บันทึกการเดินทางสู่ชุมชนต้นแบบเศรษฐกิจพอเพียง ตอนที่ 2
ต่อเนื่องจากตอนที่แล้วระหว่างทางที่เราเดินผ่าน เราจะเห็นความสวยงามตามธรรมชาติ นักศึกษาเริ่มทะยอยกันมามากขึ้น เนื่องจากมีการหลงทางกันบ้าง นักศึกษาหลายคนเริ่มหยุด มองดอกไม้ริมทาง เสียงชี้ชวนกันดูพรรณไม้ต่างๆ แบ่งงานกันไปสัมภาษณ์ และเก็บข้อมูล
นักศึกษาที่เคยเดินทางมา survey รอบแรกได้อธิบายเส้นทางเดินและมีเสียงเตือนจากชาวบ้านว่าฝนตกมากทำให้บางที่ไม่สามารถเดินไปดูได้ แต่เราก็ดั้นด้นจะไป ลำบากนักศึกษาตำรวจต้องวิ่งไปสำรวจก่อน...
ระหว่างที่สัมภาษณ์ชาวบ้านหันไปดูอีกที คุณนักศึกษาทั้งหลายเริ่มเก็บผลไม้น้อยหน่ากินกันเป็นที่สนุกสนาน เพราะเจ้าของบอกว่าไม่ได้ฉีดยา"ทานได้เลย" เท่าที่สังเกตุมีการปลูกน้อยหน่า ขนุน มะละกอ ฯลฯ ตามเส้นทางล้วนปลูกแต่ไม้ผลพืชผักที่ทานได้ทั้งนั้น บางมุมก็มีสวนสมุนไพร ฟักทองปลูกอยู่ข้างๆบ้านซึ่งไม่ได้ฉีดยาเช่นกัน
เราเดินกันมาจนถึงบ้านของแม่เจ้าของบ้าน ซึ่งเดินออกมาต้อนรับเราเป็นอย่างดี บอกว่าเพิ่งจะเก็บยอดขี้เหล็กจะมาแกงตอนเย็น อาหารการกินล้วนทานแบบมังสวิรัติ คุณยายปล่อยให้เราเดินชมบริเวณได้ มีมุมสำหรับเพาะต้นไม้เล็กๆและมอบให้แก่นักศึกษากลับไปปลูกที่บ้าน มองไปด้านหลังบ้านมีถังสำหรับทำปุ๋ยชีวภาพ ที่นี่ไฟฟ้ายังเข้าไม่ถึง ทำให้ต้องพึ่งพาพลังงานแสงอาทิตย์มองดูเท่ห์ทีเดียว
ชาวบ้านได้ขุดสระน้ำเพื่อเป็นแหล่งน้ำสำหรับใช้สอย มองดูสวยงามตามธรรมชาติ ระหว่างที่เราเดินทางกลับเจอฝนเริ่มตกหนักขึ้นเรื่อยๆ
แต่นักศึกษาบางคนยังไม่หยุดการเก็บข้อมูล พวกเราต้องรีบวิ่งเดินหนีฝนออกมา เพราะเดี๋ยวจะลำบากในการเดินทาง ถนนยิ่งเป็นดินแดงอยู่ด้วย หลายคนประคับประคองต้นไม้ พืชสมุนไพร เพื่อ
กลับไปปลูกที่บ้าน
กว่าจะหลุดออกมาถนนได้ล้วนเปียกไปตามๆกัน เท้าแต่ละคนมีแต่ขี้โคลน เราจึงวิ่งหาที่ล้างเท้ากันบริเวณข้างๆคันนานี่แหล่ะ น้องชายเจ้าของบ้านเดินตามมาส่ง ด้วยถนนค่อนข้างเล็กจนกลับรถยากมาก ทุกคนหันกลับไปมองเส้นทางที่เราเดินออกมา เราได้พบวิถีชีวิตแบบเรียบง่าย ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ที่นับวันจะหาได้ยากในสังคม ดิฉันให้นักศึกษาทุกคนกลับไปทำงาน บันทึกสิ่งที่ได้เรียนรู้จากชุมชนต้นแบบเศรษฐกิจพอเพียง
หลังจากวันที่เราไปเยี่ยมเยือน วันรุ่งขึ้นป่วยไปตามๆกัน แต่อาจารย์สบายดี ให้มันรู้ซะบ้างว่าคุณหนูก็อึดเหมือนกัน ทราบมาว่าเส้นทางนั้นฝนตกหนักมาก น้ำท่วมหลายพื้นที่ อดเป็นห่วงจริงๆ แต่เราก็เชื่อว่าเขาจะสามารถพึ่งตนเองได้ เมื่อยึดหลักเศรษฐกิจพอเพียง....
ความเห็น (15)
สวัสดีค่ะ อ.ลูกหว้า
อ่านบันทึกนี้แล้วเห็นความเป็นเศรษฐกิจพอเพียงได้อย่างชัดเจนเลยค่ะ
- จากการได้พูดคุยกับเจ้าของบ้าน เขาย้ายมาจากนครปฐมเพื่อมาดำเนินชีวิตตามแนวเศรษฐกิจพอเพียง เขาจึงมาปลูกบ้านอยู่กับครอบครัวอยู่ห่างจากชุมชนออกมา
- เขาบอกว่าการใช้ชีวิตแบบนี้ท่ามกลางชาวบ้านที่ใช้ยาฆ่าแมลง เป็นสิ่งที่ยากมากเหลือเกิน
- พอถามถึงสาเหตุว่าทำไมถึงมาเป็นชุมชนต้นแบบได้ กลับได้รับคำตอบว่า "ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ใครอุตริเอาข้อมูลผมไปใส่ในอินเทอร์เน็ต ทำให้ตอนนี้มีแต่คนเชิญผมไปเป็นวิทยากรเกี่ยวกับเศรษฐกิจพอเพียง ความจริงผมต้องการใช้ชีวิตอยู่อย่างสงบๆมากกว่า"
- ฟังแล้วก็สะดุ้ง เพราะเราก็ค้นเจอจากอินเทอร์เน็ตเหมือนกัน ที่สำคัญคำพูดนี้คุ้นๆแฮะเหมือนได้ยินจากที่ไหนมาก่อนคะ คุณพ่อครูบา.......
น้องสุคะ...- เราทุกคนควรเรียนรู้เกี่ยวกับปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง แต่ไม่ใช่ตามกระแสค่ะ
- มาดูแล้วเป็นชุมชนที่น่าสนใจมากครับ
- ดูแล้วชนบทเป็นธรรมชาติมาก
- ขอบคุณมากครับ
- รูปแรกบ้านผมเรียกมะแว้ง
- ไม่ทราบว่าที่อื่นเรียกว่าอะไร
อ.ลูกหว้าครับ รูปได้บรรยากาศดีจังเลยครับ เขียวชะอุ่ม ยิ่งบอกฝนตกยิ่งเห็นภาพเลย ผมชอบบรรยากาศแบบนี้มากๆ ยิ่งทุลักทุเลยิ่งรู้สึกว่ามันดี
ุชุมชนที่เขาเป็นแบบพอเพียงจริงๆ ผมว่าก็คงเป็นแบบนี้แหละ เหมือนร้านก๋วยเตี๋ยวแบบพอเพียง ถ้ารู้ว่าได้ลงหนังสือพิมพ์เขาจะไม่ชอบมากๆ เพราะคนจะมาเยอะแยะวุ่นวายไปหมด จนเขาทำช้าๆ อย่างเคยไม่ได้ มันเป็น dilemma คือทำได้แต่โชว์ไม่ได้ ทำนองเดียวกับการท่องเที่ยวของบ้านเรา ว่าจะทำแบบอนุรักษ์หรือโปรโมท
ผมชอบยาอมลูกมะแว้งมากครับ ที่รามาก็มี เพิ่งทราบจากคุณขจิตนี่แหละว่า ลูกจริงๆ มันเป็นอย่างนี้ ขอบคุณครับ
ข้อสังเกตอีกอย่างคือ นอกจาก blog ของอ.ลูกหว้าจะชมพู หวานแหววต้อนรับวันวาเลนไทน์แล้ว รูปก็สีชมพูหวานแหววเหมือนกัน ^____^
บรรยากาศดีมากเลยครับ
วิถีแห่งการดำเนินชีวิต เราในอดีต ก็อยู่กับธรรมชาติแบบนี้
ใช้ชีวิตที่แบ่งบัน หากินเท่าที่จะใช้กิน
ซึ่งในปัจจุบัน คนเรามีความต้องการไม่สิ้นสุด ไม่เคยพอ
ซึ่งไม่ว่าหาเท่าใด ก็ไม่พอ
ถ้ารู้จักพอบ้าง
การแก่งแย่ง คงจะทำให้สังคมสงบสุขไม่น้อยเลยครับ
- อาจารย์คะ....พวกเขาอยู่อย่างสงบค่ะ นักศึกษาบางคนบอกว่า "อาจารย์คะหนูรู้สึกผิดค่ะ เพราะรู้สึกเหมือนเรามารบกวนพวกเขา" เขาอยู่กันแค่ 2 ครัวเรือนค่ะ น่ารักมากเลย นักศึกษาไปถึง 2 ครั้งเพราะความประทับใจ
- เราเองก็ได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่างจากพวกเขา ที่สำคัญเขาเลือกที่จะดำเนินตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง โดยย้ายจากนครปฐมมาตั้งรกรากที่นี่ แต่ปัญหาก็มีมากค่ะ เราเชื่อว่าเขาก็ต้องแก้ไขปัญหาเหล่านี้ได้ในที่สุด ถ้าเขารู้จักพอเพียง.......
น้องแจ๊ค....- เห็นบันทึกนี้ด้วยหรือคะ ปกติจะเก็บไว้เขียนเรื่องเกี่ยวกับการเรียนการสอน หลายคนไม่ได้นำเข้าแพลนเน็ต แต่พี่กำลังรวมรวมงานของเราที่ผ่านมา ซึ่งเป็นกิจกรรมในรายวิชาของพี่ที่ไม่เคยขอโครงการใดๆเลย เนื่องจากเราเป็นเพียงอาจารย์เล็กๆคนหนึ่งเท่านั้น
- ความประทับใจเหล่านี้ พี่คิดว่าจะอยู่ในความทรงจำของทั้งครูและนักศึกษา ห้องนี้เป็นห้องแรกที่ทำให้พี่ไปทานข้าวด้วยได้ แบบว่าออกมากันในสภาพที่โทรมกันมาก หิวด้วย
- กิจกรรมครั้งนี้ อย่างน้อยเขาก็เห็นในสิ่งที่มากกว่าในตำรา และที่สำคัญเขาต้องนำสิ่งที่สัมภาษณ์มาคุยกันในกลุ่มว่าจะนำเสนอในรูปของปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงได้อย่างไร
- พี่สอดแทรกเรื่องนี้มานานหลายปีแล้ว แหม...ในหลวงท่านมีพระราชดำรัสมาตั้งนานแล้ว ตอนนี้เพิ่งจะมาสนใจ ขออย่าให้เป็นเพียงตามกระแสก็แล้วกันค่ะ
