Blog tag: ความลับ (รึเปล่า) 5 ข้อของโอ๋-อโณ
ได้รับการ tag มาจากสาวน้อยมหัศจรรย์คนแรกของ GotoKnow โดยไม่ทันตั้งตัวเลยค่ะ รู้สึกว่าตัวเองเล่าเรื่องตัวเองไป ทีละนิดทีละหน่อยเวลาเขียนบันทึก จนคิดไม่ค่อยออกว่าอะไรที่พี่น้องผองเพื่อนใน G2K น่าจะได้รู้อีก...เลยใช้เวลาคิดนาน...หน่อย ความจริงก็ไปตามอ่านของชาว G2K มาจนตาแฉะแล้วล่ะค่ะ สนุกเชียว สังเกตได้ว่าแต่ละบันทึกของ blog tag จะมีผู้อ่านเยอะมากเป็นพิเศษนะคะ แสดงอะไรทางจิตวิทยาของคนเราแน่เลยนะคะ ต้องขอให้คุณกะปุ๋มกับคุณหมอมาโนชมาเฉลยให้พวกเราเข้าใจกันด้วยเนาะ
ข้อแรก เอาเรื่องความกลัวก่อนนะคะ เป็นโรคกลัวความสูงอย่างแรง (รู้สึกจะมีเพื่อนหลายคนอยู่นะคะ อ่านแล้วก็ดีใจ ฮิ ฮิ) เคยลองพยายามที่จะสู้กับความรู้สึกนี้หลายๆครั้ง ก็ทำไม่ได้สักทีค่ะ เรียกว่ามองไม่ได้เลย จะขาสั่น ขยับไม่ได้ น้ำตาไหล บอกไม่ถูกว่ากลัวอะไร เพราะไม่ได้กลัวตายนะคะ โดดหอก็กล้าโดด (ถ้าให้หลับตา)
ข้อสอง เป็นคนทำกับข้าวไม่ได้เรื่องเลย และไม่ชอบทำ เพราะปรุงยังไงก็ไม่เคยพอดี นอกจากจะฟลุ้คจริงๆ และไม่ชอบชิมให้ใคร เพราะบอกรสไม่ค่อยถูก เวลาที่ต้องทำกับข้าวเอง (เพราะคุณพ่อบ้านไม่อยู่ ก็จะให้ลูกเป็นคนชิม)
ข้อสาม ชอบการฝีมือแทบทุกชนิด (ทั้งๆที่ไม่ดูเป็นหญิงๆเท่าไหร่) เรียนรู้การทำเองทุกอย่างจนสามารถสอนคนอื่นได้ด้วย ทำเป็นทั้งนิตติ้ง โครเชต์ แท้ต เย็บผ้า ตัดเย็บเสื้อผ้า ปักผ้า ทำครอสติช ร้อยลูกปัด มาคราเม่ งานสาน เปเปอร์มาเช่ พับกระดาษ ทำการ์ด 3D สะสมไหมพรมมาจากออสเตรเลียเต็มกระเป๋าเดินทาง เอาไว้ถักนิตติ้งหากมีโอกาส เวลาเบื่อๆอะไรมากๆ ก็จะเอาหนังสือลายถักต่างๆมาดู จะเพลิดเพลินมาก
ข้อสี่ ชอบพจนานุกรม เวลาเบื่อๆอะไร ก็จะหยิบมาอ่านไปเรื่อยๆ เล่มโน้นเล่มนี้ ที่มีรอบๆตัวตอนนี้เท่าที่มองเห็นก็ไม่ต่ำกว่า 10 เล่ม
ข้อห้า เป็นคนเงียบๆ ชอบอยู่คนเดียว คุยกับตัวเอง พูดกับตัวเองในใจบ่อยๆ ไม่ชอบเป็นจุดสนใจ แต่เวลาอยู่กับคนอื่นก็จะเป็นอีกแบบ รู้สึกเหมือนเป็นอัตโนมัติที่เวลามีคนรอบตัว มักจะสมมุติตัวเองว่าเป็นคนคนนั้น และคิดว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ เขาจะเอาอะไร เราจะทำให้เขารู้สึกดีๆได้ยังไง ทำให้เหนื่อย (แม้จะสนุก) ดังนั้นถ้าให้เลือกได้ อยากอยู่เงียบๆคนเดียว และชอบโลก G2K เพราะมองไม่เห็นใคร แต่ทุกคนก็อยู่กับเรา และเราได้เป็นตัวเองจริงๆ
ยังมีนิสัยแปลกๆอีกหลายอย่างค่ะ แต่ก่อนคิดว่าตัวเองประหลาด ก็เลยยิ่งพูดคนเดียวในใจบ่อยมาก แต่ตอนนี้มีโลก GotoKnow ก็จะรู้ว่าเรามีเพื่อนที่เป็นเหมือนเราเยอะ พูดสิ่งที่คิดออกมาดังๆได้เลย มีความสุขมากค่ะ ขอบคุณคนอ่านทุกคน ขอบคุณ GotoKnow และผู้สรรสร้างให้เกิดคลังความรู้แห่งนี้
คราวนี้ก็มาถึงตอนตื่นเต้นบ้าง สมาชิกทั้งหลายที่อยาก tag ก็มีคนกรุณา tag ให้เรารู้ความลับกันมาแทบจะครบแล้วล่ะค่ะ ก็เลยจะขอ tag คนที่อยากรู้จักให้มากขึ้น เพราะเขียนได้น่าสนใจ แต่ห่างหายจากบล็อกไปบ้าง ให้กลับมาเปิดเผยความลับกัน ส่วนคนแรกที่ขอนี้เป็น"คนพิเศษ"ค่ะ
คนแรกเลย พี่ชายในดวงใจ ที่แม้จะเผยตัวเองในบันทึกมาทีละเล็กละน้อยเหมือนเรา แต่ก็คงจะยังมีความลับอีกหลายๆอย่างที่พวกเราอยากรู้กันค่ะ คุณ Handy
คนที่สอง คุณ dogaholic young-blood ผู้น่าสนใจแห่งพยาธิ ม.อ.ค่ะ
คนที่สาม คุณหมอ อัครินทร์ นิมมานนิตย์ คิดถึง"พลัง"จากเรื่องเล่าของท่านค่ะ หายไปนานแล้ว คงจะงานยุ่งมาก
คนที่สี่ คนใกล้ตัวที่อยากให้กลับมาเขียนต่อค่ะ พี่กัญญ์สิริ ศรีวิโรจน์
คนที่ห้า ทรัพยากรบุคคลผู้พยายามก้าวทันวิทยาการอยู่เสมอ พี่ผ่องใส ประเสริฐกุลวงศ์ งานสารบรรณม.อ.ค่ะ
คนพิเศษ ขอแถม 1 ท่านค่ะ หมอหลอง ผู้เล่าเรื่องปลุกจิตวิญญาณและสำนึกดีๆได้ลึกซึ้ง
ความเห็น (31)
คุณโอ๋ค่ะ
เข้ามา Gotoknow ตั้งแต่ 1 ทุ่ม รออ่านของคุณโอ๋อยู่ค่ะ และแล้วก็ได้อ่านจนได้ ดีใจค่ะ
ความลับข้อ 4 นี่ ยังไม่เคยเจอเลยนะค่ะ แปลกดีค่ะ ^-^
มีคน tag คนที่จองไว้ให้แล้วค่ะ คุณจิ๊บ ก็เลยได้ใช้โอกาสอันดีนี้ให้เกิดประโยชน์ค่ะ (แอบทำงานให้ G2K ของเราด้วยไงคะ)
น้องมะปรางเปรี้ยว คะ ยังมีแปลกอีกหลายอันค่ะ เก็บไว้เวลาโดน tag คราวหน้าค่ะ
รอมาทั้งคืน และแล้วก็ไม่ผิดหวังเลยค่ะ
ทึ่งกับความลับข้อ 3 มากเลยค่ะ วันหลังต้องส่งลูกสาวไปฝึกวิทยายุทธ กับน้าโอ๋ ซะหน่อย (จริง ๆ แล้ว หาเรื่องให้ไปเจอ 3 หนุ่มของคุณโอ๋ มากกว่ามั๊งค่ะ)
อิ อิ
- สวัสดีครับ
- เห็นชีวิตและแง่งามของชีวิตจากเจ้าของบันทึกอย่างมากมาย
- สำหรับข้อสอง, ผมเป็นอีกคนที่ไม่เคยรู้รสชาติของอาหาร ทานได้เรื่อย ๆ แต่ก็ทานได้เพียงไม่กี่อย่างเท่านั้น มีคนแซวเสมอว่า "อยู่ง่าย กินง่าย แต่กินได้เพียงไม่กี่อย่าง"
- และข้อ 5 ผมเป็นพลพรรคของสังคมเงียบ ชอบอยู่คนเดียวเงียบ แต่จำต้องกรีดกรายในสังคม
- ขอบคุณครับสำหรับเวทีเรียนรู้ในบันทึกนี้...
- โลกของ g2k ช่วยให้เรารู้ว่า โลกไม่เงียบเหงา เพราะยังมีคนให้เราได้คิดถึง
สวัสดีค่ะพี่โอ๋
ความลับข้อสองกับข้อสามเป็นความแตกต่างที่ทำให้ทึ้งจริงๆ ค่ะ
ดูๆ แล้วคนกลัวความสูงเยอะจังนะคะเนี่ย
ขอบคุณค่ะ
^____^
ชอบพจนานุกรม เวลาเบื่อๆอะไร ก็จะหยิบมาอ่านไปเรื่อยๆ มิน่าเล่า คุณโอ๋จึงเก่งภาษาอังกฤษมากๆ
ถูกใจคนที่คุณโอ๋ tag ทั้งหมดเลย
มาบอกว่า...ข้อ 3 นี่เหมือนกันค่ะ...คุณโอ๋...ทำได้ทุกอย่างเรื่องงานฝีมือยกเว้น...นิ๊ตติ้ง...ว่าจะแวะไปให้สอน...ตาก็ไม่เอื้ออำนวยแล้วค่ะ...
ส่วนข้อห้าที่บอกว่า ชอบ พูดกับตัวเองในใจบ่อยๆ อันนี้ก็เป็นอยู่บ้างเหมือนกัน แต่สิ่งที่พึงระวัง คือต้องไม่ พูดกับตัวเองดังๆ อยู่คนเดียวนะจ๊ะ
คุณ แผ่นดิน ขอสมัครเข้าชมรมคนชอบซุปหน่อไม้ด้วยคนนะคะ เรามีความลับตรงกันหลายข้ออยู่
น้องลาภ หลอกให้ดีใจหรือเปล่าคะนี่ อยากโชว์อยู่หรอกค่ะ มีที่เก็บๆไว้อยู่เหมือนกัน (แบบว่าทำเกือบเสร็จ)
อ.ลูกหว้า คะ ลืมบอกว่า ขนมชอบทำค่ะ แต่ไม่ชอบของคาว มั่วๆทำขนมได้หลายอย่างค่ะ ตอนอยู่เมืองนอก เผลอคิดว่าตัวเองใช้ได้อยู่เหมือนกันค่ะ สรุปว่าเราเหมือนกันเนาะ
คุณหมอนน เพื่อนร่วมทาง คะ เปิดที่ไหนเรามาตั้งชมรมกันนะคะ เปิดใหม่สักบล็อก (ตอนเกษียณ) เอาตำราจาก อ.จัน กับที่เราสะสม (เชื่อว่าคุณหมอนน ก็มีเยอะแน่)มาตั้งห้องสมุดงานฝีมือกันดีกว่า ไหมคะ
น้อง IS คะ พี่มีอะไรอีกหลายอย่างค่ะที่ตรงข้ามกัน ถึงบอกว่าประหลาดไงคะ ดีใจที่ G2K ทำให้เราไม่ประหลาดเท่าไหร่ (มีคนเหมือนๆเรา จำนวนใช้ได้เชียวแหละ)
- มาช้าไปครับ
- เห็นพี่โอ๋ติดไว้ก่อนครั้งที่แล้ว
- เพิ่งได้มาอ่านครับ
- ขอบคุณครับ
- ชอบข้อที่ 4 เป็นเหมือนกัน ไม่รู้จะอ่านอะไร
อ.ปารมีคะ ชอบทั้ง dict ไทยและอังกฤษเลยนะคะ อุตส่าห์บอกลูกว่าแม่เก่งภาษาไทย โดนลูกถาม ตอบผิด โดยมีพจนานุกรมรอบๆตัวนี่แหละ กลับมาเป็นชนักปักหลัง หลายรอบแล้วค่ะ
คุณ เมตตา ทำนิตติ้งแบบพี่โอ๋นี่ ไม่ต้องใช้สายตาเท่าไหร่นะคะ ใช้สัมผัสเอา ตาอ่านหนังสือได้ค่ะ มื่อก็ทำไปเรื่อยๆ เนี่ยเสียดายว่า พิมพ์มือนึง ถักนิตติ้งมือนึงไม่ได้ เอ๊ะ หรือจะลองฝึกดีนะคะ เพราะธรรมดาจะทำอยู่กับอย่างอื่น
พี่ Handy ที่รักคะ เมื่อไหร่จะคลอดความลับบ้างคะ รออยู่นะคะ พอได้รับคำเตือน ก็เลยนึกได้ว่า เป็นเหมือนกันค่ะ พูดคนเดียว แต่มักจะไม่ดังค่ะ ฮิ ฮิ กลัวเหมือนกันนะคะ
คุณหมอ มาโนช คะ ตอนนี้บนเครื่องคอมพ์ใช้ Wordweb ค่ะสะดวกมาก เขียนแนะนำไว้ที่นี่ค่ะ กับ Highlight Dictionary เขียนเล่าไว้ที่นี่ด้วยค่ะ แต่ถ้าจะเอาเสียงด้วยจะไปที่ Merriam-Webster Dictionary online ค่ะ สะดวกดี
แต่ที่ชอบๆอ่าน ของ English-English จะเป็น Webster's กับ Collins ของไทย-อังกฤษ จะอ่านของอ.เสฐียรพงษ์ วรรณปก (มี 2 เล่มแล้วค่ะ) ปีที่แล้วได้มาอีก 2 เล่ม เปิดอ่านผ่านๆ ชอบของมติชนค่ะ สงสัยเหมือนกันค่ะว่า cobuild ของคุณหมอคืออันไหน ที่แท้ก็ ชุดเดียวกันนี่แหละค่ะ เราเรียกกันคนละอย่าง แปลกใจว่าทำไมคุณหมอเรียกด้วยตัวที่สองคะ คำหน้าเค้าเป็น Collins ใช่ไหมคะ
คุณขจิต คงยิ่งมีหลายสำนักกว่าพี่โอ๋เป็นแน่แท้ ใช่ไหมคะ สนุกค่ะ อ่านเมื่อไหร่ก็ได้ จบเมื่อไหร่ก็ได้ อ่านหน้าไหนก็ได้ แป๊บเดียวจบ
ไม่ค่อยชอบทำกับข้าวเหมือนกันค่ะ คิดว่าปรุงอะไรก็คงไม่ถูกใจคนอื่น เพราะสำหรับตัวเอง กินอะไรก็อร่อยหมด
แต่ก็ไม่ชอบงานฝีมือ ชื่นชมคุณโอ๋นะค่ะที่ชอบงานฝีมือและสามารถทำงานฝีมือหลากหลายมาก
ตามมาแล้วครับ
- ขอบอกเลยนะครับ ข้อที่ 5 นั้น เป็นเหมือนกันเลยกับการชอบอยู่คนเดียว แต่ไม่ได้หมายความว่าหมกมุ่น เป็นคนที่ไม่ชอบเที่ยว เพราะตอนเด็ก ๆ ไม่ค่อยได้เที่ยวเลยเที่ยวไม่เป็นมั้งครับ
แปลกแต่จริง เราคล้ายกันที่
-ชอบพจนานุกรมมาก(แต่ชอบภาษาไทยมากกว่า)ต้องมีอยู่บนโต๊ะทำงาน ใต้โต๊ะทำงาน(ที่บ้านโต๊ะตัวเล็กหน่อย)*วันสองวันนี้ พยายามจดหาชื่อให้คน ๆ หนึ่งค่ะ
-ชอบทำการฝีมือ แต่ทำได้ไม่มากอย่างนัก ถ้าเรียงลำดับคือโครเชต์ (ทำบ่อยชิ้นสุด เพราะรู้สึกว่ามีกระบี่เดียวก็ทำได้แล้ว)
นิตติ้ง เย็บผ้า เช่นซ่อม สอย ปะ แก้ เคยเย็บกระโปรงยีนส์(สีเขียว ใส่เองตอนเป็น นศพ ไม่น่าเชื่อว่า เวลาผ่านไปสิบ ๆ ปี มีคนจำเราได้ในกระโปรงเขียวผ้ายีนส์ที่ไม่เหมือนใคร..ได้ด้วย)
ตัดเย็บเสื้อผ้า เคยตัดชุดเจไดให้ลูกชาย..เขาชอบมาก...
ปักผ้าไม่เก่งนัก แต่ชอบและรู้สึกถนัดครอสติชมากกว่า
เคยปักหมอนให้พี่ที่เรารักเคารพ ยังจำได้ว่าใส่กลอนแนบ..ว่าปักหมอนน้อยเนื้อนุ่มให้นอนหนุน...ประมาณนี้
(เรียนรู้การทำเองกือบทุกอย่างเหมือนคุณโอ๋ แต่บางอย่างมีครูสอน ไม่เหมือนตรงไม่ค่อยได้สอนคนอื่น แต่ถ้าให้สอนน่าจะพอได้ อาจเพราะคนภายนอกไม่ค่อยเห็นเราทำค่ะ)
ที่มีครูสอนกลับยังไม่เก่ง...แท็ต เปเปอร์มาเช่ ร้อยคริสตัล
แล้วคนคล้ายกันก็คล้ายกันอีกเรื่องจนได้..กลัวที่สูงมาก..ค่ะ
มารื้ออ่านเพราะ..อะไรดึงดูดมาสักอย่าง อิอิ
อิอิ ตรงชอบพจนานุกรม (dictionary) นี่เหมือนกันเลยคะ
ถึงตอนนี้ เล่มที่ใช้ตอนเรียน ยังเหลืองอยู่บนโต๊ะทำงานเลยค่ะ อิอิ
ดีใจจังค่ะ ที่ได้กอดพี่โอ๋แว๊วววว..
เหมือนคุณโอ๋ ข้อสองค่ะ อิๆๆๆ
เวลาผ่านไปตั้งปีกว่าแล้ว ได้กลับมาเห็นบันทึกนี้อีกครั้งเพราะคุณหมอเล็ก ภูสุภา ทำให้ย้อนคิดถึงทั้ง 4 ท่านที่ไม่ค่อยได้แวะเวียนไปทักทายน้อง Som_O WAY น้อง ลาภ อ.กานดา รุณนะพงศา สายแก้ว (ทราบข่าววงนอกว่ามีน้องแล้วด้วย ยินดีด้วยนะคะ) และคุณ ชาญวิทย์-นครศรีฯ ไปด้วย มีระบบของ GotoKnow ก็ดีอย่างนี้เองนะคะ
อะไรที่ดึงดูดมาของคุณหมอเล็กนี่ดีจังเลยนะคะ
ดีใจที่ได้พบตัวเป็นๆครูปูด้วยค่ะ ดูสนุกสนานกว่ารูปในบล็อกตอนแรกๆ (ที่ดูขรึมๆ) มากเลยนะคะ
ไม่ค่อยอยากเชื่อ พี่ Sasinand เลยค่ะ ดูจากในอนุทินแล้ว พี่น่าจะเป็นคนทำเก่งแต่ไม่จำเป็นต้องทำมากกว่านะคะ ควบคุมกำกับให้คนทำได้อย่างใจนี่สุดยอดกว่าเยอะเลยค่ะ
อะไรที่ดึงดูดมาของคุณหมอเล็กนี่ดีจังเลยนะคะ
วันนี้มีสิ่งดึงดูดมาอีกค่ะ คุณโอ๋
nostalgia มั้งแม่
ถ้าลูกรู้เขาจะแซวแม่แบบนี้ค่ะ