ดูในเกี่ยวก้อย

"เกี่ยวก้อย" เป็นชื่อหนังสือที่นักศึกษาคณะวิทยาศาสตร์ ม. มหิดล ทำขึ้นปีละครั้ง โดยที่น้องทุกคนจะได้รับหนังสือเล่มนี้จากพี่รหัสของตัวเอง ในงานรับน้องคณะพร้อมกับการผูกข้อมือบายศรีสู่ขวัญของทุกๆ ปี ในหนังสือเล่มนี้จะรวบรวมรายชื่อทั้งชื่อจริง ชื่อเล่น รูปถ่าย วันเกิด ที่อยู่ และเบอร์โทรศัพท์ของนักศึกษาทุกคนในคณะตั้งแต่ปีชั้นปี ๑ ไปจนพี่บัณฑิต ใครอยากจะรู้จักใครเป็นพิเศษ (รักใคร ชอบใคร อยากจีบใคร) ก็ใช้ประโยชน์จากหนังสือเล่มนี้ได้ ประโยคยอดฮิตก็คือ "ไปดูในเกี่ยวก้อย" นอกจากนี้ในเล่มยังประกอบไปด้วยบทสัมภาษณ์คนที่สอบเข้าได้ด้วยคะแนนสูงสุดของคณะด้วย และส่วนที่ผมชอบอีกก็คือเรื่องเล่าเกี่ยวกับสิ่งต่างๆ ที่พี่ๆเขาเขียนไว้ด้วยทำให้มีแบบอย่างที่ดีและพออ่านแล้วก็สามารถนำมาใช้เพื่อวางแผนการเรียนของตนเองได้ ในหนังสือเกี่ยวก้อย รุ่นผม(วิทยาศาสตร์ ๑๓) หน้าแรกของหนังสือเขียนไว้ดังนี้ครับ

"จริงหรือเปล่า ที่เมื่อเราเข้าไปทำหน้าที่นักศึกษาในห้องเรียน

ความยินดีของเราไม่ได้อยู่ที่การเปิดสมุดขึ้นเมื่อต้นชั่วโมงสอน

หากอยู่ที่ การปิดสมุดลงเมื่อหมดชั่วโมงเรียน

ความรู้อันหลากหลายที่อาจารย์ยัดเยียดให้ ไม่ใช่สิ่งที่เราชื่นชม

หากแต่คือ ภาระของเราเมื่อเวลาปลายเทอมกรายมาถึง

เราไม่ต้องการเรียนรู้อะไรเยอะๆ แต่เราอยากได้คะแนนเยอะๆ

เราไม่ได้ต้องการความรู้

เราต้องการเพียง สอบผ่าน....จนได้ปริญญา

เราไม่ได้ต้องการสาระ

เราต้องการเพียง...เครื่องหมายรับประกันคุณภาพว่าเรามีสาระ...เท่านั้น 

บางตอนจากหนังสือ "เธอควรจะรู้สึก"

ชมรมพุทธศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล