บทบาทองค์กรการเงินชุมชน

การจัดการความรู้ จะเข้าไปหนุนเหลี่ยมทั้ง2อย่างไรให้บรรลุเป้าหมายที่ตั้งไว้

จากหัวข้อเศรษฐกิจท้องถิ่นของรศ.ดร.ปัทมาวดี โพชนุกูลhttp://gotoknow.org/blog/econ4life/75627 ผมมีความเห็นว่า

องค์กรการเงินชุมชนมีศักยภาพที่จะเป็นหน่วยจัดการงบประมาณ(รัฐ)มูลฐาน(กว่าอบต.)เพื่อสร้างสวัสดิการชุมชน

สวัสดิการแรกคือ การพึ่งพากันด้านการเงินโดยการออมกู้ ซึ่งพัฒนามาเป็นออมให้และ ออมบุญคือ
ทำบุญกันทุกวันๆละ1บาทเพื่อคนอื่น ต้นแบบที่ลำปาง สงขลาและตราด
ต่างคนต่างทำก็กลับมาถึงตัวเราเองด้วยในรูปสวัสดิการเกิดแก่เจ็บตาย

เนื่องจากเป็นหน่วยจัดการที่มีกิจกรรมร่วมกันต่อเนื่องจึงสามารถใช้ดำเนินการในสวัสดิการด้านอื่นๆได้อย่างหลากหลายไม่รู้จบด้วยการคิดค้นเรียนรู้ของชาวบ้าน
เป็นการพึ่งตนเองและพึ่งพากันของคนในชุมชน
เป็นการสร้างทุนทางสังคมและพัฒนาคน ซึ่งรัฐบาลได้ตระหนักในความสำคัญโดยมอบหมายให้กระทรวงพม.ดำเนินการใช้องค์กรการเงินชุมชนเป็นหน่วยจัดการหลัก(มีหน่วยจัดการอื่นๆด้วย)เพื่อเชื่อมโยงงบประมาณกับภาครัฐทั้งอปท.และรัฐบาลกลางผ่านพรบ.กองทุนส่งเสริมการจัดสวัสดิการสังคมที่มีอยู่(มีแนวคิดกระจายลงมาอยู่ที่จังหวัด ซึ่งงานวิจัยของผมเสนอให้จัดสรรตามสัดส่วนประชากร)

วันที่4-5ก.พ.นี้จะมีงานขับเคลื่อนเรื่องนี้จากเครือข่ายสวัสดิการชุมชน7ภาคทั่วประเทศที่มสธ.โดยการหนุนเสริมของพอช.

สรุปคือ
ตอนนี้ตามแบบจำลอง3เหลี่ยมเขยื้อนภูเขาของอ.ประเวศ วะสี
การเคลื่อนภูเขาเรื่องสวัสดิการชุมซึ่งเป็นเรื่องยากจึงต้องทำครบทั้ง3เหลี่ยมนั้น
ตอนนี้2เหลี่ยมคือ1.การเมือง(นโยบายและการปฏิบัติ) 2.การเคลื่อนไหวทางสังคมกำลังเชื่อมโยงกันไปได้ดี
เหลือเพียงเหลี่ยมที่3คือ การจัดการความรู้ ที่จะเข้าไปหนุนเหลี่ยมทั้ง2อย่างไรให้บรรลุเป้าหมายที่ตั้งไว้

ประสบการณ์งานวิจัยใน5พื้นที่ของหน่วยจัดการความรู้องค์กรการเงินชุมชนม.วลัยลักษณ์พบว่า ภาพฝันกับของจริงยังห่างกัน ต้องใช้ความรู้และการเรียนรู้เพื่อให้เกิดการปรับเปลี่ยนอีกมาก

เราจะเคลื่อนเรื่องนี้เป็นวาระต่อเนื่องทุกปี โดยปีนี้จะจัดมหกรรมขับเคลื่อนเรื่ององค์กรการเงินและสวัสดิการชุมชนในเดือนธันวาคม2550 โดยใช้กรอบ3เหลี่ยมเขยื้อนภูเขาเป็นแนวทางในการสรุปสถานะการณ์และวางแผนการขับเคลื่อนในปีต่อไป