หายไปนาน ความจริงจะกลับมาทักทายตั้งแต่เมื่อวานแล้วค่ะ เพราะจาก เอาพ่อมาแฉ1 แล้วก็ไม่ได้เข้ามา ใจก็อยากเข้ามาเล่ามาเขียนเพราะมีพี่ ๆหลายคนบอกว่าให้ช่วยนำผลงานวาดรูปที่ได้คุณพ่อช่วยทำขาตั้งให้มาให้ดูกันบ้าง ต้องบอกว่ารูปก็วาดมาเสร็จนานแล้ว ขาตั้งก็จะพังแหล่มิพังรูป (วาดซะหลายรูปกลัวพ่อน้อยใจว่าทำขาตั้งให้แล้วเอาไปพิงฝาบ้าน) วาดเสร็จก็ถ่ายรูปเก็บไว้หิ้วแผ่น CD ไปมาไปมา แกว่งอยู่นานแบบว่าลงรูปไม่เป็น ลงไปคราวก่อนรูปมหึมาใหญ่เท่าทวีปแอฟริกา เลยรออีก จนมีท่านผู้ใหญ่ใจดีทนไม่ได้ที่ไม่ได้เห็นสักที ท่านก็มาสอนงานนี้เลยเปลี่ยนจากแฉคุณพ่อ มาแฉเบื้องหลังการถ่ายทำดีกว่าเพราะกว่าจะลงรูปได้ท่านผู้ใหญ่ใจบุญที่คอยสนับสนุนก็เหนื่อย เหมือนเข็นครกขึ้นเขา (คือฉันหนักกว่าครกเยอะ) ใช่แล้วค่ะที่คุณคิดนะถูกแล้วก็ อ.ปารมีที่น่ารักของเรานี่เองจูงมือจูงไม้ ฉันมาเรียนรู้ ไม่ว่าการขึ้นรูปสวย ๆของตัวเอง ที่ยืนหน้ากลม อยู่นี่ ท่านอาจารย์กับฉันก็ช่วยเลือกกันใหญ่ (แบบมันสวยทุกรูป) ลงไปลงมาเจอปัญหาบ้างเราก็ไม่ท้อ ทำจนเสร็จ ท่านเห็นแล้วว่าคงไปรอดอาจารย์เลยไปทำงานต่อ ฉันก็ดีใจใหญ่ว่าพี่ ๆจะได้เห็นรูปแล้วที่วาดไว้ ที่ไหนได้พอกดบันทึก net ล่ม โอ่แม่เจ้าสวรรค์ไม่เป็นใจเลย ฉันก็รอแล้วรอเล่าจนเย็นค่ำ กลัวลืมเดี๋ยวลงรูปไม่ถูก เพิ่งเคยทำครั้งแรก net ก็ไม่ดีขึ้น ฉันเลยคิดว่าพรุ่งนี้เดี๋ยวเจอกัน แล้วฉันก็มาตามสัญญาที่ให้ไว้กับตัวเอง ความพยายามอยู่ที่ไหน ความพยายามจะอยู่ที่นั่น ฉันจะจบบันทึกแล้วนะ ช่วยลุ้นให้ส่งผ่านด้วยเถอะ สา...ธุ
น่าจะตั้งชื่อบันทึกนี้ว่า
"รูปวาดและขาตั้ง รวมไปถึงความพยายาม"
ความเห็นของคุณจินดา
"หากมีและเพิ่มความพยายาม ความสำเร็จก็...มีเพิ่มขึ้นเช่นกัน" โอ๊ย โดนใจ
สวยจริงๆเลยนะ ภาพวาดหนะ! แต่คนวาดเยี่ยมจ๊า........
รูปสวยมากค่ะพี่สา