เหตุผลที่ผมไม่ทำลายสถิติเดิม


จำนวนของบันทึกที่เขียนมีความสำคัญแค่ไหน

สืบเนื่องจากบันทึกของคุณบอน เรื่องสถิติของ blogger หลายท่าน  ตามที่ทุกท่านได้อ่านไปแล้ว

คุณบอนต้องการที่จะใช้สถิติเพื่อช่วยกระตุ้นให้ blogger ได้เขียนบันทึกเพิ่มขึ้น เพื่อช่วยกันทำลายสถิติเดิม

ก็ต้องขอบคุณในความหวังดี ในเจตนาที่ดี ขอชื่นชมด้วยใจจริง

สำหรับคุณบอน ผมนับถืออย่างสนิทใจเหมือนน้องชายคนหนึ่ง

แค่ 3 บันทึก กับ 10 วัน เวลาเหลือเฟือและไม่ยากเลยที่ผมจะทำลาย

แต่ผมก็เลือกที่จะไม่ทำ
ผมต้องขอโทษคุณบอนด้วย ที่ผมไม่ได้ทำอย่างที่คุณตั้งใจไว้
เหตุผลหรือครับ
เป็นความเห็นส่วนตัวของผมคนเดียว
ผมมีความคิดที่จะเขียนบันทึกในบล็อกเรื่องเล่า เพียงอาทิตย์ละ 2 บันทึกเท่านั้นจริงๆ (เดือนที่แล้วเกินไป 1 จึงเป็น 9 บันทึก ว่าแล้วเลข 9 ก็ดีนะ)

ทำไมต้อง 2 ทำไม ไม่ 3, 4 หรือ 5
ก็เพราะว่า 2 บันทึกกำลังพอดี กับความสามารถของผม กำลังพอดีกับความสุขที่ได้รับจากแต่ละบันทึกที่ผมเขียน

บันทึกก็เหมือนดอกไม้ที่เริ่มผลิบานกับผีเสื้อ บันทึกจึงมีไว้ให้เพื่อนฝูงได้มาแลกเปลี่ยน
ผมมีเพื่อนฝูงไม่มากนัก แต่เพื่อนๆ ทุกคนก็แวะเวียนมาอ่านมาแลกเปลี่ยนกันอย่างมีความสุข จนเต็มอิ่มกับทุกบันทึก จากนั้นจึงจะเริ่มขึ้นบันทึกใหม่

ผมจึงมีความเห็นว่าการมีบันทึกจำนวนมากไม่ใช่สิ่งที่ตอบสนองความต้องการ
และการทำลายสถิติ ก็เป็นความสุขเพียงแค่ชั่วคราว เมื่อใดที่เราหมดแรง สถิติก็จะลดลง ความสุขก็คงจะหมดไป (หรือไม่?)
การรักษาจำนวนบันทึกที่พอเหมาะให้อยู่ไปได้นานๆ อย่างมีคุณภาพ ได้ประโยชน์จากบันทึกอย่างเต็มที่ จึงดีกว่ามีบันทึกมากๆ แต่เงียบเหงา อ้างว้าง และ เปล่าเปลี่ยว

นั่นคือเหตุผลของผมที่อาจไม่เหมือนใคร ครับ
หมายเลขบันทึก: 75872เขียนเมื่อ 2 กุมภาพันธ์ 2007 06:05 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 17:14 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (50)

อรุณสวัสดิ์คุณหมอ   นพ. สมบูรณ์ เทียนทอง

  • ครูอ้อยอ่านบันทึกของคุณหมอมานานแล้วค่ะ  แต่ไม่กล้าแสดงความคิดเห็นตามเนื้อเรื่องนั้น  เพราะครูอ้อยมีความรู้น้อย  แต่เมื่ออ่านไปมากๆ ก็รู้สึกว่า  ไม่ต้องแสดงความคิดเห็นตามเนื่อเรื่องในบันทึกก็ได้  ทักทายกันก็ได้ เท่านั้นเอง  ครูอ้อยจึงลดความเครียดลงที่จะพูดคุยกับคุณหมอ  จากนั้นคุยได้ตามสบายที่อยากจะคุยค่ะ
  • ไม่ต้องเครียดกับสถิติหรอกค่ะ  คุณหมอมีแนวความคิดถูกแล้วค่ะ ที่ยึดคุณภาพของบันทึก
  • ครูอ้อยก็ยึดไปตามสาระของแต่ละบล็อกของครูอ้อย  ที่จัดสรรไปตามเนื้อหาของบล็อกค่ะ

เป็นกำลังใจให้กันและกันค่ะ  ดีใจที่ได้พูดคุยกับคุณหมอค่ะ

เห็นด้วยกับครูอ้อยคับ

หมูก็เช่นกัน เลยเลือกไปอ่านบันทึกเบาๆของคุณหมอไงคับ

3 บันทึกต่อ 10 วันหรอคับ เขียนได้คับ

แต่มีเหตุผลส่วนตัวอย่างที่คุณหมอว่าจิง

งานซ่อมคอมไม่ได้ว่างขนาดนั้นคับ

ที่เข้ามาตอบบล๊อคก็เพราะว่าเสียบ lan อัพเดทไวรัสให้ลูกค้าแค่นั้นเอง - -"

  • ครูอ้อย ครับ
  • ขอบคุณที่แวะมาแต่เช้า
  • ความเกร็งเพราะไม่คุ้นเคย และ เกรงใจ บวกกับความไม่รู้ของเราในเนื้อหาของบันทุก ทำให้ผมเองก็ไม่ค่อยได้ให้ความเห็นในหลายบันทึก เช่นเดียวกัน
  • ประกอบกับแต่ละวันผมมีเวลาไม่มากนัก จึงเคยเขียนไว้ว่าผมอ่านบันทึกคนอื่นเท่าที่ เป็นคนคุ้นเคย ครับ

Dek`ComScience ครับ

  • ขอแก้คำผิดในความเห็นที่แล้วก่อน บันทุก แก้เป็น บันทึก ครับ
  • ในจำนวน 9 บันทึก ต่อเดือน ผมลองคูณ 12 เดือน (1ปี) เข้าไป โอ้โฮ  ได้ตั้ง 108 เรื่อง แนะ
  • 108 สำหรับผม เป็นอะไรที่มากมาย เกินกว่าที่คิดไว้เสียอีก
  • ผมก็พยายามแวะไปอ่านบันทึกของDek`ComScience เช่นเดียวกัน ครับ

อรุณสวัสดิ์ค่ะ อ.หมอสมบูรณ์

  • ท่านยังดีที่มีการนับแต้ม..
  • ส่วนดิฉันไม่ได้สนใจเรื่องตัวเลขเลยซักนิด...เราคนทำงานห้องผ่าตัดด้วยกันคงพอนึกภาพออก...8 โมงเริ่มงาน(วันนี้เริ่ม 9 โมงค่ะ)...ทำงานถึง4โมงครึ่ง...ถึง 5 หรือ 6 โมงเย็น...กลับบ้าน...งานบ้าน.....ได้เวลาพักก็ 4-5 ทุ่ม...
  • บันทึกเมื่อมีอารมณ์...และแรงกระตุ้นค่ะ...แรงบันดาลใจ...
  • บันทึกไปแล้วเรามีสุข...ยิ่งทำให้คนอื่นๆมีสุขด้วย...ยิ่งสุขใหญ่...
  • ไม่ตั้งเป้าด้วยจำนวนบันทึกเช่นกันค่ะ
  • อารมณ์ในการบันทึก เป็นสิ่งจำเป็น ที่สำคัญอีกอย่างคือต้องมีข้อมูลในสมองด้วยครับ
คุณหมอคะ...หนูนอนไม่ค่อยจะหลับ...อ้าว!...เพลงพาไป.....ไม่เคยรู้สถิติจำนวนนับเหมือนกันค่ะ...แต่เวลาเห็นปฏิทินการเขียนของคนที่เขียนเต็มเดือนก็ดูสวยดีจึงพยายาม บ้างเหมือนกันค่ะ....ดิฉั้นเหมือนคุณกฤษณาค่ะ..แล้วแต่อารมณ์...หากมีอารมณ์แล้วเขียนได้...มีเนื่องเยอะที่จะเขียนเป็นความสุขในการเขียน....แต่หากมีเรื่องในสมองมากมายแต่ไม่มีอารมณ์ก็เขียนไม่ออก....จริงๆค่ะ

สวัสดีค่ะคุณหมอ ^_^

  • บันทึกนี้ตรงใจอย่างยิ่งเลยค่ะ
  • บันทึกมากหรือน้อย ไม่สำคัญ สำคัญที่เขียนด้วยความสุข และ เน้นคุณภาพแต่ละบันทึก ย่อมดีกว่า
  • อีกอย่าง การเขียนบันทึกแต่ละเรื่อง ต้องใช้อารมณ์ในการเขียน และ ยิ่งคุณหมอ มีแฟนๆ นักอ่านเยอะ (รวมทั้ง k-jira ด้วย ^^) ก็ย่อมต้องดูแลมิตร เข้ามาตอบ comment ซึ่งต้องใช้เวลาตรงนี้เยอะเหมือนกัน
  • และเห็นด้วยว่า...และการทำลายสถิติ ก็เป็นความสุขเพียงแค่ชั่วคราว เมื่อใดที่เราหมดแรง สถิติก็จะลดลง ความสุขก็คงจะหมดไป
  • ..ใครบอกว่า นั่นคือเหตุผลของผมที่อาจไม่เหมือนใคร คะ   ย่อมยังคงมีคนเหมือนค่ะ อย่างน้อย หนึ่งในนั้นคือ k-jira เองค่ะ
  • ^_____^
  • คุณเมตตา ครับ
  • ผมเองคาดว่าจะได้ไปร่วมประชุม UKM-9 คงจะได้เจอกันในที่ประชุมครับ
  • เรื่องจำนวนบล็อกก็เช่นเดียวกัน ครั้งแรกผมพยายามเปิดถึง 4 บล็อก แต่พอ 3 เดือนผ่านไป ทำให้เรามีประสบการณ์ เพิ่มขึ้น จึงรู้ว่าเป็นความลำบากอีกอย่างหนึ่งสำหรับคนที่มีเวลาน้อย
  • จึงอยากจะฝากให้ blogger ใหม่ได้นำประสบการณ์นี้ไปคิดด้วย
  • สวัสดีครับ คุณ  P

    • แควนๆ ใน G2K ของผมมีไม่มากครับหรอกครับ แต่ก็ดีใจที่อย่างน้อยก็มีคุณ K-Jira เพิ่มอีกคนครับ
    • ผมถึงใช้เวลาในการเขียนบันทึกได้ช้า เพราะต้องคิดว่าจะเขียนอะไรดีถึงจะมีประโยชน์ต่อเพื่อนๆ และคนที่เข้ามาอ่านด้วยครับ
    • ดีใจที่มีคนคิดคล้ายๆ กัน ครับ

    สวัสดีครับอาจารย์

    • ไม่เคยสนใจสถิติของการบันทึกของตัวเองเหมือนกันครับ อยากเขียนก็เขียน (แต่หลายครั้งอยากเขียน แต่ไม่ได้เขียน 55)
    • บันทึกที่เขียนก็อยากให้เป็นประโยชน์กับคนที่ได้อ่านบ้าง หรือทำให้คนที่ได้อ่านได้มีความสุข หรือผ่อนคลายจากความเครียดบ้าง  บางครั้งก็เอารูปมาลง เนื่องจากไปเที่ยวมา ก็อยากให้คนอื่นเห็นบ้างว่าที่ ที่เราไปมาเป็นอย่างไร
    • ปริมาณ และคุณภาพของบันทึกของอาจจะไม่สำคัญเท่าความรู้สึกที่ได้รับ บางครั้งแค่เพียงได้รู้จักหลายๆ ท่านในนี้ ก็ถือเป็นประสบการณ์ชีวิตที่วิเศษสุดแล้วครับ
    • คุณเจษฎา ครับ
    • ผมจำได้ว่าแวะไปร่วมแจมกับบันทึกเรื่องหัวใจหยุดเต้น อยู่พักหนึ่ง จากนั้นก็ไม่ค่อยมีเวลาแวะไปอีก ต้องขอโทษด้วย  ต่อไปจะพยายามแวะไปเรื่อยๆ ครับ
    • ใช่ครับสิ่งที่ได้เป็นประสบการณ์ชีวิต คือได้รู้จักผู้คนเพิ่มขึ้นครับ

    เรียน คุณหมอสมบูรณ์ ค่ะ

            มีความเห็นเหมือนคุณหมอเลยค่ะ  ฉะนั้น เวลาที่ไปอบรม บล็อกเกอร์  แล้วหลาย ๆ คน บอกว่า เหตุผลที่ไม่ได้เขียนบันทึก เป็นเพราะ ไม่มีเวลา  ซึ่งอันนี้ ตัวดิฉันเอง จะแย้งทันทีเลยค่ะว่า  เวลา  ไม่ใช่สิ่งสำคัญ  แต่สิ่งที่สำคัญยิ่งกว่า คือ อารมณ์ค่ะ

           ถึงแม้คุณหมอจะเขียนบันทึกแค่สัปดาห์ละ 2 บันทึก  แต่ทุกบันทึก ก็ให้พวกเราได้ทั้งสาระ และความสุข

          ทุกครั้งที่ เครียด  เหงา  เบื่อ  หนึ่งในบันทึกที่เลือกเสพ คือ บันทึกของคุณหมอค่ะ

               ด้วยความเคารพ

    คุณหมอ...คงได้เจอกันนะคะ...อยากจะได้อะไรแถวๆ หาดใหญ่มั๊ยคะ หนูจะติดมือไปให้ค่ะ....ยกเว้นคุณไมโต แกไม่ยอมไปด้วยค่ะ...

    คุณเมตตา ค่ะ

           เล่นเปิดช่องกันแบบนี้  ถ้าเกิดคุณหมอบอกว่า

    "อยากได้คุณรัตติยา แบบตัวเป็น ๆ หละก็" มิแย่เหรอค่ะ

         ว่าแต่ว่า บอกกันล่วงหน้านะคะ  เผื่อจะได้หาหนทาง  แก้ต่างกับคนที่บ้านไว้ได้  อิ อิ

    • คราวนี้คุยพร้อมกันแบบไม่ผิดตัวแน่นอน
    •  P  P 
    • ถ้าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง อ. JJ คงให้โอกาสผิดไปร่วมประชุมด้วยแน่นอน ในวันที่ 9 ก.พ.
    • เวลา เหงา  เบื่อ  ผมก็ไปหาอ่านบันทึกของ คนคุ้นเคย เช่นเดียวกัน
    • ดีใจที่บันทึกผมเป็นที่ที่ใช้พบปะเพื่อนๆ ใน G2K ได้บ้าง แม้จะไม่สนุกสนาน เหมือนของ คุณกฤษณา แต่ถ้าจะคุยกับคนที่ คณะแพทย์ มข. ก็หาได้ 2 คนนี้ (ไม่รวม อ. JJ) เท่านั้น (อนาคตคงมีเพิ่มขึ้น)
    • คุณรัตติยา รอบคอบมากเลยครับ นับถือๆ
    • ของฝากไม่ต้องเลยครับ สงสารคนเดินทางไกล หากต้องแบกของด้วยจะลำบากมาก เห็นใจ ครับ

    สงสัยจะนอนดึกติดต่อกันหลายคืนคับ อ.หมอ

    เลยเบลอๆ

    ปกติจะเป็นคนชอบอ่านและชอบเขียน

    พอโตมากขึ้น(คนละคำกับคำว่า...แก่....นะคะ)

    ก็ทำให้เขียนน้อยลง

    ความอยากเขียน อยากเล่ามีเยอะ

    แต่...ก็แปลกใจว่าทำไมมันไม่มีความอยากให้เป็นประจำสักที  หมายความว่า  อยากบ้างไม่อยากบ้าง (นี่ก็ไม่เกี่ยวกับการทำให้เป็นโสด...นะคะ...ฮา....)

    จึงขอเป็นแบบนี้ เขียนบ้างเล็กน้อย ตามอำเภอใจ อ่านบ้าง เล็กน้อยถึงมาก ตามจังหวะใจ หมายถึงว่า คิดถึงน้อย.......คิดถึงมาก.........คิดถึงจนทนไม่ได้....ประมาณว่าแทบขาดใจ.....ก็จะเข้ามาอ่าน ๆ ๆ ๆ .....(เค้าเรียกเก็บเกี่ยวความสุข....ต่อยอดความสัมพันธ์....สานฝัน......แก่เพื่อน ๆ ใน G2K ค่ะ)

    เอ.....ว่าแต่วันที่ 9 กพ.นี่ขอนแก่นน่าสนใจไปเยี่ยมเยือนนะคะ

    สวัสดีค่ะ ท่านอาจารย์หมอสมบูรณ์

    • ชอบอ่านบันทึกเบาๆ ของอาจารย์ค่ะ ได้ความรู้เพิ่มเติมด้วย
    • อยู่ มข เหมือนกัน แต่เพิ่งได้พบตัวเป็นๆ
    • ตัวเป็นๆ อาจารย์ดูหนุ่มกว่าในรูป เยอะมากๆ ค่ะ...ขอบอก...
    • เห็นทีแรกไม่ทราบค่ะว่าเป็นอาจารย์ จนอาจารย์พูดว่าเขียน blog และ อ.JJ เรียกอาจารย์ว่า อาจารย์หมอสมบูรณ์ ...เลย เอ๊ะ..แอบถามคุณน้องค่ะ.....
    • ถ้าอาจารย์ได้มีโอกาสเข้าร่วม UKM 9 ลองทำเฉยๆ ดูนะค่ะ ดูว่าจะมีใครบ้างที่รู้ว่าเป็นอาจารยได้...ยิ้ม ยิ้ม
    • Dek`ComScience  ครับ
    • ที่เขียนผิดนะผมเอง ไม่ใช่คุณ แต่ผมขี้เกียจลบความเห็นของผม ก็เลยขอใช้ความเห็นที่ถัดมาแทน ครับ

    คุณ P ครับ

    • ขอซื้อทุกคำพูดที่เขียนในความเห็นนี้ครับ ชอบเพราะโดนใจจริงๆ
    • ต่อไป คงจะเห็น ผมและคุณสมพร เดี๋ยวหายไป เดี๋ยวโผล่มา  ก็ไม่ต้องแปลกใจ เป็นเพราะทำตามหัวใจของแต่ละคนนั่นเอง
    • วันที่ 9 น่าสนใจ แปลว่าอะไรครับ ฟังไม่ค่อยชัด จะมาได้หรือเปล่า จะได้โทรแจ้งคุณเมตตาเธออีกคน ครับ
    • อ. paew ครับ
    • ขอบคุณที่ชม (เขิน จัง)
    • วันนั้นนั่งใกลกันมาก เลยได้แค่ทักทาย วันที่ 9 ถ้ามีโอกาสไปประชุม คงจะได้คุยกันมากขึ้น นะครับ
    • ผมจะลองทำเฉยๆ ตามที่ อ.แนะนำ แต่ อ. Beeman และ อ. Panda  คงจำผมได้ คงต้องไปทัก ครับ
    • วันนั้นได้เจอคุณใบบัว ด้วย ครับ
    P คุณ PAEW ค่ะ
                 ดิฉัน ก็หวั่น ๆ อยู่เนี่ย อุตส่าห์ฝากคุณเมตตา ว่า ช่วยฝากความคิดถึงชองดิฉัน ไปยังคุณหมอด้วย นี่ก้อกลัวเหลือเกิน กลัวว่า เธอจะจำผิดคนหนะคะ
                
    มาชวนคุณสมพรค่ะ...เชียงใหม่...ขอนแก่น....วันศุกร์...เสาร์....สบายๆ วันหยุด...พักห้องคุณเมตตาได้ค่ะ...โอเค๊...
    • คุณรัตติยา ครับ
    • ทั่วแคว้นแดนอิสาน (ขอนแก่น) ไม่มีใครหน้าตาที่ได้คะแนนน้อยกว่าผมอยู่แล้วครับ ไม่ต้องห่วงว่าคุณเมตตาเธอจะจำผิดคนหรอกครับ
    • ช่วงนี้เวลาดีหรือไงครับ
    • ทั้งคุณเมตตา คุณรัตติยา อยู่หน้าคอมทั้งสองคนเลย

    อ้าวหรอคับ

    ยิ่งเบลอไปกันใหญ่เลยคับ อ.หมอ สงสัยต้องไป

    สปาบ้างแล้วพรุ่งนี้ จะไม่อยู่แต่หน้าคอมและคับ

     

     

     

    คุณหมอคะ

    เวลาที่คุณหมอว่า คุณเมตตาและคุณรัตติยา เธอเตรียมตัวไปดูพระจันทร์ตามคำแนะนำค่ะ

    http://gotoknow.org/blog/metta-love/75993

    ว่าแต่วันนี้คุณหมอได้ดูพระจันทร์หรือเปล่าคะ

    มาชวนคุณสมพรค่ะ...เชียงใหม่...ขอนแก่น....วันศุกร์...เสาร์....สบายๆ วันหยุด...พักห้องคุณเมตตาได้ค่ะ...โอเค๊...

     

    น่าสน ๆ ๆ เคียร์คิวก่อนนะคะ อิอิ

    เอ๊ะ..นัดกันทำอะไรน๊า...วันที่ 9 กพต้องแอบไปดูที่ห้องคุณเมตตา  อิอิ

    • Dek`ComScience ครับ
    • วันเสาว์ไม่ได้ทำงานหรือครับ แล้ว แอบไปสปาคนเดียวได้ไง
    • ดีนะที่อยู่คนละที่นะ จะได้ไม่เจอกัน

     

    •   คุณ P ไปงานวันที่ 9 แน่ใช่ไม๊ครับ แสดงว่าจะได้เจอคุณ   P เธอแน่นอน  และยังจะมีโอกาสได้เจอคุณ P อีกด้วย
    • นี่กำลังเกลี้ยกล่อม ให้คุณ P เธอทำตัวให้ว่าง ถ้าทำได้ 4 สาว เหนือ ใต้ อีสาน ได้ปะทะกันแน่

    ได้ข่าวว่าหมูกะทะ แถว มข.อร่อยๆเยอะ

    ไม่รวมเด็กอีกคนหรอคับอาจารย์หมอ อิอิ

    วันนี้ไม่ได้ทำแล้วคับหัวฟูไปหมดแล้ว

    เป็น notebook สมัย อ.หมอ ยังเรียนอยู่

    ปวดหัวกับ hardware มันคับ โยนใส่ไห ไว้ก่อน

    เสาร์-อาทิตย์ ขอตัวคับ

    อิจฉา อ.หมอ คับ สาวๆติดตรึมเลย

    พี่เมตตา พี่รัตติยา พี่สมพร

    กะว่าจะบันทึกเชียงรายวันนี้ คงไม่ไหวแน่ๆเลย^^

    คุณDek`ComScience ไม่ต้องอิจฉาหมอหรอกคะ....ที่กล่าวถึงน่ะ...มีสาวคนเดียว คือคุณสมพรค่ะแล้วก็ไม่แน่ว่าสาวที่ว่านั้นจะมาหรือเปล่า...อิ...อิ...
    • มีคนแอบอิจฉาเล็กๆ P ผ่านบันทึกด้วย
    • อย่างที่คุณเมตตา เธอบอก แหละครับ ไม่ต้องอิจฉาหรอก อย่างมากก็ได้พาออกไปทานส้มตำ แถวๆ ที่ประชุม แค่นั้นแหละ

    อุ๊ย คุณหมอขา  ถ้า 4 สาว เหนือ เสือ ใต้ นี้  ปะทะกัน  หนิงว่า คนมวลเยอะจะได้เปรียบนะคะ ตามกฎของโมเมนตัม  อิอิ ^__*

    คุณหนิง ครับ

    • แต่คนผอมเขามีกระดูกเป็นอาวุธ ต้องระวังตัวด้วยนะ

    เด็กคอมฯ

    • อากาศหนาวๆ ก็จะไปลงสปา จะไหวเหรอ

    โอ...ทำยังไงดิฉันจะว่างนะเนี่ย...ท่าทางทั้งdent ทั้งน้องจะเรียน...น่าเสียดาย....

    คุณกฤษณาค่ะ

          คงไม่เป็นรัยมั๊งค่ะ  ถ้าในเวลา เป็นของน้อง  นอกเวลา เป็นของพี่ 

    พี่ติ๋วขา กลางวันไม่ว่างไม่เป็นไรค่ะ มาตอนเย็นร่วมงานเลี้ยงก็ได้ค่ะ เย็นวันที่ 8 ที่อาคารจตุรมุข อุทยานเกษตร ที่เค้าจัดงานวันเกษตรค่ะ ส่วนวันที่ 9 ที่หอศิลป์ค่ะ........เดี๋ยว อ.หมอ จะจัดวงดนตรีลูกทุ่ง อ.หมอเป็นนักร้อง ส่วนสี่สาว เหนือ อิสาน กลาง ใต้ เป็นหางเครื่องดีมั้ยค่ะ......
    • คุณกฤษณา ฟังคุณรัตติยาพูดนะ ยังกับว่าจะไปขอนแก่นเองเนาะ
    • หรือว่าตัวไม่ได้มา แต่ส่งใจมาแทน ครับ

    อ. Paew ครับ

    • วงลูกทุ่ง คงไม่ใช่ผมแน่ แต่หางเครื่อง 4 สาว O.K. เหมาะสมแล้วครับ
    • ผมร้องได้แต่เพลงชาติ(ไทย) ครับ
    • วันที่ 9 ว่าจะไปแจมซักเล็กน้อย ฝาก อ. เตรียมยาทากันยุงไว้แจกผู้เข้าร่วมประชุมด้วยนะครับ ไว้ทากันยุงจากภายนอก
    • ส่วนน้ำดื่ม ถ้าเป็นไปได้ เปลี่ยนเป็นน้ำตะไคร้หอม (เย็นๆ) จะช่วยไล่ยุงได้จากภายในร่างกาย ครับ

     

    คุณหมอสมบูรณ์ ค่ะ

         ดิฉัน ก้องงตัวเองอยู่เหมือนกันค่ะ อย่าว่าแต่คุณหมอเลย  ว่าทำไม้ ทำไม ดีใจ ยังกะไปซะเองงั้นแหละ  นี่ถ้าคุณเมตตา เธอส่งสัญญาณล่วงหน้าสักนิ้ดเดียว  ดิฉันคงตัดใจลาพักผ่อนตามไปแล้วด้วย

          อ้อ  ว่าแต่ว่า อันนี้ สำคัญทีเดียวห้ามลืมเด็ดขาด พวกยาหอม ยาลม ยาดม ยาหม่อง  อย่าชะล่าใจเด็ดขาดเลยนะคะคุณหมอ  ถึงแม้จะมีสาวสวยดมยา อยู่ข้างกายก็เหอะ  เพราะคุณเธอ อาจจะหมดแรงก่อนคุณหมอก็ได้ค่ะ

            ยิ่งใกล้วัน  ยิ่งอิจฉาอะ 

    • ตกลงจะไปประชุมหรือไปแข่งวิ่งกันแน่ จึงต้องเตรียม พวกยาหอม ยาลม ยาดม ยาหม่อง  ขนาดนั้น ครับ
    • ได้ข่าวมาว่า ลุง ขจิต จะไปถึงขอนแก่นตั้งแต่วันที่ 7 ไม่ทราบว่าจะมีโปรแกรมดีๆ อะไร ส่วนตัวหรือเปล่า อยากรู้เนาะ

    คุณแป๊ดขา  ยื่นใบลาพักผ่อนเลยค่ะ  อิอิ ยื่นแล้วมาเลย ^__* รออยู่น๊า..

    คุณหนิงขา

             เรื่องงานหนะไม่เท่าไหร่  แต่เรื่องซะมีนี่สิใหญ่กว่าค่า

            ขนาดไม่ได้ไปเองนะ ยังกระดี้กระด้า ออกนอกหน้านอกตา นี่ถ้าได้ไปจริง ๆ สงสัยคุณซะมี ต้องตามไปด้วยแน่ ๆ

    • ให้ตามมาเลยค่ะ  อิอิ (ยุจริงๆ)
    • ว้า...เรื่องครอบครัวนี่  เราไม่สามารถยุได้หรอกเนอะ  เรื่องใหญ่เกินไปค่ะ ^__*

    ขออนุญาต ไปซ้อมเส้นเสียงก่อนนะคะ  อิ อิ

    (ทำตัวยังกะได้ไปขอนแก่นกะเขาด้วยจิง ๆ อะ)

     

    • อีกไม่กี่วัน ก็จะถึงวันประชุมแล้ว
    • เริ่มจัดกระเป๋ากันหรือยังครับ
    • ปีหน้าที่สารคาม คุณ รัตติยา อาจจะได้ไปก็ได้ครับ
    • เจอกันปีหน้า ครับ
    พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
    ClassStart
    ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
    ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
    ClassStart Books
    โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท