การใช้สารพิษ ความรู้ที่เป็นพิษ และเทคโนโลยีที่เป็นพิษ

  <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ในปัจจุบัน เรากำลังมีปัญหาวิกฤติการขาดความรู้ที่ถูกต้อง แม้ความรู้และภูมิปัญญาเดิมที่เคยเป็นประโยชน์ ก็ยังกลับกลายเป็นโทษไปก็มี</p><p>  ในอดีต เรายกย่องการตัดไม้ ถางป่า ที่สามารถเปลี่ยนแปลง “ระบบป่าไม้” ที่เป็น “พิษ” ในยุคอดีต เช่น ไข้ป่า สัตว์ร้ายต่างๆ และความห่างไกลจากความเจริญ มาเป็น “สิ่งที่สะดวก” ต่อการทำงาน และ “ทรัพยากร” ในการผลิตอาหาร ที่อยู่อาศัย ยารักษาโรค และเครื่องนุ่งห่ม ได้มากขึ้น   </p><p> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">แต่เมื่อเราใช้ภูมิปัญญาเรื่องนี้ผสมเข้ากับเทคโนโลยี และความรู้จากโลกตะวันตกในเขตอบอุ่น เราก็ทำให้ระบบนิเวศถึงแก่กาล “ล่มสลาย” ได้ในระยะเวลาอันสั้น เพียงไม่เกิน ๕๐ ปี จากความ “อุดมสมบูรณ์” กลายเป็นความ “เสื่อมโทรม” ทีทำให้เราต้องดิ้นรนหา “เทคโนโลยี” ต่างๆมาแก้ไข แต่ก็เห็นมีแต่ซ้ำเติมให้หนักมากขึ้นไปอีก ตลอดเวลา</p>   <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">การดิ้นรนของเราและเกษตรกรก็ไม่คลาดสายตาของผู้หวังดี แต่ประสงค์ร้าย อย่างนักธุรกิจที่ค้าขาย “สารพิษ” และ “เทคโนโลยีที่เป็นพิษ” รวมทั้งการกระพือโหมของภาคราชการในการสนับสนุนการใช้ความรู้ที่ “เป็นพิษ” จึงทำให้เรากำลังใช้ “ความเป็นพิษ” อย่าง “เมามัน” ขาดความยั้งคิด ขาดความรู้ หรือ ไม่มีเวลาที่จะคิด ไม่คิดที่จะเรียนรู้ คิดแต่จะรับรู้ เอาแต่ความรู้ที่เป็นพิษ ไปใช้อย่างรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ เหมือนการเสพ “ยาบ้า” ที่ต้องเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนร่างกายทนไม่ไหว แล้วก็ปล่อยให้แตกดับไปตามครรลอง ของระบบการใช้สารพิษ และความรู้ที่เป็นพิษ</p>   <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">เมื่อฤดูฝนที่แล้ว มีโศกนาฏกรรม ที่อำเภอชุมพวง จังหวัดนครราชสีมา พ่อจันทร์ทีประทุมภา ปราชญ์ชาวบ้านแห่งเมืองย่าโม ได้เล่าให้ผมฟังว่า มีการใช้ยาคุมหญ้าในแปลงนาหว่าน แต่บังเอิญฝนตกหนักท่วมเมล็ดข้าวตายหมด เจ้าของนาก็เลยตัดสินใจเปลี่ยนเป็นนาดำทันที โดยการไปขอกล้าญาติพี่น้องมาดำนาที่ขังน้ำนั้นในวันรุ่งขึ้น</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><div style="text-align: center"></div></p>   <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ผลปรากฏว่ามีญาติไปช่วยดำนา ๕ คน กับแรงงานในครัวเรือนอีก ๓</p>   <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">พอดำไปได้สักพัก คนที่ดำนาก็มีอาการแพ้ยา แล้วไปนอนพักที่กระท่อม (เถียงนา) แล้วตายไป ๒ ที่เหลือไปตายที่โรงพยาบาลอีก ๕ หมดกันทั้งกลุ่ม</p>   <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">แต่คนฟังหรือรู้ก็ยังคิดว่า คนทั้ง ๘ ที่ตายด้วยสารพิษนั้น ไม่ฉลาด ใช้ไม่เป็น ก็เลยต้องสังเวยชีวิตไป</p>   <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">แล้วคนที่ไม่ตายทันทีแบบนั้นล่ะ เขาจะจับปลาแถวๆนาที่สะสมสารพิษ แต่ยังไม่ตายไปรับประทานกันหรือไม่ หรือข้าวที่เขาปลูกเพื่อบริโภคเหลือขาย จะดูดซับเอาสารพิษไปไว้ในข้าว มากน้อยเพียงไร</p>   <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ผมเคยไปสัมภาษณ์เกษตรกรที่ทำนาปีละ ๓ ครั้ง เขตภาคเหนือตอนล่าง ผมถามเขาว่า การที่เขาใช้สารพิษมากๆในการปลูกข้าวนั้นเขาไม่กลัวหรือ เขาตอบว่า เขาจะไม่ทานข้าวที่เขาปลูกเอง แต่จะขายทั้งหมด ผมถามต่อว่า แล้วเอาข้าวที่ไหนทาน เขาบอกว่า ซื้อมาจากตลาด ผมก็ถามต่อว่า แล้วทำไมไม่กลัวข้าวที่มาจากตลาด เขาบอกว่า สารพิษที่ใช้คงจะจางๆไปแล้ว ไม่น่าจะเป็นพิษมากเหมือนข้าวที่เขาปลูกขายเอง</p>   <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ผมฟังแล้วก็ไม่เข้าใจ ว่าทำไมเขาคิดเช่นนั้น เขาขี้เกียจ หรือเขาไม่มีทางออกจริงๆ หรือเขากำลังทนอยู่กับความรู้ที่เป็นพิษกันแน่</p>  ฟังแล้วเศร้าๆทั้งนั้นเลยครับ กับความรู้ที่เป็นพิษ เทคโนโลยีที่เป็นพิษ และสารพิษในระบบชีวิตเรา <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">เมื่อไหร่เราจะหนีได้ หรือ แม้แต่ตายก็ยังต้องเผชิญ “ความเป็นพิษ” ต่อไปเช่นเดิม</p>  เฮ้อ………เหนื่อย จริงๆ

[wwibul]

• ปัจจุบันนี้ สถิติเป็นมะเร็งตายของคนไทย ขึ้นแท่นอันดับ 1 แล้ว แซงโรงเรื้อรังอื่นหมด
• ปีที่แล้ว โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งมองตลาดออก เปิดโรงพยาบาลสำหรับรักษามเร็งโดยเฉพาะ ถ้าเข้าใจไม่ผิด แห่งที่สอง-สาม คงรอคิวไม่ไกล...
• ถ้ามองด้วยแนวคิดสถิติ ปรากฎการณ์ที่เกิดแบบเพิ่มต่อเนื่องแบบนี้ จะถือว่า "ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ"
• คนในสังคมกำลังสนุกกับการละเล่น "สงกรานต์มะเร็ง" ครับ
• "ฉันสาดให้เธอ เห็นไหม ฉันไม่เปียก...."
• "ที่ฉันต้องทำดังนี้ เพราะฉันหาเงินไว้รักษามะเร็งที่เธอทำกับฉัน..."

 

 

[ดร. แสวง รวยสูงเนิน]

คุณวิบูลครับ

ผมอยากเห็นนโยบายสาธารณะที่จะมาหยุดความเลวร้ายอันนี้ครับ

ไม่ทราบชาตินี้จะมีโอกาสเห็นไหมครับ

[คนเหลาดินสอ]

สวัสดีครับอาจารย์และทุกท่านที่เคารพ

ปัจจุบันคนมีความรู้ก็มากโขนะครับ แต่ว่าไม่รู้จักใช้ความรู้ที่มีก่อให้เกิดประโยชน์ในสังคม บ้างก็จบนอก บ้างก็จบใน แต่แล้วล้วนก็เป็นทาสของอำนาจของเงินแทบทั้งสิ้น ความรู้ที่มีก็ถูกจำกัดด้วยเงินตรา ซึ่งมองดูแล้วประเทศคงพัฒนาได้ยาก เมื่อความเจริญทางด้านวัตถุมีอำนาจเหนือความรู้ที่มี

ที่ผมกล่าวไปเช่นนั้นผมไม่ได้เหมารวมนะครับ ผมหมายถึงกลุ่มคนบางส่วน คนดีที่ตั้งใจทำงานเพื่อสังคมก็มีให้เห็นมากมาย

ขอเป็นกำลังใจให้สำหรับนักวิชาการ และชาว gotoknow ทุกท่านนะครับ

ชี้แนะเพิ่มเติมที่ [email protected] ( นศ.มข.เด็กเหลาดินสอไม้

[ดร. แสวง รวยสูงเนิน]

คนเหลาดินสอ

คุณกำลังจะพูดว่าเงินสำคัญกว่าความรู้ หรือ ความรู้ถูกควบคุมด้วยเงิน หรือความรู้ไม่สำคัญ เงินสำคัญกว่ากันแน่ครับ

ตรงนี้เป็นประเด็นที่เราต้องเคลียร์ในระดับนโยบายครับ

[ดร.อุทัย อันพิมพ์]

 เรียน อาจารย์ ดร.แสวง   รวยสูงเนิน

• ฟังแล้วน่าเศร้าใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนะครับอาจารย์ ไม่ว่าจะเป็นด้วยเหตุผลใดก็ตามแต่ ไม่ว่าจะเป็นขาดความรู้ ความมักง่าย หรือเพื่อต้องการความสะดวกสบาย จึงเป็นความผิดพลาดที่น่าจะเป็นบทเรียนที่ดี สำหรับพี่น้องเกษตรกร ที่จะต้องตระหนักให้มากขึ้นในการประกอบอาชีพการเกษตรของตนเอง
• การผลิต และการขายผลิตผลที่เป็นพิษ จึงเป็นบาปอย่างมหันสำหรับผู้กระทำ ถึงแม้ผู้บริโภคจะไม่ตายทันที แต่จะเป็นการตายผ่อนส่ง จึงไม่ควรทำอย่างยิ่ง ในฐานะที่เราเป็นนักวิชาการจะทำอย่างไรดีจึงจะสร้างความตระหนักให้กับพี่น้องเกษตรกรได้เห็นความสำคัญของโทษ ภัยที่จะเกิดขึ้นให้จงได้
• การจัดการความรู้ น่าจะเป็นทางออกหนึ่งที่น่าจะช่วยให้เกษตรกรได้เข้าใจ และเห็นความสำคัญของกระบวนการผลิตที่เอื้อต่อตนเอง ชุมชน สังคม และสิ่งแวดล้อม อันจะนำพาสู่การผลิตที่ยั่งยืน เพราะการที่จะอาศัยหน่วยงานของรัฐที่จะเอาจริงเอาจังในเรื่องของการห้ามนำเข้าสารเคมีคงลำบากครับ

ด้วยความเคารพ

อุทัย   อันพิมพ์

[ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์]

 เล่าฮู กำลังจะบอกว่า แม้แต่นโยบายก็เป็นพิษ ว่างงั้นเถอะ ก่อนจะลงมือร่างเรื่องนี้เสนอระดับนโยบาย อาจจะต้องหาวิธีตีปี๊บให้เกิดแนวร่วม เกิดกระแส ตรงนี้ก่อน

เสนอ ผ่าน นสพ.ดีไหมครับ เอามติชน หรือกรุงเทพธุรกิจ ขอเสนอเม็กดำ1 ให้เอาเรื่องนี้ลงในวารสาร สกว. ด้วย ยังทันลงในเดือนนี้ใช่ไหม 

 ตอนนี้เราต้องเรียนวิชา "โพทะนาศาสตร์" กันแล้วละครับ

[wwibul]

เวลาพูดถึงสารพิษ คงต้องมองเป็นสองกลุ่มครับ

กลุ่มแรก พิษต่อคน ก็คือการใช้สารเคมี แบบนี้ตรงไปตรงมา 

กลุ่มที่สอง พิษต่อระบบนิเวศ คือการใช้ยาปฎิชีวนะ  ผมเองตั้งข้อสงสัยว่าการดื้อยาที่แพร่หลาย อาจเป็นเพียงปลายยอดของภูเขาน้ำแข็งของปัญหาที่รอวันปะทุอันเป็นผลจากการไม่บันยะบันยังในการใช้เลี้ยงสัตว์...

[ดร. แสวง รวยสูงเนิน]

ครูบาครับ

ผมจำได้ว่า "นโยบายสาธารณะ" จะทำเรื่องนี้

แต่ผมไมทราบว่าไปถึงไหนแล้ว

หรือมีใครสนใจจริงๆบ้าง

[นาย นำพงศ์ ตรงประสิทธิ์]

น่ากลัวจังครับ  ถ้าอนาคตยังไม่มีการแก้ปัญหาความรู้ที่เป็นพิษนี้  งั้นประเทศ  และคนในประเทศก็แย่สิครับ  (น่ากลัวจริง ๆ )

[wwibul]

• ล่าสุด ผมเขียนถึงกรณีมีข่าวล่าสุด รมว.สธ.ระบุมะเร็งสาเหตุคนไทยตายอันดับ 1 ตลอด 8 ปี คาดปี 2551 มีผู้ป่วยมะเร็งรายใหม่ 120,000 ราย จาก กรุงเทพธุรกิจ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2550
• นโยบายสาธารณะ หากเป็นเพียงมาตรการปลายน้ำ คือ ไปมุ่งแค่ว่า แต่ละคน จะป้องกันตัวจากการฆาตกรรมจากคนอื่นโดยใช้สารเคมีอย่างไร หรือจะตรวจร่างกายบ่อย ๆ ให้รู้ตัวเนิ่น ๆ แบบนั้น ก็มีประโยชน์อยู่บ้างเหมือนกัน - นิดหน่อย

 

 

[ดร. แสวง รวยสูงเนิน]

ครับ

ผมว่า เราไม่กลัวสารพิกันเลยนะครับ

เขาอาจคิดว่ากินสารพิษ ดีกว่าไม่มีอะไรกินมั้งครับ