ชื่อบันทึกนี้มาจากคำถามของอาจารย์ โสภณ คำสวาสดิ์ ครับ
เทคโนโลยีที่เราบริโภคอยู่ในปัจจุบันนี้ .. เกินพอดีหรือยัง ?
ผมขอตอบตามความรู้ ความเห็น และประสบการณ์ดังนี้ครับ
ส่วนเราจะปรับตัวอย่างไรให้อยู่รอดนั้น มีข้อแนะนำดังนี้
อาจารย์ครับ...คำถามทันสมัยมากครับ...
ใจผมเห็นด้วยกับอาจารย์(บางครั้งอาจมากกว่าด้วยซ้ำ...อิอิ) เราใช้เทคโนโลยีแบบไม่ลืมหูลืมตาเลยครับ...
แม้ว่าเทคโนโลยีจะพาผมมาพบกับอาจารย์ได้(ถ้าไม่มีชาตินี้เราคงไม่ได้พบกัน...555)
เคยมีคนถามผมว่า...คนที่พยายามหลีกลี้หนีหายจากสังคมโลกที่เดินหน้าไปในทิศทางแห่งเทคโนโลยี(เช่นพ่อของน้องต้นข้าว...)เข้าไปแสวงหาความสุขแบบธรรมชาติจริง ๆ นี่ดีไหม....
ผมก็บอกว่า...นั่นก็เกินพอดีไปอีกแบบ...แต่อย่างน้อยก็ควรมีไว้เป็นแบบอย่างให้เราติดตามศึกษานะครับ...
อาจารย์ แฮนดี้
ในส่วนของอาตมา รู้สึกว่ายังไม่พอครับ (5 5 5)
วันก่อนคณะญาติมาเยี่ยม แล้วเผดีงถามว่าขาดอะไรบ้าง... อาตมาก็ตอบไปว่า ขาดเยอะแยะเลย เช่น..
มือถือ ก็รุ่นโบราณ จอขาวดำ ถ่ายรูปก็ไม่ได้ อยากได้จอสี รุ่นใหม่ๆ ที่ถ่ายรูปได้..
โทรทัศน์ ก็ 21 นิ้วธรรมาดา อย่างได้สัก 35 นิ้ว จอแบน...
คอมฯ ก็โบราณแล้ว อยากได้ แพนเทียมโฟว์ ความเร็วสัก 4 จิ้ก ...
....ฯลฯ....
พระพุทธเจ้าตรัสว่า นตฺถิ ตณฺหาสมา นที แม่น้ำเสมอด้วยตัณหาไม่มี...
อธิบายว่า แม่น้ำโขง ท่าจีน เจ้าพระยา ตาปี หรือแม่น้ำชี เป็นต้น ..มีบางครั้งที่เอ่อล้นท่วมเขตคันออกไป และมีบางครั้งที่แห้งข้อด คนสามารถเดินข้ามได้...แต่แม่น้ำคือตัณหาได้แก่ความอยากของมนุษย์ ไม่เคยเต็ม และไม่เคยแห้ง จะรู้สึกว่าพร่องๆ อยู่เสมอ... คล้ายๆ กับจะเต็ม คือ คล้ายๆ จะพอ แต่ก็ยังไม่เต็ม คือยังไม่พอ...ประมาณนี้....
อันที่จริงจะคุยต่อนะครับ แต่ได้เวลาฉันเพลแล้ว จึงขอเจริญพรลาก่อน
เจริญพร
เกินน่ะ ผมไม่ห่วงมากเท่ากับใช้ผิดวิธี และทำลายตนเองครับ
เรากำลังทำลายความเป็นคนโดยเทคโนโลยีกันมากเหลือเกินครับ
โดยเฉพาะภูมิปัญญาที่ดีถูกเทคโนโลยีทำลายมามายเหลือเกิน
เราจะเริ่มตรงไหนดีครับ
เทคโนโลยีในปัจจุบันนี้ก้าวหน้ามากอยู่ที่การใช้ว่าใช้ประโยชน์ได้ตรงตามวัตถุประสงค์ที่ตั้งไว้หรือไม่ถ้าตรงตามจุดประสงค์ก็จะเกิดประโยชน์ถ้าไม่ถูกจุดประสงค์ก็อาจก่อให้เกิดโทษได้เช่นเดียวกัน
เห็นด้วยกับอาจารย์ทุกประเด็น
แต่สนใจประเด็นนี้มากค่ะ เนื่องจากทำงานอยู่กับเด็ก คือ การดึงเยาวชนคนรุ่นใหม่ออกจาก ปลักตม แห่งการหลงเทคโนโลยี... คิดว่าครอบครัวเป็นสิ่งสำคัญที่สุด
จากคำกล่าวที่ว่า กวาดทรัพยากรของเหยื่อทั้งโลก เป็นถ้อยคำที่กินใจมาก ดิฉันในฐานะเหยื่อที่ล้าหลังทางด้าน ICT มากที่สุดทั้งความรู้ และทักษะการใช้ รวมทั้งรู้สึกว่า ตามไม่ทันความก้าวหน้าที่ว่านี้เลย ทำให้เกิดความท้อถอย จะทำ จะซื้ออุปกรณ์ชนิดใดไปใช้ต้องอาศัยบุคคลผู้รู้ เขาจะพูดอย่างไร ต้องเชื่อฟังเขาทุกอย่าง เหมือนเกิดมาเป็นทาสความรู้ของเขา
สำหรับคำแนะนำของอาจารย์ที่ให้ปรับตัวเพื่อความอยู่รอดนั้นนับเป็นแง่คิดที่ดี กำลังพยายามอยู่ค่ะ ถ้าได้ผลประการใด จะรายงานให้อาจารย์ทราบเป็นคนแรกค่ะ
จากนักศึกษา ป. บัณฑิต รุ่น 4
สวัสดีครับ
ขออภัยที่หลงหูหลงตาไม่ได้เข้ามา รับแขก ที่นี่ นานทีเดียว ทั้งๆที่บันทึกนี้ ตั้งใจเขียนมากเป็นพิเศษ
ข้อคิด ความเห็นของแต่ละท่านก็ล้วนเป็นประโยชน์ ทั้งเพิ่มเติม และกระตุ้นให้คิดต่อ จึงขอขอบคุณทุกท่านอย่างยิ่งครับ
สวัสดีครับอาจารย์
เห็นด้วยกับอาจารย์อย่างยิ่งครับ เพราะผู้ผลิตเทคโนโลยี ชอบกั๊กปล่อยเทคโนโลยีต่าง ๆ ทีละนิด ซึ่งเป็นภาระของผู้บริโภคที่ต้องคอยเสียเงิน "Update" โปรแกรมต่าง ๆ
ปัญหาหลัก ๆ ของเยาวชนไทยยุคนี้ ก็คือ เกมส์ออนไลน์ ที่กลืนเอาเวลาส่วนใหญ่ในชีวิตเด็กไปเกือบหมดแล้วครับ
ขอบคุณค่ะกับบันทึกที่ดีมีประโยชน์
เรียนอาจารย์พินิจที่เคารพ
เทคโนโลยีที่เราบริโภคกันอยู่ในปัจจุบันเกินพอดีหรือยัง บอกได้เลยว่าเกินไปแล้วเพราะในปัจจุบันวัยรุ่นไม่ได้ใช้ในทางที่เกิดประโยชน์ต่อการเรียนการสอนแต่กลับไปใช้ในการเล่นเกมบาง คุยกันเรื่องไร้สาระบ้างทำให้เปล่าประโยชน์ ทางที่ดีผู้ใหญ่ควรบอกเด็กให้เห็นประโยชน์จริงเท่านั้น
ขอบคุณค่ะ
พรรณี ศักดิ์ทอง