บุญ ลมหายใจ ชีวิต
บุญ คือ กุศลกรรมที่ได้ทำมาแล้วเหมือนญาติสนิทที่ติดตามช่วยเหลือ ถ้ามั่นใจในกรรมที่ได้กระทำแล้ว จะทำให้มั่นคงในการประกอบแต่กุศลกรรมเสมอ
ลมหายใจเป็นสิ่งสำคัญมาก เพราะชีวิตดำรงอยู่ได้เพียงชั่วขณะที่ยังมีลมหายใจอยู่ ความเยื่อใย ในชีวิต ในทรัพย์สมบัติ ในรูปสมบัติ ในวิชาความรู้ต่างๆ ในฐานะ ในเกียรติยศทั้งหมดนั้นขึ้นอยู่กับลมหายใจแผ่วๆที่ละเอียดมาก ทุกสิ่งในชีวิตที่คิดว่าใหญ่โตหรือสำคัญเหลือเกิน แท้ที่จริงก็ขึ้นอยู่กับลมหายใจ ซึ่งเป็นสภาพที่เกิดขึ้นเพียงเล็กน้อยเหลือเกิน ชั่วขณะหนึ่งๆเท่านั้น เมื่อปราศจากลมหายใจทุกสิ่งที่เคยยึดถือว่าเป็นของเราก็หมดสิ้น ความยิ่งใหญ่และความสำคัญในสิ่งใดๆ ทั้งความรักและความชังนั้น ก็เป็นเพียงความคิดนึกในขณะที่ยังมีลมหายใจเท่านั้นที่อยู่ที่อาศัย คือ ที่พักชั่วคราวในโลกนี้เท่านั้น ไม่ควรกังวลจนเกินไป แล้วก็จะจากไป
สนทนาธรรมเรื่อง “เกิด แก่ เจ็บ ตาย” โดย อ.สุจินต์ บริหารวนเขตต์ 26 ตค.2530
ความเห็น (4)
คุณพัชราค่ะ
ได้เข้ามาอ่านบันทึกสาระธรรมของคุณพัชราแล้ว หนูจังอยากแนะนำบันทึกของ พระมหาชัยวุธ ซึ่งท่านได้เขียนบันทึกเกี่ยวกับหลักธรรมไว้หลาย blog ค่ะ ซึ่งคิดว่าคงจะเป็นประโยชน์กับคุณพัชรานะค่ะ จึงอยากแนะนำค่ะ
เจริญพรคุณโยมพัชรา
เข้ามาอ่านนะครับ ..คุณมะปรางเปรี้ยว อ้างถึง โฆษณาให้ ก็เลยเสนอความเห็นบ้าง...
คุณโยมพัชรา อ้างถึงงานของ อ.สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ซึ่งอาตมาก็สมัครเป็นศิษย์ในทางธรรมของ อ.สุจินต์มานานเกินสิบปีแล้ว (ไม่เคยเจอท่านโดยตรง แต่เคยเขียนจดหมายไปรับบริจาคหนังสือเล่มหนึ่งนานเกินสิบปีแล้วเช่นกัน)...
ขอออกตัวก่อนนะครับ... อาตมาก็เพียงแค่ศึกษามาบ้างเท่านั้น มิได้ลุ่มลึก ลึกซึ้ง ดัง อ.สุจินต์ ... ตอนนี้อาตมาสอนพระอภิธรรมปิฏก ก็ได้เอกสารส่วนหนึ่งของ อ. สุจินต์ นี้แหละครับ
เจริญพร
ขอบคุณมากค่ะ คุณมะปรางเปรี้ยวนำblog ของท่านมาไว้ในแพลนเน็ตแล้วค่ะ