ปัจจุบัน ฉันเป็นผู้ป่วยไตวาย ที่ได้รับการผ่าตัดปลูกถ่าย
ไตใหม่ เมื่อ 12 ธันวาคม 2546 ทานยา กดภูมิคุ้มกัน เป็นประจำ
เพื่อให้ ไตใหม่ ได้อยู่กับฉันนานๆ โดยที่ไม่ปฏิเสธกัน
สุขภาพฉันดีขึ้นเป็นลำดับ มีผลข้างเคียงบ้าง แต่ก็ผ่านมาได้
ฉันไปเยี่ยมที่ หน่วยไตเทียม เป็นบางครั้ง บางคราว มีแนวคิด
ร่วมกับพี่พยาบาลไตเทียม จะก่อตั้ง ชมรมเพื่อนช่วยเพื่อนโรคไต
เพื่อเป็นเวทีให้กำลังใจกัน การแลกเปลี่ยนประสบการณ์ เล่าทุกข์
สุข ของแต่ละคน และถ้าเราตั้งเป็นกองทุน ก็อาจจะได้ช่วยเหลือ
เพื่อนๆที่ขัดสน
ช่วงที่ก่อนฟอกเลือด และระหว่างฟอกเลือด นับเป็นความทุกข์
สาหัสของฉัน ทั้งที่ฉัน ไม่มีประกันสังคม ไม่ได้เป็นข้าราชการ ไม่มี
เงิน......แต่เพื่อนพี่ น้อง ในสังคม ล้วนได้มอบ พลังแห่งการให้กับฉันไว้
นับว่า วันนี้ ฉัน ไม่ใช่เป็นคนที่มีเลือดเนื้อแต่เพียงลำพัง แต่ยัง
ประกอบไปด้วย เลือดเนื้อและ แรงใจของผู้คนที่ฉันรู้จักและไม่รู้จัก
ผลักดันให้ฉัน ได้ยืนอยู่ ณ ที่นี้ ไม่ว่า ฉันจะยืนในที่มืดขนาดไหน
ฉันก็รู้สึกได้ว่า มีมือหลายมือที่พยุงฉันไว้.....
คุณ ดอกแก้ว ครับ
การคิดถึงผู้อื่น ในช่วงเวลาที่เราเองก็เผชิญสิ่งคุกคาม เป็นความกล้าหาญที่น้อยคนนักจะกระทำได้
ประทับใจมาก และขอเป็น กำลังใจ ให้ครับ
อยากถามครับว่า อะไร ครับ ที่ทำให้คุณดอกแก้ว รับมือกับภาวะที่เป็นอยู่ และเข้มแข็งพอจะคิดถึงผู้อื่นได้อีกด้วย
ขอบคุณคะ....พื้นฐานดิฉัน สมัยเรียน ออกค่ายประจำแถวทางใต้ ไปกับเพื่อนๆคะ
ประกอบกับ ครอบครัว ก็ปล่อยคะ..อยากทำอะไร
ทำไป.....จบมาก็มาทำงานงานลักษณะนี้
สนใจเรื่องการศึกษา ก็เลยจัดค่ายให้ความรู้
และ รู้สึกสนุก กับการ คิด และ ทำ
พอรู้ว่า ป่วย ตอนแรก ก็ซึมคะ ปรับตัวไม่ทัน
อยู่ไปๆ ก็เริ่ม เรียนรู้ หาหนังสือมาอ่าน ทำความเข้าใจ
โรค / ร่างกาย / อะไรไปทำหน้าที่อะไร
อย่างช่วง ก่อน ฟอกเลือด หมอให้ทาย ยา โซเดียมคลอไรด์ ดิฉันไม่ค่ยอเข้าใจ ก็ไม่อยากกิน
แต่พอมารู้ว่า เราเป็นโรค และสารต่างๆในเลือดเรา
มันขาดโน่น ขาดนี่ ถ้าขาด เราก็ต้องเติมไปบ้าง
ก็ ตั้งถาม น่ะคะ....เรียนจาก หมอ พยาบาล เรียน
จากเพื่อนคนไข้ ก็รู้สึกว่า ได้ความรู้ดี พอคุยกับคนอื่นมากๆ ก็ เข้าใจ ชีวิตเพื่อนผู่ป่วยคนอื่น
และที่สุด ดิฉัน รู้สึกว่า โลกเรานี้ เป็น พี่น้องกันคะ
" ทำไม " เนื้อเยื่อ ของผู้บริจาค ที่ดิฉันไม่รู้จัก และมอบให้ดิฉันได้.....และให้ ชีวิตใหม่ แก่ ดิฉันได้
ดิฉันรู้สึกว่า โลกนี้ มหัศจรรย์ และ คนให้กันได้
มาทุกยุค ทุกสมัย......
ขอบคุณอีกครั้งคะ
การเป็นเพื่อน ทำให้เราเป็นได้ทั้ง ผู้ให้ และ ผู้รับ ได้อย่างสนิทใจและเป็นสุข
หวังว่าคุณดอกแก้วจะ อิ่มใจ เมื่อได้เป็นผู้ให้ และ เปิดใจ เมื่อถึงเวลาเป็นผู้รับ จาก..เพื่อน นะครับ
ขอให้คุณดอกแก้วและชมรมเพื่อนช่วยเพื่อนที่ก่อตั้งประสบความสำเร็จ
ทางสงขลาฯของเรา ผมทราบว่ากำลังดำเนินการกลุ่ม มิตรภาพบำบัด ซึ่งมีลักษณะเป็นกลุ่มเพื่อนช่วยเพื่อน เช่นกัน จะพยายามยุให้ผู้มีส่วนร่วมของกลุ่มเข้ามาเป็นสมาชิก G2K จะได้มีโอกาสแลกเปลี่ยนกับคุณดอกแก้วครับ
คะ เรื่องคิว ไม่ต้องห่วงคะ ถ้าเราไปลง Iist กับ หน่วยไตเทียม ที่ โรงพยาบาลหลักๆ ไว้แล้ว เราก็รอคะ
เวลาไตมา ไต บริจาค จาก สภากากาดไทย...เขาไม่ได้ดูที่ อันดับที่ ดูที่ เนื้อเยื่อ
เ ข้ากันมากที่สุด คนป่วยต้อง สุขภาพ พร้อมผ่าตัด ไม่เป็นไข้ ปวดหัว อื่นๆ......
จะให้เร็ว ก็ลองดู พี่น้อง ของสามี ว่า มีใครจะให้ ไต ไหม ถ้า ให้ ก็ไปตรวจ เนื้อเยื่อ ดูความข้ากันได้ ปรึกษาหมอต่อไป
หรือ สามี ภรรยา ที่ เลือด กรุ๊ปเดียวกัน แต่งงานกันเกิน 10 ปี ก็มีสิทธิ์ ให้ ไต กันได้ ตาม กฎหมายคะ
ตอนนี้ ต้องดูแลสุขภาพมากคะ และจิตใจด้วย คนเป็นผู้ชาย ที่เป็นผู้ป่วย จะเครียดมากกว่า คนไข้ ผู้หญิง คะ.....
ให้กำลังใจคะ/ มีข้อถาม ที่ ดิฉันตอบได้ ก็ยินดี นะคะ
ขอบคุณค่ะ
การผ่าตัดทุกครั้ง การดมยาสลบ สลบจริงๆค่ะ...เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
แต่แรกๆ จะขมปาก ไม่รู้เป็นยาสลบแบบฉีด
ด้วยหรือเปล่า เวลาสลบนี่ เหมือนไฟทุกดวงถูกปิดจริงๆคะ