การแสวงหา(ต่อ)


หลังจากที่ฉันได้เข้าปฎิบัติธรรมที่วัดห้วยส้มแล้ว

ฉันก็กลับมาปฎิบัติที่นี่อีกหลายครั้งบางครั้งก็3วันและ8วัน7คืนบ้าง

ในครั้งหลังสุดฉันได้ไปปฎิบัติธรรมกับพระอาจารย์ทองเจ้าอาวาสวัดจอมทอง  อ.จอมทองจังหวัดเชียงใหม่ท่านเป็นหัวหน้าฝ่ายวิปัสนาธุระแห่งประเทศไทย     ท่านได้กรุณามาเป็นองค์วิทยากรที่ศูนย์2

ในการปฎิบัติครั้งนี้ฉันรู้สึกว่าคุ้มค่ามากเพราะสิ่งที่ฉันติดขัดในการปฎิบัติมานานได้ท่านช่วยแก้ไข

จะว่าไปแล้วก่อนที่ฉันจะมาที่วัดห้วยส้มฉันก็ได้กลับไปปฎิบัติที่นิโรธารามอยู่2-3ครั้ง   เพียงแต่ที่นั้นฉันรู้สึกว่าค่อนข้างจะเหงาสักหน่อยเพราะฉันไปคนเดียว   และกุฎิต่างๆก็อยู่ห่างกันทำให้บางครั้งฉันก็รู้สึกกลัวเหมือนกัน   แต่อันที่จริงแล้วเป็นสิ่งดีในการปฎิบัติ   เพียงแต่ฉันรู้สึกไม่คุ้นเท่านั้นเอง

เมื่อกลับมาฉันก็ปฎิบัติเองและตามอ่านหัวข้อธรรมะต่างๆตามเวบในอินเตอร์เนตและหนังสือต่างๆที่ได้รับมา

บางครั้งก็ได้ผลดีแต่ในบางครั้งก็ติดขัด    ไม่แน่นอนว่าจะได้ผลดีเสมอไป

เนื่องจากฉันติดภาระทางโลก   ฉันจึงจำเป็นต้องปฎิบัติที่บ้าน

และตามไปขอคำแนะนำจากพระอาจารย์ตามวัดต่างๆ  ที่ฉันได้ไปทำบุญและศรัทธา

บางครั้งเหมือนจะก้าวหน้าดีแต่บางครั้งก็ไปไม่ถึงไหน

แต่ฉันก็จะพยายามไปเรื่อยๆ   ฉันถือว่าการปฎิบัติธรรมก็เหมือนการเดินทาง   ที่เราต้องเดินไปเรื่อยๆมีจุดหมายที่แสนยาวไกล   แต่ก็มีจุดหมายให้เดินทาง   ระหว่างนั้นเราอาจนั่งพักเหนื่อยบ้าง   แวะทานข้าวดื่มน้ำบ้าง   ซึ่งก็เป็นเรื่องปรกติ   อาจมีเพื่อนร่วมทางในบางขณะ   แต่เค้าก็อาจเดินแยกไปทางอื่นบ้าง   มีแต่ตัวเราเองเท่านั้นที่จะแน่วแน่และเดินทางต่อไป

ในเมื่อเราได้ตั้งใจซะแล้วว่าจะเดินเราก็ต้องเดินไปเรื่อยๆโดยไม่หยุดยั้ง   ท้อได้แต่ไม่ถอยออกไป   สักวันระยะทางย่อมร่นเข้ามาเอง

หมายเลขบันทึก: 77625เขียนเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ 2007 14:22 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 17:21 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)
      คิดเหมือนกันเลยค่ะ  แต่บางทีเผลอแวะข้างทางนานมากเหมือนกันค่ะ แหะๆ ดีจังค่ะ มีเพื่อนร่วมทางเดียวกัน

ค่ะมีเพื่อนร่วมทางจะได้ไม่เหงานะคะ

ว่างๆก็จะได้มีคนคุยด้วยทำให้ระยะทางที่ยาวนานนี้จะได้ไม่น่าเบื่อและอาจจะพอทำให้รู้สึกว่าสั้นลงได้บ้างนะคะ

ต้องร้องเพลงปลอบและเชียร์ให้กำลังใจ

เอ้าสู้ต่อไป เดินจงกรมเข้าไว้ สู้ต่อไป แม้ชีพมลาย

เกิดมาเพื่ออะไร หากไม่ฉวยโอกาส สร้างบารมีเป็นคุณงามความดีประดับจิตตน

ขอบพระคุณอาจารย์มากค่ะ

มีอาจารย์ช่วยเชียร์  พวกเราสู้ตายค่ะ

คุณสุกฤตาคะ

อ่านแล้วก็อิจฉาคนอยู่เชียงใหม่ใกล้ครูบาอาจารย์จริงๆ เราอยู่กทม.นี่มีเรื่องให้วุ่นวายเยอะเหลือเกิน เอ่อ...จริงๆแล้วก็เป็นที่ตัวเราเองละค่ะที่รักษาใจไว้ไม่ได้ ไม่อยากโทษสถานที่เลย

อนุโมทนาด้วยค่ะ 

สวัสดีค่ะคุณเอ๋

ดีใจที่เข้ามาเยียนนะคะ   จะว่าไปอยุ่ที่ไหนก็วุ่นวายค่ะ

แห่ะๆ  เป็นกันทุกคนนะคะ  มากบ้างน้อยบ้างค่ะ

ขอบคุณค่ะ

ยินดีค่ะคุณรักษาใจให้สะอาด

เชิญมาแวะเวียนบ่อยๆนะคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท