บันทึกการเดินทางสู่ชุมชนต้นแบบเศรษฐกิจพอเพียง(1)


ชุมชนวังยาง อ.เนินมะปราง จ.พิษณุโลก

             เมื่อปลายปีที่แล้วได้มอบหมายงานให้กับนักศึกษาแต่ละห้องเกี่ยวกับปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง    ซึ่งในช่วงนั้นเปิดกว้างให้กับนักศึกษาได้คิด   บางกลุ่มก็เข้าไปสัมภาษณ์กิจการร้านค้าที่นำหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงเข้าไปประยุกต์ใช้  แต่มีอยู่กลุ่มหนึ่งเลือกที่จะไปชุมชนต้นแบบเศรษฐกิจพอเพียง  ชุมชนวังยาง   อ.เนินมะปราง จ.พิษณุโลก

            
ดิฉันเองก็มีโอกาสได้ร่วมเดินทางไปด้วย        เนื่องจากเป็นนักศึกษาภาคเสาร์-อาทิตย์    จึงค่อนข้างจะเจอคำสบประมาทค่อนข้างเยอะว่าอาจารย์จะไหวเหรอ    ดูท่าทางเป็นคุณหนูเหลือเกิน   หลายคนเป็นทั้งทหาร  ตำรวจ  แวะเวียนมาเอาใจกันเหลือเกิน

             การเดินทางของเราทางรถต้องหยุดลง  แล้วเดินเท้าต่อไปเพราะเป้าหมายของเราไม่สามารถนำรถเข้าไปได้    ช่วงที่เราไปเป็นปลายฝนทำให้การเดินทางค่อนข้างลำบาก  สะพานซึ่งเป็นเพียงไม้ไผ่อย่างที่เห็นในภาพจมอยู่ในน้ำ    นักศึกษาซึ่งเป็นตำรวจรีบนำไปก่อนแล้วแล้วนำไม้มาปัก   สังเกตอีกมือหนึ่งโหนต้นไม้ไว้  ได้ยินเสียงเตือนว่า" อาจารย์อย่าจับต้นไม้นะครับ"  แต่...ช้าไปแล้ว  เราเหยียบไม้มันไม่แข็งแรงทำให้เซเผลอจับเต็มที่เลยรู้ว่า ต้นไม้นั้นมีแต่หนาม



             ระหว่างทางได้เจอผีเสื้อพันธุ์แปลกๆซึ่งเราเคยเห็นในสมัยเด็ก  แต่ปัจจุบันหาดูยากแล้ว    เห็นหอยโข่งเกาะอยู่ตามต้นไม้  

 

               เจอต้นไม้  ดอกไม้แปลกๆ  เวลาเดินก็ต้องระวังเพราะตามสองข้างทางจะมีไม้ปักอยู่    มีผักหวานต้นเล็กๆขึ้นอยู่ตามรายทาง  ต้องกระโดดข้ามคูน้ำไปตลอดทาง    

 

 

     เส้นทางข้างหน้าจะเป็นอย่างไรจะทะยอยมาเล่าในวันต่อไปค่ะ

หมายเลขบันทึก: 76172เขียนเมื่อ 3 กุมภาพันธ์ 2007 23:27 น. ()แก้ไขเมื่อ 22 มิถุนายน 2012 11:42 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (16)
ชื่นชมท่านอาจารย์ที่ออกแบบการเรียนรู้วิชาเศรษฐศาสตร์ได้น่าสนใจทั้งภาคทฤษฎีและภาคสนาม ครับ
  • ตามมาอ่าน
  • บรรยากาศคล้ายเมืองกาญจน์
  • อยากให้มาเที่ยวที่ครูบารับรองว่าชอบแน่ๆครับอาจารย์ลูกหว้า
  • มีบรรยากาศที่น่าเที่ยวแต่รับรองเดินไม่รอบสวนหรอกครับ
P   ขอบคุณค่ะ....พอดีกลุ่มนี้เขาสะดวกในการเดินทาง    แต่สถานที่อยู่ไกลมากค่ะ  ออกจากตัวอำเภอไปอีกไกล  ดีแต่ว่าพวกทหาร  ตำรวจเขาคุ้นเคยกับเส้นทาง    การเรียนแบบนี้เราได้เห็นภาพจริง    ปัญหาจริงของชาวบ้าน
  • ที่นี่เป็นชุมชนเล็กๆค่ะ  ไม่ใช่ชุมชนที่ใครๆก็เดินสายมาเยี่ยมชม
  • แต่...การเรียนการสอนแบบนี้ทำบ่อยๆไม่ได้ค่ะ   เพราะขึ้นอยู่กับนักศึกษาด้วย  มันต้องมีค่าใช้จ่ายในการเดินทางค่ะ  หว้าไม่ได้ขอเป็นโครงการ
คุณขจิตขา..ไหนว่าไปทำงานแล้วไงคะ ทำไมยังเข้ามาวนเวียนอยู่อีก
ติดพันครับครั้งนี้ไปจริงๆครับ

อ.ลูกหว้าครับ

พอเปิดบันทึกนี้ขึ้นมา เห็นสีสรร ลวดลายและภาพที่ปรากฏเป็น Theme ชื่อนี้แวบเข้ามาทันที

 ผีเสื้อ ดอกไม้ อัญมณีของชีวิต

มอบให้ครับ

P  กราบขอบพระคุณค่ะ...ท่านอาจารย์พิชัย  เป็นชื่อที่ไพเราะมากค่ะ ผีเสื้อ  ดอกไม้ อัญมณีของชีวิต
เรียนท่านอาจารย์ลูกหว้า ผมเห็นด้วยกับท่านอาจารย์เม็กดำ 1 (ชื่อสดุดตามากครับ?)เป็นการออกแบบการเรียน ที่สามารถบูรณาการศาสตร์หลายอย่างเข้าด้วยกัน และเหมาะกับสภาพสังคมปัจจุบัน ครับ
ขอบคุณค่ะ...เป็นความสุขของพี่ค่ะที่ได้ทำ แต่อาจารย์บางท่านอาจมองว่าอยู่เฉยๆก็ได้ สอนในห้องก็พอแล้ว.. แต่พี่เอง กลับรู้สึกว่าอยากให้พวกเขาได้เลือกที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงอย่างแท้จริง ไม่ใช่เพียงเป็นแฟชั่นที่นำมาพูดคุยกันเท่านั้น
  • เย้ มาเที่ยวที่ครูบานะครับ
  • จะให้คุณอุทัยพาไปขี่นกกระจอกเทศ
  • ไปเดินสวน รับรองเดินไม่ทั่วแน่ๆครับ
หว้ากลัวนกกระจอกเทศค่ะ(กลัวจริงๆ) ขอดูเฉยๆค่ะ ตอนนี้หว้าอยู่คิวแรกแล้วใช่มั้ยคะอ.ขจิต ไม่ต้อง M2M แล้วใช่มั้ยคะ เดี๋ยวจะเตรียมออกกำลังกาย เพื่อเดินสวนคุณพ่อครูบา เดี๋ยวกลับบ้านก่อนค่ะ เหนื่อยแล้ว กลัวกลับบ้านแล้วเข้าเน็ตไม่ได้เลยแวะเข้าที่ทำงานก่อนค่ะ
M2M หมายถึง Mobile to Mobile ใช่มั้ยคะ(เขียนถูกหรือเปล่า) ไม่ใช่ mouth to mouth นะคะ
  • ขอชื่นชมแนวคิดในการออกแบบการเรียนรู้ครับ 
  • จะติดตามอ่านตอนต่อไปครับ

ชื่นชมนะครับ ว่าง ๆ ผมจะแวะเข้ามาแลกเปลี่ยนนะครับ

  • ขอโทษด้วยนะคะ  ไม่ได้กลับมาดูบันทึกเก่าเลยค่ะ  แย่จังเลยเพิ่งได้เข้ามาตอบ
  • บล็อกนี้หยุดไปนานค่ะ  เดี๋ยวคงจะได้เข้ามาบ่อยแล้วค่ะ เพราะจะเปิดเทอมแล้วค่ะ
  • แวะมาเยี่ยมหลายบันทึกเลยนะคะ
  • ไม่ได้การแล้วจะพยายามเข้ามาเขียนบ่อยๆค่ะ
  • ถ้ามีผู้เข้ามาเยี่ยมชมค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท