ร้านน้ำชาคือจุดรวมความรู้ของชุมชน

แหล่งเรียนรู้สู่ชุมชน

          ในงานที่รับผิดชอบของครูกาญจน์  คือ  การเรียนรู้ตลอดชีวิต     แหล่งเรียนรู้ชุมชนเป็นศูนย์กลางการเรียนรู้ที่สามารถเรียนรู้ได้ทุกเวลา ตลอดชีวิต    การ่จะทำให้องค์ความรู้ที่มีอยู่แล้วในชุมชนมาส่งเสริมให้ เป็นแหล่งเรียนรู้นั้นต้องใช้พลังศรัทธา  พลังสร้างสรรค์ ของชุมชนเข้ามาร่วมและความอดทนความเสียสละของผู้รับผิิืดชอบต้องมีมาก   สูงตำบนนาเคียนมีร้านน้ำชาเป็นแหล่งรวมกลุ่มแลกปลี่ยนเรียนรู้มากที่สุดอย่างไรที่ทำให้ร้านน้ำชา

ให้เป็นศูนย์เรียนรู้ครูกาญจน์ได้รับความขอช่วยจากชาวบ้านในตำบนาเคียนให้เขียนโครงการของบผู้ว่า (CEO)แต่ไม่ได้รับอนุมัติ  แต่ความคิดนี้ยังอยู่ในใจครูกาญจน์ที่อยากชุมชนมีแหล่งเรียนตลอดชีวิต

[Thawat]

อาจารย์อย่าเพิ่งท้อนะครับ

ไม่ได้งบไม่ใช่ทุกอย่างจะจบ

นครศรีธรรมราช  ได้ว่า เป็นจังหวัดที่มี "ร้านน้ำชา"  มากที่สุด ในบรรดาหลายๆจังหวัด  (ผมก็ยังไม่เห็นข้อมูลยืนยันที่ชัดเจน ว่าจังหวัดมากที่สุดจริงๆ)  

เพียงแค่อาจารย์มองเห็นทุนเดิม ของชุมชน   คือ "วัฒนธรรมการพูดคุยของคนที่ร้านน้ำชา"   ผมเชื่อว่าอาจารย์พบประตูไปสูความสำเร็จแล้วครับ  

แต่ว่าเรามาค่อยๆช่วยกันคิดว่าจะเปิดประตูนี้  กันพันพรือดี?   

สิ่งที่ผมเห็นจากร้านน้ำชา

การพูดคุย  ที่เป็นธรรมชาติ   แต่ประเด็นจะเปลี่ยนไปตาม "คุณอำนวย" ที่เป็นธรรมชาติเหมือนกัน   ซึ่งแต่ละวันไม่แน่นอน   ประเด็นการพูดคุยมีตั้งแต่เรื่องปากท้อง  ชีวิตประจำวัน  ไปจนถึงการเมืองระดับหมู่บ้าน  ตำบล อำเภอ จังหวัด ประเทศ และระดับโลก

ลองแลครับ  ว่าท่านอื่น  เห็นมุมใดมั่งเหลย?  จากร้านน้ำชา 

[ชมภู ชุตินันทกุล]

     เข้ามาทักทายคะ   ครูกาญจน์คนเก่ง อย่าเพิ่งน้อยใจ เอ๊ะ กลุ่มปุ๋ยหมักนาเคียน ที่ได้งบพัฒนาจังหวัด ในส่วนการบริหารงานของ ผู้ว่าราชการจังหวัด ท่าน      วิชม  ทองสงค์ ด้วยอยู่ในงานที่รับผิดชอบของครู    กาญจน์ด้วยใช่มั้ย แสดงว่ามีผีมือไม่เบานะ  สำหรับแหล่งเรียนรู้ร้านน้ำชา  วันก่อนรู้สึกว่าครูราญจะเขียนไปแล้วรอบหนึ่ง  น่าจะรวมกลุ่มตั้งวงเรียนรู้กันนะว่าจะทำอย่างไรให้เป็นแหล่งเรียนรู้ของนครได้ ตอนนี้งบพัฒนาจังหวัดจะได้น้อยลง ถ้าอย่างไรเสนอความคิดกับผู้บริหารเพื่อใช้งบปกติ ลองดูนะคะ

 

 

[กัลปังหา]

• เป็นกำลังนะค่ะ
• สู้ สู้จ๊ะ
• ไม่ได้งบ ก็ไม่เป็นไรนี่ค่ะ  ร้านน้ำชาก็ยังคงเป็นแหล่งเรียนรู้ได้ 
• คนที่ไปนั่งก็ร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้  เป็นศูนย์ที่จะนั่งคุยกันอย่างเป็นธรรมชาติได้นี่ค่ะ

[หทัยกาญจน์ วัฒนสิทธิ์]

หลังจากได้เขียนบล๊อก เรื่องทำอย่างไรให้ร้านน้ำขาเป็นแหล่งเรียนรู้ตลอดชีวิตแล้ว ครูกาญจน์ก็มัวแต่ยุ่งอยู่กับการเป็นที่ปรึกษานักศึกษาเทียบระดับเรื่องการทำแฟ้มสะสมงานส่งในวันเสาร์ และวันอาทิตย์ก็ไปช่วยจัดกระบวนการเรียนรู้นักศึกษาสายสามัญขั้นพื้นฐาน ตำบลปากพูน เนื่องจากครูสอนลาออก ครูอาสาฯในพื้นที่ติดภาระกิจ ครูกาญจน์ก็ต้องไปช่วย วันจันทร์ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2550 เป็นวันตรวจสุขภาพนักศึกษาเทียบระดับก็ไปเป็นกำลังใจและข่วยบริการที่ ศนจ.นศ กลับจาก ศนจ.ก็ไปพื้นที่ตำบลนาเคียนเพื่อเตรียมโรงปุ๋ยหมักชีวภาพศน.ลำพูนจะมาดูงานในวันที่ 7 กุมภาพันธ์นี้ วันนี้ที่จริงก็มีภาระกิจแต่ก็เปิดบล๊อกอ่านดูว่ามีอะไรดี เพื่อเรียนรู้บ้าง ก็มีกำลังใจจาก พี่กั้ง(อ.ชมพู ชุตินันทกุล) ศนจ.นศ ขอขอบคุณพี่มากที่ให้กำลังใจน้องเพื่อจะต่อสู้กับความคาดหวัง ขอบคุณ นามกัลปังหาและคุณธวัช (Thawat)มาก ๆ นะค๊ะ มีชาวบล๊อกให้กำลังอย่างนี้ ครูกาญจน์มีพลังกำลังขึ้นมาก ครูกาญจน์จะตั้งใจทำให้ดีที่สุดค่ะ.......

[กัลปังหา]

• ตำบลปากพูน  เรียนสายสามัญที่ไหนค่ะ
• วันอาทิตย์ใฃ่ไหมค่ะ กี่โมงค่ะ ว่างแล้วจะไปเยี่ยมให้กำลังใจค่ะ

[ดร. ดิศกุล เกษมสวัสดิ์]

เยี่ยมจริง ๆ ครับ เมืองคอนมีครูที่มีพลังแห่งการเรียนรู้มากมายจริง ๆ มาให้กำลังใจครับ

[หทัยกาญจน์ วัฒนสิทธิ์]

วันนี้เป็นพฤหัสบดี ที่ 8 ก.พ.50 หลังจากทำงานในหน้าที่เสร็จครูก็ยังมีหน้าที่เพิ่มขึ้นอีกหน้าที่หนึ่งที่ครูกาญจน์จะขาดเสียไม่ได้คือ เปิดบล๊อกตังเองดูก่อนเห็น เพื่อน ๆชาวบล๊อกเขียนให้กำลังใจ ครูกาญจน์เป็นคนชอบความสร้างสรรค์...กำลังใจทุก ๆ กำลังใจที่เขียนให้ครูกาญจน์ เป็นพลังที่ยิ่งใหญ่จริง ๆ ค่ะ เมื่อวานพอเปิดบล๊อกดูก็มีกำลังใจจาก Mr.ดิสกุล เกษมสวัสดิ รู้สึกพลังถูกเติมตลอดเวลาทำให้ครูกาญจน์กำขวัญและกำลังใจมากที่สุดที่จะต่อสู้กับ งานในหน้าที่ที่ทำให้ชุมชนเข้มแข็งอย่างยั่งยืนตลอดไป เมื่อวานขณะนั่งเขียนบล๊อกอยู่ก็มีคณะเจ้าที่จาก กศน.เมืองลำพูนมาเยี่ยม 25 คน ครูกาญจน์ก็ต้องลุกขึ้นจากเครื่องคอม ฯไปต้อนรับคณะที่มาก่อน หลังจากนั้นก็นำไปกราบไหว้พระบรมธาตุ แห่ผ้าขึ้นธาตุ ซื้อของฝากจากนคร ไปชิมขนมจีนเมืองคอน ไปดูงานปุ๋ยหมักที่ตำบลนาเคียน พื้นที่ครูกาญจน์เอง และตำบลโพธิ์เสด็จ และอำภอท่าศาลา และเลี้ยงรับสังสรรค์ที่ริมทะเลหาดทรายแก้ว วันที้เข้าสำนักงานก็เปิดบล๊อกดู ก็มีอีกท่านหนึ่งที่คอยให้กำลังใจครูกาญจน์ตั้งแต่ต้น คือ นาม กัลปังหา ถามครูกาญจน์ ว่า ตำบลปากพูนเรียนสายสามัญที่ใหน เรียนที่ เทศบาล และที่ศาลาทวดยางหลัก ที่ครูกาญจน์ไปช่วยสอนก็ที่ทวดยางหลัก วันอาทิตย์ เวลา 09.00 อาทิตย์หน้าเป็นการพบกลุ่ม เพียงครั้งเดียว นักศึกษาก็จะสอบปลายภาคแล้ว ครูกาญจน์ไม่ได้ไปสอนแล้ว ครูกาญจน์ไม่ใช้ครูสอนสายสามัญประจำ ครูกาญจน์ไปช่วย สอนครูมีธุระที่ กทม. ครูกาญจน์ทำได้หลายหน้าที่ แต่เอาดีไม่ได้สักอย่าง.....ทำอย่างไรล่ะ...คนชอบอยู่ไม่นิ่งนี่