เวียดนามยามเมื่อลมพัดหวน..จาก Ho Chi Minh City ไปพักที่หวุงเต่า. เข้าอุโมงค์ขูจี เรียนรู้สิ่งดีๆ มีมากมาย
วันที่ 25 ถึง 28 มกราคม 2550 
บนเส้นทางกรุงเทพ ฯ - นครโฮจิมินทรซิตี้เดินทางต่อไปพักที่ หวุงเต่า..เมืองตากอากาศที่มีชื่อเสียงกับบรรยากาศทะเลหาดทรายขาวสะอาดชีวิตชนบทที่เรียบง่ายที่ยังคงความเป็นธรรมชาติอันน่าประทับใจ เดินทางหวนไปหวนมาระหว่างชนบทและเมืองและไปเข้าอุโมงค์ขูจีเรียนรู้วิธีจรยุทธ์เวียดกง ผมได้เก็บเกี่ยวประสบการณ์ที่ผ่านมาเห็นเป็นประเด็นที่น่าสนใจ ดังนี้
1. ในเมืองมีการจำกัดความเร็ว รถวิ่งช้ามากรัฐบาลเอาจริงเอาจัง อุบัติเหตุเกิดค่อนข้างน้อย เมื่อเทียบกับบ้านเรา คนเวียดนามนิยมสัญจรโดยมอเตอร์ไซด์มากกว่ารถบัส ทั้งจักรยานมอเตอร์ไซด์วิ่งกันนัวเนียเต็มถนน จะชนกันบ้างก็ไม่แรงเพราะรถขับช้า
2. สวัสดิภาพของเวียดนามค่อนข้างดีในเรื่องการกำจัดขอทานปลอม พระปลอมที่ออกบิณฑบาตเหลือให้ดูน้อยลงมาก ขโมยกับโจรก็น้อย ส่วนในเรื่องการจัดระเบียบสังคมใช้การจัดคุ้มวัฒนธรรม หมู่วัฒนธรรม ครอบครัววัฒนธรรม โดยมีบัญญัติถ่ายทอดกันสู่การปฏิบัติ เช่น บุตรควรประพฤติอย่างไรต่อบิดา มารดา ปู่ ย่า ตา ยาย เดือนหนึ่งจะมาเช็คกันมาสรรเสริญกันอาจจัดประชุมกันตามโรงเรียนหรือที่ ๆ เหมาะสม ผู้ปกครองจะได้รับเชิญมร่วมกันร้องเพลงมหาชัยของเวียดนาม ซึ่งเป็นเพลงที่ปลูกฝังอุดมการณ์ฝังในหัวของคนเวียดนามจากรุ่นสู่รุ่น เพลงมหาชัยนี้มีความหมาย และร้องง่าย เป็นที่นิยมกว่าร้องเพลงชาติเวียดนามเสียอีก เนื้อเพลงแปลเป็นไทยมีความหมายว่า "วันนี้เป็นวันสว่าง นำพวกเราไปสู่อนาคต ซึ่งท่านได้สอนพวกเราไว้ เราได้ประจักษ์เป็นจริงแล้ว โฮจิมินห์ โฮจิมินห์...."
3. จากการพูดคุยกับท่านทูตไทยที่มาให้การรับรองคณะจากจังหวัดฉะเชิงเทรา ได้ทราบว่าเวียดนามเป็นประเทศหนึ่งที่น่าทำการค้าและการลงทุนเพราะมีประชากรวัยแรงงานกว่าร้อยละ 70 อายุต่ำกว่า 40 ปี ไต้หวันเข้ามาลงทุนเปิดโรงงานเพิ่มทุก 3 วันในรอบปีมีกว่า 4 หมื่นโรงงาน ไทยเรายังลงทุนน้อยอยู่ กำลังผลิตของเวียดนามข้าวเป็นอันดับสองของโลก กาแฟก็เป็นอันดับสองของโลก พริกไทย เม็ดมะม่วงหิมพานต์ เป็นอันดับหนึ่งของโลก ทรัพยากรทางทะเลก็ไม่แพ้ใคร
4. วิสัยทัศน์ที่มุ่งมั่นในปี 2510 เวียดนามจะเป็นประเทศมหาอุตสาหกรรมไม่แพ้ญี่ปุ่นไม่แพ้เกาหลี"
(ไทยไม่อยู่ในสายตาเลยครับ)
จากการที่ได้พูดคุยกับคนเวียดนาม เห็นไฟปรารถนา(Passion) ในตัวคนที่ถูกเพาะบ่มด้วยจิตวิญญาณที่หาญกล้าก่อเกิดศรัทธาอันเป็นจุดแข็งแกร่งของจิตใจ ทำให้ผู้คนขยัน มุ่งมั่น คิดว่าสักวันเราจะโต... ช่วยกันกอบกู้ฟื้นฟูประเทศ ด้วยชาวเวียดนามทุกคนคือลูกหลานของลุงโฮหรือโอจิมินห์ ซึ่งเปรียบเสมือนเทพของคนเวียดนาม โฮจิมินห์ได้ประกาศสงครามกับ 5 ศัตรู จนปัจจุบันนี้ก็ยังถือว่าเป็นอุดมการณ์ของเวียดนาม คือ 1. ผู้รุกราน 2. เจ้าของที่ดิน 3. ความโง่เขลา
4. ภัยธรรมชาติ และ 5 การคอรัปชั่น.
มาดูกันต่อไปเถอะครับ หากเราไม่เรียนรู้ ในการพัฒนากำลังคนที่จะต้องไปรับใช้ประเทศชาติในอนาคตที่บวกกับจิตวิญญาณความรักชาติ รักองค์กร... เราจะกลายเป็นคนนอกสายตาของเวียดนาม อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้.
ความเห็น (26)
- กลับมาแล้วหรือคะ สนุกมั้ยคะ แวะเข้ามาเยี่ยม เดี๋ยวจะทำตามสัญญาที่ให้ไว้ค่ะ คอยติดตามละกัน
อาจารย์ลูกหว้าครับ สนุกกับการเรียนรู้ครับ เดินทางสิบลี้ดีกว่าอ่านหนังสือร้อยเล่ม จะคอยติดตามสัญญานะครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ท่านเม็กดำ๑
- ผมชอบศึกษาประวัติศาสตร์เวียดนาม...และชอบสะสมวรรณกรรมเรื่องสั้นและนวนิยายเวียดนาม รวมถึงชอบดูภาพยนตร์สงครามเวียดนาม
- ผมชื่นชมความเป็นเวียดนามอยู่ประการหนึ่ง คือ "รักชาติ" ความเป็นชาติของเขาดูยิ่งใหญ่มาก ถึงแม้จะมีสงครามภายในและเจ็บร้าวมายาวนาน แต่เวียดนามก็ยืนขึ้นได้ด้วยความเป็น "ชาติ"
- และยิ่งบันทึกของอาจารย์ย้ำถึงความมุ่งมั่น เอาจริงเอาจังของกฎหมายและวิถีวัฒนธรรม ผมก็ยิ่งให้ความสนใจมากกว่าเดิม...และดูเหมือนเวียดนามขณะนี้เติบโตรวดเร็ว กลายมาเป็นคู่แข่งของไทย ... นักวิชาการบางท่านบอกว่าไม่นานนี้เวียดนามจะกลายเป็นแหล่งค้าข้าวที่ใหญ่ยิ่งกว่าไทย
- มันก็แปลกนะครับ...ประเทศไทยมีชั้นเชิงฟุตบอลเหนือกว่าเวียดนามาก แต่นักเตะไทยต่างไปค้าแข่งในเวียดนาม...เพราะอะไรไทยถึงจัดบอลอาชีพไม่ได้อย่างเวียดนาม
- สิ่งเหล่านี้มีความเป็นชาติ มีความเป็นท้องถิ่นนิยมอยู่ในธูรกิจฟุตบอลด้วย...ใช่หรือไม่
ขอบคุณ คุณแผ่นดินครับที่เสริมต่อสาระของเวียดนามได้อย่างหนักแน่น ในสไตล์ของนักอุดมการณ์จริง ๆ
มวลประสบการณ์ที่ผอ.ดิศกุลเยือนโฮจิมินห์ซิตี้ เป็นองค์ความรู้ผนวกกับประวัติศาสตร์ที่น่าสอนใจให้อนุชนรุ่นหลังได้ปลุกจิตสำนึกรักชาติ สร้างวัฒนธรรมของชาติให้ได้ชื่นชมเหมือนที่เราได้ชื่นชมนครโฮจิมินห์ ที่เขาสร้างคนในชาติได้รักษากฏกติกามารยาทที่อยู่ร่วมกันอย่างสมานฉันท์ ที่รัฐบาลไทยในยุคนี้เรียกร้องให้คนไทยสมานฉันท์ สิ่งดีๆที่เวียดนามที่น่าจดจำจริง ๆ ถ้ามีโอกาสเราคงได้ไปเยือนเวียดนามบ้างนะคะ
เคยไปเมืองโฮจิมินห์ เมื่อสองปีที่แล้ว ไปประชุมวิชาการค่ะ 2 สัปดาห์ ตอนนี้ชักจะลืมๆ ไปแล้วว่ารสชาติของ เฝอ เป็นยังไง
จะรออ่านตอนต่อไปนะคะ
Nuttita&SASI
เห็นด้วยกับท่านผอ. ประเทศเวียดนามเป็นประเทศที่มีอุดมการณ์ ประชาชนของเวียดนามมีความรักชาติ ขยันขันแข็ง ในอีกไม่กี่ปีทั่วโลกจะต้องรู้จักประเทศเวียดนามมากกว่าประเทศไทยซะอีก ถ้าประชาชนคนไทย ยังไม่ขวนขวาย ไม่กระตือรือร้น ไม่มีจิตสำนึกในการรักชาติ ไม่ร่วมมือกัน เอาแต่ต่อสู้กันเองในประเทศ ประเทศไทยก็จะไม่เจริญ จะย่ำอยู่กับที่ และจะเป็นประเทศที่ถูกลืมไปในอนาคตเป็นแน่
โรงเรียนมัธยมต้น และมัธยมปลาย หลายแห่งใน จ.บั๊คซยาง (Bac Giang) ทางตะวันออกกรุงฮานอย ได้ติดตั้งกล้องโทรทัศน์วงจรปิดไว้ในทุกห้องเรียน ซึ่งปรากฏว่าการเรียนการสอนได้ผลดีขึ้นอย่างถนัด ทั้งนี้ เป็นการรณรงค์ตามนโยบายของกระทรวงศึกษาธิการในยุคใหม่ ที่จะไม่ให้เกิดการเฉื่อยเนือย และการโกงทุกรูปแบบในชั้นเรียน
คุณภาพของครูผู้สอนกับการสอนดีขึ้นทันตา คุณครูทั้งหลายไม่สามารถอู้ตอนเข้าห้องสอน และยังจะต้องอยู่ประจำ ดูแลนักเรียนในห้องเรียนตลอดเวลา ไม่สามารถออกจากห้องสอนเร็วกว่ากำหนด เพื่อรีบกลับไปสอนพิเศษที่บ้านเช่นที่เคยปฏิบัติมาก่อนหน้านี้ตามรายงานของหนังสือพิมพ์ไซ่ง่อนหย่ายฝอง (Saigon Giai Phong) หรือ “ไซ่ง่อนปลดปล่อย” ผู้อำนวยการการศึกษาจังหวัดของบั๊กซยาง ได้กำชับไปยังอาจารย์ใหญ่-ผู้อำนวยการโรงเรียนแห่งต่างๆ ให้เร่งสอดส่องดูแลสิ่งขาดตกบกพร่องต่างๆ ทางการศึกษา การสอนพิเศษของครู รวมทั้งดูในเรื่องงบประมาณของสถานศึกษาด้วย
จังหวัดนี้กำลังเอาจริงเกี่ยวกับการยกระดับมาตรฐานการศึกษา ในโรงเรียนต่างๆ สอดส่องดูแลความประพฤติของครู ดูความตั้งใจสอน และอบรมนักเรียน ยกย่องครูตัวอย่าง และมีมาตรการลงโทษครูที่ยังไม่ยอมพัฒนาปรับปรุงคุณภาพการเรียนการสอนในชั้น
ข่าวจาก manager.co.th
อ่านแล้วท่านคิดว่าอย่างไรค่ะ
ธวัชชัย ฤทธิเดชโยธิน ศบอ.บางคล้า
ยินดีด้วยครับ กับท่านผอ.ดิศกุล ที่ได้ไปเยือนประเทศเวียตนาม ผมเคยได้ดูสารคคีเกี่ยวกับประเทศเวียตนามมาเห็นชีวิตความเป็นอยู่ของประชาชนในประเทศของเขายังอนุรักษ์ในความเป็นชาตินิยมอยู่ เห็นแล้วน่าภูมิใจในความรักชาติของเขาจัง เพราะดูแล้วสิ่งที่เห็นมาในสารคดี ประชาชนทุกคนในประเทศของเขาพร้อมใจที่จะพัฒนาตนเองมีการสมัครสมานสามัคคี เพื่อให้ประเทศชาติเจริญรุ่งเรือง ไม่มีการแก่งแย่งชิงดี เห็นแก่ตัวกัน เห็นแล้วยากไปเที่ยวบ้างจังเลย
ขอขอบคุณครับ
คนบ้านโพธิ์
ทัศนีย์ มีสมบัติ
http://gotoknow.org/file/tussanee_tukta/tukta1.JPG
ความคิดที่เราต้องเผชิญในชีวิต ซึ่งเราอาจคิดว่ามัน "เหมือนเดิม" ทุกวัน ไม่ว่าเรานอนในบ้าน เราเรียนในโรงเรียน หรือจะนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน เราคิดว่ามันเหมือนเดิม แต่แท้จริงมันไม่เคยเหมือนเดิม ทุกสิ่งเปลี่ยนผันไปตามกาลเวลาของมัน สิ่งที่เราถูกหลอกนั่นคือ "ความคล้ายคลึง" ความคิดเช่นนี้ทำให้เราขาดความตระหนักว่า สถานการณ์ได้เปลี่ยนไปทุกเวลา ทำให้การใช้วิธีเดิมๆ ตามความเคยชินอาจมิใช่ทางออกที่ราบรื่น แม้ว่าจะเป็นเหตุการณ์ลักษณะเดียวกันก็ตาม จากตัวอย่างประเทศเวียดนามเป็นตัวอย่างที่น่าทึ่ง แต่ใช่ว่าคนไทยทำไม่ได้เพียงแต่เรายังไม่เริ่มทำหรือเปล่า หรือคนไทยยังไม่พร้อมก็แล้วแต่จะคิดนะคะ แต่หากเราช่วยกันใช้ความคิดที่สร้างสรรค์ ช่วยให้คนไทยแก้ปัญหาได้ลงตัวกับปัญหาแล้ว ความคิดเชิงสร้างสรรค์จะก่อให้เกิดนวัตกรรมที่ไม่หยุดยั้ง และช่วยให้เราได้สิ่งที่ดีกว่าแทนการจมอยู่กับสิ่งเดิมๆ
ชูวิทย์ ศบอ.บางปะกง
หากพิจารณาให้ดีแล้ว จะเห็นได้ว่าวิธีการเรียนรู้สู่การกระทำเพื่อการพัฒนาตนเอง เป็นการเรียนรู้ในการค้นหาความจริง (Reality Seeking) ซึ่งเป็นธรรมชาติของมนุษย์ในการใช้สติปัญญาหรือสมองนั่นเอง
ปัญหาการสื่อภาษาจะไม่มีวันเกิดขึ้น และต่างฝ่ายต่างจะได้รับผลทางความคิดได้แน่นอน
เสน่ห์ อุ่นนาวงษ์ ศบอ.พนมสารคาม
ผู้นำทางการเมืองเวียดนาม มีวิสัยทัศน์กว้างไกล ประชาชนมีความรักความสามัคคีกันมาก ไม่แบ่งฝ่าย ช่วยกันสร้างชาติโดยเฉพาะด้านการศึกษา ผลผลิต(นักศึกษา)ที่จบ มีประสิทธิภาพทางด้านสมองและความคิด พัฒนาชาติต่อไปอีก คนชาติไทยกำลังทำอะไรกันอยู่?
เห็นด้วยกับคุณดวงใจครับ
เวียดนาม เป็นประเทศที่ถูกจับตา เพราะใคร ๆ ก้อต้องการที่จะไปทำธุรกิจ จึงทำให้ประเทศเวียดนามพัฒนาขึ้นเป็นลำดับ ในด้านการศึกษาอาจจะให้ความสำคัญน้อยไปหน่อย อย่าไปมองแต่เวียดนามกันซิจ๊ะ ประเทศไทยของเราก้อใช่ว่าจะไม่มีการพัฒนานะ การเปลี่ยนแปลงคือการพัฒนานะ ปี 2551 นี้ ได้จัดหลักสูตรการกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน วิสัยทัศน์ มุ่งพัฒนาผู้เรียน ซึ่งเป็นกำลังของชาติที่มีความสมดุล ทั้งร่างกาย ความรู้ คุณธรรม มีจิตนำนึกในความเป็นพลเมืองและเป็นพลโลก ยึดมั่นในการปกครองตามระบอบประชาธิปไตย อันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข มีความรู้และทักษะพื้นฐาน รวมทั้งเจตคติที่จำเป็นต่อการศึกษา การประกอบอาชีพและการศึกษาตลอดชีวิตโดยมุ่งเน้นผู้เรียนเป็นสำคัญบนพื้นฐานความเชื่อว่าทุกคนมีความสามารถเรียนและพัฒนาตนเองได้เต็มศักยภาพ น่าจะเป็นตัวกำหนด ชี้วัดได้ว่า ประเทศไทยของเราน่าจะมีทรัพยากรที่เก่ง มีความสามารถ ที่จะพัฒนาประเทศได้ในอนาคต แต่ทั้งนี้และทั้งนั้นทุกคนต้องให้ความร่วมมือกันพัฒนา ก้อคือหัวส่าย หางก้อต้องส่ายไปพร้อมๆ กัน ทั้งระบบการศึกษาภาครัฐและเอกชน ประเทศไทยก้อจะไม่ถูกลืม หรือเป็นเต่าล้านปี กลับกันมีแต่ต่างชาติมาดูงานประเทศไทยก้อได้นะจ๊ะ....
ก้อไม่มีใครที่จะนึกถึงสิ่งที่สำคัญที่สุดคือเรื่องการศึกษา เพราะการศึกษานั้นเป็นตัวกำหนด ที่จะชี้วัดได้ว่า จะนำประเทศไปสู่การพัฒนาได้แค่ไหน เพียงใด ทรัพยากรที่มีอยู่นั้นไม่อาจบอกได้ว่ามีความสามารถ ทางการศึกษาก้อไม่มึความชัดเจนแน่นอน เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอด
เห็นด้วยครับคุณสุริยา
ประเทศเวียดนามได้เปลี่ยนไปมากเพราะประชาชนของประเทศเขามีอุดมการณ์ รักชาติ ขยัน กล้าหาญ และประเทศเวียดนามกำลังพัฒนาในทุกด้านดังนั้นอาจกล่าวได้ว่าประเทศเวียดนามน่าจะเป็นคู่แข่งที่สำคัญของไทย
เห็นด้วยครับคุณเตือนใจ
อาจารย์ครับ.....ประเทศที่ลำบาก ยากจน ผจญกับภัยสงคราม มาก่อน มีผู้นำที่เก่ง วิสัยทัศน์ดี ประชาชนในชาติรักกัน เชื่อฟังผู้นำ ต่อไปจะเจริญก้าวหน้าแน่นอน ดูญี่ปุ่น เวียดนาม สิงค์โปร์ แล้ว มาดูประเทศไทย...มัวแต่ทะเลาะกันอยู่ได้..เฮ้อ
น่าเหนื่อยใจนะครับคุณวัฒนา