BloG TaG คนปอดแหก(วัลลภ พรเรืองวงศ์)
ผมเป็นโรคปอด(แหก)ครับ... ไม่ว่าจะมีเรื่องอะไรเข้ามาในชีวิตก็จะกลัวไว้ก่อน
- แม้แต่เมื่อ Go2know มีการเล่น Blog Tag... คนอื่นสนุกกันใหญ่ อาการปอดแหกก็ไม่วายเข้ามาเยี่ยมเยียนเช่นเคย
- ที่เขียนมานี่ไม่ใช่สนุก แต่เขียนมาเพราะกลัวใครจะไปถามคำถามว่า "โดน Tag แล้ว" อีก (วันนี้มีคำถามจากอาจารย์มาลินี อาจารย์ iS และอาจารย์ราณี)
(1). กลัวที่สูง...
- ความสูงนี่กลัวมากๆ เลย ไม่ทราบกลัวมากี่ชาติแล้ว ท่านพระอาจารย์สมบัติ นันทิโกเล่าว่า ท่านอ่านเรื่องคนสะกดจิต... คนที่กลัวความสูงคนหนึ่งเล่าว่า ชาติก่อนถูกผลักตกที่สูง เลยฝังใจ
- ครั้งหนึ่งเพื่อนๆ ที่เรียนบริหารจัดไปชมโรงไฟฟ้าแม่เมาะ เขาให้ขึ้นไปบนทางเดิน(สะพาน)ระหว่างปล่องควัน ผมรู้สึกคล้ายจะเป็นลมเลย โชคดีที่รอดมาได้
(2). กลัวผี...
- กลัวผีมาตั้งแต่เด็กๆ ทำให้ต้องสวดมนต์ สวดพระปริตร ขอให้พระคุ้มครองแทบทุกวัน ส่วนใหญ่ต้องสวดกันวันละหลายครั้ง... ความกลัวจึงจะทุเลาลง
(3). กลัวสอบ...
- กลัวสอบไม่ว่าจะเป็นข้อเขียน หรือสัมภาษณ์... สอบได้ที่โหล่มาแล้วหลายวิชา ไม่ว่าจะเป็นศิลปะ ภาษาฝรั่งเศส สอบเรียนต่อหลายครั้ง มสธ. หรือสอบพระอภิธรรมที่วัด
(4). กลัวหน้าหนาว...
- กลัวหน้าหนาว... หน้าหนาวจะมีอาการซึมเศร้าไปจนอากาศเริ่มร้อนเลย ช่วงนี้จะนอนมาก ไม่อยากทำอะไร เบื่อ
- จิตแพทย์ท่านหนึ่งแนะนำให้กินยาต้านซึมเศร้า... กินไปเม็ดหรือสองเม็ดจำไม่ได้ ง่วงนอน หลับๆ ตื่นๆ ไป 3 วัน เลยต้องลองวิธีอื่นแทน เช่น ออกกำลังให้มาก กลางวันเปิดไฟให้สว่าง ทำให้ดูคล้ายไม่ใช่หน้าหนาว) ทำบุญอะไรให้เกิดปีติโสมนัสมากๆ ฯลฯ
- ดีที่ปี 2542 ได้มีโอกาสไปนมัสการสังเวชนียสถานที่อินเดีย-เนปาลครั้งแรก ตอนนั้นเดือนตุลาคม ปีนั้นเป็นปีแรกที่ไม่ซึมเศร้า และปีต่อๆ ไปอาการก็ทุเลาลงไปมากทีเดียว
(5). กลัวคนส่ง Blog Tag...
- กลั้นใจเขียนมาตั้งนานก็เพื่อให้เจ้า Blog Tag มันพ้นๆ ไปจากชีวิต
- โล่งแล้วเรา... ให้มันพ้นทุกข์ พ้นโศกจากเจ้า Blog Tag เสียที...
ข่าวประกาศ:
- ถ้าไม่มีความผิดพลาดทางเทคนิค...
- ผู้เขียนจะเดินทางไปทำบุญที่ศรีลังกา วันที่ 20-27 กุมภาพันธ์ 2550...
- ช่วงเวลาดังกล่าวคงไม่มีโอกาสแวะมาแลกเปลี่ยน หรือตอบคำถามท่านผู้อ่านครับ
ความเห็น (52)
สวัสดีครับอาจารย์
ขำข้อสุดท้ายครับ ตอนนี้คงสบายใจแล้วนะครับ คน Tag อาจารย์ต้องแอบยิ้มอยู่แน่ๆ เลย
- ขอบพระคุณอาจารย์หมอวัลลภสำหรับความลับ ... ที่จะไม่ลับอีกต่อไปค่ะ
- ตอนนี้ท่านอาจารย์มาลินีไป UKM 9 ที่ ขอนแก่นค่ะ
- เดี๋ยวท่านกลับมาอ่านบันทึกนี้ของอาจารย์ต้องอมยิ้มแน่เลยค่ะ
- หนูเองก็กลัวสอบค่ะ โดยเฉพาะสอบข้อเขียนเนี่ยกลัวที่ซู้ดดด ค่ะ
- พรุ่งนี้เช้าก็ต้องไปสอบประมวลความรู้ ป.โท (สอบครั้งที่ 3 ซึ่งเป็นครั้งสุดท้าย ถ้าไม่ผ่านก็ต้องจบช้ากว่าชาวบ้านค่ะ) จำเป็นต้องเขียนมากๆ ตอนนี้เลยทั้งกังวลทั้งกลัวที่สุดเลยค่ะอาจารย์
สวัสดีค่ะอาจารย์หมอวัลลภ เลยรู้สึกผิดจังที่ Tag อาจารย์ให้เขียน ก็ว่าอยู่เหมือนกันว่าอาจารย์เงียบไป อาจจะไม่อยากเขียน แงๆ ขอโทษค่ะ
โรคกลัวสอบนี้เหมือนกันเลยค่ะ กลับสอบทุกชนิด แต่เวลาสอบเด็กไม่กลัว กับชอบ หุหุ
^____^
มีแต่ความกลัวทั้งเลยนะค่ะเนี่ย
=*.*=
สวัสดีอาจารย์หมอวัลลภค่ะ กลัวลำดับที่ 2 กลัวเหมือนกันเลยค่ะ กลัวผี
แต่อาจารย์หมอไม่ต้องกลัวมากหรอกค่ะ ...เค้าไม่มาหลอกอาจารย์หมอแน่นอน เพียงแต่มาขอส่วนบุญเท่านั้น (ในฝัน)
ดิฉันเคยขอบทสวดมนต์กับยายของดิฉันซึ่งท่านอายุมากแล้ว อายุ 94 ปี เลยนำมาฝากอาจารย์หมอ และท่านผู้มีอุดมการณ์เดียวกัน เตรียมสวดได้แล้วค่ะ
ผีตาย อย่ามาหลอกผีเป็น เกิดมาไม่เคยเห็น นะโมพุทธายะ
- ความกลัวที่อาจารย์เขียนมาทั้งหมดนี้ หนูก็กลัวเหมือนกันค่ะ.. ยกเว้น ความสูง โดยเฉพาะปีนป่ายขึ้นภูเขา หนูชอบมากเลยค่ะ เพราะรู้สึกเย็นสบายดี... ไม่ทราบเหมือนกันว่าชาติที่แล้วเป็น นก หรือเปล่า.... แต่สิ่งที่กลัวมากๆ คือ กลัวคนถาม..แล้วจะตอบไม่ตรงคำถาม
- ยินดีกับ อาจารย์ ด้วยนะค่ะ..ที่พ้นจากเจ้า blog tag แล้ว เพราะหนูยังไม่พ้นเลยค่ะ
- อาจารย์หมอคะ ขออนุญาตแซวอุผ่านบันทึกอาจารย์หน่อยนะคะ
- uraiman (อุ) จ้ะ ปีนป่ายเนี่ยอาจไม่ใช่ นก แต่อาจจะเป็น ลิง รึเปล่าจ้ะ .คิ.คิ.
- ยังไงก็รอฟังความลับอุอยู่นะ .. บอกมาจะได้พ้นห่วงกับเค้าซักที
เรียน อ.หมอวัลลภ
ชาวบล็อก คงดีใจแน่เลยค่ะ ที่อาจารย์ กรุณาให้เกียรติมาเผยความลับกับเขาด้วย
ยังไงก้ออย่ากลัวข้อ 5 เลยนะคะอาจารย์
ด้วยความเคารพค่ะ
อาจารย์หมอวัลลภ ค่ะ
หนูรออ่าน blog tag ของอาจารย์หมอมาตั้งหลายวัน วันนี้ได้อ่านแล้ว ความลับของคุณหมอ น่ารักมากค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
- อาจารย์หมอครับ ข้อห้านี่สุดยอดครับ :>
- ผมก็กลัวหน้าหนาวเหมือนกันครับ เป็นหวัดง่ายทุกทีเลยขนาดพยายามกินวิตามิน C แล้วนะครับ
ขอขอบคุณ.. คุณเจษฎาและท่านผู้อ่านทุกท่าน...
- ขอขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียน
ปอดแหก...
- บันทึกเรื่อง "ปอดแหก" ทำให้ผมนึกถึงตอนเป็นนักศึกษาขึ้นมา...
- อาจารย์ท่านจัดกิจกรรม "เรียนรู้ตัวเอง (เรียกว่า ".... marathon (คำหน้าจำไม่ได้)" อะไรทำนองนี้...
- เป็นกิจกรรมกลุ่มนอกสถานที่ และให้สังเกตความรู้สึกตัวเอง
กิจกรรม...
- กิจกรรมอย่างหนึ่งคือ ถามตัวเองว่า "ชีวิตจริงของเราเป็นเหมือนต้นไม้อะไร"
- นักศึกษาส่วนใหญ่มักจะมองตัวเองเป็น "ไม้ยืนต้น" แข็งแรง มั่นคง
- ผมมองว่า ชีวิตตัวเองคล้ายกับเป็น "ไม้ใหญ่ประเภทแข็งนอก-ในกลวง" คือ ดูเผินๆ เหมือนกับเปลือกแข็งแรง ข้างในใจกลับอ่อนแอ
บทเรียน...
- บทเรียนหนึ่งที่ประทับใจที่สุดในชีวิตนักศึกษาคือ อาจารย์ท่านให้มองคนอื่นในกลุ่มว่า เราชอบคนอื่นอย่างไร ไม่ชอบคนอื่นอย่างไร... แล้วให้แลกข้อมูลกัน
- ส่วนที่คนชอบกันไม่แปลกอะไร... เข้าใจได้ทันที
- ส่วนคนที่ไม่ถูกกัน ไม่ชอบกัน... พอได้ข้อมูลกัน ขอโทษกันแล้ว เลยขำกันใหญ่...
- ที่ไม่ถูกกัน ทะเลาะกัน... ส่วนใหญ่เป็นเรื่องกัดกัน แซวกันด้วยคำพูดไม่กี่คำ
ขอขอบคุณครับ...
ขอขอบคุณอาจารย์ธวัชชัยและท่านผู้อ่านทุกท่าน...
- ขอขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียน...
เรื่องกลัวที่สูง...
- ผมกลัวที่สูงมาก แต่ก็ยังลองไปโดดหอสูงที่ใช้ทดสอบกำลังใจ...
- ที่โดดได้ไม่ใช่ไม่กลัว ทว่า... ผมสายตาสั้นมาก เอียงมาก เวลาถอดแว่นแล้วมองอะไรไม่ชัด
- ถ้าใส่แว่นจะกลัวมาก...
ครั้งหนึ่ง...
- ครั้งหนึ่งมีงานกาชาดทำนองนี้ที่เชียงใหม่
- วัยรุ่นสาวคนหนึ่งจะโดดหอก่อนผม... จะโดดทั้งที่ยังไม่ได้คาดสาย "ร่ม" 2 สาย เธอไปยืนที่ขอบ... เตรียมโดดทันที
- ตอนนั้นครูฝึกหน้าซีดเลย เพราะถ้าโดดไปจะเท่ากับตกตึกเกือบ 4 ชั้น... คงได้ลงหนังสือพิมพ์แน่
- นี่ก็กล้าเกินไปจนเสี่ยงมากเกิน
BloG TaG...
- เจ้า BloG TaG นี่ทำให้โรคปอดกำเริบขึ้นมาทันที...
- ยิ่งเห็น "เจ้าหนี้ (อาจารย์มาลินี-อาจารย์ iS-อาจารณ์ราณี)" ทวงให้เขียนแล้ว ใจสั่นหมดเลย...
ขอขอบคุณครับ...
ขออภัยนพ. วัลลภ พรเรืองวงศ์
- ผมก็ แปะโป้ง คุณหมอไปด้วย
- รู้สึกผิด(นิด ๆ)
- ขออภัย...ขออภัย...
ขอขอบคุณอาจารย์เจนจิตและท่านผู้อ่านทุกท่าน...
- ขอขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียน...
- คนเรามักจะมีอะไรให้ "กลัว" เสมอ...
กลัวสอบ...
- ผมคิดว่า การสอบอาจเป็นอันตรายต่อสุขภาพ...
- โรงพยาบาลแห่งหนึ่งมีพยาบาลไปเรียนต่อโทที่กรุงเทพฯ...
- เรียนอยู่ 3 ปีเศษไม่จบ... ยิ่งท่านให้ทำวิทยานิพนธ์เป็นภาษาอังกฤษยิ่งยากใหญ่
- ต่อเวลานอกไปอีก 2-3 ปีก็ไม่จบ... ทีนี้ไม่จบเปล่า เป็นมะเร็งกระจายไปเยื่อหุ้มปอด
- ผมเชื่อว่า ปัจจัยหนึ่งที่เสริมแรงให้มะเร็งแพร่ไปได้เร็วในคนไข้รายนี้น่าจะเป็นจาก "กลุ่มอาการสอบเรื้อรัง (chronic examination syndrome)"
ผมเอง...
- สอบได้ที่โหล่หลายครั้ง
- สอบได้ C ทุกวิชาจากคณะวิทยาการจัดการ มอ. (ที่ท่านอาจารย์จันทวรรณ + อาจารย์ธวัชชัยสอนอยู่นี่ละ)
- นี่ยังไม่นับสอบตกอีกต่างหาก เช่น ผมเรียนนิเทศศาสตร์ มสธ. ครั้งแรกไม่จบ, เรียนเกษตร(พืชศาสตร์) มสธ. ไม่จบ, เรียนเศรษฐศาสตร์ มสธ. ไม่จบ ฯลฯ
ลืมบอกไป...
- ตอนเรียน มอ. น่ะ...
- ผมทำข้อสอบบางข้อไม่ได้ อาศัยว่า ข้อสอบมีให้เลือก 5 ข้อ + ตัดข้อที่ "ไม่น่าใช่" ออกไปสัก 2-3 ข้อ ที่เหลือโยนหัวก้อย...
- ส่วนใหญ่สอบผ่านครับ
- ตอนหลังอาจารย์คุมสอบไม่ยอม... ท่านว่า ทำอย่างนี้ "ไม่เคารพข้อสอบ"
- ผมเลยพกเหรียญไว้ในกระเป๋ากางเกง หยิบมาดูเพื่อ "เลือกข้อ" ทำอย่างนี้ก็พอสอบผ่านได้เหมือนกัน
ส่วนใหญ่...
- คนส่วนใหญ่มักจะคิดว่า หมอคงจะเก่งทุกคน
- หมอไม่เก่งอย่างผมนี่ก็มีเหมือนกัน...
เชียร์...
- ขอส่งใจเชียร์ให้อาจารย์สอบผ่าน และได้คะแนนสูงยิ่งกว่าที่คาดหวังไว้เทอญ...
ขอขอบคุณครับ...
ขอขอบคุณอาจารย์ iS และท่านผู้อ่านทุกท่าน...
- ผมเข้าใจว่า พวกเราส่วนใหญ่ใน Go2know ปรารถนาดีกัน รู้จักกัน ช่วยเหลือกัน...
- อาจารย์คงจะไม่ได้ตั้งใจทำอะไรให้ผมเดือดร้อนด้วยการส่ง BloG TaG...
- ทว่า... ผมเป็นโรคปอด(แหก)มานานแล้ว และถ้ามองจากภายนอก... คนส่วนใหญ่คงไม่ทราบว่า ผมขี้กลัวไปเสียแทบทุกเรื่อง
ดีเหมือนกัน...
- คนเราไม่ได้เกิดมาสมบูรณ์แบบนี่ครับ...
ขอขอบคุณ...
ขอขอบคุณ... คุณ Wannaporn และท่านผู้อ่านทุกท่าน...
- ใช่แล้วครับ... มีแต่ความกลัว
- ถ้ากล่าวภาษาพระ... ท่านว่า ผมเป็นคนโทสจริต (มักโกรธ + มักเศร้า) ผสมกับวิตกจริต (ฟุ้งซ่าน) ... เป็นอย่างนี้เอง
กลัวบาป...
- โลกนี้มีเรื่องให้น่ากลัวอีกมาก เช่น บาปกรรม ฯลฯ
ทดลอง...
- ตอนเป็นนักศึกษามีการทดลองงี่เง่าที่สุดอย่างหนึ่ง...
- อาจารย์สรีรวิทยาให้ทดลองปล่อยเลือดหมา แล้วให้สังเกตความดัน หรือความตายอะไรทำนองนี้
ไปสาย...
- ผมไปเรียนสายเช่นเคย...
- นักศึกษาคนอื่นเตรียมเครื่องประหารไว้พร้อม วางยาหมา ผ่าท้อง หาเส้นเลือด ต่อสายสวนเข้าเส้นเลือด ต่อก๊อกสำหรับปล่อยเลือด... แล้วทุกคนก็ตกลงกันให้คนที่ไปสายปล่อยเลือด
- ผมกลัวสอบตกเลยยอม... พอหมาตายเปิดท้องออกดู ปรากฏว่า ลูกหมาประมาณ 5 ตัวตายเป็น "ไส้กรอก" ในท้องด้วย
- เลยเสนออาจารย์ว่า การทดลองแบบนี้ไม่น่าทำ และไม่ควรจับหมาตัวเมียท้องมาทดลอง...
นรก...
- รู้สึกกลัวตกนรกมาก
- เลยอยากบริจาคเลือด + อยากทำบุญเกี่ยวกับ "เลือด" ตลอดชีวิต
- พอมีโอกาสศึกษาธัมมะ... เลยถือโอกาสให้ชีวิตปลา จิ้งหรีด กบ แมงดา หอย ปลาไหล หิ่งห้อย มด และสัตว์อื่นๆ เท่าที่จะทำได้
- ปล่อยปลานี่ทำอยู่เกือบทุกวันติดกันเกือบ 2 ปี รวมทั้งนำปลาเป็นๆ ไปถวายพระ ให้พระมีโอกาสปล่อยปลารอบคูเมืองเชียงใหม่ด้วย
บางที...
- "วิกฤตก็เป็นช่องทางให้เกิดโอกาส" ครับ
- อกุศลเป็นปัจจัยแก่กุศลได้... ถ้าเรารู้จักคิด
ขอขอบคุณ...
ขอขอบคุณอาจารย์ baby และท่านผู้อ่านทุกท่าน...
- ตอนเด็กๆ ผมตามคุณพ่อไปงานศพ... ศพที่เขาเผากลางแจ้ง ก่อนเผาเขาให้ไปดูศพที่เปิดฝาโลง
- ผมกลัวมาก ร้องไห้ทั้งวันไปหลายวัน...
น้ำมนต์...
- คุณป้าเลยไปที่วัด ขอน้ำมนต์พระมา ให้แก้ผ้า แล้วรดน้ำมนต์ทั้งตัว
- แปลกมากเลย... ความกลัวหายไปทันที
- นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมเคารพพระสัมมาสัมพุทธเจ้าสุดชีวิต... เพราะพระองค์ทรงเป็นที่พึ่ง ทรงกำจัดความกลัวได้
รัก-ยม...
- ตอนเด็กๆ มีเพื่อนนำหลอดผี "รัก-ยม" มาเล่น ให้ลองจับหลอดแก้วด้วย
- ผมเห็นผีเด็ก 2 ตน... ผู้ชายคน ผู้หญิงคนมายืนยิ้มที่ปลายเตียงตอนเช้า (สว่างนานแล้ว)
- กลัวมาก เลยถีบไปครั้งแรก "พุทโธ" หายไป 1 ตน ถีบครั้งที่สอง "ธัมโม" หายไปอีก 1 ตน
- นี่ก็ทำให้เคารพพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์มากขึ้น
ตอนโต...
- ตอนโตนี่ก็ยังกลัวผีอยู่ครับ...
- ดีที่ตอนโตเห็นผีมาขอส่วนบุญหลายครั้ง...
- เวลาให้ส่วนบุญ... เขาจะหายไป และให้กลิ่นหอมกลับมาประมาณวันสองวัน
- ตอนนี้กลัวน้อยลงไปมาก เพราะมั่นใจว่า เราบำเพ็ญบุญมามาก และนานพอที่จะอุทิศส่วนกุศลให้ญาติ และสัตว์ทั้งหลายมีความสุข ความเจริญได้...
- นี่เป็นความมั่นใจในพระธัมมวินัยนี้
ขอขอบคุณ...
เรียนคุณหมอวัลลภ
ราณี อ่านแล้วอมยิ้มเลย มีมุขเหมือนกัน ราณีเคยไปเรียนที่อินเดียแล้วไปเที่ยวหลายที่ แต่ไม่เคยไปสถานที่อันศักสิทธิ์ อยากไปจังเลยชวนคุณแม่เหมือนกัน แต่เราดันไม่เคยว่างไปเลย
มีเรื่องมาเล่าให้ฟังค่ะ คือเป็นคนชอบบริจาคเลือด แต่เคยบริจาค มา 4 ครั้งแล้ว 3เดือนบริจาคครั้ง แต่ครั้งที่ผ่านมาเมื่อเดือน มกราคม ก็บริจาคไม่ได้ แต่ตั้งใจมาบริจาคจริง ๆ เสียความรู้สึกเหมือนกัน แต่คนตรวจเลือดบอกว่าเลือดลอย ตรวจถึง 2 ครั้ง นอนก็ปกติ ไม่ได้ทานยามาตอนเช้าด้วย และก็ไม่ได้ทานกาแฟ นอน 6 ชั่ว โมง
แต่ก่อนหน้านั้นไม่ใช่ไม่อยากบริจาค แต่ไปตรวจเลือดสำหรับบริจาคมาเป็น 10 ๆ ครั้งแล้ว แต่บริจาคไม่ได้ เพราะเลือดลอย ทั้ง ๆที่เรามีน้ำหนักได้ เพราะอะไรค่ะ
ขอขอบคุณอาจารย์อุไรวรรณ (uraiman) และท่านผู้อ่านทุกท่าน...
- ขอแสดงความยินดีที่คุณอุไรวรรณไม่กลัวความสูง...
- คนที่กลัวอะไรไปหมดไม่ใช่จะมีอะไรดี เพราะทำอะไรก็จะงุ่มงาม เงอะงะ
สหายธรรม...
- สหายธรรมที่ผมรู้จักจะชอบทำงานบุญไม่เหมือนกัน
- สามีภรรยาคู่หนึ่ง (ท่านหนึ่งเป็นคนแพร่) มีฝีมือระดับชาติในการปิดทองพระทั่วไทย...
- ท่านทำงานธนาคาร ปิดทองวันหยุดถวายเป็นพุทธบูชา
เดินสาย...
- ท่านว่า ถ้าสนใจจะเดินสายปิดทองพระก็ไปร่วมได้...
- ยิ่งถ้าชอบปีนป่ายจะให้สิทธิ์พิเศษในการปิดทององค์พระขนาดใหญ่ทั่วไป
- งานบุญอย่างนี้ผมไม่กล้าครับ... เพราะกลัวความสูง ถ้าไม่กลัวคงจะได้บุญทั่วไทยทีเดียว
Blog Tag...
- พวกส่ง BloG TaG นี่ว่าร้ายแล้ว... พวก "ทวงหนี้ BloG TaG" ส่งคำถามไปทวงให้เขียนยิ่งร้ายกว่า
- ไม่ทราบว่า เรื่อง(BloG TaG)นี้... เราจะฟ้องท่านศาลปกครองดี หรือว่าร้องเรียนต่อท่านผู้ตรวจการรัฐสภาดี
- ขอให้อาจารย์ปลอดภัยจากพวกแก๊งค์ BloG TaG ครับ...
ขอขอบคุณ...
ขอขอบคุณ... คุณรัตติยาและท่านผู้อ่านทุกท่าน...
- ความกลัวนี่... บางทีถ้าเราวิ่งเข้าไปหามันก็ทำให้หายกลัวได้เหมือนกัน
- BloG TaG นี่... พอเขียนออกมาแล้วก็รู้สึกโล่ง พ้นทุกข์พ้นโศกกับมันเสียที
- หวังว่า คงไม่มีใครคิดวิธีทำลายปอด(แหก)แบบใหม่ๆ ขึ้นมาอีก...
ขอขอบคุณ...
ขอขอบคุณ... คุณมะปรางเปรี้ยวและท่านผู้อ่านทุกท่าน...
- ขอขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียน และให้กำลังใจ
- สังคม Go2know ช่วยเหลือ เกื้อกูล และสนับสนุนกัน... ทำให้กล้าเปิดเผยความกลัวออกมา
- ธรรมชาติของผมจะหนักไปทางขี้ขลาดตาขาวอะไรทำนองนี้...
บางที...
- บางทีการเปิดเผยทำให้เรา "รู้จัก" ตัวเรา และคนรอบข้างมากขึ้น
- อย่างน้อย... ผมก็ได้รู้ว่า เราอยู่ท่ามกลางคนดี และคนทำดีจำนวนมากทีเดียว
ขอขอบคุณครับ...
ขอขอบคุณ คุณ Aj Kae และท่านผู้อ่านทุกท่าน...
- อือม์... เรื่อง "หวัด" นี่ก็เป็นอีกเรื่องที่ผมกลัวครับ
- นอกจากการออกกำลัง และอาหารที่ดีแล้ว การล้างมือช่วยได้มาก
หวัด...
- เนื่องจากเชื้อหวัดมักจะปนเปื้อน (contamination) มากับมือคนไข้ (เช็ดน้ำมูล ปิดปากเวลาไอ-จาม ป้ายตา-จมูก... เลยเปื้อนมือ
- เวลาเราจับโน่นจับนี่ เช่น ลูกบิดประตู ฯลฯ จะได้รับเชื้อหวัดไปแทบทุกวัน
พกพา...
- ลองพกเจลแอลกอฮอล์ และสบู่ก้อนเล็กๆ (มีขายก้อนละประมาณ 1 บาท)...
- สบู่ก้อนเล็กนี่ทิ้งไว้ให้คนอื่นใช้ต่อได้เลย ได้บุญด้วย
ขอขอบคุณครับ...
ขอขอบคุณอาจารย์ paew และท่านผู้อ่านทุกท่าน...
- จริงอย่างที่อาจารย์ว่าครับ... หมอกลัวผีกันหลายคน
- คนไทยส่วนใหญ่คงจะกลัวผีกันไม่มากก็น้อย เพราะผู้ใหญ่มักจะหลอกไว้ตั้งแต่เด็ก
หน้าหนาว...
- หน้าหนาวนี่ผมก็คันขา คันหน้าแข้งเหมือนกัน...
- วิธีง่ายๆ คือ
(1). ถูสบู่ให้น้อยลง เช่น ไม่เกินวันละ 1 ครั้ง ฯลฯ... หน้าหนาวผมจะไม่ถูสบู่ที่ขาเลย ถือว่า แชมพูและน้ำสบู่จากส่วนอกย่อมจะไหลผ่านขามากพอแล้ว
(2). ใช้สบู่เหลว เพราะจะช่วยลดเวลา "สัมผัส (contact time)" ทำให้สูญเสียไขมันผิวหนังน้อยลง
(3). ทาโลชั่น หรือน้ำมัน... เพื่อป้องกันผิวแห้ง
(4). ลดการเกา... เรื่องนี้ไม่เคยบอกใครมาก่อนเลยว่า ผมบังคับใจตัวเองไม่ให้เกาไม่ได้ (ทั้งที่รู้ว่า การเกาทำให้คันเพิ่มขึ้นต่อไปประมาณ 24 ชั่วโมง)
(5). ทานยาแก้คัน (antihistamine) เช่น คลอเฟนิรามีน ฯลฯ เป็นครั้งคราว
ขอขอบคุณครับ...
ตามมาอ่านค่ะ : )
ขนาดเป็นบันทึก blog tag อ่านแล้วยังได้ความรู้มากมาย ขอบคุณมากๆเช่นเคยค่ะ
ขอขอบคุณอาจารย์ wwibul และท่านผู้อ่านทุกท่าน...
- ผมเชื่อว่า พวกเราไม่ได้คิดจะแกล้งกัน หรือคิดจะเสพสุขบนความทุกข์ของคนอื่นบน Go2know
- ทว่า... พวกเราเข้ามาเรียนรู้ร่วมกัน เป็นคล้ายพี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆ กันทำนองนี้
BloG TaG...
- เราพลิกวิกฤตเป็นโอกาสได้เช่นกัน...
- เมื่อเราได้เปิดเผยจุดอ่อน หรือความอ่อนแอของเราออกไปบ้าง...
- เรามักจะรู้จัก และเรียนรู้ตัวเองจากภายในได้ดีขึ้น
- ขณะเดียวกันจะเกิดกระบวนการเรียนรู้ที่จะเห็นอกเห็นใจคนอื่นมากขึ้น เพราะคนส่วนใหญ่ย่อมมีทั้งความแข็งแรง และความอ่อนแอปนกันไป
ครั้งหนึ่ง...
- จิตแพทย์ท่านหนึ่งติดตามดะไล ลามะไปอินเดีย...
- แท็กซี่อินเดียโกง > จิตแพทย์โกรธแท็กซี่ แถมยังโกรธท่านดะไล ลามะอีก "ที่ไม่รู้จักโกรธ"
- วันหลังจิตแพทย์ถามท่านดะไล ลามะว่า ทำไมท่านไม่โกรธ
- ท่านดะไล ลามะบอกว่า ถ้าเรา "นั่ง" เข้าไปในจิตใจแท็กซี่... (คล้ายการ "เอาใจเขามาใส่ใจเรา")
- ท่านมองว่า ชีวิตเขาเกิดมาจน แข่งขัน และอยากได้เงิน... เมื่อมีคนต่างชาติเข้ามาย่อมเป็นโอกาสสำหรับเขา
- คิดแล้วจะเกิดความเห็นอกเห็นใจ... ความโกรธจะลดลง
มกราคม 50...
- ผมถือโอกาสไปท่าขี้เหล็ก พม่า 2 ครั้ง เนื่องจากโรงพยาบาลจัดไปอบรมที่เชียงราย...
- คนขายของที่นั่นดูท่า "ตื๊อ" จะขายให้ได้ในสายตาคนไทย ทำให้น่ารำคาญ
ตะกร้า...
- ทว่า... ถ้าเรามองตัวเลขในตะกร้า (ทุกคนต้องใช้ตะกร้า มีผ้าสะพายไหล่ไขว้ และมีป้ายด้านหน้าแบบเดียวกัน)จะเห็นบางคนมีลำดับมากถึง '282'
- นั่นหมายความว่า ตลาดเล็กๆ ที่นั่นมีพ่อค้า แม่ค้าหมุนเวียนกันไปขายของถึง 282 เจ้า
ทุกเจ้า...
- แม่ค้าพ่อค้าแทบทุกเจ้าขายของคล้ายๆ กัน... เริ่มจากไวอะกร้าแผง 4 เม็ด บุหรี่ เครื่องโกนหนวดไฟฟ้า เครื่องชี้กระดานเลเซอร์(แสงเป็นจุดแดง) ถ่านไฟฉาย... อะไรทำนองนี้
- แย่งกัน...
- แย่งกัน
- เลยยิ้มไม่ค่อยออก
- ไปรอบสองเลยถือโอกาสถามแม่ค้าว่า จ่ายค่า "ตะกร้า" วันละเท่าไหร่
- "สิบบาท" แม่ค้าตอบอย่างนั้น... วันละสิบบาทนี่เกิดขายไม่ได้ก็แย่เลย ถ้าเข้าใจจะเกิดความเห็นอกเห็นใจไม่มากก็น้อย
ขอขอบคุณครับ...
ขอขอบคุณอาจารย์ Ranee (คงเป็นคำอินเดีย = ราชินี) และท่านผู้อ่านทุกท่าน...
- ปัญหา "เลือดลอย" ที่สภากาชาด และทางเชียงใหม่ศึกษาพบว่า 40% มาจากการขาดธาตุเหล็ก...
คนไทย...
- คนไทยที่กินอาหารทั่วไปได้รับธาตุเหล็กไม่พอ.. จำเป็นต้องเสริมกันนิดหน่อย
(1). ผู้ชายต้องกินยาบำรุงเลือดที่มีธาตุเหล็กเพิ่มประมาณ 15 เม็ดต่อรอบบริจาคเลือด
(2). ผู้หญิงต้องกินยาบำรุงเลือดประมาณ 30 เม็ดต่อรอบบริจาคเลือด (เนื่องจากมีประจำเดือน ตั้งครรภ์ เสียเลือดตอนคลอดลูก และให้นมลูก)
มังสวิรัติ...
- ท่านที่ทานมังสวิรัติมีโอกาสขาดธาตุเหล็กเพิ่มขึ้น และอาจจะขาดวิตะมินบี 12 ด้วย
- วิธีง่ายๆ คือ ทานยาบำรุงเลือดที่มีธาตุเหล็ก และวิตะมินบี 12 เพิ่ม...
- ครั้งละ 1 เม็ด วันละ 3 ครั้ง จะก่อนหรือหลังอาหารก็ได้ (หลังอาหารจำง่ายกว่า)
- ส่วนใหญ่มักจะบริจาคเลือดได้ภายใน 1 เดือน
ถ้าเลือดยังลอยอีก...
- ถ้าเลือดยังลอยอีกน่าจะลองเจาะเลือดดูว่า เป็นโรคเลือดจางพันธุกรรม เช่น ธาลัสซีเมีย ฯลฯ หรือไม่
- ถ้าเป็นธาลัสซีเมีย.. การกินวิตะมินกรดโฟลิค (folic acid) ช่วยให้ระดับเลือดเพิ่มขึ้น แข็งแรงขึ้น แต่ระดับเลือดมักจะต่ำเกิน ทำให้เลือดลอย
- ถ้าเป็นธาลัสซีเมีย... ไม่ควรกินยาบำรุงเลือดที่มีธาตุเหล็ก
ขออนุโมทนา...
- ขออนุโมทนาในกุศลเจตนาของอาจารย์ Ranee...
- ถ้าเป็นไปได้... เรียนเสนอให้ทางมหาวิทยาลัยจัดกิจกรรมบริจาคเลือดเป็นประจำ
- เรื่องนี้จะเป็นเกียรติ เป็นศักดิ์ศรี และเป็นการสร้างชื่อให้มหาวิทยาลัยในระยะยาว...
- สาธุ สาธุ สาธุ
ขอขอบคุณอาจารย์มัทนา และท่านผู้อ่านทุกท่าน...
- ขอขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียน และให้กำลังใจ
ขอขอบคุณครับ...
ขอบพระคุณคุณหมอมากเลยค่ะเป็นความรู้ใหม่ ๆ ที่เพิ่งจะรู้ ว่าต้องกินยาบำรุงเลือด แต่กินได้แต่แบบเม็ด เขาบอกว่ากินยาบำรุงเลือดแล้วจะอ้วนจริงไหมค่ะ
จริง ๆ แล้วกินมังสวิรัติแต่ทานแบบอาหารอินเดีย ซึ่งมีพวกแกงถั่ว เคยไปตรวจร่างกาย ไม่ขาดธาตุเหล็กนะคะแต่ก็ไม่แน่คะเพราะตรวจนานแล้ว อยากรู้เรื่องวิตามิน Eนะคะ ลืมบอกว่า อาจเป็นเพราะเลือดน้อยได้ใช่ไหมค่ะ เพราะพอหนาวมือจะเย็นมาก หนาวง่ายคะ เมื่อก่อนไม่เป็น
ขอความรู้เพิ่มเติมค่ะ
ขอขอบคุณอาจารย์ Ranee และท่านผู้อ่านทุกท่าน...
- ก่อนอื่นขอแสดงความยินดีที่ทานอาหารเอเชีย เช่น แกงถั่ว ฯลฯ
- แกงเอเชียมีสมุนไพร เช่น ผงกะหรี่ ฯลฯ ซึ่งน่าจะมีส่วนช่วยป้องกันสมองเสื่อมในคนสูงอายุ
- ถั่วมีเส้นใย(ไฟเบอร์)ชนิดละลายน้ำสูง ช่วยดูดซึมโคเลสเตอรอล
ยา...
- ยาบำรุงเลือดไม่เป็นเหตุโดยตรงที่ทำให้อ้วน...
อย่างไรก็ตาม...
- ท่านที่บริจาคเลือดบางท่านอาจเข้าใจผิด คิดว่า เสียเลือดแล้วต้องทานอะไรชดเชยมากๆ หรือบางท่านหลังบริจาคเลือดจะมีช่วง "หิว" มากขึ้นประมาณ 7 วัน
- ถ้าไม่ติดเบรคไว้บ้าง กินมากเกิน.... อาจจะอ้วนได้
การตรวจร่างกาย...
- การตรวจร่างกาย หรือการตรวจสุขภาพส่วนใหญ่จะใช้เกณฑ์มาตรฐาน "ต่ำ" กว่าการบริจาคเลือด
- ตัวอย่างเช่น ค่าฮีโมโกลบิน (hemoglobin / Hb) หรือโปรตีนขนส่งออกซิเจนในเม็ดเลือดแดง ฯลฯ
ค่าปกติ...
- ค่าปกติสำหรับประชากรทั่วไปมักจะให้ค่า 10 (mg/dl) เป็นค่าปกติ... แข็งแรงดี + ไม่ป่วยอะไรนี่
- ทว่า... ถ้าจะบริจาคเลือด นิยมใช้เกณฑ์สูงกว่านั้น (ค่า 10 บริจาคไม่ได้...)
(1). ผู้ชายต้อง 13 ขึ้นไป
(2). ผู้หญิงต้อง 12 ขึ้นไป
วิตะมินอี...
- แนะนำให้อ่านบันทึกเรื่อง "อาหารอะไรมีวิตะมินอีสูง"....
- [ Click - คลิกที่นี่ - Click ] หรือที่นี่... http://gotoknow.org/blog/health2you/66707
เชียร์...
- เชียร์ให้อาจารย์และท่านผู้อ่านบริจาคเลือดครับ... สาธุ สาธุ สาธุ
เรียน คุณหมอวัลลภ
ขอบคุณนะคะ ที่ถ่ายทอดเรื่องราว และข้อคิดดี ๆ ให้ได้รับทราบ
หนูว่า ความลับข้อ 5 ของคุณหมอ หายไปแล้วนะคะ
ด้วยความเคารพ
ขอขอบคุณ... คุณรัตติยาและท่านผู้อ่านทุกท่าน...
- จริงครับ...
- คนเรามักจะกลัวอะไรต่อมิอะไรเกินจริง พอเปิดเผย หรือไปพบกับอะไรที่เรากลัวเข้าจริง... บ่อยครั้งก็หายกลัวไปเลย
BloG TaG...
- คนส่วนใหญ่คงจะสนุกกับเกมส์นี้มากทีเดียว
- คนขี้กลัวอย่างผมคงจะมีน้อย...
ว่าแต่ว่า...
- คุณรัตติยาโดน BloG TaG โจมตีแล้วหรือยังครับ...
เรียนถามคุณหมอ
สวดพระปริตร เพื่ออะไรคะ หนูจำความหมายของบทสวดนี้ไม่ได้แล้ว แต่ยังจำบทสวดได้
***หนูก็กลัวโดนBlog Tag เหมือนกัน แต่พอโดนแล้วก็สนุกดีค่ะ...เหมือนคนเค้ามาคุยด้วยเยอะขึ้น ที่สำคัญเป็นคนภูมิลำเนาเดียวกัน....สนุกไปอีกแบบค่ะ...
- มาตามชื่อบันทึกน่ะค่ะ ถ้าอาจารย์ก่อตั้งสมาคมคนกลัวผี พี่เม่ยขอสมัครด้วยคนนะคะ
- ข้อสุดท้าย ตกลงอาจารย์กลัว blog tag หรือว่ากลัวคนที่ส่งคะ...ยิ้ม..ยิ้ม...
ขอขอบคุณ... คุณ Som O Way (คงจะเป็น "ส้มโออะไรทำนองนี้) และท่านผู้อ่านทุกท่าน...
- พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงพระปริตรธรรม เพื่อคุ้มครอง ป้องกันอันตรายต่างๆ และอนุญาตให้สวด สาธยาย บริกรรมเป็นกรรมฐานได้...
- ตัวอย่าง เช่น กรณียเมตตสูตร... เพื่อเจริญเมตตา เพื่อป้องกันอันตรายจากอมนุษย์ต่างๆ
เรียนเชิญ...
- เรียนเชิญดาวน์โหลดพระปริตรธรรมจากวัดท่ามะโอฟรีที่นี่
- [ Click - โปรดคลิก - Click ] หรือที่นี่... http://www.wattamaoh.com/home/download.php
จริงครับ...
- ตอนแรกผมกลัวไว้ก่อนเลย... เจ้า BloG TaG นี่
- คิดว่า คงจะเดือดร้อน หรือซวยแล้วเรา
- พอเขียนเข้าไปจริงๆ ไม่เห็นมีใครมาซ้ำเติมเลย มีแต่ท่านผู้อ่านเข้ามาให้กำลังใจ เลยหายกลัวเลย
ขอขอบคุณพี่เม่ยและท่านผู้อ่านทุกท่าน...
- รีบเรียก "พี่" เลย จริงๆ ไม่รู้ใครเป็นพี่เป็นน้อง
กลัวผี...
- เรื่องกลัวผีนี่... หายกลัวไปเยอะแล้วครับ
- ลองอ่านในข้อคิดเห็นดูจะพบความไม่ลับ... เรื่องของเรื่องคือ เห็นผีมาขอส่วนบุญแล้วหลายครั้ง
กลัว BloG TaG...
- ผมเป็นคนออกไปทางขี้ขลาดตาขาว + ขี้กลัว
- ความจริงก็กลัวทั้งเจ้า BloG TaG + กลัวคนส่ง + กลัวคนอ่าน + กลัวคนให้ข้อคิดเห็น... กลัวไปหมด
Go2Know...
- สังคม Go2know ช่วยเหลือ เกื้อกูล สนับสนุน ส่งเสริมซึ่งกันและกัน ทำให้ BloG TaG ไม่น่ากลัวอย่างที่คิด
- นอกจากนั้นยังทำให้พวกเราได้รู้จักกันด้วย เช่น ผมได้ยินชื่อเสียง "พี่เม่ย" มานานแล้ว เพิ่งเห็นภาพ และได้แลกเปลี่ยนอะไรๆ กัน
ขอขอบคุณครับ...
สวัสดีค่ะอ.หมอวัลลภ
ชอบ blog tag ของอาจารย์มากเลยค่ะเพราะทำให้เบิร์ดนึกถึงความกลัวของตัวเองขึ้นมาได้ทั้งกลัวความสูง ..กลัวการสอบ และก็สวดพระปริตรเหมือนกัน อ่าน blog tag ของอาจารย์แล้วมีความสุขมากเลยค่ะ ..
ขอขอบคุณ... คุณเบิร์ดและท่านผู้อ่านทุกท่าน...
- ขอขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียน และให้กำลังใจ
- ผมเองก็มีความสุขที่ได้รับกำลังใจจากคุณเบิร์ดและท่านผู้อ่านครับ...
ขออนุโมทนา...
- ขออนุโมทนาที่สวดพระปริตร เพื่อเจริญกุศล เช่น เมตตา (เช่น กรณียเมตตสูตร ฯลฯ) ระลึกถึงพระคุณของพระพุทธ-พระธรรม-พระสงฆ์ (เช่น อาฏานาฏิยปริตร ฯลฯ) ฯลฯ
เรียนเชิญ...
- เรียนเชิญดาวน์โหลดพระปริตรธรรม (ฟรี + ได้บุญถ้าสวด / สาธยาย / พิจารณา) ได้ที่นี่...
- [ Click - โปรดคลิก - Click ] หรือที่นี่... http://www.wattamaoh.com/home/download.php
ขอขอบคุณ...
- อาจารย์หมอคะ ... หนูพึ่งได้เข้ามาอ่านบันทึกนี้วันนี้เพราะเมื่อวานอินเตอร์เน็ตของพิษณุโลกมีปัญหาทั้งวัน
- ได้อ่านแล้วเชื่อว่าความเครียดจากการสอบ และการเรียนมีผลต่อร่างกายและสุขภาพจิตค่อนข้างสูงมากค่ะ
- ดูได้จากนิสิตนักศึกษาบางทางเครียดจากเรื่องเรียนจนถึงขั้นฆ่าตัวตาย
- แต่สำหรับตัวหนูเองก็จะพยายามเท่าที่กำลังจะมีในขณะนั้นค่ะ จะได้หรือไม่ได้บางทีก็คิดปลอบใจตัวเองว่าขึ้นอยู่กับบุญ-กรรมค่ะ
- กราบขอบพระคุณอาจารย์หมอสำหรับกำลังใจที่ส่งมาเชียร์หนูค่ะ หนูขอน้อมรับด้วยใจค่ะ
- อาจารย์หมอคะ หัวหน้าแก๊ง Blog tag เนี่ย ถ้าหนูจำไม่ผิดน่าจะเป็นอาจารย์จันทวรรณ มอ.ค่ะ .ยิ้ม . ยิ้ม . เผื่ออาจารย์จะมีข้อมูลยื่นต่อศาลปกครองหรือร้องเรียนต่อท่านผู้ตรวจการรัฐสภา . แซวเล่นนะคะ . (ด้วยความเคารพอาจารย์ทั้ง 2 ค่ะ) ยิ้ม . ยิ้ม .. อีกครั้ง
- นี่ถ้าท่านอาจารย์จันทวรรณเข้ามาอ่านเจอคงยิ้มแก้มป่องแน่เลยค่ะ
อาจารย์หมอวัลลภค่ะ เหนื่อยไหมค่ะ สงสารอาจารย์จังเลยค่ะที่แฟนๆ เยอะ และอาจารย์ก็น่ารักมากมากตอบให้ทุกๆ คนนะค่ะ
ขอให้ trip ศรีลังกาเต็มไปด้วยความสุขนะค่ะ หลายคนคงคิดถึงอาจารย์แน่นอนค่ะ รวมทั้งดิฉันด้วยค่ะ จริงๆ นะค่ะ :)
ขอขอบคุณอาจารย์เจนจิตและท่านผู้อ่านทุกท่าน...
- ขอเชียร์ให้อาจารย์สอบผ่าน และสอบได้ดีกว่าที่ตั้งใจไว้... จะได้พ้นทุกข์ พ้นโศกจากการสอบเสียที
BloG TaG...
- BloG TaG ทำให้พวกเรารู้จักกัน เห็นอกเห็นใจกันมากขึ้น...
- อย่างน้อยผมก็ได้รู้ว่า คนอื่นก็เป็นโรคปอด(แหก)กันหลายคนเหมือนกัน
ขอขอบคุณครับ...
ขอขอบคุณอาจารย์จันทวรรณและท่านผู้อ่านทุกท่าน...
- ขอขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียน...
- ตอนแรกกลัว BloG TaG แทบแย่
- ตอนนี้กลัวน้อยลงไปเยอะแล้ว
ศรีลังกา...
- ทริปศรีลังกา 20-27 กุมภาพันธ์นี้เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ได้ไปศรีลังกา...
- ศรีลังกาเป็นที่ที่ผมได้ยินเสียงจากสหายธรรม และท่านที่ไปมา 100% ว่า "ดีมากๆ เลย"...
ศรีลังกา...
- ที่นั่นคงจะได้ไปกราบพระบรมสารีริกธาตุ เช่น พระเขี้ยวแก้ว ฯลฯ กราบสถานที่ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จจาริกไป ระลึกถึงแผ่นดินที่บางยุคสมัยพระอรหันต์นั่งเต็มอาสนะ (ที่นั่ง) และระลึกถึงพระคุณของอรรถกถาจารย์ (ท่านผู้เรียบเรียงคำอธิบายพระไตรปิฎก โดยเฉพาะท่านพระพุทธโฆษาจารย์ชาวพุทธคยาที่ไปแปล และเรียบเรียงคัมภีร์ที่นั่น...)
- อยากไปมาก่อนหลายครั้ง
- ทว่า...ปี 2549 เห็นบล็อกของท่านอาจารย์ประพนธ์นำชมศรีลังกา... เลยตั้งความปรารถนาอย่างแรงว่า จะไปให้ได้ ไม่น่าเชื่อว่า จะเป็นจริงเร็วขนาดนี้
ขอขอบคุณครับ...
คุณแม่ของน้องบีเวอร์/ สพท.นนทบุรี เขต 2
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์หมอฯ
เห็นท่านแวะไปเยี่ยมทักทายบีเวอร์บ่อยๆ ขอบคุณท่านมากนะคะที่เป็นกำลังใจให้เยาวชนที่ประพฤติดี
ส่วนเรื่องกลัวผีของท่านนั้น ใครๆก็กลัวล่ะค่ะ
ตอนที่บีเวอร์อายุประมาณ 2 ขวบกว่าๆ เวลาประมาณ 2-3ทุ่ม ดิฉันมีธุระต้องเดินผ่านทางลัดที่มืด เงียบและข้างทางเต็มไปด้วยป่ากล้วย จึงอุ้มบีเวอร์กะว่าจะรีบๆเดินให้ผ่านไปเร็วๆ
สักครู่เจ้าหนูบีเวอร์ทำลายความเงียบขึ้นมาว่า แม่ แม่กลัวผีมั้ย เท่านั้นแหละ ดิฉันก็ใส่เกียร์ 5 เลย
เห็นไหมคะ เด็ก 2 ขวบก็กลัวผีเหมือนกันนา
- ขอให้ท่านมีความสุขมากๆ กับการเดินทางแล้วจะแวะมาเยี่ยมคารวะท่านใหม่นะคะ
ขอขอบคุณ... คุณแม่ของบีเวอร์ และท่านผู้อ่านทุกท่าน
- การมีลูกดีเป็นผลของบุญหลายๆ ประการทีเดียว โดยเฉพาะการทำบุญโดยเคารพ
- ใครแวะไปเยี่ยมเยียนบล็อกของผม ตีพิมพ์บันทึกผ่าน Go2know หรืออยู่ในชุมชน NUQAKM หรือ Go2No... ผมจะแวะไปเยี่ยมเยียน เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนครับ
อาจารย์...
- อาจารย์หมอบุญนำท่านกล่าวไว้ตอนผมเป็นนักศึกษาว่า "พ่อแม่ที่ดีสร้างลูกที่ดี ลูกที่ดีสร้างพ่อแม่ที่ดี"
- ท่านว่า ลูกที่ยิ้มแย้ม แจ่มใส ต้อนรับพ่อแม่ด้วยดีมีส่วนให้กำลังใจพ่อแม่ ทำให้พ่อแม่ที่ดีอยู่แล้วดียิ่งขึ้น
ขอขอบคุณครับ...
เรียนขอประทานโทษคุณหมอวัลลภด้วยที่ส่งเจ้า Blog-Tag มากวนใจ
แต่อ่านเรื่องราวคุณหมอแล้วก็สนุกดี ผมว่าข้อดีของ Blog-Tag มันช่วยละลายน้ำแข็งระหว่างบล็อกเกอร์ด้วยกัน
ขอขอบคุณ... คุณ Khun T และท่านผู้อ่านทุกท่าน
- ผมเป็นคนขี้กลัวครับ... มีเรื่องอะไรเข้ามาจะกลัวไว้ก่อน
- โทษของคุณไม่มี
- นี่ (BloG TaG) เป็นโอกาสดีที่พวกเราจะได้เข้ามา "รู้จัก" กัน เห็นอกเห็นใจกันมากขึ้น
ขอขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียน ให้กำลังใจ และให้ข้อคิดที่ดีครับ...
- โอ้วว! กว่าจะอ่านมาถึงบรรทัดสุดท้าย (สำหรับตอนนี้ เพราะอีกไม่นานคิดว่าจะยาวลงไปอีก) ต๊ะใช้เวลาไปพักใหญ่ ๆ เลยค่ะ แต่ก็อ่านรวดเดียวจบ เพราะชวนติดตาม เพิ่งเข้ามาในสังคม G2K ไม่นาน แต่ว่าได้อ่าน blog ของอาจารย์หมอมาหลาย blog แล้วนะคะ
- สำหรับต๊ะ เรื่องกลัวนี่ ต๊ะกลัวคนเก่ง กลัวอะไรที่เป็นวิชาการค่ะ แฮ เพราะคิดว่าตัวเองไม่เก่ง แล้วก็ไร้สาระ (ขนาดตอนเรียน ป.โท เป็นที่รู้จักของพี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ก็เพราะเก่งด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง อย่างเช่น เจ๊แกไม่ค่อยบาย(ภาษาใต้คือเพี้ยนๆ) เจ๊แกกินอะไรก็อร่อย จะนัดเจ๊เอาของกินเข้าล่อ เวลาเค้าติวกันเราก็ตาปรือบ้าง แอบกินขนมบ้าง แฮ! บ้าจัง) ตอนเด็กๆ นี่ขี้อายมากๆ ไม่บ้าแบบตอนนี้ ยิ่งกลัวคนเก่ง คนกล้า ตอนนี้ใช้วิธีแก้คือเข้ามาศึกษาเรียนรู้วิชาการจาก G2K ไงคะ .. เรื่องที่อาจารย์หมอกลัวต๊ะไม่ค่อยกลัว ที่ตรงกันก็คือกลัวการสอบนี่ล่ะค่ะ แต่ก็ทำตัวเองแท้ ๆ เพราะไม่อ่านหนังสือ สอบทีก็นั่งลุ้นว่าจะหมู่หรือจ่า ถ้าเอาคะแนนมาพล็อตกราฟ ก็คงจะได้กราฟที่ขึ้น ๆ ลง ๆ น่าตื่นเต้นดีค่ะ (-_- " )
ขอขอบคุณ... คุณ Tuta และท่านผู้อ่านทุกท่าน
- และแล้ว... ข้อคิดเห็นก็ยาวขึ้นอีก
- ยาวขึ้นอีก
คนเรา...
- คนเราคงจะไม่เก่งไปเสียทุกเรื่อง อย่างผมนี่สอบตกมาแล้วมากมาย...
- ขนาด มสธ. ยังได้จดหมาย "อย่างหนา" บ่อย คนที่สอบผ่านจะได้จดหมาย "อย่างบาง" ไม่เหมือนคนสอบไม่ผ่านจะได้จดหมาย "อย่างหนา" พร้อมหนังสือขอสอบใหม่
ขอขอบคุณครับ...
สวัสดีคุณหมอยวน ผมมาตามทางที่มีคนแนะนำ มาถึงที่นี่จึงได้รู้ว่า ผมก็กลัวเหมือนหมอยวนหลายอย่าง กลัวผีตั้งแต่เด็กจนเดี๋ยวนี้ก็กลัว
กลัวสอบ ข้อนี้ผมคิดว่าผมน่าจะโง่กว่าหมอยวน ไม่งั้นคงไม่ตกไปเรียนพร้อมหมอยวน ฮิๆๆ
หมอยวนปล่อยสายสวนเส้นเลือดสุนัขในห้องทดลอง แต่ผมนั่งดูน้องๆทำการทดลองแล้วลอกผลส่งอาจารย์ ฮิๆๆ
ขอขอบคุณอาจารย์หมอปานเทพ และท่านผู้อ่านทุกท่าน...
- ก่อนอื่นขอแสดงความยินดีที่ไม่มีโอกาสทำบาป เช่น ปล่อยเลือดน้องหมา ฯลฯ
- การไม่ทำบาปเสียเลยน่าจะเป็นการดีที่สุด... จะได้ไม่ต้องเสียใจในวันหลัง
สงกรานต์...
- วันนี้ (15 เมษายน 50) ...
- ขอส่งความปรารถนาในโอกาสปีใหม่ไทย (สงกรานต์)
- ขอให้อาจารย์ หรือรุ่นพี่มีความสุข ความเจริญโดยธรรมทุกๆ ประการครับ
ขอขอบพระคุณ...