ค่ำนี้ที่คณะมีงาน “Bye ’nior” นักศึกษากำลังซ้อมเครื่องเสียง และซ้อมดนตรี เสียงเลยดังตื่นเต้นเร้าใจ งานปีนี้เน้นความมีสีสัน เลยใช้ชื่องานว่า “Colorful Party” เมื่องานอำลาเวียนมาอีกครั้ง ตามประสาคนผ่านหนาวร้อนมาเยอะหน่อย ก็จะนึกถึงความหลัง
ครั้งแรก ณ คณะนี้ที่จะจัดงาน เกิดคำถามในหมู่นักศึกษาว่า “จัดที่โรงแรมไหน” ป้าต๊อกไม่เคยผ่านงานเช่นนี้มาก่อน ป้าถามนักศึกษาที่จะจัดกิจกรรมนี้ว่า “จัดไปทำไม” ส่วนใหญ่ตอบว่า “ก็คณะไหนๆ เขาก็จัดกัน” คำตอบเช่นนี้หมายความว่าอย่างไร ?
ก. การเลียนแบบเกิดขึ้นมานานแล้ว
ข. จัดไปตามกระแสนิยม
ค. สนทำไมกับความหมาย แค่รูปแบบก็พอแล้ว
ง. .......
ในที่สุด งาน “Bye ’nior” ครั้งแรกก็จัดขึ้นที่โรงแรมแห่งหนึ่ง นักศึกษาเฉิดฉายกันมาในชุดราตรีสวยงาม (ทายซิ ป้าแต่งตัวยังไง) ป้าต๊อกคิดเลขในใจอยู่ยิกๆ ค่าแต่งหน้า ทำผม ค่าชุดที่บางคนตัดใหม่ บางคนก็เช่ามา ค่าใช้จ่ายต่อหนึ่งคนไม่น้อยนะสำหรับงานคืนนั้นคืนเดียว ไหนจะค่าเช่าโรงแรม ค่าอาหารอีกล่ะ คำถามกลับเข้ามาในใจอีกครั้ง “จัดไปเพื่ออะไร”
ก่อนที่จะจัดงานนี้ นักศึกษาเองก็ได้ถามไถ่อาจารย์หลายๆ ท่าน อาจารย์พิเศษท่านหนึ่งให้ข้อคิดว่า “ประวัติศาสตร์จะเริ่มต้น ณ ครั้งนี้ที่คุณจัดเป็นต้นไป” อะไรก็ตามที่เป็นครั้งแรก ก็จะมีคนเดินตามทางนั้น ถ้าไม่รู้ว่าจัดไปเพื่ออะไร มีความหมายอะไรอยู่ในงาน หรือจัดไปเพราะจะได้ประชันความเลิศหรูอลังการ สิ่งที่ตามๆ กันมาก็จะมีความหมายไม่ต่างกัน
ป้าต๊อกก็ไม่แน่ใจจนถึงตอนนี้ว่า นักศึกษาทราบหรือยังว่างาน Goodbye senior จัดขึ้นเพื่ออะไร นอกเหนือจากความสวยงาม ความสนุกสนานที่เป็นกระพี้อยู่ภายนอก!!
วันนี้ป้าต๊อก colorful ด้วยไม่ไหว เมื่อเช้าตื่นมาจามไปเกือบ 20 รอบ ระหว่างวันก็มีอาการ (อิจฉา) ตาร้อน แสดงว่าไวรัสไข้หวัด (นก!) โจมตี ปล่อยป้าไปเถอะนะปีนี้ L
ก๊อดจิ...เราจะรู้ได้อย่างไรว่า ประวัติศาสตร์ที่เกิดขึ้นนั้นมันดีพอที่เราควรจะสืบทอด ?
ประวัติศาสตร์ที่ดีในความคิดของยุคหนึ่งสมัยหนึ่ง หรือของคนบางกลุ่ม จะเป็นสิ่งที่ดีสำหรับยุคอื่น หรือของคนกลุ่มอื่นหรือไม่ ?
สวัสดีค่ะป้าซิน...มาได้ไงเนี่ย ยินดีต้อนรับสู่โลกใบน้อยของป้าต๊อก และนักศึกษานะคะ เดี๋ยวต้องไปเยี่ยมโลกของป้าซินบ้างแล้วหละ
เมื่อวานก็นั่งคุยกับลูกของลุงอยู่ ต้องวางแผนกันหน่อย เดี๋ยวลุงจะว่าไม่ดูแลลูก..หุ หุ
อาจารย์ครับตลอดการศึกษาอาจารย์เคยแต่งตัวแบบ อื่ม.....น่าถ่ายรูปกับเพื่อนบ้างไหมครับ อย่างน้อยงานนี้ก็เปิดโอกาศให้เรา หนึ่งวันได้แต่งตัวสวยๆๆถ่ายรูปกับเพื่อนหนึ่งคืน และถ้าจะถ่ายรูปกับเพื่อนๆ น้องๆ ก็ต้องมีสถานที่ดีๆ บรรยากาศดีๆ เอาไว้เมาอารมย์กัน(เมาอารมย์ is mean ได้อารมย์กับสภาพเวล้อมที่สร้างให้เคริบเคร้ม)ที่จะพูดคุยกับเพื่อนที่ไม่เคยคุยกันตลอดสี่ปี หรือเห็นหน้ามันมาเรียนเลย ผมว่าก็ดีนะจะได้จดจำเพื่อนๆ น้องๆ อาจารย์ ก่อนจบออกไป ด้วยดี
นายอุ้ม แก้คำผิดด่วน !!
โอกาส ไม่ใช่โอกาศ
อารมณ์ ไม่ใช่อารมย์
สภาพแวดล้อม (รีบพิมพ์ หรือเมา !!)
เคลิบเคลิ้ม ไม่ใช่เคริบเคร้ม
การแต่งตัวแบบน่าถ่ายรูปสมัยข้าพเจ้า คงไม่เหมือนสมัยนี้หรอก เพราะฉะนั้น ขอยืนยัน ข้าพเจ้าแต่งตัวแบบน่าถ่ายรูปกับเพื่อนเสมอ
จาก แหวว ปัญจพร ผาสุจิต