ชีวิตที่พอเพียง : 216. เที่ยวกาญจนบุรี


         เมื่อ ๓๐ ปีก่อนผมไปเที่ยวกาญจนบุรีบ่อย     ตอนนั้นถนนนอกเมืองส่วนใหญ่เป็นถนนลูกรัง     ที่ไปบ่อยก็เพราะพี่เขยเป็นนายทหาร และไปทำงานด้านการฝึกทหารสำหรับไปรบที่เวียดนาม     พี่เขยซึ้อที่และสร้างบ้านไว้ที่นั่น     เราจึงไปเที่ยว พักผ่อน โดยมีที่พักฟรี

        ที่จริงราวๆ พ.ศ. ๒๕๐๖ ตอนเป็นนักศึกษาแพทย์ปี ๒    เพื่อนชื่อชวลิต ภัทราชัย (ถึงแก่กรรมหลายปีแล้วด้วยโรคหัวใจวาย จากหลอดเลือดหัวใจตีบตัน) จัดทัวร์     ไปกันหลายคนโดยนั่งรถไฟไปกาญจนบุรี     ไปขอนอนที่บ้านแพทย์รุ่นพี่ที่ รพ. กาญจนบุรี   แล้วเช่ารถบ้าง เรือหางยาวบ้าง ไปเที่ยวน้ำตกเขาพัง (ไทรโยคน้อย)  น้ำตกไทรโยค  น้ำตกเอราวัณ  ถ้าละว้า  ล่องแควน้อย     ตอนหนุ่มๆ เที่ยวแบบนี้สนุกมาก     โดยอาศัยความสามารถพิเศษของเพื่อนเป็นคนจัดการ      ผมจัดอะไรไม่เป็นเลย     เป็นลูกทัวร์ได้อย่างเดียว

         จำได้ว่า ช่วงหนึ่งเช่าเรือหางยาวล่องแม่น้ำ      ผมไม่เคยเห็นแม่น้ำที่ตลิ่งสูงชัน เป็นชะง่อนผาแบบตั้งฉากมาก่อน     รู้สึกประทับใจในความสวยงามและแปลก     เราไปค่ำกลางทาง คุณลุงคนขับเรือบอกว่าขับเรือกลางคืนมืดอันตราย     อาจไปโดนหินเรือล่ม     เราจึงแวะพักนอนกลางทาง โดยไปขออาศัยนอนบนแพริมน้ำของชาวบ้านซึ่งไม่รู้จักกันเลย      ชวลิตผู้ช่างเจราจาและท่าทางยิ้มแย้มน่าเอ็นดูเข้าไปเจรจาครู่เดียวก็สำเร็จ     เราไม่ใช่แค่ได้พักฟรี แต่ได้รับเลี้ยงอาหารเย็นจากชาวบ้านป่าผู้อารีด้วย     เราได้ตอบแทนโดยมองอาหารกระป๋องที่เราเตรียมมาเป็นการตอบแทน     เข้าใจว่าอาหารกระป๋องเป็นสิ่งแปลกสำหรับชาวบ้านในสมัยนั้น     เขาจึงชอบใจที่เรามอบของแปลกแก่เขา     ตอนนั้นเข้าใจว่าโรงงานอาหารกระป๋องมีอยู่ที่เดียวในประเทศไทย     คือโรงงาน อสร. (อาหารสำเร็จรูป) ที่ราชบุรี  

        ผมได้เล่นน้ำตกเสียช่ำ ทั้งน้ำตกเขาพัง  ไทรโยค และเอราวัณ     เข้าใจว่าเราไปนอนค้างคืนที่บริเวณน้ำตกเขาพังด้วย     และการเดินทางไปน้ำตกเอราวัณจะต้องเดินไกลมาก     แต่พอไปเห็นความงดงามแล้วก็หายเหนื่อย

         ระลึกชาติไปไกล    ต้นเหตุอยู่ที่ เมื่อวันที่ ๒๐ ม.ค. ๕๐ สภามหาวิทยาลัยมหิดล     จัดการประชุมสัญจรไปที่มหาวิทยาลัยมหิดล กาญจนบุรี     ซึ่งตั้งอยู่ที่อำเภอไทรโยค  ต. ลุ่มสุ่ม     ห่างตัวเมืองกาญจนบุรี ๕๐ กม.    ผมชวนสาวน้อยไปด้วย     ขับรถออกจากบ้านที่ปากเกร็ดข้ามสพานพระราม ๔    ออกไปทางถนน ๓๕๕ ไปสู่ถนนกาญจนาภิเษก     ไปยูเทิร์นเพื่อไปทางสุพรรณบุรี  ขับไป ๒๐ ก.ม. ก็เลี้ยวซ้ายสู่ถนนไปลาดหลุมแก้ว - กำแพงแสน - พนมทวน    ถนนบางช่วงอยู่ระหว่างก่อสร้าง    จากพนมทวนวกเข้ากาญจนบุรี     ออกไปไทรโยคทางถนนเลี่ยงเมือง     เราใช้เวลา ๒ ชม. ก็ถึงตัวจังหวัดกาญจนบุรี      และถึงโรงแรมริเวอร์แคว วิลเลจ (ซึ่งอยู่เลยมหาวิทยาลัยมหิดล กาญจนบุรีไปอีก ๒๐ ก.ม.) เวลา ๑๑.๔๐ น.
       
         ระหว่างทางไปไทรโยคเราผ่านบริเวณงานแสดงสินค้าผลิตภัณฑ์เมล็ดพันธุ์ของบริษัทเจียไต๋      มีชาวบ้านมาออกร้านขายไม้ดอกไม้ประดับเรียงรายข้างถนน     มีร้านขายอาหาร ผักผลไม้     ผมเร่เข้าไปดูที่ร้านข้าวหลามแม่ปราณี     ดูท่าทางน่ากิน จึงเข้าไปคุย    ได้ความว่าตั้งแต่ได้เป็นสินค้า OTOP ก็แทบไม่ได้เผาขายที่บ้าน    จะได้รับเชิญไปออกร้านตามงานต่างๆ ไม่ขาดช่วง    เป็นการยืนยันว่า ไม่ว่าจะทำอะไร ขอให้ทำให้ดีที่สุด ก็จะมีชีวิตที่ดีได้เสมอ     ผมซื้อมา ๒ กระบอก ๕๐ บาท    เอามากินบนรถ อร่อยจริงสมเป็นสินค้า OTOP

         ระหว่างทางมีป้ายโฆษณาไส้อั่ว     ที่บ้านผมทั้งเมียและลูกชอบกินไส้อั่ว     ส่วนผมนั้นกินไม่เลือก (เฉพาะอาหารนะครับ ไม่เกี่ยวกับเรื่องผิดกฎหมาย)     เทวดาดลใจให้เราแวะเข้าไปที่ร้านไส้อั่วคุณนงเยาว์ ที่ท่าเสา ทางไปโรงแรม    ซื้อไส้อั่ว ไก่ย่าง และข้าวเหนียวนึ่ง เป็นเสบียงอาหารเที่ยงที่โรงแรม     อร่อยมาก      ตอนหลังจึงรู้ว่าไส้อั่วคุณนงเยาว์มีชื่อที่สุด    เราซื้อกาแฟ (สด) เย็น ใส่แก้วพลาสติก จากร้านไส้อั่วคุณนงเยาว์  ราคา ๓๕ บาทไปกินด้วย พบว่าอร่อยสมราคา

          เราได้พักที่อาคารริมน้ำ ห้อง ๗๑๓ วิวสวยมาก     ตอนเช้าวันที่ ๒๑ ผมได้ถ่ายรูปแดดส่องหินผาของตลิ่งฝั่งตรงกันข้ามกับห้องพัก     เป็นศิลปกรรมธรรมชาติที่งดงาม     มาคราวนี้ผมได้ภาพถ่ายพระอาทิตย์ตก ถ่ายจากห้องประชุมของอาคารบริหารฯ ระหว่างกำลังประชุมสภามหาวิทยาลัย ครั้งที่ ๓๙๖     และได้ภาพพระอาทิตย์ขึ้น ถ่ายจากโรงแรม     และได้วิวต้นไม้สวยๆ เอามาฝาก   

         จังหวัดกาญจนบุรี มีสถานที่ท่องเที่ยวมาก  และหลากหลาย  น่าไปเที่ยวมาก    โรงแรม ริเวอร์แคว วิลเลจ สถานที่สวยงาม มีคนมาพักคับคั่ง ทั้งคนไทยและคนต่างชาติ     ตอน ๓ ทุ่มวันที่ ๒๐ ม.ค. ผมเห็นเด็กญี่ปุ่นอายุ ๖ - ๘ ปีเกือบ ๑๐๐ คนเดินลงจากรถบัสเข้าโรงแรม     ตัวโรงแรมอยู่ริมแม่น้ำแควน้อย (ไทรโยค) เข้าจากถนนไปประมาณครึ่งกิโลเมตร โดยตอนใกล้ถึงต้องขับรถลงเขา ถนนพับข้อศอก และชันมาก

         ขากลับกรุงเทพในวันที่ ๒๑ ม.ค. ๕๐ หลังจากชมวิทยาเขตกาญจนบุรี     เรามาแวะชม เจียไต๋แฟร์ 2007 แสดงพันธุ์ผักผลไม้และดอกไม้นานาชนิด     แล้วผมแยกกลับ ไม่ได้ตามรถบัสไปกินอาหารเที่ยงแถวสะพานข้ามแม่น้ำแคว     เรากลับทางเก่า ผ่านท่ามะกา  บ้านโป่ง  นครปฐม  แล้วหลงไปทางนครชัยศรี  วกมาออกถนนบรมราชชนนี  ขึ้นทางยกระดับ  ไปออกสะพานกรุงธน  เพื่อให้สาวน้อยไปทำธุระ ก่อนกลับบ้าน    เราสรุปว่า เส้นทางขาไปดีกว่าขากลับ แม้เส้นทางจะยาวกว่า     ดีกว่าด้วย ๓ เหตุผล   (๑) ไฟแดงน้อยกว่ามาก  (๒) รถบรรทุกน้อยกว่า  (๓) รถที่แล่นช้า (มักเป็นปิ๊กอัพ) แต่ใช้เลนขวา น้อยกว่ามาก    ทำให้เส้นทางผ่านกำแพงแสนขับโดยใช้เวลาน้อยกว่า  และเหนื่อยน้อยกว่า                   

         ที่จริงในช่วงที่ผมทำงาน สกว. เราไปประชุมที่เมืองกาญจน์ทุกปี     บางปีหลายครั้ง แต่มักจะประชุมที่โรงแรมใกล้เมือง เช่น เฟลิกซ์  ผึ้งหวาน  หรือที่อื่นที่อยู่ไม่ไกลจากตัวเมืองมากนัก      และเมื่อเกือบ ๒๐ ปีก่อน ผมพาครอบครัวขับรถไปเที่ยวกาญจนบุรีแบบค่ำไหนนอนนั่น     ไปได้ห้องพักรับรองที่เขื่อนเขาแหลม     และไปถึงทองผาภูมิ สังขละบุรี และด่านเจดีย์สามองค์     ช่วงนั้นถนนและสถานที่พักไม่สะดวกอย่างในปัจจุบัน

                          

   ข้าวหลามแม่ปารณี สินค้า OTOP ผมแวะซื้อทั้งขาไปและขากลับ

                          

 เตาเผาข้าวหลามโดยใช้แก๊ส น่าจะมีการทำวิจัยเพื่อประหยัดพลังงาน

                          

                         ไส้อั่วคุณนงเยาว์ สุดอร่อย ที่ท่าเสา

                          

ไส้อั่วคุณนงเยาว์ บรรจุถุงสุญญากาศ เก็บได้นาน ๒ เดือน  ส่วนที่อยู่ในตู้คือไส้อั่วปิ้งแล้ว ท่อนละ ๒๐ บาท

                          

         พระอาทิตย์ตก ที่มหาวิทยาลัยมหิดล กาญจนบุรี

                          

                         พระอาทิตย์ขึ้น ที่ริเวอร์แคว วิลเลจ

                          

            เฟิร์นเกาะต้นไม้ที่ ริเวอร์แคว วิลเลจ งดงามมาก

                          

                                          ภาพทั้งต้น

                           

                    แสงเงาบนหินผา ความงามตามธรรมชาติ

                          

                                  อีกมุมหนึ่งของความงาม

                          

                      ความงามของแสงเงาบนใบไม้และกิ่งไม้

                          

                        อีกมุมหนึ่งของแสงเงาและธรรมชาติ

                                   

       ต้นไม้อันร่มรื่นสองข้างทางเข้าโรงแรมริเวอร์แคว วิลเลจ

                          

      ความร่มรื่นที่บริเวณอาคารเรียนรวม มหาวิทยาลัยมหิดล กาญจนบุรี

วิจารณ์ พานิช
๒๑ ม.ค. ๕๐

 

หมายเลขบันทึก: 77341เขียนเมื่อ 9 กุมภาพันธ์ 2007 10:19 น. ()แก้ไขเมื่อ 24 มิถุนายน 2012 00:59 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)
อยากไปเที่ยวมหาวิทยาลัยมหิดล กาญจนบุรีมากเลยครับ ดูจากรูปแล้วสวยมากครับ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท