ะ

อันอ้อยตาล หวานลิ้น แล้วสิ้นซาก

แต่หวานจาก กลอนครูบา หาเสื่อมไม่

อ่านแล้วยิ้ม พิมพ์ไว้  ในจิตใจ

ติดตรึงไปไม่ห่างหาย สายมิลืม........ 

เป็นกลอนบทแรกที่แต่งเองในชีวิตเลยนะค่ะ .....ขอบพระคุณครูบามากๆค่ะ.....ได้แรงบันดาลใจ จากกลอนครูบา....ผิดถูกอย่างไรขออภัยด้วยนะค่ะ...

P

รัตติยา มารัดใจ ใครทั้งหล้า

ตั้งใจมาช่วยเหลือเอื้อเฟื้อเพื่อน

มีพลังใจล้นหลากยากลืมเลือน

เปรียบเสมือนธารน้ำใจไหลทั้งปี

 

 

 

ครูขจิต คิดไว คนใจพระ

เป็นธุระช่วยงานสมานฉันท์

อนาคตสดสวยรวยทุกวัน

มีคู่มั่นคู่หมายหลายร้อยคน

  • ชอบคำว่า .ภาพสไลด์ เกลียวมิตรภาพ  ของคุณจตุพร วันก่อนครูบาเรียก  ก้นหอยลอยมาแว๊บๆ  ก็ได้อารมณ์ไปอีกแบบ....อิอิ
  • ใช่ค่ะ แวะมุมนี้แล้วมีความสุขมาก

เรียน คุณพ่อครูบาฯ

     ความสุขอยู่ตรงนี้ ไม่ต้องไปเสาะหา อยู่กับลมกับฟ้า อยู่กับพ่อครูบาฯ

        ด้วยความเคารพค่ะ

P
IS เมื่อ ส. 10 ก.พ. 2550 @ 20:31 จาก 203.122.98.200

ชอบเรื่องแพะ อ่านเรื่องแพะ หัวเราะแพะ

ยิ้มเจ๊าะแจ๊ะกับจิงโจ้ ตัวโตใหญ่

อยู่ห่างไกลห่างใจประเทศไทย

เรียนไวๆจบเร็วๆมาเฮ้วเอย.

 

วันพิชิต ติดใจไปปักษ์ใต้

คงอยู่ได้สบายดีมีความหวัง

เป็นเขยใต้เสียเถอะเจอะหรือยัง

อยู่เป็นฝั่งเป็นฝาปัตตานี

 

 

มีคนมาอ้อนคุณพ่อเต็มไปหมดเลย มาทักทายรอบค่ำค่ะ วันนี้ผอ.เม็กดำโทรหา...อีกไม่นานคงได้มีโอกาสมาเยี่ยมเยียนคุณพ่อค่ะ

เกือบลืมหนิงทิ้งท้ายสายเสมอ

บังเอิญเผลอลืมดูว่าอยู่ไหน

อ้าววันนี้นี่หน่าวาเลนไทน์

ยังไม่สายจะส่งมอบ..คำขอบคุณ

วันนี้กลับมาจากบ้านพ่อครูบา หนิงไปทำหน้าที่พลเมืองดีอยู่ค่ะ  ^__*  ปลื้มจริงๆ

ขอบคุณค่ะพ่อครูขา  หนิงอ่ะ คุณนายสายเสมอ

วันพิชิต ไม่ติดใจ ในปักษ์ใต้

ยังหวังไว้ ได้กลับบ้าน ไปสานฝัน

แม้วันนี้ กลับไม่ได้ ไม่ว่ากัน

ขอแค่ฝัน ถึงครูบา น่าจะพอ

  •  
    ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์ เมื่อ อ. 11 ก.พ. 2550 @ 17:19 (160719)

    ครูขจิต คิดไว คนใจพระ

    เป็นธุระช่วยงานสมานฉันท์

    อนาคตสดสวยรวยทุกวัน

    มีคู่มั่นคู่หมายหลายร้อยคน

  • ขอบคุณพ่อครูบาที่เคารพ

  • โชคดีที่ได้พบท่านหนา

  • ไม่เคยคิดว่าเลยว่าเสียเวลา

  • ตั้งใจจะมากราบท่านครูบางามๆๆ

เกือบลืมหนิงทิ้งท้ายสายเสมอ

บังเอิญเผลอลืมดูว่าอยู่ไหน

อ้าววันนี้นี่หน่าวาเลนไทน์

ยังไม่สายจะส่งมอบ..คำขอบคุณ

พ่อลืมหนิงได้จริงจริงกระนั้นหรือ
หนิงจะตื้อยื้อไม่ปล่อยคล้อยห่างหาย
หนิงจะพาเด็กเด็กไปวุ่นวาย
ให้รู้ว่าสายเสมอเธอก็มา

เรียน ครูบา ฯ ที่เคารพ

         กระผม กอล์ฟ นศ.ป.โท พระจอมเกล้าธนบุรี 

         ขอรายงานตัวนะครับ 

         วันนี้เป็นวันเกิดของผมพอดีเลย

         แต่ผมก็เคยแซวแม่ผมเหมือนกันนะครับ

         ว่าทำไมไม่รอให้คลอดตอนวันที่ ๑๔ กุมภาฯ

         แล้วท่านก็ไม่ได้ตอบอะไรกระผมเลย

         แต่ไม่ว่ายัง ผมก็ยังคง  ขอบพระคุณ และ

         เคารพ ในการตัดสินใจของท่านเสมอ

โชคธำรงค์ 

 

หนุ่มเทคโนพระจอมเกล้าฯส่งข่าวแล้ว

ว่าได้แซวคุณแม่ไม่แก้ไข

ตอนตั้งท้องเบ่งเร็วจนเกินไป

ทำให้พลาดวาเลนไทน์ไปนิดเดียว

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท