ความรักกับอำนาจ

รักลูกให้ตีวันนี้แว๊บคิดเรื่องความรักกับอำนาจขึ้นมา “รักลูกให้ตี”..บ้านเราตกลงกันจะไม่ตีลูกไม่ว่าเหตุผลใดก็ตามต้องคุยกันดีๆ..พ่อบ้านก็ไม่เห็นด้วยกับดิฉั้นแต่ก็ไม่พูดอะไรมากอาจเป็นเพราะดิฉั้นใช้อำนาจความเป็นผู้หญิงกับเขาเรียบร้อยไปแล้ว(ฮา....ฮา....)ย้อนไปเมื่อเด็กมีเพื่อนบ้าน....ตีลูกให้เห็นเป็นประจำเธอระบายอารมณ์โกรธกับลูกจนลูกกลัวเธอให้เหตผลว่าตีเพราะเด็กดื้อก็ต้องตีให้หายดื้อ...เปล่าเลยยิ่งตีดูเหมือนลูกของเธอจะยิ่งดื้อกว่าปกติเทียบกับลูกบ้านอื่นๆ....การตีลูกเป็นเพียงการใช้อำนาจอย่างหนึ่งของแม่โดยแม่ไม่รู้ตัว...ข่มขู่ให้คนตัวเล็กยอมทำตามสิ่งที่เราคิด....หรือแม้แต่อยากให้ลูกอยู่ใต้อำนาจ...ระบายความโกรธที่ตัวเองควบคุมไม่ได้ไปสู่เด็กระหว่างตีลูกพ่อแม่จะพร่ำบ่นว่า....ทำไมจะตีไม่ได้อยากให้ได้ดี....ดื้อนักต้องสั่งสอนให้เจ็บ..จะได้จำ...ดิฉั้นเห็นทุกรายตีกันหายโมโหก็ต้องมานั่งทายา...ขอโทษกัน....หลายคนมาเล่าสู่กันสารภาพผิดว่าตีไปแล้วเพราะโมโห...สงสารลูกจัง...
        ถูกตีก็ดื้อ....ไม่ถูกตีก็ดื้อ....การดื้อของเด็กเป็นการแสดงออกว่าแกมีความคิดเป็นของตัวเอง...เป็นเหตุผลเป็นความนึกคิดของเด็กที่ไม่ตรงกับเราหรือเพราะเป็นวัยที่ซุกซนอยากเรียนรู้ธรรมชาติของเด็กแล้วจะเลือกวิธีตีให้ลูกเจ็บทำไม...สู้พูดกันดีๆให้เข้าใจ “รักลูกให้ตี”คือการพร่ำสอน...ให้เด็กรู้จักเหตุจักผลการพร่ำสอนเป็นการทบทวนตัวเองให้เย็นลงด้วยอีกทาง....ไม่ใช่ไม่ฟังก็รตีให้เจ็บตัวเมื่อเพราะเจ็บจึงยอมละเลิกทำตามที่ตัวเองคิด.....เด็กอาจไม่กล้าคิดอีกต่อไปเพราะกลัวคิดไม่เหมือนแม่จะถูกหาว่าดื้อ  แม่มักเอาความรักมาอ้าง...ลูกอย่าดื้อซิรู้มั๊ยว่าแม่รักหนูนะ...ถ้าหนูดื้อ...แม่ก็จะโกรธแล้วตี...หนูก็จะเจ็บ ถ้าอยากอยู่กันอย่างสงบสุขอย่าดื้ออย่าซน...(ขัดกับธรรมชาติของเด็กโดยแท้)   
     เด็กๆของ ดิฉันจะ งง...เวลามีใครมาดุโดยการขึ้นเสียงหรือตี...แกจะมองหน้าไม่เข้าใจ...เพราะบ้านนี้ไม่เคยตีลูก...ลูกดิฉันไม่ดื้อเพราะดิฉันไม่เคยบังคับให้ทำอะไรตามใจเรา...ให้คิดให้แกทำตามที่แกต้องการ...หากขัดหูขัดตานักก็แค่ถาม...ทำไมหนูทำแบบนี้...ถ้าอธิบายได้ก็ยิ้มๆ...ยอมๆกันไป...เหรอคะเอาหล่ะเข้าใจแล้ว...หากไม่เข้าใจกันขณะนั้นก็เพียงพูดทิ้งท้าย...หนูลองดูแล้วกันแม่ไม่ว่า...เป็นความเชื่อเป็นพื้นฐานของชีวิตที่ต้องตกลงกันระหว่างคนในบ้าน...ให้เห็นต้องตรงกันในการเลี้ยงดูลูก...การมีชีวิตอยู่ด้วยกันในบ้าน...

[ขจิต ฝอยทอง]

• มาสนับสนุนครับ
• บางที่อารมณ์โกรธไประบายที่เด็กๆสงสารเขาครับ
• สมัยเป็นครูใหม่ๆดุมาก พออยู่สักสองสามปี ไม่เคยตีเด็กเลย
• เราใช้เหตุผลพูดกันได้ครับ
• ขอบคุณมากครับ

[พญ รวิวรรณ หาญสุทธิเวชกุล]

ตีทีไร คนตีก็เจ็บด้วยทุกที

เจ็บนานด้วยนะคะ เพราะคนถูกตีเขาจำได้ เขาเตือนว่า ตีหนู หนูยังจำได้

เจ็บไม่หายเลย

[แผ่นดิน]

• สวัสดีครับ
• บันทึกนี้เป็นประโยชน์สำหรับคนครอบครัวทุกคน..
• การตี  คือ กระบวนการของการบ่มเพาะลูก ๆ 
• และขอบคุณครับกับวาทะความคิดเหล่านี้ ...การดื้อของเด็กเป็นการแสดงออกว่าแกมีความคิดเป็นของตัวเอง และการตีลูกเป็นเพียงการใช้อำนาจอย่างหนึ่งของแม่โดยแม่ไม่รู้ตัว.

[โอ๋-อโณ]

ขอแลกเปลี่ยนหน่อยนะคะ การตีก็มีที่ใช้นะคะ ไม่ใช่ไม่มี แต่ขอให้เป็นการตีแบบที่ไม่ใช่การระบายอารมณ์ หรือการใช้กำลังข่มขู่ให้ยอมค่ะ ที่บ้านพี่ พี่จะทำโทษด้วยการตีบ้างเมื่อตอนเขาเล็กๆ และจะตีที่มือ และบอกเหตุผลกันด้วย เพราะเมื่อเจ็บแล้วจะจำค่ะ เห็นว่าผู้เฒ่าผู้แก่จริงๆที่เลี่ยงลูกด้วยไม้เรียวแล้วได้ดี ก็เพราะ"ใส่ใจ"ในการกระทำค่ะ ไม่ใช่อารมณ์อย่างเดียว พี่เชื่อว่าเด็กๆเค้าสื่อสารได้ว่า เราทำเพราะเราหวังดีหรือเราทำเพราะระบายอารมณ์

แต่ที่แน่นอนก็คือ การทำโทษแบบไม่เจ็บตัวจะดีที่สุดค่ะ เป็นการสอนให้เขาและเราแก้ปัญหาด้วยสติปัญญา ไม่ใช่กำลัง วันก่อนดูรายการทีวี ชอบวิธีนึงที่คุณแม่ทำโทษด้วยการให้ขึ้นไปนั่งสมาธิบนชั้นลอยนะคะ ระยะเวลาขึ้นกับความผิด ตัวเองเคยใช้แต่ให้เค้าแยกไปนั่งเฉยๆคนเดียวเป็นระยะเวลาหนึ่ง แล้วค่อยกลับมาคุยกัน

[ลาภ]

เข้ามาฟังเทคนิคการเป็นคุณแม่ที่ดีจากคุณแม่ตัวอย่างทั้งสองท่านค่ะ คุณพี่โอ๋กะคุณพี่จิ๊บ.. สำหรับคุณน้องก็เคยเห็นผลกับการตีลูกสาวมาแล้วค่ะ จะว่าได้ผลก็ดูโหดร้ายเกินไป แต่ทำให้แกปรับปรุงตัวได้เหมือนกันค่ะ แลกกับรอยไม้บนแขนที่นึกถึงทีไรก็อดสงสารลูกไม่ได้ ตอนนี้จึงเลิกใช้ไปแล้วค่ะ เปลี่ยนเป็นไม่เล่น ไม่คุย เฉยๆ เหมือนพี่โอ๋ว่า จนแกเริ่มรู้สึกตัว ก็มาคุยกัน กอดกัน อธิบายกันให้แกเข้าใจ ก็เป็นบรรยากาศฟ้าหลังฝนที่ทำให้แม่ลูกผูกพันกันมากขึ้นค่ะ..

[แผ่นดิน]

• เดินทางกลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพแล้วใช่ไหมครับ...

[เมตตา]

ถึงบ้านโดยสวัสดิภาพแล้วค่ะ...ขอบคุณค่ะ

[น้าอึ่งอ๊อบ คนสวย แซ่เฮ]

เอาหัวใจกลับไปด้วยหรือเปล่า

คนข้างบ้านฝากถาม

คิกคิก

[ดร.อ้อ สุชานาถ]

• สวัสดีค่ะพี่เมตตา
• ไม่กล้าตีหรอกค่ะ สงสารลูก แค่เห็นเขาร้องไห้ก็สงสารแล้ว
• ได้ข้อคิดดีค่ะสำหรับคนมีครอบครัว
• ขอบคุณค่ะ

[แผ่นดิน]

• รักวัวให้ผูก ..รักลูก ให้รักแม่ของลูกด้วย
• ขอบคุณครับ....ขอบคุณในมิตรภาพที่งดงามเสมอมา
• ขอบคุณเสื้อตัวสวย,  ผมชอบใส่เสื้อแบบนี้แหละครับ จนใคร ๆ แซวว่าเหมือนเสื้อ "สส." ยิ่งใส่แล้วจับไมค์พูด เหมือนนักการเมืองปราศรัยยังไงยังงั้น
• ขอบคุณครับ..และบัดนี้เสื้อดังกล่าว คุณแผ่นดินตัวจริง ยังไม่อนุญาตให้ผมแตะต้องเลย