ตาเหงี่ยม มา รพ.วารินอีกครั้ง ไม่ได้เพื่อรักษาให้หาย หรือยอมตัดเท้าตามที่เคยได้รับคำแนะนำแต่ด้วยต้องการ เอาเนื้อตายออก เนื่องจากลูกสะใภ้ไม่สามารถตัดเองได้ แล้วจะกลับไป ให้หมอชาวบ้านที่น้ำยืน เอายาใส่แผลต่อ ครั้งนี้ ถ้าส่งไป โรงพยาบาลศูนย์อีก ก็คงเหมือนเดิม ผู้ป่วย ก็เหนื่อยล้าท้อแท้ ผู้ให้บริการก็เหนื่อยล้า
เริ่มคิดใหม่ เราอยากเห็นแกพ้นความเดือดร้อนหรือ เราต้องการอะไรกันแน่ ถ้าเราต้องการให้แกเชื่อเรา ก็คงต้องโกรธ เพราะที่มาครั้งนี้ไม่ได้ตั้งใจให้เรารักษาเลย มาเพื่อจะกลับไปรักษาต่อกับชาวบ้านด้วยซ้ำ ไม่เคยยอมให้เรารักษาเลยด้วยซ้ำ " ถ้าแตะใจไม่ได้ ก็คงไม่มีโอกาสได้แตะเท้าแกเลย "
วันที่เราเจอ กันยายน 2549 นิ้วเท้าทุกนิ้วหลุดไปหมด มีกลิ่น และสีเขียว ๆ คาดว่า Psudomonas auruginosa คิดว่าคงต้องเปลี่ยนความคิดในการดูแลแกใหม่แล้วหละ
<h3 style="margin: auto 0cm" align="justify">Disease provider Illness Patient</h3><h3 style="margin: auto 0cm" align="justify"> Idia : ไม่ดูแลตัวเอง ดื้อ ไม่ idia : ถ้าตัดเท้า ตายเสียดีกว่า ผมยัง </h3><h3 style="margin: auto 0cm" align="justify"> เชื่อหมอ เชื่อชาวบ้าน ที่ไม่ ต้องขับรถ ต้องทำงาน มีคนตายไป 2 </h3><h3 style="margin: auto 0cm" align="justify">ไม่มีความรู้ ชาว บ้านก็อย่าง นี้แหละ คนแล้ว หลังถูกตัดขาก็ตาย มีคน</h3><h3 style="margin: auto 0cm" align="justify"> บอกว่าไม่ต้องตัดเท้าก็หายได้ </h3><h3 style="margin: auto 0cm" align="justify"> ไม่อยากเป็นผี ที่พิการไม่มีเท้า </h3><h3 style="margin: auto 0cm" align="justify"><hr></h3><h3 style="margin: auto 0cm" align="justify"> Feeling : โกรธ โมโห ไม่ต้อง Feeling : กลัว เครียด ไร้ค่าถ้าไม่มีเท้า </h3><h3 style="margin: auto 0cm" align="justify">มาอีก ไม่เชื่อแล้วมาทำไม </h3><h3 style="margin: auto 0cm" align="justify"><hr></h3><h3 style="margin: auto 0cm" align="justify">Expectation : ต้องตัดขา Expectation : ไม่ตัดขา</h3><h3 style="margin: auto 0cm" align="justify"><hr></h3><h3 style="margin: auto 0cm" align="justify">ตารางข้างบนแสดงถึงความแตกต่าง โดยสิ้นเชิงระหว่างผู้ให้และผู้รับ ไม่ว่าจะเป็นความคิด ความรู้สึก และความคาดหวัง นอกจากแตกต่างแล้ว ยังตรงกันข้ามเสียจริง ๆ คงยากที่จะประสบความสำเร็จการช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ผมพบหลังจากที่เปลี่ยนวิธีคิด แล้วก็ได้คุยกับแกมากขึ้น มากขึ้น ด้วยความอยากรู้จักจริง ๆ ตาเหงี่ยมบอกว่า แกกลัวที่สุดคือการตัดขา สาเหตุที่กลัวคือ ไม่ต้องการเป็นผีที่ ไม่มีขา ผมถามซ้ำ แล้วซ้ำอีกว่า อีหลีบ่อ ๆ ๆ ( แปลว่า จริง ๆเหรอ ) แกบอกว่าใช่ ตอนอยู่ รพ.ศูนย์ คุณหมอก็ใจดี แต่ไม่มีทางเลือกอื่นให้เลย ต้องตัดขาอย่างเดียว คุณหมอบอกว่าตัดอวัยวะเพื่อรักษาชีวิตนะตา แต่แกคิดในใจว่าแกยอมเสียชีวิตเพื่อรักษาอวัยวะ ( อย่างนี้ก็มีด้วย ) ผมเริ่มเข้าใจคำว่าจิตวิญญาณ เพราะมันไม่ใช่อารมณ์ ไม่ใช่เหตุผล แต่อธิบายไม่ได้ว่าทำไม </h3><h3 style="margin: auto 0cm" align="justify">เราเริ่มเปลี่ยนความคิดใหม่ มองมุมใหม่ คาดหวังใหม่</h3><h3 style="margin: auto 0cm" align="justify"><hr></h3><h3 style="margin: auto 0cm" align="justify"><h3 style="margin: auto 0cm" align="justify">Illness provider Illness Patient</h3> <h3 style="margin: auto 0cm" align="justify"> Idia : น่าจะวางเรื่องตีน แล้วมาดูตัว idia : ถ้าตัดเท้า ตายเสียดีกว่า ผมยัง </h3> <h3 style="margin: auto 0cm" align="justify"> กันเสียที ต้องขับรถ ต้องทำงาน มีคนตายไป 2 </h3> <h3 style="margin: auto 0cm" align="justify"> คนแล้ว หลังถูกตัดขาก็ตาย มีคน</h3> <h3 style="margin: auto 0cm" align="justify"> บอกว่าไม่ต้องตัดเท้าก็หายได้ </h3> <h3 style="margin: auto 0cm" align="justify"> ไม่อยากเป็นผี ที่พิการไม่มีเท้า </h3> <h3 style="margin: auto 0cm" align="justify"><hr></h3> <h3 style="margin: auto 0cm" align="justify"> Feeling : อยากให้แกหาย Feeling : กลัว เครียด ไร้ค่าถ้าไม่มีเท้า </h3> <h3 style="margin: auto 0cm" align="justify">เข้าใจคนที่ กำลังจะไม่มีเท้า </h3> <h3 style="margin: auto 0cm" align="justify"><hr></h3> <h3 style="margin: auto 0cm" align="justify">Expectation : ทำยังไงให้แกไม่ต้องตัดขา Expectation : ไม่ตัดขา</h3></h3><h3 style="margin: auto 0cm" align="justify"><hr></h3> <p style="margin: auto 0cm" align="justify">เราเริ่มมีความ คิดตรงกัน ที่สำคัญ คาดหวังตรงกัน</p> <p style="margin: auto 0cm" align="justify">แล้วจะเกิดอะไรขึ้น โปรดติดตามตอนต่อไป</p>