เหตุเกิดที่ห้องฉุกเฉิน


วันนี้พูดกับน้องก่อนเข้าเวรว่า เรามีเวรหรือจึงต้องขึ้นเวร น้องบอกว่าขึ้นแล้วได้เงิน ก็เลยตอบน้องว่าเงิน กับความสุขพี่เลือกความสุข
วันนี้ หลังจากปฏิบัติงานในเวลาราชการปกติ หลังจากนั้นต้องไปเข้าเวรเสริมที่ห้องฉุกเฉิน เนื่องจากพยาบาลขาด ต้องขึ้นเวรตั้งแต่ 16.00 - 24.00 น.คนขึ้นเวรไม่พอ ก่อนขึ้นเวรก็คุยกับน้องค่ะว่าเงินกับ ความสุข พี่ขอเลือกความสุขเพราะตายไปก็เอาอะไรไปไม่ได้ น้องบอกว่าถ้าไม่มีเงินจะมีความสุขได้อย่าง จึงตอบน้องว่าความสุขอยู่ที่ใจ แล้วก็เดินออกมาปฏิบัติตามหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย ด้วยในใจที่เหนื่อย แต่ต้องทำภายนอกไม่ให้เหนื่อย แต่สิ่งที่ได้จากการขึ้นเวรวันนี้คือความสุขทางใจทีหาได้จากอาชีพพยาบาล เห็นคนไข้ที่มารักษาจากหน้าตาที่ดูแ้ล้วมีความทุกข์ทั้งทางใจ และทางกายกลับไปด้วยหน้าตาที่ดูดีกว่าตอนมา อาจจะดีมากดีน้อยต่างกัน ก็ไม่เป็นอะไรค่ะ อย่างน้อยก็ดีกว่าเดิมแต่บางคน บางครอบครัวก็ร้องไห้กลับไปด้วยการที่เค้าจะต้องสูญเสียคนที่รักไปตลอดการ และไม่รู้ว่าคนที่เรารักจะไปอยู่ที่ใหน เกือบร้องไห้เหมือนกันค่ะตอนที่เห็น พ่อแม่ ญาติของผู้สูญเสียร้องไห้ร้องเรียกลูกของตัวเองให้ฟื้น เพราะ อ.เคยสอนว่าเราต้องเข้มแข็งเป็นที่พึงขอผู้ป่วยและญาติ ค่ะ ได้แต่ให้ความเงียบเ้ข้ามาช่วยญาติๆๆของคนไข้ และค่อยๆปลอบว่า เค้าไปสบายแล้ว (ไม่ขอเล่าถึงเหตุการณ์ค่ะแค่สมองใหลออกมา น่ากลัวมากๆๆ) สิ่งที่สำคัญที่สุดจากการได้เรียนรู้ประสบการณ์ชีวิตวันนี้ที่ห้องฉุกเฉินคือ ทำหน้าของวันนี้ให้ดีที่สุด เพราะพรุ่งนี้ ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น และได้คำตอบที่พูดกับน้องคือ ความสุขไม่ได้อยู่ที่เราคนเดียว หรือครอบครัวเราครอบครัวเดียวแต่เป็นการแบ่งปันความสุขให้กับเพื่อนๆๆของเราในโลกมนุษย์ ให้ได้ละจากความทุกข์ได้ และประโยคที่ว่าเราต้องขึ้นเวร เหมือนเรามีเวร นั้นก็คงไม่ใช่คำตอบที่ถูกต้อง แล้ว เรียกว่าเราขึ้นทำบุญ เห็นด้วยมั่ยค่ะ
คำสำคัญ (Tags): #สม.4
หมายเลขบันทึก: 75185เขียนเมื่อ 29 มกราคม 2007 23:45 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 17:12 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)
การดำเนินงานของแพทย์ พยาบาลในห้องฉุกเฉิน ล้วนแล้วแต่น่าเห็นใจ ต้องรวดเร็ว แน่นอนและห้ามผิดพลาด กดดันน่าดู แต่..เราก็ต้องทำหน้าทีของเราให้ดีที่สุด ขึ้นชื่อว่าห้องฉุกเฉิน ก็ต้องเจ็บป่วยฉุกเฉินแหละครับ เขาถึงมา เช่น อุบัติเหตุต่าง ๆ กินยาฆ่าตัวตาย เป็นต้น คงมีแต่ผมแหละครับที่ไปแล้วไม่ฉุกเฉิน ทายซิครับผมไปทำอะไร..(ไปขอยาละลายไขมัน) เงินมีไว้เสริมสภาพคล่อง..ความสุขมีไว้เสริมกำลังใจ แต่ก็ อย่ายึดมั่นถือมั่นเลยครับ ทุกสิ่ง ทุกอย่างล้วน.. อนิจจัง
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท