นิทานความสุข

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว

กาลครั้งหนึ่งนานมาแย้ว ..............

มีปีศาจที่แสนเกลียดชังมนุษย์อยู่สี่ตน

ปีศาจทั้งสี่ วางแผนที่จะขโมยความสุขไปจากมนุษย์

และนำความสุขนั้นไปซ่อน

เพื่อไม่ให้มนุษย์ได้มีความสุขกันอีกต่อไป

ปีศาจทั้งสี่ ต่างออกความคิดเห็นถึงสถานที่ที่จะนำความสุขไปซ่อน

เพื่อให้ไม่มีมนุษย์คนใดสามารถเข้าถึงความสุขได้เลย

ปีศาจตนที่หนึ่งออกความเห็นว่า

"ข้าคิดว่า เราควรจะเอาความสุขที่แย่งชิงมาจากมนุษย์เนี่ย

ไปซ่อนที่ภูเขา เพราะภูเขา มีต้นไม้ใบหญ้ามากมาย

สามารถที่จะซ่อนความสุขไว้

ไม่ให้มนุษย์สามารถหาเจอได้โดยง่าย"

ปีศาจตนที่สอง ออกความเห็นว่า

"แต่ข้าคิดว่า เราควรจะเอาความสุข
ไปซ่อนไว้ที่ทะเล

เกลียวคลื่นที่ไม่มีวันจบสิ้น

จะสามารถซ่อนความสุขจากมนุษย์ได้"

ปีศาจตนที่สามกล่าวแย้งขึ้นว่า

"ไม่ๆๆ เอาไปซ่อนไว้ที่น้ำตกดีกว่า

กระแสน้ำเชี่ยวกราก และถ้ำมากมายนี้แหละ

ที่จะสามารถซ่อนความสุขไว้ได้มิดชิด"

ปีศาจทั้งสาม ต่างโต้แย้งกัน หาเหตุผลมาต่างๆ นาๆ

เพื่อที่จะสนับสนุนความคิดของตน

ในขณะที่ ปีศาจทั้งสามกำลังโต้แย้งกันนั้น

ปีศาจตนที่สี่ก็ได้แอบไปขโมยความสุขที่แท้จริงไป

หลังจากปีศาจทั้งสามตนทะเลาะกันอย่างหนักหน่วง

และไม่สามารถหาข้อสรุปได้

ทั้งสามจึงแบ่งความสุขที่เหลือ

ออกเป็นสามส่วน และนำไปซ่อนตามสถานที่ต่างๆ

ที่ตนเองคิดไว้

หลังจากที่นำไปซ่อนกันแล้ว

ทั้งสามก็กลับมาเจอปีศาจตนที่สี่

ปีศาจทั้งสามจึงเล่าถึงเรื่องราวที่ตนเองนำความสุขไปซ่อนกันมา

เมื่อปีศาจทั้งสามเล่าจบ

ปีศาจตนที่สี่ก็ได้สารภาพว่า

ตนเองได้ขโมยเอาความสุขที่แท้จริงไปซ่อนเอาไว้แล้ว

ปีศาจทั้งสามจึงถามด้วยความสงสัยว่า

นำไปซ่อนไว้ในที่ใด

"ข้า...ได้นำความสุขที่แท้จริง

ไปซ่อนไว้ในตัวมนุษย์เอง

เพราะมนุษย์ ชอบมองหาความสุขจากภายนอกเท่านั้น

ที่พวกเจ้าได้นำความสุขไปซ่อนไว้ในที่ต่างๆ

น้ำตก ทะเล ภูเขา

มนุษย์ก็สามารถพบกับความสุขได้

เมื่อเดินทางไปท่องเที่ยว

แต่หากนำความสุขไปซ่อนไว้ในตัวมนุษย์

น้อยคนนักที่จะสามารถหาเจอ

เพราะมนุษย์ไม่เคยมองหาความสุข

จากในตัวเองเลย มนุษย์ไม่เคยรู้เลยว่า

ความสุขที่แท้จริงแล้ว อยู่ในตัวของมนุษย์ทุกคนนั่นเอง"